Parallel เมื่อฉัน...

    มีใคร...เชื่อเรื่องโลกคู่ขนานเหมือนกับฉันบ้าง    แล้วถ้าคุณเชื่อเหมือนกับฉัน...คุณคิดว่าฉันจะก้าวเข้ามาในโลกขนานของตัวเองได้หรือไม่.    มาถึงตอนนี้ใครไม่เชื่อก็คงต้องเชื่อแล้วละเพราะว่าฉันก้าวเข้ามาในโลกคู่ขนานของตัวเองได้แล้วโลกที่ไม่ได้มีสีสันมากมาย ผู้คนเดินชนกันให้วุ่น ไหล่ซ้ายชนไหล่ขวาไหล่ขวาชนไหล่ซ้าย ผู้คนไม่ได้ก้มหน้าสองมือถืออย่างโลกปัจจุบันแต่ตอนนี้มันอาจจะกลายเป็นอดีตสำหรับฉันไปแล้วรึป่าว    ปึก    โอว...ที่พื้นมันมีอะไรดีพวกเขาถึงได้ก้มมองแต่มัน จนไม่เงยหน้าขึ้นมามอง ฉันมาที่นี่ได้แค่ห้านาทีฟังไม่ผิดเลย ห้านาทีสามสิบวินาที...     03/05/2530
    "อธิบายโลกคู่ขนานมาพอเข้าใจ สืบค้นและเขียนรายงานเกี่ยวกับโลกคู่ขนานส่งวันพรุ่งนี้" เสียงฮือฮาดังตามเวลาที่พึ่งหมดไป เสียงนาฬิกาดังห้าครั้ง ทุกคนดูกระตือรือร้นที่จะกลับบ้านในขณะที่ฉันยังมองกระดาษหัวข้อรายงานที่จะต้องทำและส่งพรุ่งนี้ ไม่ได้ยุ่งยากอะไรก็แค่เปิดโทรศัพท์เชื่อมกับสัญญานอินเทอร์เน็ตแล้วพิมพ์หา ก็อปวางแล้วอ่านสคริปต์เตรียมพรีเซ็นต์พรุ่งนี้    กรี๊ดดดด    "ลิลินฉันว่าเราควรไปดูคอนเสิร์ตของรุ่นพี่เคนตอนนี้นะ"    "ไม่ละ รีบกลับ" ฉันเก็บของแล้วเดินออกมาจากห้อง สวนกับคนมากมายที่วิ่งเข้าไปดูคอนเสิร์ตในยิม ฉันก็อยากแต่...    ฉันชอบรุ่นพี่และเขาไม่ได้ชอบฉัน ถ้าโลกคู่ขนานเขาชอบฉันก็คงดีไม่น้อย     04/05/2530
    "โลกคู่ขนานก็คือ"