[EXO x SNSD]ให้ตายเถอะ! ผมเผลอรักยัยรุ่นน้อง
เขียนโดย ืผู้หญิงของจื่อเทา
วันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.33 น.
แก้ไขเมื่อ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2558 13.37 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) Day 3 : องครักษ์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไม่มีผู้ชายคนไหนที่ทนเห็นคนที่รักโดนรังแกหรอก...ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้เป็นเจ้าของหัวใจเธอ แต่ผมรักเธอ...ไม่ยอมให้ใครรังแกผู้หญิงคนนี้ที่ผมรักหรอก...สำหรับผม เธอคือเจ้าหญิงตัวเล็กๆ ที่ผมมีหน้าที่ปกป้องเธอไม่ให้ใครทำร้าย แม้จะแลกด้วยอะไร...ผมก็ยอม...เรียกง่ายๆคือ ผมเป็น 'องครักษ์ 'ของเธอ นั่นเอง...
ดวงตาของผมเบิกโพล่งกับสิ่งที่ฉายภายในหน้าจอโทรศัพท์ ผมแทบอยากจะขว้างมันทิ้ง เพราะมันเต็มไปด้วยรูปภาพและคอมเม้นที่โจมตีเจสสิก้าในทางลบมากมาย...นิ้วแข็งแรงของผมเลื่อนดูไปเรื่อยๆ พลางกวาดสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธและห่วงเจสสิก้า เพื่ออ่านดูคอมเม้นต่างๆ...
'หล่อนดูนิสัยดีนะ...สวยด้วย...เสียดาย ไม่น่าแร-ด'
'เป็นอะไรกับพี่คริสอ่ะ...'
'เป็นผู้หญิง แต่ไปทานข้าวกับผู้ชายสองต่อสองเนี่ยนะ...แถวบ้านฉันเขาเรียกว่า โส---'
ผมตกใจและโมโหหนักขึ้นกับคอมเม้นอันนี้ เพราะนอกจากจะโจมตีเจสสิก้าในทางลบแล้ว...
คนๆนี้ยังได้ชื่อว่าเป็นเพื่อนผมด้วย... อค แทคยอน... ผมไม่รอช้า รีบโทรศัพท์ไปหาเขาเพื่อเคลียร์ให้รู้เรื่อง...
'ฮัลโหล...'
[ฮัลโหล...มีอะไรเหรอคริส?]
'มีสิ...ที่นายคอมเม้นท์ว่าเจสสิก้าเป็นผู้หญิงอย่างว่า...หมายความว่าอย่างไง!'
[เอ่อ...]
'เอ่อหาพ่อนายหรอ!...ตอบฉันสิ ลูกผู้ชายกันหน่อย...หรือนายเป็นตุ๊ด ที่มาด่าผู้หญิงว่าเป็นผู้หญิงอย่างว่า...! รู้มั้ยว่าถ้าผู้หญิงคนนี้เจ็บขึ้นมา หรือเป็นอะไรขึ้นมา...คนแรกที่จะโดนเล่นงานคือนาย!'
[คริส ใจเย็นๆ...ฉันจะไปแจ้งลบรูปนั้นเดี๋ยวนี้...ขอโทษนายและขอโทษเธอด้วยละกัน...]
'ทำอะไรก็ต้องรับผิดชอบสิ...ไม่ใช่ว่าลบรูปก็จบนะ...พรุ่งนี้ฉันขอคุยกับนาย...วางละ'
[เดี๋ยวสิ!] ผมไม่รอฟังอะไรทั้งนั้น รีบกดวางสายและโทรไปหา เจสสิก้า...
...........
ทำไมไม่รับสาย...เธอเป็นอะไรหรือเปล่า...หรือเธอจะคิดสั้น โอ๊ยย ตอนนี้ใจผมว้าวุ่นเหลือเกิน กลัวว่าเธอจะคิดสั้น กลัวว่าเธอจะเครียดจนทานอะไรไม่ลง...กลัวว่าเธอจะร้องไห้อยู่...
ผมตัดสินใจกดโทรหาเธออีกครั้ง...
'ฮัลโหล...เจส สบายดีมั้ย?'
[ฮึก! ฉันสบายดีค่ะ...] เสียงของเธอสั่นเครือเหมือนคนร้องไห้ ทำให้ผมน้ำตาคลอเบ้า...
'เธอร้องไห้อยู่หรอ?...'
[เปล่านี่คะ...ฉันไม่ได้ร้องไห้หรอก...]
'พี่ไม่เชื่อ...มีอะไร บอกพี่มา...'
[พี่ไม่เข้าใจฉันหรอก...พี่เลิกยุ่งกับฉันเถอะ...ถ้าไม่มีพี่ ฉันคงไม่โดนแบบนี้!] เธอตวาดพลางร้องไห้อย่างหนัก ร่างสูงของผมที่ยืนอยู่ก็พลันเข่าอ่อน ทรุดตัวลงกับพื้น...น้ำตาค่อยๆไหลออกมา
'อย่านะ...ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่จะปกป้องเธอเอง...น้องสาวของพี่...' ผมพูดด้วย ร้องไห้ไปด้วย เป็นเวลานานแล้วที่ผมไม่ได้ยิ้ม ไม่ได้ร้องไห้เพราะคนๆหนึ่ง...
[ฉันขอร้อง...พี่อย่ามายุ่งกับฉัน...]
'ไม่...' ผมตะโกนใส่โทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว พยายามอ้อนวอนเธอไม่ให้เธอเลิกยุ่งกับผม
[พี่มันตัวปัญหา! เลิกรั้งฉันเถอะ พี่ไม่ใช่แฟนฉันสักหน่อย...] ผมจุกกับคำพูดของเธอ ผมไม่ใช่แฟนเธอ ผมรู้...แต่ผมอยากเป็นมากกว่าแค่แฟนนี่...ผมรักเธอมาก แต่ดูเหมือนเธอจะไม่รู้...
'พี่ขอโทษ...' คำขอโทษของผมดูเหมือนไม่ได้ผล เพราะเธอตัดสายทิ้งตั้งแต่ผมอ้าปากจะพูด...
ผมแค่อยากจะอยู่ใกล้เธอ...ปกป้องเธอไว้ด้วยสองมือ...แต่ดูเหมือนว่าเธอจะเกลียดผมมาก...
ผมตัดสินใจโทรหาเพื่อนสนิทที่ไว้ใจที่สุด 'คิมจงอิน' เพื่อปรึกษาเรื่องนี้
'ฮัลโหล...' ผมพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือจากการร้องไห้อย่างหนัก
[ฮัลโหลคริส นายร้องไห้หรอ...?]
'ใช่...ฉันเครียดเรื่องเจสสิก้า...'
[นายมาหาฉันนะ...ที่ร้านเดิม...ฉันมีอะไรจะบอกนาย...]
'ดีหรือร้าย?' ตอนนี้ผมกลัวคำตอบมาก...ในใจผมเดาว่าคงจะเป็นข่าวดี...หรือข่าวร้ายนะ...
[เอ่อ...ฉันไม่สามารถบอกนายได้ตอนนี้ เอาเป็นว่านายออกมาเจอฉันที่ร้านกามุนคาเฟ่ตอนนี้เลย]
.......................................................
ณ ร้านกามุนคาเฟ่
ผมนั่งคุยกับเพื่อนสนิทพลางจิบกาแฟลาเต้ ดูเหมือนผมมีความสุข...แต่จริงๆแล้วผมเครียดและเสียใจมาก...
"ที่นายบอกว่าจะคุยกับฉัน นี่เรื่องอะไรเหรอ?"
"นายไม่รู้จริงหรอ...พวกม.5มันนัดกันไปเล่นงานเจสสิก้านะ..." ดวงตาผมเบิกโพล่ง ไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน
"นายไปรู้มาจากไหน..."
"ฉันได้ยินซารังคุยกับเพื่อน...เมื่อตอนเที่ยงนี้ฉันไปเที่ยวห้าง เจอพวกซารังเดินคุยกันถึงเจสสิก้ากับนาย ฉันตั้งใจฟังมาก บันทึกเสียงมาด้วย..." ผมโมโหมาก คว้าโทรศัพท์จงอินมาเปิดฟังคลิปเสียง
'ซารัง แกคิดยังไงกับยัยรุ่นน้องที่เพิ่งย้ายใหม่?'
'ก็ดีนะ...แร-ดได้ดี หุหุ'
'พรุ่งนี้ก็ไปโรงเรียนนะ...พาไข่มาด้วยสัก3-4ฟองดีกว่า...'
'พามาทำไมหรอแก?'
'ไปปาใส่หน้ายัยนั่นไง...ดูสิว่ารุ่นพี่อี้ฝ่านยังจะชอบนางมั้ย...'
'ฉันว่าเค้าคงชิ่งหนีตั้งแต่รู้นิสัยนางแล้วแหละ'
'ทำไมหรอ'
'ฉันมีเพื่อนอยู่โรงเรียนเก่านาง...มันบอกว่ายัยนั่นเที่ยวจีบรุ่นพี่ไปทั่ว...ชอบเที่ยวกลางคืน...เคยโดนผู้ชายหลอกฟันด้วยแหละแก...'
....
ผมโมโหจนปากสั่น นิ้วเรียวยาวกดปิดคลิปเสียงถึงแม้ยังไม่จบ ผมไม่สามารถทนฟังอีกต่อไปแล้ว
ผมจะปกป้องเธอด้วยทั้งตัวและหัวใจ...สัญญา...
-I'LL PROTECT U,CAUSE I LOVE U-
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ