เมดเหมียว~ที่รัก

9.0

เขียนโดย Nattanan_bogie

วันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.46 น.

  12 ตอน
  1 วิจารณ์
  14.03K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2558 22.08 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) ทำไม...?!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ฉันนั่งเล่นกับมิล์คอยู่ดีๆ ท่านโซระก็เปิดประตูออกมา เขาสระผมสินะ มีผ้าขนหนูพาดอยู่ที่ไหล่ของเขา
"นี่เธอไม่ไปอาบนำ้หรอ"ถามแปลกๆนะ
"ก็เมื่อกี๊คุณหนูอาบนำ้อยู่นิคะ บรรยากาศก็ไม่ค่อยดี เลยเดินออกมาค่ะ"ยังจะถามอีกมั้ยเนี่ย
"วันนี้จะไปไหมมั้ย?"ถามแบบนี้คงมีแผนแล้วแน่ๆ
"ก็กะจะออกไปข้างนอกนิดหน่อยอ่ะค่ะ"
"เออ...อืม...งั้นก็ไปอาบนำ้ซะนะ"ท่านโซระโยนผ้าขนหนูมาใส่หน้าฉัน
"เออ...คือ..."
"ชุดน่ะฉันจะวางไว้หน้าห้องนำ้นะ ถ้าไม่มีใครเล่นอะไรแผลงๆอีก ก็คงไม่มีปัญหาหรอกนะ"ท่าโซระมองไปที่มิล์คกับช็อกโก้
"แมวของคุณหนูเนี่ยฉลาดดีนะคะ"ฉันพูดก่อนจะเดินไปที่ห้องนำ้... เมื่อแต่งตัวเสร็จ...
"เรียบร้อยรึยังล่ะ"ท่านโซระจะพาฉันไปไหนอ่ะ
"วันนี้ฉันมีธุระนะคะ"
"หรอ!งั้นฉันไปด้วยได้มั้ยล่ะ"
"เรื่องส่วนตัวนะคะท่าน"
"งั้นหรอ..ถ้าเธอโดนจับตัวไปก็เอาตัวรอดเองละกัน"ท่านโซระอ่ะ ถ้าไม่พูดขึ้นมาก็ไม่ระแวงข้างนอกหรอกนะคะ ยึ่งนึกก็ยิ่งกังวลนะค้า>^<
"แล้วท่านโซระจะออกไปไหนล่ะคะ"
"อ๋อ...ไปเกมส์เซ็นเตอร์น่ะ จะไปด้วยกันมั้ย"เกมส์เซ็นเตอร์ที่มันมีเกมเยอะๆใช่ป้ะ
"ก็น่าสนใจดีนะคะถ้าไกลก็คงจะไม่ปลอดภัยเท่าไหร่..."
"แค่สองสถานีเองนะ ไปกันเถอะนะ"นี่ข้อร้องฉันให้ไปด้วยใช่มั้ยเนี่ย
"ก...ก็ได้ค่ะ-///-"ยอมเพราะไม่อยากอยู่คนเดียวนะเนี่ย
ณ สถานีรถไฟ(ฟ้า)
'รถไฟกำลังจะเข้าชาญชรา ผู้โดยสารทุกท่านโปรดยืนหลังเส้นเหลือง'
ถ้าไม่เกิดอะไรขึ้นก็ดีสินะ ฉันเดินเข้าไปด้านใน ถ้าไม่หลงทางกันก็คงดีใช่มั้ย แต่...
ที่นั่งก็ไม่มีคนก็เยอะราวจับด้านข้างก็มีแต่คน ที่เหลือก็ราวด้านบน- -
มันสูงไปสำหรับเรารึเปล่านะ ฉันพยายามเอื้อมไปแต่ก็เอื้อมไปถึง... สองสถานนีเองเนโกะชิ ทรงตัวไว้ให้ดีๆนะ ฉันบอกตัวเองเอาไว้ ท่านโซระก็ยืนอยู่ใกล้ๆแต่ก็มีคนยืนกลั้นอยู่ดี สถานีต่อไป...
ประตูเปิดขึ้น แล้วคนก็ออกไปส่วนหนึ่ง โอ้ย!มีคนเดินชนกับฉัน จนฉันเซไปอีกทางหนึ่ง อ...อ้าวท่านโซระ ฉันหันหลังไปก็เจอกับคุณหนูซะได้ คุณหนูเลยจับคอเสื้อฉันเอาไว้จนประตูปิด
เขาปล่อยฉันออก ฉันพยายามเอื้อมมือขึ้นไปจับราวอีกครั้ง ผลลัพธ์ก็เหมือนเดิม
"นี่ ไม่ถึงก็มานี่สิ"ท่านโซระดึงฉันกอดไว้ข้างหนึง อีกข้างคุณหนูก็จับราวไว้
★ถึงเกมส์เซ็นเตอร์แบ้ว♪
"เพื่อไม่ให้หลงกัน นัดเจอกันตรงนี้ตอนเที่ยงนะ"
"ค่ะ"ฉันไม่รู้ว่าต้องทำอะไร แต่เห็นท่านโซระเดินไปหาเพื่อนน่ะ นัดกันไว้สินะ เนื่องในเหตุที่ฉันไม่มีอะไรทำ จึงตัดสินใจว่า จะไปเดินเล่นข้างนอก หรือจะเป็นสโตกเกอร์ติดตามท่านโซระไปดี ถ้าเดินเล่นก็ไม่ค่อยรู้ทาง ติดตามไปถ้าโดนจับได้ก็ซวย เดินเล่นแถวๆนี้ละกัน ฉันเดินออกไปข้างนอก... แถวนี้คนเยอะดีนะ แต่ก็สวยดีต้นไม้เยอะด้วย รู้สึกสบายจัง
'ปึ่ก!'"อ่า...ขอโทษครับ"มีชายต้องสงสัย ใส่หมวกปิดหน้า ใส่แขนยาวขายาว น่ากลัวอ่ะ แต่รู้สึกเย็นๆที่ขาแหะ(เพราะใส่กระโปรงยาวประมาณเข่าแต่ก็ต้องระวังนะ!)สักพักหนึงฉันว่าฉันเริ่มปวดหัว มึนๆ เลยค่อยๆเดินกลับไป ถึงจะพยายามตามกลิ่นของตัวเอง ฉันเริ่มมองไม่เห็นทาง มันมัวไปหมด จนเดินมาหน้าเกมส์เซ็นเตอร์ก็ล้มลง เห็นแค่มีคนเดินมา
"นี่หนูเป็นอะไรมั้ย"
"นี่ๆเป็นอะไรรึเปล่า"
ฉันรู้สึกแค่มีคนมามุงเยอะแยะเลยแต่ฉันก็ไม่รู้สึกอะไรเลยได้ยินแค่เสียง...
'ไม่มีคนพากย์'
เนโกะชิล้มลงไปก็มีคนมามุงดู คนร้ายนั้นป้ายยาที่ขาของเนโกะชิ เธอเลยมึนๆ แต่เจ้าหน้าที่ก็อุ้มเธอมานั่งพัก เจ้าหน้าที่เดินออกไป ตอนนี้ก็สิบเอ็ดโมงแล้วสินะ โซระหายไปไหนน้า แต่รู้สึกว่าคนร้ายจะอยู่แถวๆนี้นะ อ๊ะนั่นมีคนเดินมา โซระหรอ? ไม่ใช่ๆ เขาคนนั้นใส่หมวกด้วย เขาเดินมาหาเนโกะชิ...

--------------------------------------------------------------------------------------To be continue

เนโกะชิ:...(สงสัยจะเหนื่อย)

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา