เมดเหมียว~ที่รัก

*ตอนนี้อาจแรงไปนิดนะ*
ฉันตื่นขึ้นแต่ก็ยังไม่ได้ลืมตา รู้สึกอุ่นๆแหะ ที่มือของฉันรู้สึกนุ่มๆ ฉันเลยลืมตาขึ้น... อะ...เอ๋! ท...ท่านโซระ! ฉันจับผมของเขาอยู่น่ะสิ นี่ฉันทำอะไรไม่เหมาะสมไปสินะคะ ฉันพยายามลุกขึ้นแต่แขนของท่านโซระก็กอดฉันไว้แน่น... ทำไงดี...
"อย่าไปน้า..."ท...ท...ท...ท่านโซระละเมอหรอคะเนี่ย 0///0
(ม)เนโกะชิตื่นไวจังน้า
นี่มิล์คช่วยเอาฉันออกไปหน่อยนะ
(ม)สมควรที่จะอยู่แบบนั้นนะ มิล์คคิดแบบนั้น
นี่เธอ-"-
(ก)อ้าว...ทั้งสองตื่นแล้วหรอ
(ม)เมื่อกี้ท่านโซระละเมอด้วย!
นี่ๆ...ฟังฉันก่อนสิ
(ก)แล้วไงต่อ
(ม)มิล์คเห็นเนโกะชิหน้าแดงด้วยน้า~
(ก)ท่านโซระของพวกเราน่ารักใช่มั้ยล่า~
(ม)ฮิ้วๆ~
พวกเธอนี่แซวฉันทำไม
สองตัวนั้นมองฉันอยู่นาน ระหว่างที่ฉันพยายามออกจากเตียง
"อ...อืม"ต...ต...ตื่นแล้วหรอ! เดี๋ยวๆๆๆ
"อรุณสวัสดิ์ เนโกะซัง..."ท่านโซระลืมตาขึ้นแล้วเอามือมาลูบผมของฉัน
"อ...อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่าน..."ท่านทำอะไรคะ-///- ฉัน...ฉันรู้สึกว่าโดนจ้องอยู่
(ก)เนโกะชิ หน้าแดงแล้วนะ
ฉันมองไปทางช็อกโก้ พรึ่บ! ท่านโซระกอดฉันแน่น
"อ...เอ๋ ท่านคะ"ท่านโซระเอาหน้ามาซุกที่คอของฉัน มือของเอากอดเอวฉันไว้
"นี่...เนโกะ ตื่นเช้าไปทำไม วันนี้วันเสาร์นะ"
"ก็ปกติเวลานี้แหล่ะค่ะ"เห้อะๆ แล้วมือนี่เมื่อไหร่จะเอาออกล่ะค้า
"เออ...คือว่า"ฉันแตะที่มือของเขาเบาๆ
"อ่ะ ขอโทษๆ แค่เผลอไปหน่อยน่ะ"แค่เผลอหรอ ดูเหมือนตั้งใจเลยนะคะท่าน- - แต่ก็ดีแล้วล่ะที่เขาเอามือออกไปสักที ฉันลุกขึ้นนั่ง
"นี่...จุดsentsitiveของแมวอยู่ที่หูกับหางสินะ"ท่านโซระรู้หรอ! ทำไมถึงรู้ล่ะ... อยู่ดีๆเขาก็ยื่นมือมาจับหางของฉัน
"เหมี๊ยว~ ย..อย่านะ ได้โปรด"T///T
(ก)โอ้...เอาแล้วนั่นไง
น...นี่ยังอยู่อีกหรอเนี่ย ช่วยฉันหน่อยเถอะนะ อ...อื้อ~
(ม)แค่ครั้งเดียวนะจ๊ะ
มิล์คกระโดดขึ้นบนเตียงแล้วทำเสียงขู่ท่านโซระ
"ฟฟฟฟ....(เสียงขู่)"โซระมองมิล์คด้วยสายตาเยือกเย็น(มองแรง) มิล์คเลยกระโดดลงจากเตียง
(ม)เนโกะชิ๊ ขอโทษน้า ช่วยได้แค่นี้แหล่ะ
นี่!!! ไปเอาใบกุหลาบให้หน่อยสิ ร...เร็วเข้า
(ก)รับทราบ
ช็อกโก้วิ่งมาอย่างเร็ว แล้วกระโดดขึ้นมาบนตัก
"อ...อื้อ~"ท่านโซระลูบหางของฉันไปมา ฉันเลยเอามือหยิบใบกุหลาบจากช็อกโก้แล้วก็งับทันที
"เฮ้อ~"ฉันถอนหายใจเบาๆ ยังดีนะที่วางใบกุหลาบไว้บนโต๊ะ ฉันลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องของเขามิล์คเดินตามฉันมา
(ม)เนโกะชิ ทุกครั้งที่เธอมาที่นี่ ให้ฉันดูแลเธอนะ ส่วนช็อกโก้จะคอยดูท่านโซระ
อ...อื้มขอบใจนะ ว่าแต่จะให้ฉันใส่ชุดนี้ตลอดทั้งวันใช่มั้ยห้ะ
(ม)ก็บ้านนี้มีแต่ชุดของท่านโซระนี่นา
แล้วฉันจะเดินออกไปข้างนอกได้ไงเล่า-"-
(ม)แล้วใครบอกให้ออกไปเล่า
ฉันหาเองก็ได้
(ม)แต่ชุดทั้งหมดก็อยู่ในห้องท่านโซระที่เธอพึ่งเดินออกมาเมื่อกี๊
ห้ะ!... ฮืม...
(ม)สรุปแล้วก็ชุดนี้แหละเนอะ
ส่วนฝั่งช็อกโก้
"นี่นายวางแผนไรกันหรอ"ท่านโซระถามผมแต่ว่า...ผมก็พูดกับท่านไม่ได้อยู่แล้ว งั้นทำเป็นงงๆไปแล้วกัน
"ฉันรู้นะว่านายฟังฉันออกน่ะ"อะจึ๋ย...โก้เอ้ยซวยแล้วไง ผมเลยนอนลงบนพื้นแล้วทำเป็นเมิน
"ชิส์..."ท่านโซระลุกขึ้นไปอาบนำ้ ผมเลยคิดว่าจะออกไปแต่... ผมเปิดประตูไม่ได้อ่ะ เฮ้อ...ชีวิต

=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=^=

to be continue

เนโกะชิ:เขาไม่ได้ใจดีอย่างที่คิดนะ