Love me Love me มารักฉันซะดีดียัยจอมจุ้น

ฉันเกลียดผู้ชาย!!!
สามวันก่อนหน้านี้~
‘มิกะ - - เอ่อคือว่า…เรา…’
‘ครูส’ แฟนสุดที่รักของฉันพูดขึ้นในขณะที่เรากำลังเดินห้างเลือกซื้อของกันอยู่ตามสไตล์เด็กมัธยมวัยใส แฟนฉันก็ดี๊ดีนะ ><!! เขาดูแลเทคแคร์ฉันมาตลอดเลยล่ะ ไม่ขาดตกบกพร่องอะไรใดๆ ทั้งสิ้น เขาช่างน่ารักอะไรปานนี้ ^___^ ฉันรักเขาหมดหัวใจ ย้ำว่า! หมดหัวใจเลยจริงๆ นะ อิอิ
‘หืออ มีอะไรเหรอ^^”
ฉันส่งสายตาหวานเยิ้มให้กับครูส แต่เขาเหมือนกำลังทำหน้าลำบากใจอยู่เลยแฮะ! ครูสของฉันมีอะไรไม่สบายใจรึเปล่านะ O_o??
‘ระ…เราเลิกกันเถอะนะ TOT ฉันคบกับผู้หญิงแบบเธอไม่ได้อีกต่อไปแล้ว…’ ครูสพูดพรางปล่อยมือที่จับฉันอยู่
‘อะ…อะไรนะ!!!!! O_O นี่นายพูดเล่นงั้นเหรอ ไม่เอาน่า ฮะๆ กะจะลองใจฉันเล่นใช่ไหมล่ะ^^’
‘ฉันพูดจริงๆ มิกะ เราเลิกกัน!’
‘ทะ…ทำไมล่ะ!! ห้าเดือนที่เราคบกันมามันไม่มีความหมายสำหรับนายเลยเหรอ T_T’
อะไรกันๆๆๆๆ แงๆ ฉันอุตส่าห์ทุ่มเทให้เขาไปทั้งสี่ห้องหัวใจ นี่เขาเป็นอะไรไปเนี่ย!! ไม่ยอม! ฉันต้องรู้เหตุผลก่อน >O<!!!
‘ก็เธออ้วกใส่เค้กวันเกิดเพื่อนฉันตอนงานเลี้ยงเมื่อวาน ฉันอายมากเลยนะ! ฉันไม่อยากเป็นแฟนกับผู้หญิงบ้าๆ แบบเธออีกต่อไปแล้ว!!!’
ฮะ!!! เหตุผลแค่นี้น่ะเหรอ ฉันก็แค่เมาจนควบคุมระบบปล่อยอ้วกออกมาไม่ถูกเวลาเองนะ ฉันไม่ผิดซะหน่อย!! ฉันไม่ผิดโว้ยยยยยยยยย >_< นี่กล้าดีมาด่าฉันว่าบ้าเรอะ!! ของขึ้นๆ!!!
‘ฉันก็ไม่อยากคบผู้ชายแบบนายเหมือนกัน!!! นายมันเลว! เลิกกันเพราะเหตุผลงี่เง่าเต่าตุ่น ฉันเกลียดนายโว้ย!! >_< เลิกก็เลิกวะ! เหอะ!’
แล้วฉันก็เดินสะบัดตูดหนีเขาไปทันที ฮึ่ยยย!! มันปรี๊ดดด~!!!
ปัจจุบัน~
ฉันเกลียดผู้ชายยยยยยย!!!!!! เกลียดๆๆๆๆๆๆๆๆ พวกมันไม่เคยรักเราจริงสักคน พอเบื่อแล้วก็หาเรื่องมาบอกเลิกหน้าด้านๆ เหมือนไอ้ครูสแฟนเก่าฉันยังไงล่ะ ฉันพึ่งไปสืบมาว่ามันไปมีแฟนใหม่ก็เลยเอาเรื่องอ้วกแตกของฉันมาเป็นข้ออ้างเพื่อขอเลิก!!
“เอาผัดกระเพราหมูสับค่ะ!!!!” ฉันสั่งอาหารกับแม่ค้าร้านประจำ โดยที่กระแทกเสียงดังไปนิดจนเด็ก ม.ต้น ข้างๆ ถึงกับสะดุ้งแล้วน้ำตาคลอเบ้า T_T
พอจ่ายเงินเสร็จก็เดินถือจานอาหารมายังโต๊ะอาหาร วันนี้ฉันนั่งกินข้าวคนเดียวเพราะว่ายัยจ๋าเพื่อนสนิทของฉันลาโรงเรียนไปเที่ยวเกาลีกับครอบครัว อีกนานกว่าจะกลับมา T_T แบบนี้ฉันก็คงเหงามาก ทำไมอะไรๆ มันก็แย่ไปหมดทุกอย่างเลยล่ะ โดนแฟนบอกเลิก เพื่อนที่สนิทที่สุดก็ไม่อยู่ให้ระบายความโกรธแค้นที่ฉันมีต่อไอ้ครูสบ้านั่น!!
“โรเจอร์ของฉันเป็นอะไร!! T_T ทะ…ทำไมล่ะ ฉันรักนายนะ…ฉันรักนาย ฮึกๆ”
จู่ๆ ก็มีเสียงผู้หญิงสะอึกสะอื้น เรียกความสนใจจากทุกคนในโรงอาหารได้เป็นอย่างดีรวมถึงฉันด้วย แบบนี้มันต้องเจือก O_o?????? O_O!!!! ฉันก็เลยหันไปดูกับเขาบ้าง เห็นนักเรียนหญิงหน้าตาสะสวยคนหนึ่งกำลังร้องไห้คร่ำครวญเดินตามนักเรียนชายอีกคนอยู่ แต่ฉันเห็นหน้าหมอนี่ไม่ชัดเลยแฮะ เห็นแต่ข้างหลังอะ เขาผมสีแดงเจิดจ้าจนฉันแสบตา >O< กำลังยืนล้วงกระเป๋าเก๊กหล่ออยู่ เอ~ กำลังทะเลาะกันอยู่เรอะ น่าสนุกจัง^O^
“…” เขาไม่พูดอะไรเลยอะ! ได้แต่ยืนมองดูเด็กสาวที่กำลังร้องไห้พรากๆ จนหน้าเละไปหมดแล้ว นี่ฉันพึ่งรู้นะว่ายัยนี่แต่งหน้ามาหนาเตอะขนาดนี้ ดูสิ! อย่างกับหมีแพนด้าแน่ะ ()_()
“พูดอะไรบ้างสิ!! โรเจอร์!! เมื่อวานนายยังบอกว่าชอบฉันมากๆ อยู่เลย ฮือๆ ฉันอยู่ไม่ได้นะถ้าขาดนายไป ฮึกๆ TTOTT”
“โถ่! นาตาลี^^ เธอก็รู้ว่าฉันน่ะเบื่อง่าย แล้วฉันก็เบื่อเธอแล้วด้วย ไปซะ”
“แต่…แต่เราพึ่งคบกันได้ยังไม่ถึงอาทิตย์เลยนะ โร! ได้โปรด *__*”
ยัยนาตาลีคุกเข่าลงแล้วกอดขาไอ้คนที่หล่อนเรียกว่าโรเจอร์ ตอนนี้ฉันพอจะรู้แล้วล่ะว่าเกิดอะไรขึ้น ยัยนี่คงกำลังง้อแฟนอยู่สินะ! เหอะ! กะอีแค่ผู้ชายคนเดียวเอง จะไปง้อมันทำไมฟระ! ดูอย่างฉันสิไม่เห็นต้องไปตื้อไอ้ครูสเฮงซวยนั่นเลย!!!! >_< ฉันยังอยู่ได้เลย ชิ! หน้าตายัยนี่ก็ออกจะสวยนะ แต่ไม่มี ‘สมอง’
“เอาน่า^^ สาวๆ คนอื่นๆ รอฉันอยู่ นี่เธอทำให้ฉันเสียเวลานะนาตาลี ><” เขาพูดอย่างอารมณ์ดี ดูจากน้ำเสียงแล้วมันจะชิลล์เกินไปแล้วเฟ้ย! นี่มันใจร้ายเกินไปแล้วว!! ขนาดฉันที่ไม่ได้เห็นหน้าหมอนี่ยังรู้สึกได้ถึงความเพย์บอยของมันเลย หน็อย! ไอ้ผู้ชายเฮงซวย!!!!
“ฮือๆๆๆๆๆๆ YOY โฮๆๆๆๆๆๆๆ ฉันรักนายๆๆๆๆๆ โรเจอร์!! นายอย่าไปคบกับใครอีกเลยนะ”
“เฮ้ๆ  เธอหยุดเพย์บอยแบบฉันไม่ได้หรอก ฮะๆ เลิกก็คือเลิกนะจ้ะสาวน้อย^^”
“ฮึกๆ …”
ยัยนั่นดูเหมือนผู้หญิงไร้ค่าที่ไม่มีใครต้องการ ฉันล่ะอยากรู้ว่านายโรเจอร์อะไรเนี่ยมันมีดีตรงไหนกัน ทำไมถึงต้องยอมคุกเข่ากอดขามันขนาดนั้นด้วย! ทน!-ไม่!-ไหว!-แล้ว!-โว้ยยยยยย!!!!!!!!
ตุ้บบบ!!!!
ฉันตบโต๊ะอย่างแรงจนเด็กนักเรียนที่กำลังดูละครน้ำเน่าเมื่อตะกี้หันมาหาฉันเป็นตาเดียว เอ่อ อายเลยตู แต่มันต้องโดนสั่งสอน!! ไอ้ผู้ชายเจ้าชู้ไก่แจ้!! >_< ฉันลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่คู่กรณีทั้งสอง ซึ่งยัยนาตาลีก็ยังร้องไห้กอดขาไอ้ผู้ชายเจ้าชู้ไก่แจ้อยู่อย่างกับว่าจะรวมร่างให้รู้แล้วรู้รอด
“นี่!! เธอจะไปง้อผู้ชายแบบนี้ไปทำไมกัน!! บนโลกนี้ไม่มีความรักที่แท้จริงหรอกนะ จะบอกให้!! เขามันก็แค่ผู้ชายที่จีบผู้หญิงไปวันๆ ไม่คิดจะจริงจังกับเธอ แต่ทำไมเธอถึงไปตามตื้ออยู่ได้นะ ฮึ่ย! ผู้ชายเลวๆ แบบเนี้ย ไม่สมควรได้รับความรักจากใครหรอก!!”
ฉันตะโกนใส่ยัยนาตาลีอย่างเหลืออด ตอนนี้อารมณ์ฉันมันปรี๊ดขึ้นจนสูงสุดแล้ว คงเป็นเพราะฉันเอาความแค้นไอ้ครูสเฮงซวยที่ฉันเก็บสั่งสมไว้มานานสามวันมาลงด้วย >[]<!!!!!!!
“เอ๋??” >>นาตาลี
“หือ - -“ >>โรเจอร์
ทั้งคู่หันมามองฉัน ตูจะไปยุ่งกะเค้าทำไมวะเนี่ยยย >O< เค้าจะเลวไม่เลวแล้วมันเกี่ยวกับเราตรงไหนฟะ แต่ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วมันก็ต้องไปต่อสิ ฉันอุตส่าห์เป็นพลเมืองดีมาช่วยให้ยัยนาตาลีตาสว่างรู้ว่าผู้ชายมันก็เหมือนกันหมด รักแท้มันไม่มีอยู่จริงหรอกกกก!!
“เธอเป็นใครยะ!! บังอาจมาว่าโรเจอร์ของฉันน่ะ!! ฮึกๆ โรเจอร์…ฮือๆ นายกลับมารักฉันเหมือนเดินเถอะนะ ฉันรักนายยยย Y_Y”
กรี๊ดดด!! ยัยนาตาลีบ้าเอ้ย! นี่ฉันมาช่วยเธอนะยะ ยังจะไปเข้าข้างมันอีก เหอะ! สงสัยจะหลงตานี่ซะหัวปักหัวปำเลยล่ะสิ!
“ปล่อยฉันได้แล้วนาตาลี ฉันได้แฟนใหม่แล้วล่ะ^^” นายโรเจอร์พูดแล้วหันหน้ามาทางฉัน อุ๊ย! O_O หล่อจังเลยยย >///< ตัวสูง ผิวขาวเนียนน่าเจี๊ยะ ปากก็แดงน่ากิ๊นน่ากิน อร้ายยย!! น่ารักกกก!! แต่เดี๋ยวก่อนๆ เมื่อกี้ฉันพึ่งจะด่าเขาไปนี่นา หึ! ฉันไม่หลงเสน่ห์นายหรอกนะถึงนายจะน่ารักน่ากินขนาดไหนก็ตามที!! นายมันก็แค่คนที่เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นง่ายๆ อยู่แล้ว! แต่ทำไมดวงตาสีน้ำตาลช็อกโกแลตของเขาถึงจ้องฉันจนจะกลืนกินซะขนาดนั้นล่ะ แถมเขายังยิ้มเจ้าเล่ห์อีกด้วย
“อะ…อะไรนะ! O_o นายมีแฟนใหม่แล้วเหรอ ฮือๆๆๆๆ TOT”
สงสัยยัยนั่นจะทนไม่ไหวก็เลยลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งออกไปทั้งๆ ที่ร้องไห้ตาบวมอย่างนั้น เฮ้อ! บทจะปล่อยก็ปล่อยง่ายดีจังนะ -_-;;
“ไง^^ เธอเป็นใครกัน ^O^ น่ารักดีนี่ งั้นเธอมาเป็นแฟนฉันแทนยัยนั่นก็แล้วกันนะ>O<”
“อะ…เอ๋!!! นายจะบ้าเหรอ ฉันไม่รู้จักนายแล้วก็ไม่อยากรู้จักด้วย ฉันแค่มาช่วยให้ยัยนั่นตาสว่างรู้ว่านายไม่เคยเห็นค่าของผู้หญิงเลยยังไงล่ะ นายก็แค่ผู้ชายเฮงซวยยยยย!!”
ใช่! นายมันเฮงซวย!!!