Parallel เมื่อฉัน...
เขียนโดย Luffee
วันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.24 น.
แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2558 00.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) โลกคู่ขนาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ที่จริงแล้ววันนี้ฉันจะต้องออกไปรายงานหน้าชั้นเรียนรึป่าว
ฉันหันมองรอบข้างและมองเห็นสถาปัตยกรรม สิ่งก่อสร้างมากมายที่ทันสมัยมาก มากจนขนาดที่ว่ามีราวกั้นทางเดินเป็นอากาศ ฉันมองไม่เห็นถึงได้เดินจนล้มเหมือนตอนนี้ ที่มีรถแต่เป็นรถที่วิ่งด้วยรองเท้า คนไม่ต้องมองทางเพราะถ้าชนรองเท้าจะหักหลบให้ ส่วนบนฟ้าก็มีรถลอยได้ สุดยอดไปเลย ภาพสีหม่นที่เห็นในตอนแรกค่อยๆคลายออกไปปรากฏเป็นภาพสีสัน
อะไรที่ทำให้ฉันมั่นใจว่านี่ไม่ใช่ความฝัน
น่าแปลกที่ที่นี่น่าคุ้นเคย เหมือนสถานที่หนึ่งที่ชอบไปตอนเลิกเรียน ฉันอยากจะเดินดูแต่ว่าตอนนี้ไม่มีรองเท้า...ว้าววพื้นหญ้า ที่นี่เป็นพื้นหญ้าทั้งหมดเลยนอกจากถนน
กึกๆ
แปลกสุดตรงที่จะดึงหญ้าก็ดึกไม่ออก นี่คงไม่ใช่วิวัฒนาการในอนาคตที่ใช้งานหญ้าได้เหมือนพื้นกระเบื้องทั่วไป โดยให้ความชุ่มชื้นกับสิ่งรอบข้าง
เจ๋งดี
"เลิกเรียนแล้วดีจัง"
ปึก
โอ้วว มนุษย์โลกนี้ไม่มีความสนใจมนุษย์รอบข้างกันแล้วหรอ ดีแหะที่พื้นสะอาด ล้มลงไปกี่ครั้งก็ไม่มีรอยเปื้อนเลย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ