เเด่สายลมที่พัดผ่านมา

"อากิ? เธอโอเคเปล่า?" ชั้นเงยหน้าที่ฟุบโต๊ะขึ้นมา 

"ก็เหมือนจะโอเคเเต่ก็รู้สึกว่าไม่โอเค" ไม่เเปลกเพราะชั้นรู้สึกจะมีเพลียนิดหน่อย จากการเล่นเกมโต้รุ่งที่ร้านกับยูกิเมื่อวันก่อน

"ง่วงนอนเหรอ?" ชั้นไม่ตอบเเต่กลับฟุบหน้าลงโต๊ะ จนหมดคาบเรียน อาจจะเพราะวันนี้เราเรียนห้องใหญ่ เรื่องการเเอบหลับถือเป็นเรื่องปกติของห้องเรียนนี้

"ได้จดงานไว้เปล่า?" คำถามเเรกเมื่อชั้นตื่น

"จดเเต่หัวข้อนะ ไปขยายความเองเเล้วกัน ไปหาไรกินมั้ย? ก่อนเริ่มคาบบ่าย" ชั้นรับกระดาษที่เขียนลายเเทงมา

"นี่เรียกว่า หัวข้อ??" ทำไมหัวข้อมันช่างเหมือนชื่อเพลง สุดท้ายเเล้ว ชั้นเลยต้องไปขอ ให้ โมเอกิ (เพื่อนอีกกลุ่ม) ส่งไลน์มา เพราะชั้นเล่าให้ฟัง พร้อมส่งลายเเทงของ ยูกิไป เขาถึงยอมส่งหัวข้อมาให้

"เเล้วที่ว่าไปหาอะไรกินนี่จะไปหาที่ไหนอีก ตั้ง 3 ชั่วโมงกว่าจะเริ่มคาบบ่าย" ชั้นมองนาฬิกา

"งั้นไปเดินเล่นในเมืองหน่อยเเล้วกัน" พวกเราเเวะร้านราเม็งก่อนจะไปเดินเล่นในเมืองตามเเพลนของยูกิ ถึงเเม้ของจะไม่เยอะเท่าไหร่เเต่ก็ทำให้เราฆ่าเวลาได้พอสมควร เวลาไปเดินทีไรชั้นมักจะไดของติดไม้ติดมือกลับมาเสมอ 

เเละเมื่อเรากลับมาถึงมหาลัยเเละเข้าประจำห้องเรียนในวิชาถัดไปเรียบร้อย

"อากิจัง เมื่อกี้ไปไหนมาเหรอ?" นารุเสะ นารุ เพื่อนสาวเอก IT เดียวกัน ที่นางมักจะหมดเวลาส่วนใหญ่ไปกับการ เเต่งหน้าระหว่างวัน

"กินราเม็งตรงร้านหัวมุม เเล้วไปเดินเล่นในเมือง เพิ่งกลับมานี่ล่ะ" เขากระหยิ่มยิ้ม เเละเพื่อนเขาอีกคนก็เดินมาเสริม

"ไปกับใครจ๊ะ?" เรื่องที่รู้ๆ อยู่เเล้วจะมาถามทำไมล่ะเนี่ย

"ยูกิ" ยูกิไม่พูดอะไร 

"กะไว้เเล้วเชียว" พวกเค้าดูจะดี๊ด๊ากับคำตอบมาก 

"อากิ ถามจริงๆนะ ตอบเราตรงๆ พวกเธอกำลังคบกันอยู่เหรอ?" ชั้นหันไปมองหน้ายูกิ

"ไม่ๆ พวกเราเป็นเพื่อนกันเฉยๆ"

"ตอนเเรกๆ ไม่เห็นพวกเธอสนิทกันขนาดนี้นะ" เอ้า เเล้วผิดตรงไหนล่ะนิ ที่ว่าพอรู้จักกัน นิสัยเข้ากันได้ มันก็ต้องสนิทกันสิ

"ใจเย็นๆสาวๆ" โคจิ เเทรกบทสนทนาขึ้นมา

"2 คนนี้สนิทกันล้ำหน้าก็จริง เเต่ เป็นเพื่อนกันเเน่นอน เพราะฉะนั้น สาวคนไหน เล็งยูกิโตะไว้ ก็ยังมีลุ้นอยู่นะ บอกเลย" เล็ง? จริงสิ เพราะมาดนิ่งๆของยูกิ บวกกับหน้าตาที่พอดูได้ สูงยาว เข่าดี ไม่เเปลกใจที่จะมีคนหมายตาเอาไว้ เพราะอยู่ใกล้กันมาตลอดเลยมองข้ามเรื่องนี้ไป

"เนื้อหอม" ชั้นพูดเหน็บขึ้นมาเบาๆ

"ช่วยไม่ได้เลยเเหะ" หมอนี่ยังคงทำหน้านิ่ง นับว่าวางตัวได้ดี

"นายเองก็ไม่มีเเฟนไม่ใช่เหรอ? ไม่เก็บพวกนางไว้พิจารณาสักคน"

"ไม่ล่ะ ของเเบบนี้ต้องค่อยๆ เลือก ว่าเเต่เธอโอเคเเล้วเรอะ เหมือนเมื่อเช้าจะดูไม่ไหวนะ"

"โอเคเเล้ว สงสัยเเค่เพลียสะสม" ยูกิมักจะเก็บรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ เกี่ยวกับชั้นตลอด คอยห่วงยัยไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กสำหรับชั้น เเต่นั่นคือเรื่องใหญ่สำหรับเค้า

     ยิ่งเวลาผ่านไป ความสัมพันธ์ของเรามันมัดเเน่นยิ่งขึ้น เรา 2 คนมักจะอยู่ด้วยกันเสมอ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามที ราวกับอีกคนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปเเล้ว ชั้นจะไปไหนไม่ได้ หากยูกิยังไม่มา ยูกิจะยอมทำอะไร ถ้าไม่มีชั้นคอยอยู่ด้วย จนเพื่อนๆของเราต่างคิดว่าพวกเราคบกันอยู่ เพียงเเต่ไม่บอกใคร วินาทีรวมถึง โคจิ เพื่อนสนิทของยูกิ ก็คิดเช่นเดียวกัน

     เเต่พวกเราเองยังคงเป็นเเค่ เพื่อนสนิท กันเหมือนเคย