ความรักที่แสนตรงข้ามของยัย2บุคลิก
7.1
เขียนโดย 
Nam_Runtori
วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.03 น.
13 ตอน
8 วิจารณ์
16.20K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2558 22.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
8) เที่ยว?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ วันต่อมา....
วันนี้แปลกมาก ไวท์มารอฉันที่หน้าบ้านเลย บอกว่าจะเดินไปโรงเรียนด้วยกัน โอโหวววววว -_- แปลกจริงๆ สมองเขาเป็นอะไรไป? เราเดินมาโรงเรียนด้วยกัน แล้วทุกคนก็จ้องแต่พวกเราตลอดเลย! งือๆๆ สายตาแบบนั้นมันอะไรกันนน
"เป็นอะไร? เขินเหรอ?" ยังจะมาถามอีก
"อ..อือ" ฉันพูดแล้วก็เอาการเป๋ามาบังหน้า
":)" ยิ้มบ้าอะไร!?
ฟึ่บ
แล้วในที่สุด เราก็เดินมาถึงห้องเรียน
"โหวววว 0o0" คนในห้องต่างร้องเป็นเสียงเดียวกัน โหวอะไรของมัน!? เดี๋ยวๆๆ สงบสติอารมณ์หน่อยสิเรา... พอสงบสติได้ฉันก็ทำหน้านิ่งๆ เดินเข้าห้องแล้วก็นั่งที่ นี่หรือคือชีวิต -_-
"นี่ๆ ต้นอ้อ" เสียงผู้หญิงคนนึงกำลังเรียกฉัน แล้วเธอก็มายืนอยู่ข้างหน้าโต๊ะฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เอ..ฉันไม่รู้จักเธอนะ "เธอน่ะ...ชอบไวท์เหรอ?" หา!?
"เปล่า"
"เหรอ แต่เห็นมาโรงเรียนด้วยกันตลอดนิ"
"เพราะบ้านอยู่ติดกัน"
"แล้วพวกเธอก็ดูสนิทสนมกันมากด้วย"
"เธอดูมุมไหนน่ะ?"
"เธอไม่ยอมรับเหรอ?"
"ใช่" เป็นคนตอบที่สั้น และโดนมากๆ แล้วเธอก็เงียบไปสักพัก เหมือนกำลังใช้ความคิด
"เหรอ แต่ถ้าไม่ยอมรับก็แปลว่าเธอชอบไวท์จริงๆน่ะสิ!" เฮ้ย!
"ม..ไม่ใช่นะ!" ม่ายยย เผลอลนลาน!
"ลนลานแหะ จริงๆด้วย! เธอชอบไวท์!" ยัยบ้าาาา!!! "ทุกคน! ต้นอ้อชอบไวท์!!"
"โหววววว! 0o0" ห้องนี้พูดเป็นแต่คำว่า โหว รึไง!? แต่มันก็ไม่ใช่อย่างนั้นนะ! ฉันไม่ได้ชอบไวท์ซักหน่อยนะ! ฮือๆๆๆๆๆ ด้วยความอายฉันเลยเอาหัวฟุบไปกับโต๊ะ
หลังเลิกเรียน
วันนี้ทุกคนจ้องมองแต่ฉันตลอดเลย รู้สึกแปลกๆชะมัด กว่าจะเลิกเรียนเนี่ย มันนานกว่สปกติแหะ หรือว่าฉันคิดไปเอง
"ต้นอ้อ" เสียงไวท์เหรอ?
"มีอะไร?" ฉันทำหน้านิ่งใส่เขา
"เฮ้ยๆ ฉันบอกแล้วนิ ว่าอย่าทำนิสัยแบบนี้กับฉัน" เอาพูดแล้วก็เอานิ้วมาจิ้มหน้าผากฉันเล่น อะไรของเขาเนี่ย!?
"ทำแล้วจะทำไม? นายจะแบ็คเมฉันเหรอ?"
"ถ้าเธอยังทำแบบนี้ ฉันจะบอกยามที่บ้านว่าเธอพยายามจะทำร้ายฉัน"
"ใครจะไปเชื่อ"
"ลองดูไหมล่ะ" ชาตินี้ก็ไม่เชื่ออ่ะ แล้วจู่ๆเขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมา กดเบอร์ แล้วก็โทรออก
"ฮัลโหลๆ"
[มีอะไรเหรอครับ คุณหนู] เฮ้ย!? เอาจริงเหรอ!?
"นี่ๆ คือว่า...มีคนจะ.."
"ด..เดี๋ยวสิ! พอเถอะๆ ฉันจะไม่ทำแล้ว" ฉันขัดก่อนเขาจะบอกความจริงกับยาม
"โอเค" บ้าที่สุด!! "แล้วก็นะ"
"?"
"พรุ่งนี้เธอว่าไหม?"
"ว่าง ถามทำไม?"
"ไปเที่ยวด้วยหน่อยกันสิ"
"ไปเที่ยว? ที่ไหน?"
"ทะเล!"
วันนี้แปลกมาก ไวท์มารอฉันที่หน้าบ้านเลย บอกว่าจะเดินไปโรงเรียนด้วยกัน โอโหวววววว -_- แปลกจริงๆ สมองเขาเป็นอะไรไป? เราเดินมาโรงเรียนด้วยกัน แล้วทุกคนก็จ้องแต่พวกเราตลอดเลย! งือๆๆ สายตาแบบนั้นมันอะไรกันนน
"เป็นอะไร? เขินเหรอ?" ยังจะมาถามอีก
"อ..อือ" ฉันพูดแล้วก็เอาการเป๋ามาบังหน้า
":)" ยิ้มบ้าอะไร!?
ฟึ่บ
แล้วในที่สุด เราก็เดินมาถึงห้องเรียน
"โหวววว 0o0" คนในห้องต่างร้องเป็นเสียงเดียวกัน โหวอะไรของมัน!? เดี๋ยวๆๆ สงบสติอารมณ์หน่อยสิเรา... พอสงบสติได้ฉันก็ทำหน้านิ่งๆ เดินเข้าห้องแล้วก็นั่งที่ นี่หรือคือชีวิต -_-
"นี่ๆ ต้นอ้อ" เสียงผู้หญิงคนนึงกำลังเรียกฉัน แล้วเธอก็มายืนอยู่ข้างหน้าโต๊ะฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เอ..ฉันไม่รู้จักเธอนะ "เธอน่ะ...ชอบไวท์เหรอ?" หา!?
"เปล่า"
"เหรอ แต่เห็นมาโรงเรียนด้วยกันตลอดนิ"
"เพราะบ้านอยู่ติดกัน"
"แล้วพวกเธอก็ดูสนิทสนมกันมากด้วย"
"เธอดูมุมไหนน่ะ?"
"เธอไม่ยอมรับเหรอ?"
"ใช่" เป็นคนตอบที่สั้น และโดนมากๆ แล้วเธอก็เงียบไปสักพัก เหมือนกำลังใช้ความคิด
"เหรอ แต่ถ้าไม่ยอมรับก็แปลว่าเธอชอบไวท์จริงๆน่ะสิ!" เฮ้ย!
"ม..ไม่ใช่นะ!" ม่ายยย เผลอลนลาน!
"ลนลานแหะ จริงๆด้วย! เธอชอบไวท์!" ยัยบ้าาาา!!! "ทุกคน! ต้นอ้อชอบไวท์!!"
"โหววววว! 0o0" ห้องนี้พูดเป็นแต่คำว่า โหว รึไง!? แต่มันก็ไม่ใช่อย่างนั้นนะ! ฉันไม่ได้ชอบไวท์ซักหน่อยนะ! ฮือๆๆๆๆๆ ด้วยความอายฉันเลยเอาหัวฟุบไปกับโต๊ะ
หลังเลิกเรียน
วันนี้ทุกคนจ้องมองแต่ฉันตลอดเลย รู้สึกแปลกๆชะมัด กว่าจะเลิกเรียนเนี่ย มันนานกว่สปกติแหะ หรือว่าฉันคิดไปเอง
"ต้นอ้อ" เสียงไวท์เหรอ?
"มีอะไร?" ฉันทำหน้านิ่งใส่เขา
"เฮ้ยๆ ฉันบอกแล้วนิ ว่าอย่าทำนิสัยแบบนี้กับฉัน" เอาพูดแล้วก็เอานิ้วมาจิ้มหน้าผากฉันเล่น อะไรของเขาเนี่ย!?
"ทำแล้วจะทำไม? นายจะแบ็คเมฉันเหรอ?"
"ถ้าเธอยังทำแบบนี้ ฉันจะบอกยามที่บ้านว่าเธอพยายามจะทำร้ายฉัน"
"ใครจะไปเชื่อ"
"ลองดูไหมล่ะ" ชาตินี้ก็ไม่เชื่ออ่ะ แล้วจู่ๆเขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมา กดเบอร์ แล้วก็โทรออก
"ฮัลโหลๆ"
[มีอะไรเหรอครับ คุณหนู] เฮ้ย!? เอาจริงเหรอ!?
"นี่ๆ คือว่า...มีคนจะ.."
"ด..เดี๋ยวสิ! พอเถอะๆ ฉันจะไม่ทำแล้ว" ฉันขัดก่อนเขาจะบอกความจริงกับยาม
"โอเค" บ้าที่สุด!! "แล้วก็นะ"
"?"
"พรุ่งนี้เธอว่าไหม?"
"ว่าง ถามทำไม?"
"ไปเที่ยวด้วยหน่อยกันสิ"
"ไปเที่ยว? ที่ไหน?"
"ทะเล!"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
