เรื่องหยุดทำตัวน่ารักเถอะ!!!ขอร้อง

บท3

 วันนี้เป้นวันที่ดวงซวยจริงๆที่เจอหมอนั่น. ฉันรีบเดินให้เร้วที่สุด"ทำมัยเทอถึงมาสาย"ตายเเล้ว!!อะรัยจะซวยขนาดนี่ฉันมองคุนครูที่ยืนอยุ่หน้าห้องเรียน"เอ่อ...คือ...เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยน่ะค่ะ"

"ครั้งนี้ฉันอนุโรมเเต่ถ้ามีครั้งหน้าละก้..."ฉันก้มหน้าลง"นักเรียนทุกคนค่ะวันนี้เรามีนักเรียนใหม่มาเเนะนำเชิน!!". "สวัสดี ฉันเเบมบี้เรียกเเบมเฉยๆก้ได้"

"ว้าวววว!!!น่ารักเว้ยเฮ้ยบย!!"เสียงนักเรียนชายร้องเเซว"กรรณญา!!เทอไปนั่งโต๊ะหลังห้อง" "ค่ะ"(กรรณญาคือชื่อจริงของเเบมบี้)ฉันเดินมาหลังห้องเเล้วนั่งที่โต๊ะ"หวัดดีจ้ะ!!ฉันชื่อเคทนะ"เสียงสาวร่างบางน่ารักที่กะลังทักทายฉัน"ดีจ้ะ!!ฉันเเบมบี้นะเรียกเเบมเฉยๆก้ได้จ้ะ" "จ้ะเเบม"ฉันยิ้มให้เคทด้วยรอยยยิ้มที่เปนมิตร

-12:00-

"เเบม!!แบม!!"ฉันหันไปมองต้นเสียง

"อ้าว!!เคทมีอะรัยรึป่าว"

"ฉันขอไปกินข้าวด้วยได้มั้ย?"

"ได้สิเเต่เทอต้องรอเเปปนะฉันขอไปหาพี่ชายก่อนเทอไปด้วยมั้ย"

"ไปจ้ะ"ฉันรีบพาเคทเดินไปหาพี่ชายของฉันที่รออยู่บนดาดฟ้าอาคาร3

"พี่บูม!!"ฉันเรียกพี่ชายของฉัน

"อ้าว!!เเบมพาใครมาด้วยน่ะ!!" "อ่อ!!นี่เคทเพื่อนใหม่ของเเบมเอง" แบม!!พี่ชายของเทอคือพี่บูมหัวหน้าเเก๊งบัตเตอร์ฟายหรอ"ฉันพยักหน้า ทันใดนั้นฟุ่บ!!!"เคท!!!เคท!!!" เคทยืนอยู่ดีๆก้เปนลมหมดสติไปฉันเลยให้พี่บูมอุ้มเคทมาที่ห้องพยาบาล

"ทะ....ที่นี่ที่ไหน". "เทอฟื้นเเล้วหรอ"ฉันรีบเดินไปดูเทอ"แบมที่นี่ที่ไหน" ห้องพยาบาลเทอเปนลมไปพี่บูมเลยอุ้มเทอมาส่งที่ห้องพยาบาล" "อะ..อุ้มมาส่ง"

"ใช่!!อุ้มมาส่ง"ฉันเดินไปหยิบจานข้าวที่พึ่งซื้อมา"อ่ะ..กินสะจะได้กินยา"ฉันยื่นจานข้าวให้เคท

"ขอบใจนะ". "ไม่เป้นรัย" 

-16:00-

    ฉันโทรหาพี่บูมให้มารับเเต่พี่บูมบอกว่าให้มาหาที่เดิมฉันเลยต้องเดินมา"พี่บูม!! '' "มาเเล้วเหรอเเบม" "ค่ะ" "แบมนี่คือเเก๊งบัตเตอร์ฟายนี่คือเต้ยเเละนี่ก้มาร์ค"ฉันต้องอ้าปากค้างเมื่อคนที่ยืนอยู่ตรงหนัาฉันคือ'นายตัวซวย'