Normal love ความรักธรรมดาของสาวโลกสวย >_<

               เฮ้อ! ดื่มเยอะนี่ลำบากชะมัด ต้องเดินเข้า ๆ ออก ๆ ห้องน้ำบ่อย ๆ คนในห้องน้ำก็เยอะยังกับมีแจกทองฟรี อัดกันอยู่ในห้องน้ำเป็นแสนเป็นล้านคน มาดมขี้กันหรือไง? -_- บนพื้นก็มีใครไม่รู้มาสร้างแลนด์มาร์กไว้ ทำไมไม่รู้จักอ้วกให้เป็นที่เป็นทางลำบากทางสัญจรคนอื่น แล้วก็เป็นความโชคร้ายของผมที่ดันไปเหยียบอ้วกจนเศษอะไรต่อมิอะไรกระเด็นขึ้นมาโดนขากางเกง โคตรโสโครก!! นี่มันกางเกงตัวโปรดเลยนะเว้ย ซื้อมาตั้งพันกว่า สุดท้ายก็เลยต้องใช้เวลาในการเข้าห้องน้ำนานกว่าปกติ แล้วกว่าจะเอาไอ้เศษอาหารนั่นออกจากขากางเกงได้อีก อย่าให้รู้นะว่าใครเป็นเจ้าของอ้วก จะลากหนังหัวให้มาเลียอ้วกตัวเองเลยคอยดู =_=

               “พี่ลีโอ! ทำไมไปเข้าห้องน้ำนานจังวะ ผมรอให้พี่มาอยู่เนี่ย!!” ไอ้แม็กทำหน้าตื่นเต้นอย่างกับเจอดีเจโซดาตัวเป็น ๆ อะไรของมันวะ มีอะไรสนุก ๆ ให้ทำหรือไง -_-;

                “ทำไมวะ?” ผมถามพลางยกแก้วตัวเองขึ้นดื่ม

                “พี่จำผู้หญิงที่ผมชอบที่เล่าให้ฟังได้ปะ เมื่อกี้เขามาที่ร้านนี้เว้ย!!”

                “อ้าว! เขาก็มากินเหล้าเหรอ?” นี่มันตีสามแล้วนะ ทำไมยัยผู้หญิงคนนั้นไม่กลับบ้านกลับช่องสักที หรือผู้หญิงที่หมอนี่ชอบจะเป็นหญิงเที่ยวกลางคืน? อ้อ หมอนั่นชอบแบบนี้สินะ เขาก็ชอบเที่ยวกลางคืนเหมือนกันนี่ ให้ทาย ผู้หญิงคนนั้นต้องนุ่งน้อยห่มน้อย ใส่ชั้นในอกตูมหัวนมแลบและทาปากแดงแน่เลย -_-

                “ใช่! เดี๋ยวถ้าเขามาอีก ผมจะชี้ให้พี่ดู”

                “ถ้ามาก็บอกด้วยแล้วกัน จะกินเหล้ารอ -_-” ทำเป็นอยากเห็นหน้ายัยนั่นไปงั้นแหละ มันจะได้เลิกตื่นเต้นสักที แค่ผู้หญิงคนเดียวจะอะไรนักหนา ถ้าสวยปานนางฟ้าจะไม่ว่าสักคำ -_-

                “พี่…ผมอกหักเพราะเธอคนนี้หลายครั้งแล้วนะ”

                ยัง...ยังไม่เลิกพูกถึงผู้หญิงคนนั้นอีก 

                “ทำไมอะ เขาไม่สนใจแกเลยว่างั้น?” แล้วก็เป็นผมนี่เเหละที่ต้องนั่งฟังมัน คนอื่น ๆ มันเดินไปดูสาวกันหมดแล้ว -_-

                “ใช่ ตอนแรกผมจีบเธอ อะไรก็เป็นไปได้สวย เราคุยกันทุกวัน ทักกันทุกวัน แต่อยู่ดี ๆ เธอก็หายไป เพราะอะไร? ก็เพราะเธอไปชอบคนอื่นน่ะสิ! หล่อกว่าผมด้วย!! แต่หมอนั่นมันเลว ผมเสียใจว่ะที่เขาไปคบกับคนเลว ๆ คือผมรู้ตัวนะว่าผมก็ไม่ใช่คนดี แต่ผมมั่นใจว่าผมดีกว่าไอ้คนที่เธอคบอ่ะ TOT” สรุปคือ หมอนี่เสียใจ ที่ผู้หญิงคนนั้น ไปคบกับคนหล่อที่นิสัยแย่กว่าตัวเองว่างั้น? อืม ก็เข้าใจความรู้สึกอยู่หรอก แต่...

                “สมน้ำหน้า คนดีเข้ามาก็ไม่เอา ดันไปเลือกคนเลว ๆ สมัยนี้ผู้หญิงก็แปลกเนอะ ไปรักคนที่ชอบทำให้ตัวเองเสียใจ”

                “ผมก็ว่างั้น แต่หลังจากที่เธอเลิกกับคนเลวคนนั้นไปแล้ว เธอก็ไปคบกับเพื่อนผม แต่เพื่อนไม่สนิทหรอกนะ” 

                ควรให้กำลังใจยังไงดีเนี่ย อาการหนักแล้วนะ -_-

                “เพื่อนคนนั้นก็นิสัยไม่ค่อยดีหรอก เจ้าชู้ ผมก็ยังสงสารเธอที่ไปคบกับคนหลายใจแบบนั้น”

                “ฮ่า ๆ ผู้หญิงคนที่แกชอบนี่โชคร้ายสุด ๆ คบกับใครก็เจอแต่คนเลว สมน้ำหน้าว่ะ ฮ่า ๆๆ ” สาว ๆ สมัยนี้คงจะชอบชายเลวมาก มิน่าล่ะทำไมผมถึงไม่มีแฟนสักที ก็ผมเป็นคนดีน่ะสิ ผู้หญิงเลยเมิน ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ หัวเราะให้กับความโสด -_-

                “หลังจากนั้นหนึ่งปี สองคนนั้นก็เลิกกัน ผมคิดว่าฝ่ายชายมันต้องมีคนอื่นแน่ ๆ เพราะหลังจากที่เลิกกัน ไอ้ผู้ชายคนนั้นก็ไปเที่ยวกับหญิงอื่นทันที ทางก็สะดวกสิ! ผมทักแชทไปคุยกับเธอทุกวัน รุกบ้าง เดี๋ยวจะมีคนอื่นคาบไปอีก!!” เล่าซะอยากเห็นหน้ายัยนั่นเลยว่าจะสวยขนาดไหน เด็กนั่นทำยังไงให้ไอ้แม็กเป็นหนักถึงขนาดนี้เนี่ย -O-

                “แล้วสรุปมีคนคาบไปปะ?”

                “มีสิ เพื่อนผมเอง หุ่นดีด้วย!! TOT”

                “โหแม็ก! ถ้ามันขนาดนี้ก็พอเถอะ เป็นพี่พี่เลิกตามแล้วเนี่ย!!” ยิ่งฟังก็ยิ่งหงุดหงิด ทำไมผู้ชายต้องเป็นฝ่ายตามตูดผู้หญิงตลอดเลยวะ ยัยนั่นมีดีอะไร ต้องเล่นของแน่ๆ !

                “ก็ว่าจะเลิกอยู่ แต่วันนี้ดันมาเจอหน้านี่สิ ตัดใจไม่ลงเลยอะ :(”

                “ยัยนั่นชื่ออะไร?” 

                “บานาน่า”

                “กล้วย? -_-” คนบ้าอะไรชื่อกล้วย ชาติที่แล้วพ่อกับแม่เป็นลิงหรือไง ถึงได้ตั้งชื่อลูกว่ากล้วย

                “ไม่ใช่กล้ว-”

                “อยากเห็นว่ะ อยากเห็นหน้าผู้หญิงที่ทำให้แกเป็นแบบนี้!” ที่ลืมไม่ได้นี่เพราะอะไร เพราะยัยนั่นสวยงั้นเหรอ? ผู้หญิงคนเดียวทำไมไม่มีปัญญาลืม ยัยนั่นเป็นคนดีหรือเปล่าก็ไม่รู้ นิสัยจริง ๆ ก็ไม่เคยรู้จัก ขอดูหน้าหน่อยเถอะว่าจะขนาดไหน ถ้าสวยไม่เท่านางงามกระเทยทิฟฟานี่ล่ะผมไม่ให้ผ่านเด็ดขาด! เพราะเกิดมาเป็นผู้หญิง ยังไงก็ต้องสวยกว่ากระเทย!!

                “ผมพาไปดูได้นะ แต่ไม่รู้ว่าเขาจะสวยในสายตาพี่หรือเปล่า” หึ! พูดแบบนี้แสดงว่าเริ่มไม่มั่นใจในความงามของคนที่ตัวเองชอบแล้วล่ะสิ กลัวผมบอกว่าไม่สวยสินะ

                “เอาเถอะ ถ้าแกว่าสวย ยังไงน้องกล้วยอะไรนั่นก็สวย เอ้า พาไปหน่อยสิ อยากเห็นหน้าจะตายอยู่แล้ว!”

                “ครับๆ งั้นตามมา” พูดจบ มันก็เดินนำไปทันที

                แม็กพาผมไปแทบทุกร้าน แต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงาหัวของเธอคนนั้น เอ้า! เป็นได้ยังไง ไหนบอกเพิ่งเจอกันแต่ทำไมตอนนี้หายไปแล้ว หรือเธอผู้นั้นจะรู้ล่วงหน้าว่าผมจะมาดูหนังหน้า เอ้ย! ใบหน้า เธอก็เลยแอบกลับบ้านไปซะก่อน -_-;; ไม่รู้ล่ะ! ยังไงวันนี้ก็ต้องดูให้ได้ ไม่งั้นมันค้างคาใจ คืนนี้นอนไม่หลับแน่!

                เราเดินสำรวจทุกร้านอย่างละเอียดจนมาถึง...

                ร้าน เสพติสต์ ใกล้ ๆ ร้านแฮงก์ฮอล์ที่พวกผมอยู่นี่เอง

                เฮฮา เฮฮา

                คึกครื้น คึกคัก

                บรรยากาศร้านแถวนี้ก็ไม่ต่างจากร้านแฮงก์ฮอล์เลย เสียงดังจนน่าหนวกหู คนก็เยอะอย่างกับรังมดแตก ทุกคนต่างแหกปากเพราะคึกเหล้า โดยเฉพาะไอ้โต๊ะข้างหน้าที่มีทอมนั่งเรียงกันสามคนเนี่ย เสียงดังที่สุด คุยกันอย่างกับไม่ได้เจอกันมาสามชาติเศษ ใครนั่งโต๊ะใกล้ ๆ ไอ้พวกนี้คงหูดับตาย ยืนอยู่ตรงนี้ยังแสบหูเลย 

                เอ๊ะ แต่น้องทอมนั่นหน้าตาก็คุ้น ๆ นะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ใช่เด็กที่โรงเรียนเก่าเราหรือเปล่านะ? =_=

                “นั่นน่ะ พี่ คนนั้นไง”

                หืม??

                ผมมองตามแก้วที่แม็กชี้ อ๊ะ! มันชี้ไปทางโต๊ะทอมสามตัวนั่นนี่นา อย่าบอกนะว่าแอบชอบทอมอยู่!! แม็กชอบสาวห้าวเหรอเนี่ย!! O_O

                “ไหน คนไหน ผู้หญิงที่ไถผมข้างนี่เหรอ -_-”

                “จะใช่ได้ยังไงล่ะ! นู่น คนที่ใส่เสื้อยืดสีดำ คนที่กำลังมองมาทางนี้ไงพี่ คนนั้นแหละบานาน่า”

                บานาน่า...

                อ้าว บานาน่า!! O_O

                “นั่น!! พี่ลีโอนี่!! สวัสดีค่ะพี่ลีโอ!! ^O^///” สาวน้อยในเสื้อสีดำตรงหน้าโบกมือพร้อมกับร้อยยิ้มส่งมาให้ผม หา! เธอส่งมาให้ผมจริงดิ? แถมยังเรียกชื่อผมด้วย!

                ‘พี่ลีโอ’

                “อ..เอ้อ สวัสดี”

                การทักทายอย่างไม่ทันตั้งตัวนั่นทำเอาผมทำอะไรไม่ถูก

                “ไม่ได้เจอกันนานเลยนะพี่ลีโอ ^^”

                “นั่นสิ ไม่ได้เจอกันนานเลย”

                หนึ่งปีแล้วมั้งที่เราไม่ได้เจอกัน...

                บานาน่า

                “อ้าว พี่ลีโอรู้จักบานาน่าด้วยเหรอ?”

                “ก็เคยเรียนที่เดียวกันนี่หว่า ทำไมจะไม่รู้จัก น้องเขาก็ดังด้วยไม่ใช่เหรอ ใช่มะ? ^O^;;” โธ่! นึกว่าไอ้แม็กเล่นมุกให้เปลี่ยนจากภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทย เราก็อุตส่าห์แปล บานาน่า เป็น กล้วย นึกว่าคนที่ไอ้หมอนี่ชอบจะชื่อกล้วยซะอีก โลกมันกลมจริง ๆ ที่คนที่แม็กชอบ คือน้องบานาน่าคนนั้น

                “ใช่ บานาน่าฮ็อตมาก พี่ว่าน่ารักปะ?” แม็กเงยหน้าถามผมที่ตัวสูงกว่า

                “ก็ดีนะ”

                “แต่ทำไมบานาน่าถึงทักพี่ สนิทกันเหรอ? -_-+”

                “ไม่อ่ะ ไม่ได้สนิทกัน แค่รู้จักเฉย ๆ”

                “แล้วไป พี่ว่ามันสมควรแล้วปะที่ผมเลิกเพ้อถึงบานาน่าไม่ได้สักที เพราะเธอเป็นคนน่ารัก เฮฮา ถึงบางครั้งจะดูห้าว ๆ ไปหน้อยก็เถอะ แต่นั่่นเเหละคือเสน่ห์ของยัยนั่น”

                “เออ เข้าใจแล้วว่าทำไมไม่ลืมสักที”

                 เพราะผมเองก็ลืมไม่ได้เช่นกัน