ถึงคราวนางร้าย ทะลุมิติ

พราวนภาหลับตานิ่งถอนหายใจ แล้วลืมตาขึ้นมาใหม่ด้วยสายตาแน่วแน่ เอ่ยด้วยน้ำเสียงมั่นคงหนักแน่น ยอมรับชะตากรรมตัวเอง

"ท่านต้องการข้าสินะ... คนเราหากพลาด ก็ต้องยอมรับผลที่จะตามมา ข้าขอบคุณสำหรับความรักที่ท่านมีให้ข้า ข้ายอมรับว่าข้าชิงชังรังเกียจพฤติกรรมของท่าน แต่ไม่ได้มีความรู้สึกแค้นส่วนตัว ข้าในตอนนี้ไม่อยู่ในสภาพจะทำอะไรได้ ชาตินี้เราคงไม่ได้เกิดมาเป็นคู่กัน จึงมีเหตุต้องเป็นศัตรู"

"ข้ารักเจ้า มันคงเป็นกรรมที่ข้าไม่เคยเห็นค่าของหญิงสาวมากมาย ทำกับพวกนางอย่างไร้ค่า จึงทำให้ข้าต้องเจ็บปวดจากการต้องมารักหญิงที่เป็นศัตรูและไม่ได้รักข้าเลย ข้าชั่วช้าไม่คู่ควรได้รับความรักจากเจ้า หากชาติหน้ามีจริง ข้าขออธิฐานจากฟ้า ขอให้ข้าเกิดมาเป็นคนดี และข้าขอเป็นทาสรักของเจ้า จะทำทุกอย่างให้เจ้าเห็นใจและรักข้าให้ได้ ขอให้ข้าได้มีความสุขกับหญิงที่ข้ารักสักครั้ง แล้วข้าจะขอมอบชีวิตให้เจ้า"

ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวไปที่เตียงเปลื้องชุดของตนและหญิงสาวออก มองร่างบางตรงหน้าด้วยแววตาลุ่มหลง ชื่นชม จุมพิตริมฝีปากสอดลิ้นซอกซอนนุ่มนวล อ่อนหวาน จนหญิงสาวแปลกใจ ที่ชายหนุ่มผู้ซึ่งเคยป่าเถื่อน ทารุณ กับหญิงสาวมากมาย ที่อ่อนโยนกับเธออย่างไม่น่าเชื่อ ถอนริมผีปากออก ใบหน้าซุกไซร้ซอกคอเลื่อยมาสัมผัสอกอวบ ครอบครองดูดดุน เนิบนาบเชื่องช้า ราวกับจะใช้เวลาให้มีค่าที่สุด เลื่อนลงต่ำจนหยุดอยู่ตรงจุดอ่อนไหวกลางลำตัวของหญิงสาว ลิ้นตวัดละเลงรัว จนกายหญิงสาวเกร็ง สั่นสะท้าน แล้วสอดนิ้วเข้าสำรวจซอกภายใน ชักเข้าออกเป็นจังหวะจนหญิงสาวร้องคราง แล้วสอดแก่นกายแกร่งเข้าในกายสาว ขยับสะโพกจากช้าๆ แล้วเปลี่ยนจังหวะถี่กระชั้นตามแรงอารมณ์ จนถึงฝั่งฝัน

เมื่อเกมสวาทจบลงอ๋องหนุ่มโอบกอดร่างบางแน่น ประทับจุมพิตเนิ่นนาน เป็นการสั่งลา แล้วจึงผละกายออก ลุกขึ้นหยิบดาบยื่นส่งให้หญิงสาวหลับตานิ่งด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้ม อย่างยินดีรับความตายที่จะเกิดขึ้น

"ลาก่อนนะ อ๋องหย่วนฉี อโหสิกรรมให้ด้วย" พราวนภากล่าวก่อนจะชักดาบออกจากฝัก แล้วปาดไปที่กระเดือกของอ๋องหนุ่ม ชายหนุ่มทรุดร่างลงสิ้นใจด้วยรอยยิ้มประดับมุมปาก ปิดฉากชีวิตอ๋องหย่วนฉี

------------------------------------------------------------------------------------------------

เง่อ... และจากคำอธิฐานของอ๋องหย่วนฉี ก็ทำให้ก่อเกิดตำนานรักบทใหม่ในเรื่องหน้า แกจะได้เลื่อนขั้นจากตัวร้ายเป็นพระเอก แต่เรื่องหน้าไม่ใช่แนวข้ามภพนะ พระ-นางอยู่ยุคเดียวกัน ตอนหน้าตอนจบจ้า