ความรักที่แสนตรงข้ามของยัย2บุคลิก

"..." ฉันค่อยๆลืมตาขึ้น หลังจากที่หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ปวดหัวนิดๆแหะ ฉัน...นอนอยู่บนเตียง เตียงเรอะ??? เตียงสีขาวดำ...เฮ้ย! นี่ไม่ใช่เตียงฉันแน่นอน!!!! แล้วฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย!?

"ตื่นแล้วเหรอ" เสียงที่คุ้นเคยดังมาจากมุมห้อง ฉันหันไปดูก็พบว่าเป็นไวท์ นอนอยู่บนโซฟา ฉันลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วก็มองดูรอบๆห้อง ห้องใหญ่ขนาดนี้..ตกแต่งแบบนี้...ห้องของผู้ชายชัวป้าป เดี๋ยว!? นี่ฉันมานอนห้องของไวท์เหรอ!?!? O_O

"อือ ฉันอยู่ไหน?" ถึงฉันจะรู้อยู่แล้วแต่ก็ต้องถามอีกเพื่อความชัว

"ห้องของฉัน" เขาพูด จ...จริงเหรอเนี่ย!?!? โอ้พระเจ้า!

"ทำไม...ฉันถึงมาอยู่ที่นี่?" ที่จริงฉันก็รู้อยู่แล้วแหละว่าเขาอุ้มฉันมา แต่ก็ต้องถามอีกเพื่อความชัว

"เธอมีไข้สูงมากนะ จู่ๆเธอก็สลบไปเลย บ้านเธอก็ล็อก ฉันเลยต้องพาเธอมาบ้านฉัน"

"... ขอบคุณ...นะ" ฉันก้มหน้าพูด

"จริงๆมันน่าจะไม่เป็นแบบนี้หรอกถ้าเธอไปห้องพยาบาลที่ฉันบอกตั้งแต่แรก" เอิ่ม.... เหมือนโดนซ้ำเติมอ่ะ -_- เอ๊ะ! จริงสิ..ก็โมงแล้วเนี่ย... ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู... ส...สี่ทุ่ม! ดึกแล้วหนิ!

"ฉัน...ขอกลับบ้านก่อน...โอ้ย!" พอฉันพยายามจะก้าวเท้าลงจากเตียง ก็รู้สึกเจ็บจี้ดที่เข่า จริงสิ ฉันหกล้มเข่าถลอกนี่

"จริงสิ! เธอเข่าถลอกนี่หนา ฉันลืมสนิทเลย เดี๋ยวทำแผลให้นะ" เขาพูดพร้อมกับหยิบกล่องที่ดูเหมือนกล่องปฐมพยาบาลออกมา แล้วเขาก็มานั่งทำแผลให้ฉัน

"ฉันทำเองก็ได้" ฉันพยายามพูดหน้านิ่งๆ ทั้งที่ตอนนี้อายจะตายแล้ววววว >///<

"ไม่เป็นไรหรอกน่า สภาพแบบนี้จะทำไหวเรอะ?" อืม... แต่ฉันก็ไม่ได้เจ็บหนักอะไรขนาดนั้นนะ ฉันทำไหวน่า แต่เขาก็ยังคงปฏิเสธ

"เสร็จแล้ว"

"ขอบคุณนะ... -///-" ฉันพูดแล้วหันหน้าหนี โอยยยย หน้าแดงแล้วเรา >///<

"เธอ..หน้าแดง หรือว่าจะมีไข้อีก?" เขาพูดแล้วก็มองหน้าฉัน

"ป...เปล่าหรอก -///-" ฉันรีบตอบ แต่หน้าก็ยังแดงอยู่

"ขอถามเธอหน่อยสิ เธอน่ะ...ทำไมถึงทำตัวแปลกๆ"

"เอ๋???"

"เธอก็เหมือนว่าจะเป็นคนเย็นชานะ แต่ตอนเธออายนี่...ความรู้สึกมันจะแสดงออกทางสีหน้าหมดเลยนะ เหมือนกับ...คนละคนกันเลย"

"O///O" ฉันได้แต่หน้าแดงยังกับลูกมะเขือเทศ ความรู้สึกของฉัน...มันแสดงออกทางสีหน้าหมดเลยเหรอ? ทำไมฉันถึงไม่รู้เลย นึกว่าปกปิดความรู้สึกได้แล้วเชียวนะ

"..." เขาไม่พูดอะไรต่อ และจ้องหน้าฉันต่อไป เฮ้ย! นี่เราทำอะไรอยู่ ตั้งสติ ตั้งสติ!

"นายพูดอะไรน่ะ?" หน้านิ่งไว้ หน้านิ่งไว้ อย่าหวั่นไหวเพราะเรื่องแบบนี้!!!

"งั้นมา...พิสูจกัน :)" พอไวท์พูดจบ เขาก็เอาหน้าเขามาใกล้ฉันเรื่อยๆ ฉันหน้าแดงขึ้นยิ่งกว่าเก่า ม่ายน้าาา แต่แปลกที่ครั้งนี้ฉันไม่ถอยหลังไป ทำไมกัน!!?? ร่างกายมันเหมือนจะชาไปหมด ขยับไม่ได้!!!!!!

เขาเอาหน้าเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนจมูกชนกัน หน้าฉันแดงกว่ามะเขือเทศแล้ว!!! แต่จู่ๆเขาก็หยุด และเอาหน้าออก ถึงเอาจะถอยไปแล้วแต่หน้าของฉันยังแดงไม่หายเลย!!!

"เห็นไหมล่ะ? ทั้งๆที่เธอผลักฉันนิดหน่อย ฉันก็ถอยแล้ว แต่นี่เธอไม่ขัดขืนอะไรเลย ถามหน้าของเธอตอนนี้...มันเหมือนคนละคนกับปกติเลยนะ ทำไมล่ะ?"

"อ...อืม... O///O" ฉันพยายามหันหน้าหนี ถ้าเขารู้ว่านิสัยจริงๆของฉันเป็นแบบนั้น เขาคงหัวเราะเยาะแน่ๆ

"...."

"...."

"เธอไม่บอกฉันก็ได้"

"เอ๋? O///O"

"แต่...ฉันอยากให้...เธอทำตัวแบบนี้กับฉัน...ตลอดเลย"

"แบบนี้..???"

"ก็แบบนี้ไง ขี้อายและแสดงอารมณ์ทางสีหน้า แบบนี้" เขาพูดแล้วก็เอานิ้วมาแตะหน้าผากฉันเบาๆ เดี๋ยวสิ! ถ้าฉันทำตัวแบบนี้ นิสัยจริงๆของฉันที่ปกปิดไว้ก็ไม่มีความหมายเลยน่ะสิ!ถ้าเป็นแบบนี้ฉันขอบอกนิสัยจริงๆกับเขาไปเลยดีกว่า!

"ห้ามขัดขืน เธอต้องทำตาม ถือว่าเป็นค่าตอบแทนที่ฉันช่วยเธอไว้ครั้งนี้" บังคับกันนี่หว่าาาา บอกความจริงยังดีกว่าเลย!

"ฉ..ฉันบอกความจริงนายก็ได้ -///-" แล้วฉันก็เล่าทุกอย่างให้เขาฟัง (ดูบทนำจร้า ใครยังไม่อ่านบทนำก็ไปอ่านก่อนนะ) พอฉันเล่าเรื่องเด็กผู้ชายคนนั้น เขาก็ทำท่าเหมือนเอะใจอะไรบางอย่าง แต่เขาก็บอกว่าไม่มีอะไร...

"ฉันเล่าให้นายฟังหมดแล้ว งั้นก็เจ๊ากัน ไปล่ะ มันดึกแล้ว" ฉันลุกขึ้นแล้วก็กำลังจะเดินออกจากห้อง

"เดี๋ยว แค่นี้ไม่พอ" เขาพูดแล้วก็จับแขนฉันเอาไว้

"เอ๋?"

"แค่เล่าน่ะ น้อยไป เธอต้องใช้นิสัยจริงๆของเธอกับฉันด้วย" อะไรของหมอนี่เนี่ย -_-

"ไม่มีทาง" ฉันดึงแขนออกจากมือของเขาแล้วก็กำลังจะเดินออกไป 

   ฟึบ!

จู่ๆเขาก็เดินมาขวางประตู

"งั้นฉันไม่ให้เธอกลับ" ไอ้บ้าาาาาาาาาาาาา ฉันฆ่านายตายเลยดีม้ายยยยยยย!?!? ฉันกำลังจะเตะเสยคอเขา เพราะรำคาญ!!!! แต่พอเขาเห็นฉันกำลังจะเตะ เขาก็...

"ยามๆๆๆๆ!! มีคนจะทำร้ายฉัน!!!!" เอ๋??

"คุณหนู!! เรามาช่วยแล้ว!!!" เฮ้ย! ยามมาจริงเหรอ!? มียาม...ก็ต้องมีปืน!!! ถึงฉันจะแข็งแรงยังไงแต่ก็ไม่มีทางหลบปืนได้หรอกนะ!!

"ก็ได้ๆๆ! ฉันทำก็ได้!!"

"ดีมาก โทดทีนะทุกคน!! ฉันเข้าใจผิดน่ะ!!" เขาหันไปพูดกับยาม

"ครับ!" จากนั้นยามเก็ดินลงไปข้างล่าง

หนอยแน่!!!! ไอตาบ้าไวท์!!!