รักสุดป่วนของยัยน่ารัก

                                                        แพรี่
ซ่าา!!! เสียงน้ำกระทบกับใบหน้าขาวใส ผู้หญิงคนเดิมก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงประชดประชัน
"ไม่มีใครบอกเธอหรอไง ว่าการแย่งของคนอื่น มันคือคนหน้าไม่อาย!!"เมื่อพูดเสร็จเธอก็เดินไปควงแขนของผู้ชายคนหนึ่งที่ฉันรู้จักดี นั่นก็คือนาย"เจเนียซ์"
"แพรี่!!"อยู่ๆนายเจเนียซ์ก็โพร่งชื่อใครคนหนึ่งออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจ
"อิอิ แพรคิดว่า *เจค จะจำแพรไม่ได้ซะอีก"เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ทำให้ฉันแทบจะ'อ้วก'!! ตาของหล่อนจ้องนายเจเนียซ์จนตาแทบถล่นออกมา
"เอ่อ แพรี่ปล่อยฉันก่อนนะ ฉันจะต้องพายัยนี่ ไปดูห้องที่บ้านของฉัน"นายเจเนียซ์พูดพร้อมกับพยายามจะแกะมือตุ๊กแกของยัยนั่นออกจากแขน
"ตายแล้ว!!!! หน้าไม่อายหรือยังไงมาขอนอนค้างบ้านผู้ชาย"หล่อนพูดเสร็จก็จ้องตาเหมือนจะกัดกินฉันทั้งร่าง ยังไงอย่างนั้น แต่มีหรอคนอย่างฉันจะยอม
"ฉันไม่ใช่ผู้หญิงหน้าไม่อายเหมือนเธอนะ และฉันขอพูดไว้ว่าก่อนที่เธอจะด่าใครควรสำรวจตัวเองก่อนนะจ้ะ เพราะมันย้อนเข้าไปหาตัวเอง และอย่าเอาฉันไปเปรียบเทียบกับเธอเพราะฉันไม่เหมือนเธอ!!!!!!"(นางเอกของเรานี้ปากห_าใช่ย่อยเลย)หุบปากไปเลยย่ะยัยนักเขียน จากนั่นฉันก็รีบวิ่งออกนอกร้าน ปล่อยให้นังบ้ากับนายเจเนียซ์ยืนอึ้งอยู่ภายในร้านอาหาร แต่ก็ทันได้ยินเสียงห_าโหยหวน
"กรี๊ดดดดดด  นังบ้า!!!"ยัยนั่นแหกปากด่าฉันอยู่ภายในร้าน ไม่รู้คนในร้านเป็นยังไงบ้างน่าสงสาร(สงสารตัวเองก่อนไหม)
บันทึกลับ" เจเนียซ " 
ทันทีที่ยัยตัวแสบทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้นั้นก็คือเหตุการณ์ที่เธอด่าแพรี่ซะเจ็บแสบเลยทีเดียว และเสียงที่ผมเกือบจะปิดหูไม่ทันนั้นก็คือ
"กรี๊ดดด นังบ้า!!!!"แพรี่กรี๊ดจนคนที่ดูพวกเราอยู่นิดหน่อยกลายเป็นทั้งร้านไปเลย มันทำให้ผมอายจนแทบจะมุดแผ่นดินหนีให้รู้แล้วรู้รอดไปซะเลย 
"น้องๆเก็บเงิน!!"ผมตะโกนเรียกพนักงานเก็บเงินพร้อมกับวางแบงค์หนึ่งพันวอนเอาไว้ และมีหรอว่าคนอย่างผมจะยืนต่อ ให้ขายขี้หน้าประชาชี ก็เผ่นสิครับ ผมวิ่งตามยัยตัวแสบไป
 "ยัยบ๊อง รอฉันด้วย"ผมวิ่งตามยัยตัวแสบมา ผมทั้งวิ่งตามทั้งตะโกนบอกให้เธอหยุด แต่เธอก็ยังไม่หยุดวิ่ง
"หยุดก่อนยัยบ๊อง"และแล้วผมก็จับแขนของเธอได้ ทำให้เธอหันมาประจันหน้ากับผม แต่สิ่งที่ทำให้ผมอึ้ง นั้นก็คือน้ำตาของเธอ เธอร้องไห้!!!!
"ฮึก ปล่อย ฮึก ฉัน"เธอพูดออกมาพร้อมกับน้ำตาไหลพรู่ลงมาอาบใบหน้าสวย
"อย่าร้องไห้สิยัยบ๊อง ไหนบอกมาสิเธอร้องไห้ทำไหม?!"ผมถามเธอเมื่อพวกเราเดินมานั่งที่ม้านั่งหน้าห้าง
"ก็ฉันรู้สึกเจ็บใจที่ยัยด่าฉันนิ"เธอพูดพร้อมกับทำท่าจะร้องไห้อีกครั้ง
"เห้ยยย อย่าร้องไห้ออกมานะ เเต่เธอก็ด่าได้เจ็บแสบจนฉันอึ้งเหมือนกันนะ"ผมพูดปลอบใจเธอพร้อมกับยื่นผ้าเช็ด
หน้าที่พกติดตัวมาให้เธอ
"ใช่จริงด้วย สะใจชะมัด นายเห็นไหมยัยนั่นทำหน้าเหมือนอมขี้เลยอ่ะ ฮ่าๆๆๆเอิ้กๆๆ"เธอพูดพร้อมกับหัวเราะไปด้วย ยัยนี่อารมณ์แปรปรวนเร็วชะมัดเลย
"นั่นถ้าสะใจเต็มที่แล้ว ไปขึ้นรถจะได้รีบไปเก็บของเข้าห้อง"ผมบอกกับเธอแล้วลุกมาจากม้านั่ง
 "นินายเลิกเรียกฉันว่ายัยบ๊องได้แล้ว ฉันมีชื่อแล้วนะ"ใช่สิ เธอชื่อว่าวีนัส
"ถ้าเธอไม่ชอบฉันจะเลิกเรียกก็แล้วกัน"ผมทำเป็นงอนเธอแล้วรีบเดินหนีไปที่รถ
จบบันทึกลับ"เจเนียซ์"
'วีนัส'
ดูสินายเจเนียซ์งอนฉัน แล้วก็เดินสะบัดก้น หนีไปแล้ว ฮ่าๆๆๆ เดี๋ยวไปง้อก่อนเด้ออ
*เจค คือชื่อเล่นที่เฉพาะคนที่เจเนียซ์สนิทแล้วให้เรียกเท่านั้น
_____________________________________________________________
มาอัพแล้วน้าา ขอบคุณพี่ๆทั้งหลายเด้อที่คอยแนะนำ จะพยายามทำออกมาให้ดีที่สุดแล้วกันเด้อ ไปโลดดด