Waiting for love รอเธอรัก...ควักหัวใจยัยเพื่อนซี้

          
 
            เช้าของวันอาทิตย์ที่เป็นวันหยุดพักผ่อนของใครหลายคนแต่พวกเราชมรมรักษ์โลกต้องมาปฏิบัติภารกิจสำคัญเพื่อสร้างความงดงามให้แก่โรงเรียนแห่งนี้ถึงแม้สมาชิกบางคนจะพากันโวยวายหรือบ่นบ้างเมื่อทราบข่าวจากแฟนเพจชมรมให้สมาชิกมาช่วยกันจัดสวน หากใครไม่สามารถมาได้ให้ติดต่อหากใครไม่สามารถมาได้ให้ติดต่อกับไม้ไฟโดยตรงซึ่งผลก็ปรากฏว่าสมาชิกส่วนมากพร้อมใจกันมาในวันนี้ แต่ฉันว่าน่าจะเกรงกลัวไม้ไฟมากกว่า เมื่อทุกคนมาพร้อมหน้าพร้อมตากันมะขามก็เริ่มอธิบายหัวข้อของธีมเดือนนี้แล้วแบ่งสมาชิกออกเป็นกลุ่มๆรับผิดชอบตามที่ได้รับมอบหมาย
          พอแต่ละกลุ่มแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ ไตรก็ขอตัวแยกไปเขียนป้ายของธีมกับสมาชิกคนอื่นๆ เหลือเมฆกับไม้ไฟที่ตกลงกันไม่ได้ว่าจะทำอะไร มะขามต้องช่วยจับแยกและสั่งให้ไม้ไฟไปจัดสวนตามทางเดินเข้าโรงเรียน. ส่วนเมฆได้รับสิทธิพิเศษจดรายชื่ออาหารแล้วจัดการสั่งอาหาร จากนั้นคอยบริการน้ำดื่มให้กับทุกคน รู้สึกชายหนุ่มมากรักคนนี้จะเต็มที่อย่างมากเพราะได้ทักทายกับสาวๆ
 
      ฉันโดนมะขามลากมาจัดสวนตรงลานกิจกรรม ซึ่งเป็นส่วนที่ต้องให้ความสำคัญอย่างมาก เราได้วางแผนให้สวนตรงนี้เป็นจุดเด่น โดยประดับตกแต่งต้นไม้ดอกไม้ให้เป็นรูปทรงต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นสี่เหลี่ยม สามเหลี่ยม วางไว้รอบๆ สวนที่เป็นวงกลมและภายในสวยวงกลมจะมีสวนรูปหัวใจซึ่งจะตกแต่งด้วยต้นไม้ดอกไม้ที่มีสีอ่อนหวาน มีป้ายชื่อไว้สำหรับให้คนเขียนชื่อคนที่อยากบอกรัก เขียนเสร็จให้ปักป้ายไว้ตรงต้นไม้ที่อยากให้ พร้อมหยอดเงินบริจาคลงตู้ไม้รูปบ้านเพื่อเป็นการสนับสนุนกิจกรรมของทางชมรมในครั้งต่อไป และถึงวันศุกร์สุดท้ายของเดือน ใครที่มีชื่อในป้ายที่ปักตามต้นไม้ก็จะได้ต้นไม้กลับบ้าน
 
"แกจะทำอะไร"
 
"ก็จะเขียนชื่อฉันไง ฉันอยากได้ต้นนี้ มันน่ารักดี"
 
"ไม่ต้องเลย เอาไว้ให้คนอื่นเขาเขียนให้คนรักเถอะ อย่ามาทำเป็นฉลาดเขียนชื่อตัวเองให้คนอื่นเข้าใจผิดว่ามีคนชอบ"
 
"แกนี่รู้ทันตลอดเลย"
 
      มะขามมันจะรู้ทันฉันไปหมดทุกเรื่องเลยหรือไง ตั้งใจจะเขียนชื่อลงป้ายจองต้นไม้และหวังให้คนอื่นเข้าใจว่ามีคนแอบชอบจะได้ไม่อายผู้หญิงคนอื่นๆบ้างเฮ้อ~ มะขามนี่มันมารผจญจริงๆ
 
"ถ้าแกอยากได้"
 
"จะให้หรอ O_O"
 
"ไปซื้อเอาเองเถอะ"
 
"ไอ้ขี้งก"
 
"แล้วแต่จะคิด"
 
        ไม่มีน้ำใจให้แก่ผู้หญิงอย่างฉันเลย เซ็งทำงานๆ ต่อดีกว่า จะว่าไปผู้แบบฉันก็ทึกบึกบึนมากนะเนี่ยจัดสวนกลางสายลมแสงแดดประเทศไทย ถ้าเอาไก่มาย่างกลางแดดนี่คงสุกแน่ๆ อากาศทำไมมันร้อนอบอ้าวแบบนี้นะ.                                                        อ่า...เวลาผ่านไป ฉันเหยียบเงาตัวเองได้แล้ว แสดงว่าตอนนี้ได้เวลากินข้าวเที่ยงแล้วๆ คิดได้แบบนั้นฉันก็วิ่งไปชมรมเพื่อกินข้าวทันที
 
"พี่เมฆขา ของลิลลี่ข้าวผัดค่ะ"
 
"ขอโทษครับ พี่หยิบผิด"
 
       สาวๆต่างต่อแถวรับข้าวกล่องจากเมฆอย่างเป็นระเบียบถึงมีจะมีเสียงกรี๊ดความหล่อของมันบ้างก็ตาม ฉันได้แต่นั่งมองอย่างเบื่อหน่ายเพื่อรอกินข้าวพร้อมกับสี่หนุ่มอยู่โต๊ะม้าหินอ่อนใต้ต้นมะม่วงข้างๆ ชมรม ชมรมของเราเป็นอาคารชั้นเดียวที่สร้างจากเศษไม้ท่อนไม้ ภายในมีโต๊ะประชุม กระดานดำ มีอุปกรณ์เครื่องเขียน
 
"ของโกเด้งข้าวไข่เจียวนะคะ"
 
"นี่ครับ ^^"
 
"พี่เมฆๆ ลืมอะไรหรือเปล่า?"
 
"เอ๊~~~ ลืมอะไรน้า^^"
 
"คิดสิค่ะ"
 
"ช้อน"
 
"ม่ายยยถูก"
 
"น้ำ"
 
"ไม่ถูกค่า"
 
"อะไรล่ะครับ พี่คิดไม่ออกด้วยสิ ว้าแย่จัง"
 
"หัว หัว อะไรเอ่ย?"
 
"หัวใจ!!!!! เอาไปเลยครับ จุฟๆ พี่ให้ทุกคน"
 
"อร๊ายยยยยย!!! พี่เมฆน่าร้ากกกกก"
 
"ขอบคุณครับ ขอบคุณ"
 
"ฟิ้ววววว ตุบ!"
 
"โอ๊ย!"
 
"อร๊าย!เฮ้ยๆ"
 
   มะม่วงลูกหนึ่งลอยคว้างอยู่ในอากาศก่อนตกลงสู่หัวเมฆ
 
"ใครวะ". เมฆหันรีหันข้างหาต้นเหตุ
 
"ฉันเอง" ไม้ไฟเดินมาจากหลังชมรมพร้อมกับแกว่งพวงมะม่วงไปมา
 
"โยนมาทำไมวะ"
 
"รำคาญ! เมื่อไหร่จะแจกเสร็จหิวข้าวโว้ย" มืออีกข้างก็คว้าเอาข้าวกล่องจากเมฆมานั่งกับฉัน
 
"เออๆ จะเสร็จแล้ว"
 
  หลังจากที่เฆมแจกข้าวกล่องเสร็จก็มารวมกลุ่มในมือถือข้าวหนึ่งกล่อง ไตรเดินมาพร้อมถือถาดน้ำ ส่วนมะขามหิ้วถุงข้าวกล่องตามมาติดๆ
 
"นี่น้ำปลา" พริกน้ำปลาถูกราดลงบนข้าวผัดด้วยฝีมือของมะขาม
 
"ขออีกๆ" ฉันคว้ามือมันไว้ก่อนจะแย่งน้ำปลาแต่...
 
"พอแล้ว"
 
"เจ้าฟ้าแกไม่กลัวเป็นโรคหรือไง กินแต่น้ำปลาอย่างกับคนแก่"
 
"ไม้ไฟแกว่าฉันแก่หรอ"
 
"แก่แล้วแน่ๆ" ไตร
 
"ไตร นายก็เอากับเขาด้วยหรอ O_O"
 
"อืม" ตอบหน้าตาเฉยมาก
 
"ฮ่าๆ ยอมรับซะเถอะว่าแก่"
 
"มะขาม!"
 
"อ่ะๆ ไม่ดีมั้ง ^^
 
ฉันคว้าแก้วน้ำขึ้นมากะจะสาดใส่แต่มะขามคว้าไว้ทันแถมยังทำยิ้มเยาะเย้ยอีก
 
>< 
 
"เจ้าฟ้า คนอื่นว่าแก่ แต่เธอสวยสำหรับฉันนะ"  ^_^
 
"ไม่ต้องมาชม"
 
"อ่ะๆ แน้ๆยอมรับซะด้วย น่ารักนะเรา" พูดไม่พอยังจะเอามือเปื้อนน้ำปลามาบีบจมูกด้วย
 
"ฉันเหม็น"
 
ผลัวะ
 
รีบปัดมือเมฆออกก่อนจะคว้ากระดาษชำระจากมะขามมาเช็ดจมูกแรงๆ ฮึ่ย เจ็บ
 
"โอ๊ย ใจร้ายจัง"
"ตุบ! เงียบปากไปเลยนะ ><"
 
 เมฆรีบตักข้าวใส่ปาก ไม่มีใครเอ่ยปากอีกเลยหลังจากฉันทุบโต๊ะไป โมโหแถมยังเหม็นด้วย