เมดเหมียว~ที่รัก

หายไปนาน เรียนหนัก การบ้านเยอะ"แล้วทำไมต้องหยูดล่ะ"ท่านแม่คอกใส่"ใช่โซระไม่เห็นเกี่ยวเลย"ท่านพี่ก็ด้วยสินะ"ก็ผมจองเธอก่อนทุกคน"เขาดึงมือฉันแล้วกอดขอของฉันแน่น "ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ"เขาค่อยๆปล่อย"ตั้งแต่เธอเข้ามาอยู่ในสายตาของฉัน"เขาลูบหัวฉันแล้วฉันเลยมองเขา เอ๊ะ!...เขาหน้าแดงนิดๆนะ"ท่านโซระเป็นอะไรรึเปล่าคะ ทำไมหน้าแดงนิดๆ"อยากรู้จังว่าจะตอบยังไง"ไม่เป็นอะไรหรอก...เป็นห่วงฉันหรอ"เขาพูดอะไรเนี่ย"เปล่าค่ะ"ฉันเดินไปหาพี่มูซึเนะ ทำสายตาอ้อนนิดๆ"โธ่ๆ...น้องสาวของพี่""เธอเป็นน้องสาวพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่คับ!!!""พอๆ จะเป็นของใครก็ตกลงกันเองแล้วกัน แม่ไม่หวงหรอก"แล้วทำไมท่านแม่ถึงพูดแบบนั้นอ่ะ"งั้นก็ของผมแล้วกัน..."เขาดึงฉันเข้าไปกอด...เขาอบอุ่นมากเลย แต่เดี๋ยว..."อ...เออ...คือว่า...""หืม?"ทั้งสามพูดพร้อมกัน"ฉ...ฉันไม่ชอบการเตะเนื้อต้องตัวสักเท่าไหร่อ่ะค่ะ"ท่านโซระค่อยๆปล่อยฉัน พูดตรงเกินไปรึเปล่าเรา"แหม หวงเนื้อหวงตัวเป็นด้วยนะเนี่ย"ท่านแม่พูดแปลกๆนะ ก็ต้องหวงอยู่แล้วสิ "ก็ร่างกายผู้หญิงมันบอบบาง ให้ผู้ชายมาเตะต้องได้ไง"ท่านมูซึเนะที่ร้ากกกก"พูดอย่างกับผมผิด"ท่านโซระงอนแล้ว"อ...เออ คือว่า..."ฉันคิดวิธีได้แล้วล่ะ"งั้นฉันเป็นเมดธรรมดาก็ได้นะคะ"ฉันส่งยิ้มให้ทุกคน"ไม่ได้นะ"ทั้งสามพูดพร้อมกันอีกแล้ว"อะแฮ่มๆ"มีเสียงดุๆมาจากด้านประตู"ท...ท่านพ่อ"คุณหนูทั้งสองตกใจสินะ"เนโกะชิ มาเป็นเมดของฉันเถอะนะ"ท่านพ่อพูดอะไรออกมาค้า"ไม่มีทางค่ะ ท่านพ่อจะเอาเนโกะชิจังไปจากหนูไม่ได้น้า"พี่มูซึเมะใจเย็นๆก่อนเถอะค่า"ใครขัดคำสั่งห้ะ!"ส...เสียงน่ากลัวจัง"ค่ะ/ครับ ท่านพ่อ"เคลียร์กันแปปเดียวเสร็จแล้วอ่ะ"เนโกะชิ เธอต้องทดสอบเรื่องความรู้เพิ่มนิดหน่อยนะ"ท่านพ่อเปลี่ยนเสียงแล้วล่ะค่ะ"ค...ค่ะ"ฉันต้องทดสอบอีกแล้วอ่ะ"อ้าวๆ จะ2ทุ่มแล้วนะ แล้วเนโกะชิไม่กลับบ้านหรอ"ท่านแม่จะ2ทุ่มแล้วหรอคะ ยังไม่ได้กินใบดอกกุหลาบเลย"น...หนู...ไม่มีบ้านหรอกค่ะ"ฉันค่อยๆพูดเสียงเบาลง"ย้ายมาอยู่เลยมั้ย ถ้าย้ายมาให้อยู่ห้องพี่นะ"พี่มูซึเนะคร้า~"พี่ครับ เธอเป็นเมดนะ"ท่านโซระอ่ะ"ไม่เป็นไรๆแม่กับพ่อยอมแล้วล่ะ""ทำไมละครับ"ท่านโซระจะทำให้ฉันตกตำ่ไปมากกว่านี้ใช่มั้ยคะ"ก็ไม่รู้สินะ"ท่านมูสึเนะ ท่านแม่กับท่านพ่อ พูดพร้อมกัน'ตึง~ตึง~'2ทุ่มแล้วทำไงดี ทำไงดี"อ...เออ ขอตัวก่อนน-""น...เนโกะชิ. เธอ..."ท่านมูซึเนะ ทำไมหรอคะ ทำไม มีอะไร ร...หรือว่า...ฉันจับที่หัวของตัวเองก็พบว่า หูมันก็โผล่มาแล้ว จะทำไงดี จะทำไงดี ฉันเงยหน้าขึ้นไปก็เจอกับท่านโซระ เขาจับมือของฉันและพาฉันเดินออกไป"เธอ..."ม...ไม่นะ ฉับก้มหน้าก้มตา แทบจะไม่สบตาท่านโซระเลย"เป็นไรห้ะ หลบหน้าฉันทำไม"เขาก้มลงมามองหน้าฉัน ถึงฉันจะตัวเล็กมากแต่เขาก้มลงมา ไม่ปวดหลังรึไงคร้ะ เขาจับที่คางของฉันแล้วเลื่อนให้ฉันเงยหน้าขึ้น แล้วกระซิบว่า"ร่างกายของเธอตอนนี้น่ารักมาเลยนะ"ฉันอึ้งไปพักนึง แล้วมองหน้าเขา เขายิ้มให้ฉัน"ฉันจะโดนฆ่ามั้ยอ่ะ"อยู่ดีๆ นำ้ตามันก็ไหลออกมา เขากอดฉันแล้วพูดเบาๆว่า"พวกเธอน่ะน่าสงสารนะ แต่ฉันก็ทำได้แค่ปกป้องเธอเท่านั้น"ฉันเลยกอดเขากลับ"จริงๆนะ เธอจะปกป้องฉัน จริงๆนะ""อืมจริงสิ ว่าแต่รีบไปนอนก่อนเถอะพรุ่งนี้มีเรียนนะ""ค่ะ" พอฉันทำทุกอย่างเสร็จเตรียมเข้านอน กำลังจะเดินไปที่ห้องก็เจอกับ...
+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+
เนโกะชิ:ดูแลฉันดีๆเถอะนะ
To be continue