Normal love ความรักธรรมดาของสาวโลกสวย >_<

9.2

เขียนโดย LazyGirl

วันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.52 น.

15 ตอน

14 วิจารณ์

19.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2558 02.38 น. โดย เจ้าของนิยาย

6) บทที่3 แชท (50 เปอร์เซ็น)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บทที่ 3

แชท

05.20

หอพักจุ้ยจ้าย

“แจ้ป พรุ่งนี้แกจะตื่นกี่โมงวะ?”

“คร่อกกกกกกกกกก”

-_-

คำตอบที่ผมได้จากมันคือเสียงกรน ถึงห้องปุ๊บก็ขึ้นเตียงปั๊บ และมันก็ไม่ถอดเสื้อออกด้วย คืนนี้ผมต้องนอนกับผู้ชายขี้เกียจที่มีกลิ่นเหล้าคลุ้งแบบนี้น่ะเหรอ? (ว่าแต่เขา ตัวเราก็เหม็นเหมือนกัน -_-)

เวลามันไปไวจังเลยเนอะ เดี๋ยวเดียวก็ตีห้าแล้ว อีกไม่นานก็คงจะหกโมง ตอนนี้น้องบานาน่ากลับถึงบ้านแล้วหรือยังนะ...

เฮ้!! ผมมีเฟสบุ๊คน้องเขาอยู่นี่นา ทักไปถามว่าถึงบ้านหรือยังคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง แต่เราไม่ได้สนิทกันนะ ไม่ได้คุยกันนานแล้วด้วย จู่ ๆ ไปทัก น้องเขาจะรู้สึกแปลก ๆ เปล่า? ผมจะคุยกับเธอเรื่องอะไรดี แล้วถ้าคุยไปคุยมาแล้วคุยกันเพลินล่ะ ถ้าน้องเขามีคนที่ชอบอยู่แล้ว ผมจะโดนไอ้ผู้ชายคนนั้นด่ากลับมาไหม?

เฮ้ย!! ผมไม่ใช่คนขี้ขลาดนะเว้ย! แค่ทักแชทสาวแค่นี้ทำไมจะไม่กล้า พิมพ์ ๆ ไปเดี๋ยวก็มีเรื่องคุยเองแหละ ถ้าน้องเขามีแฟนแล้วก็คงเลิกยุ่งกับเราไปเองเหมือน ‘เมื่อคราวก่อน’ อีกอย่างน้องเขาเป็นคนตรง ถ้าเธอไม่อยากคุยกับผมเดี๋ยวเธอก็หายไปเองแหละ

พูดเหมือนผมรู้จักเธอดีเนอะ...

ก็แค่เมื่อก่อน เราเคยสนิทกันเท่านั้นเอง...

เอาล่ะ เริ่มแผน ‘ทักแชทสาว’ ได้!! อันดับแรก เริ่มจากหาค้นหาชื่อของเธอก่อน เฟสเธอชื่อ ‘น้องบานาน่า ครุคริงุงิ อิ๊อิ๊จุงเบย’ นี่นะ ไหนลองกดค้นหาซิ!

คลิก!

‘ไม่พบผลลัพธ์สำหรับการค้นหาของคุณ’

อ้าว! เป็นไปได้ไง ก็น้องบานาน่าใช้เฟสนี้ไม่ใช่เหรอ? โอเค เธออาจจะเปลี่ยนชื่อแล้วก็ได้ งั้นลองพิมพ์คีย์เวิร์ดที่น่าจะเป็นชื่อของเธอลงไปแทนแล้วกัน

‘บานาน่าน่ารัก’

‘ไม่พบผลลัพธ์สำหรับการค้นหาของคุณ’

‘น้องบานาน่า’

‘ไม่พบผลลัพธ์สำหรับการค้นหาของคุณ’

‘ชื่อกล้วย โอเค จบป้ะ?’

‘ไม่พบผลลัพธ์สำหรับการค้นหาของคุณ’

โอ๊ยย!! ทำไมมันหายากหาเย็นแบบนี้นะ เดี๋ยวก็ตั้งกระทู้พันทิปตามหาเฟสยัยน้องนี่ซะหรอก! จะว่าไป นี่ก็ตีห้าสี่สิบแล้วนะ คิดดูดี ๆ บางทีน้องบานาน่าอาจจะหลับไปแล้วก็ได้ ตอนเจอกันที่ร้านเสพติสต์ ดูหน้าก็รู้แล้วว่าไม่ไหว ไม่เมาเหล้าก็เมาบารากุล่ะ กลับถึงห้องคงเอาหน้าฟุบหมอนแล้วกรนแรง ๆ เหมือนไอ้แจ้ปล่ะมั้ง -_- เฮ้อ...เราคงไม่ได้เจอกันแล้วล่ะ ผมตัดสินใจแล้วว่าจะไปญี่ปุ่น เพราะอยู่ที่นี่ก็ไม่มีอะไรดี ชีวิตก็เดินวนเวียนแบบนี้ไปวัน ๆ เรียน เล่น กินเหล้า นอน น่าเบื่อจะตาย กำไลกระที่ใครว่าใส่แล้วจะโชคดีก็ไม่เห็นเป็นอย่างที่ว่า สุดท้ายก็กลับมาคิดมากอยู่ดี...

นอนดีกว่า ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากตื่นอีกเลย

...

ติ๊ง!!

ในขณะที่ผมกำลังหลับตา เสียงแจ้งเตือนเฟสบุ๊คก็ดังขึ้น อ้าว นี่ผมไม่ได้ชัทท์ดาวน์เหรอ ไอ้คนที่ทักมามันง่วงไม่เป็นหรือไง เอ๊ะ หรือว่าจะเป็นลูกค้ามาติดต่อขอซื้อปืน(ในเกม) O_O ไปตอบแชทหน่อยดีกว่า เผื่อของจะขายออก ฮ่า ๆ ^O^

ผมเปิดเฟสขึ้นมา แล้วก็เจอกับชื่อเฟสบุ๊คที่อ่านกี่ที ๆ ก็คุ้น

‘BANANA’

เฮ้ย!! นี่มัน...กล้วย? -O-!!

เว็บขีดเขียน

นี่คือภาพในความคิดของลีโอที่เห็นชื่อนั้น

ผมเหลือบมองกรอบรูสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ซ้ายมือที่อยู่ในช่องสนทนา ผู้หญิงหน้าตาน่ารักแบบนี้ไม่น่าใช่ลูกค้านะ หน้าอย่างเธอเล่นเกมเซอร์ไวเวอร์ยิงกันตายไม่เป็นหรอก -_-

(พี่ลีโอ วันนี้เราเจอกันด้วยนะ ^O^) เอ๊ะ...สาวน้อยที่ทักอย่างเป็นกันเองแบบนี้มัน...น้องบานาน่าเหรอ? O_O

ผมคลิกชื่อของเธอแล้วเข้าไปส่องรูปทันที และโป๊ะเชะ! น้องบานาน่าทักแชทผมมาจริง ๆ ด้วย!!

“ตอนแรกไม่รู้หรอกนะว่าเป็นบานาน่า แต่พอน้องทักเท่านั้นแหละ รู้เลย ฮ่า ๆ” ก็จริงน่ะแหละ ตอนที่เเม็กชี้ให้ดูด็ไม่รู้หรอกว่าเป้นเธอ ก็เราไม่เจอกันหน้ากันนานนี่ ตอนนี้เด็กน้อยคนนี้พัฒนาไปไกล น่ารักผิดกับเมื่อก่อนจนจำแทบไม่ได้ อ๊ะ! ไม่ได้บอกว่าเมื่อก่อนเธอขี้เหร่นะ ตอนนั้นก็น่ารักดี แต่ตอนนี้น่ารักกว่าเป็นสิบเท่าเลยล่ะ >_<

(ตอนแรกบานาน่าก็ไม่เห็นเหมือนกัน แต่มอร์นิ่งมันสะกิดให้ดู บานาน่าก็เลยเห็น แล้วก็ทักเลย คิคิ >_<)

“น้องมอร์นิ่งนี่ตาดีจริง ๆ เลยเนอะ ^^” คงต้องซื้อขนมไปขอบคุณน้องมอร์นิ่งซะแล้วที่ทำให้เราสองคนได้คุยกันอีกครัง >_<

มาถึงจุดนี้แล้ว หลาย ๆ คนคงสงสัยว่าทำไมผมถึงพูดจาเหมือนรู้จักกับน้องบานาน่ามาก่อน ผมจะเล่าย่อ ๆ นะ สมัยอยู่ม.ปลาย ก๊กน้องบานาน่าดังมาก เพราะเป็นเด็กที่ได้รับความสนใจจากคนอื่น ๆ ไม่แปลกที่ผมจะรู้จักเธอและเพื่อนของเธอที่ชื่อ ‘มอร์นิ่ง’ รวมถึงน้องทอมทั้งหลายที่ร้านเหล้านั่นด้วย แต่ผมจำชื่อน้องทอมพวกนั้นไม่ได้ ก็ผมไม่ได้สนใจทอมนี่ =_=

(พี่ลีโอยังไม่นอนเหรอ? หรือว่าเพิ่งถึงบ้าน?)

“ถึงสักพักแล้วล่ะ กำลังจะนอน แล้วบานาน่าล่ะ ยังไม่นอนเหรอ?”

(เพิ่งถึงอ่ะ ให้พวกทอมทั้งหลายมาส่ง ฮ่า ๆ)

“ดีแล้วที่ให้เพื่อนมาส่ง จะได้ไม่เป็นอะไร”

(อืม...ง่วงแล้วอ่ะ อยากนอน) อ้าว เมื่อกี้ชวนคุยอยู่ดี ๆ ตอนนี้มาอยากนอนซะงั้น ตามอารมณ์ไม่ทันเลยครับทีนี้ -_-

“ป่ะ งั้นนอนเถอะ มันดึกมากแล้ว”

(แต่ก็อยากคุยกับพี่ลีโอนี่นา)

ตึกตักตึกตัก!

‘อยากคุยกับพี่ลีโอ’

เด็กเมานี่น่ารักดีแฮะ พูดจาตรงไปตรงมาดีชะมัด หลอกถามว่าชอบเราหรือเปล่าดีไหมเนี่ย *O*

“อ่ะ งั้นก็คุยต่อ” ที่จริงผมก็ง่วงนะ แต่คุยกับเธอมันน่าสนุกกว่านี่นา

(แล้วพี่ลีโอง่วงเปล่าล่ะ? ถ้าง่วงจะนอนก็ได้นะ)

“ไม่อ่ะ เฉย ๆ”

(โอเค งั้นก็คุยต่อ ^O^) ดีมาก! น่ารักไม่พอยังเข้าใจอะไรง่ายอีก หรือที่น้องเขาเป็นแบบนี้เพราะฤทธิ์ของเหล้ากันแน่นะ -_-

“เมาป่ะ?”

(แน่นอนอ่ะ บอกไว้ก่อนเลยว่าน่าเป็นคนเมาแล้วพูดมาก ไร้สาระ แล้วก็พูดตรง ถ้าน่าพูดอะไรแล้วทำให้พี่ไม่สบายใจก็ขอโทษล่วงหน้าด้วยนะคะ) แล้วเธอก็ส่งสติ๊กเกอร์ไอ้ตัวกลม ๆ สีเหลืองยิ้มแลบลิ้นมา

“ไม่ว่าหรอก เข้าใจ” เพราะนิสัยแบบนี้แหละถึงกลายเป็นคนน่ารักที่มีแต่หนุ่ม ๆ มารุมชอบ มั่นใจว่าเมื่อก่อนไม่ได้มีผมแค่คนเดียวที่ชอบเธอ คนอื่น ๆ ก็ชอบเธอเหมือนกัน

(นี่...เราไม่ได้คุยกันนานแล้วเนอะ)

“ใช่ กี่ปี่แล้วเนี่ย”

สองไปได้ล่ะมั้ง...

(ก็นานอยู่อ่ะ แต่เท่าที่จำได้เราไม่ได้คุยกันไพเราะแบบนี้นะ -_-)

“นั่นสิ ก็ว่าแปลก ๆ -_-” จะว่าไปก็จริง ปกติเธอไม่เรียกผมว่า ‘พี่’ หรอก ส่วนใหญ่จะเรียก ‘นาย’ ’ไอ้’ แบบนี้มากกว่า เพราะเธอให้เหตุผลว่า ‘ก็คุยแบบนี้แล้วมันสนิทกันเร็วดีนี่’ ก็ทำนองนี้แหละนะ =_=

(งั้นเรามาคุยกันแบบเดิมไหม? จะได้สนิทกันเร็ว ๆ ไง ^O^)

“ก็เอาสิ ยังไงก็ได้”

(โอเค ตามนั้น!!) หลังจากนั้น เธอก็เงียบไปสักพัก

…

(เฮ้ยนี่ รู้ป่ะ เมื่อก่อนฉันมีฉายาให้นายด้วย) โห เปลี่ยนสี เอ้ย! เปลี่ยนศรรพนามไวเหลือเกิน แบบนี้ผมรับไม่ทันเลยครับ จะเรียก ‘น้อง’ หรือเรียก ‘อี’ ดีเนี่ย -_-

“ฉายา?”

(ใช่! ฉันเป็นคนชอบวิจารณ์คน เวลานายเดินผ่านมา ฉันก็จะซุบซิบ ๆ กับมอร์นิ่ง >_<)

“แน่ะ นินทาอะไรไม่ทราบ ผู้หญิงนี่ชอบนินทาชาวบ้านชะมัด -_-”

(ก็นิดหน่อยน่า เวลาฉันคุยกับมอร์นิ่งแล้วนายชอบเดินผ่านมาพอดี เราก็เลยต้องใช้ศัพท์อื่นแทนชื่อนาย นายจะได้ไม่รู้ตัวไงว่าพวกฉันกำลังนินทาอยู่ ฮ่า ๆ ^O^) แผนสูงนะครับ คิดว่าผู้หญิงมีศัพท์เฉพาะใช้เรียกคนอื่นอย่างเดียวเหรอ? ผู้ชายก็มีเหมือนกันนะ หึหึ!

“แล้วไอ้ ‘ศัพท์’ ที่ใช้แทนชื่อฉันนั่นคืออะไร หวังว่าไม่ใช่ชื่อทุเรศ ๆ นะ =_=;;”

(คุณแม่)

หา? -O-

“'คุณแม่' เนี่ยนะ? มันเกี่ยวกับฉันตรงไหนเนี่ย -O-”

(ก็...นายชื่อ ‘ลีโอ’ มันหมายถึง ‘เสือ’ ‘เสือ’ คือ ‘สิงห์’ แล้ว ‘สิงห์’ ก็เขียนคล้ายกับเดือน ‘สิงหาคม’ และเดือนสิงหาคมก็เป็นเดือนของแม่ ฉันก็เลยตั้งว่า ‘คุณแม่’ ยังไงล่ะ น่ารักป้ะล่ะ คิคิคิคิ >_<)

“ยาวเกิ๊น ถ้าไม่อธิบายก็คงโง่ไปอีกนาน -O-” ตลอดเวลาที่ผ่านมายัยนี่เรียกผมว่า ‘ คุณแม่’ มาตลอดเลยสินะ? โกรธไม่ลงหรอก ก็ชื่อที่เธอตั้งให้มันน่ารักมากนี่นา >_<

“แล้วเรื่องที่เธอนินทาฉันคือเรื่องอะไร ฉันไม่คิดว่าตัวเองจะมีอะไรให้พวกเธอนินทานะ”

(เยอะแยะไป ที่นินทากับมอร์นิ่งบ่อยสุดก็เรื่องที่นายชอบทำตัวเสียงดังตอนอยู่โรงอาหารนี่แหละ มันน่าหนวกหู -O-)

“ว่าแต่คนอื่นไม่ดูตัวเองเล้ย พวกเธอก็เสียงดังเหมือนกันนั่นแหละ -_- นี่! แต่ฉันไม่ได้เสียงดังคนเดียวนะ ไอ้พวกเพื่อน ๆ ของฉันมันก็เสียงดังเหมือนกัน ทำไมไม่ไปว่าพวกมันบ้างล่ะ -O-” เพื่อนผมที่เสียงดังมีตั้งหลายคน ทำไมไม่ไปนินทามัน ทำไมต้องเป็นผมด้วยล่ะ? มันยุติธรรมกันดีอยู่หรือ~-3-

(แต่เสียงนายมันเด่นกว่าคนอื่นนี่ ได้ยินทีไรต้องหันไปมองทุกที)

ทำไมจู่ ๆ ก็เขิน

แค่ได้ยินเสียงก็หันมามองเลยเหรอ? >_<

“ฉันก็แอบมองเธอบ่อย ๆ อยู่เหมือนกัน”

(หา? มองทำไม? เป็นโรคจิตเหรอ? -O-) พูดมาขนาดนี้แล้วยังไม่รู้อีกเหรอว่าฝ่ายนี้คิดอะไรอยู่ รู้ทันหรอก เธอแกล้งโง่ทำเป็นไม่รู้ล่ะสิ แหม อย่าคิดว่าผู้ชายอย่างผมจะเดาทางไม่ทันสิ หึหึ

“เปล่า ก็เห็นเธอชอบทำหน้าตลกเลยเรียกเพื่อนให้ดูด้วย ขำกันทั้งวงอ่ะ ฮ่า ๆ”

(มาชวนดูอะไรไม่ดู มาดูตอนทำหน้าตลก อายอ่ะ) แต่หน้าตลกของเธอก็แนวดีนะ ฮ่า ๆ

เว็บขีดเขียน