[EXO x SNSD]ให้ตายเถอะ! ผมเผลอรักยัยรุ่นน้อง

10.0

วันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.33 น.

  3 ตอน
  1 วิจารณ์
  7,194 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2558 13.37 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) Day 3 : องครักษ์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     ไม่มีผู้ชายคนไหนที่ทนเห็นคนที่รักโดนรังแกหรอก...ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้เป็นเจ้าของหัวใจเธอ แต่ผมรักเธอ...ไม่ยอมให้ใครรังแกผู้หญิงคนนี้ที่ผมรักหรอก...สำหรับผม เธอคือเจ้าหญิงตัวเล็กๆ ที่ผมมีหน้าที่ปกป้องเธอไม่ให้ใครทำร้าย แม้จะแลกด้วยอะไร...ผมก็ยอม...เรียกง่ายๆคือ ผมเป็น 'องครักษ์ 'ของเธอ นั่นเอง...

     ดวงตาของผมเบิกโพล่งกับสิ่งที่ฉายภายในหน้าจอโทรศัพท์ ผมแทบอยากจะขว้างมันทิ้ง เพราะมันเต็มไปด้วยรูปภาพและคอมเม้นที่โจมตีเจสสิก้าในทางลบมากมาย...นิ้วแข็งแรงของผมเลื่อนดูไปเรื่อยๆ พลางกวาดสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธและห่วงเจสสิก้า เพื่ออ่านดูคอมเม้นต่างๆ...

'หล่อนดูนิสัยดีนะ...สวยด้วย...เสียดาย ไม่น่าแร-ด' 

'เป็นอะไรกับพี่คริสอ่ะ...' 

'เป็นผู้หญิง แต่ไปทานข้าวกับผู้ชายสองต่อสองเนี่ยนะ...แถวบ้านฉันเขาเรียกว่า โส---' 

ผมตกใจและโมโหหนักขึ้นกับคอมเม้นอันนี้ เพราะนอกจากจะโจมตีเจสสิก้าในทางลบแล้ว...

คนๆนี้ยังได้ชื่อว่าเป็นเพื่อนผมด้วย... อค แทคยอน... ผมไม่รอช้า รีบโทรศัพท์ไปหาเขาเพื่อเคลียร์ให้รู้เรื่อง...

'ฮัลโหล...'

[ฮัลโหล...มีอะไรเหรอคริส?] 

'มีสิ...ที่นายคอมเม้นท์ว่าเจสสิก้าเป็นผู้หญิงอย่างว่า...หมายความว่าอย่างไง!'

[เอ่อ...]

'เอ่อหาพ่อนายหรอ!...ตอบฉันสิ ลูกผู้ชายกันหน่อย...หรือนายเป็นตุ๊ด ที่มาด่าผู้หญิงว่าเป็นผู้หญิงอย่างว่า...! รู้มั้ยว่าถ้าผู้หญิงคนนี้เจ็บขึ้นมา หรือเป็นอะไรขึ้นมา...คนแรกที่จะโดนเล่นงานคือนาย!'

[คริส ใจเย็นๆ...ฉันจะไปแจ้งลบรูปนั้นเดี๋ยวนี้...ขอโทษนายและขอโทษเธอด้วยละกัน...]

'ทำอะไรก็ต้องรับผิดชอบสิ...ไม่ใช่ว่าลบรูปก็จบนะ...พรุ่งนี้ฉันขอคุยกับนาย...วางละ'

[เดี๋ยวสิ!] ผมไม่รอฟังอะไรทั้งนั้น รีบกดวางสายและโทรไปหา เจสสิก้า...

...........

 

     ทำไมไม่รับสาย...เธอเป็นอะไรหรือเปล่า...หรือเธอจะคิดสั้น โอ๊ยย ตอนนี้ใจผมว้าวุ่นเหลือเกิน กลัวว่าเธอจะคิดสั้น กลัวว่าเธอจะเครียดจนทานอะไรไม่ลง...กลัวว่าเธอจะร้องไห้อยู่...

ผมตัดสินใจกดโทรหาเธออีกครั้ง...

'ฮัลโหล...เจส สบายดีมั้ย?'

[ฮึก! ฉันสบายดีค่ะ...] เสียงของเธอสั่นเครือเหมือนคนร้องไห้ ทำให้ผมน้ำตาคลอเบ้า...

'เธอร้องไห้อยู่หรอ?...' 

[เปล่านี่คะ...ฉันไม่ได้ร้องไห้หรอก...]

'พี่ไม่เชื่อ...มีอะไร บอกพี่มา...'

[พี่ไม่เข้าใจฉันหรอก...พี่เลิกยุ่งกับฉันเถอะ...ถ้าไม่มีพี่ ฉันคงไม่โดนแบบนี้!] เธอตวาดพลางร้องไห้อย่างหนัก ร่างสูงของผมที่ยืนอยู่ก็พลันเข่าอ่อน ทรุดตัวลงกับพื้น...น้ำตาค่อยๆไหลออกมา

'อย่านะ...ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่จะปกป้องเธอเอง...น้องสาวของพี่...' ผมพูดด้วย ร้องไห้ไปด้วย เป็นเวลานานแล้วที่ผมไม่ได้ยิ้ม ไม่ได้ร้องไห้เพราะคนๆหนึ่ง...

[ฉันขอร้อง...พี่อย่ามายุ่งกับฉัน...]

'ไม่...' ผมตะโกนใส่โทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว พยายามอ้อนวอนเธอไม่ให้เธอเลิกยุ่งกับผม

[พี่มันตัวปัญหา! เลิกรั้งฉันเถอะ พี่ไม่ใช่แฟนฉันสักหน่อย...] ผมจุกกับคำพูดของเธอ ผมไม่ใช่แฟนเธอ ผมรู้...แต่ผมอยากเป็นมากกว่าแค่แฟนนี่...ผมรักเธอมาก แต่ดูเหมือนเธอจะไม่รู้...

'พี่ขอโทษ...' คำขอโทษของผมดูเหมือนไม่ได้ผล เพราะเธอตัดสายทิ้งตั้งแต่ผมอ้าปากจะพูด...

     ผมแค่อยากจะอยู่ใกล้เธอ...ปกป้องเธอไว้ด้วยสองมือ...แต่ดูเหมือนว่าเธอจะเกลียดผมมาก...

ผมตัดสินใจโทรหาเพื่อนสนิทที่ไว้ใจที่สุด 'คิมจงอิน' เพื่อปรึกษาเรื่องนี้

'ฮัลโหล...' ผมพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือจากการร้องไห้อย่างหนัก 

[ฮัลโหลคริส นายร้องไห้หรอ...?]

'ใช่...ฉันเครียดเรื่องเจสสิก้า...'

[นายมาหาฉันนะ...ที่ร้านเดิม...ฉันมีอะไรจะบอกนาย...]

'ดีหรือร้าย?' ตอนนี้ผมกลัวคำตอบมาก...ในใจผมเดาว่าคงจะเป็นข่าวดี...หรือข่าวร้ายนะ...

[เอ่อ...ฉันไม่สามารถบอกนายได้ตอนนี้ เอาเป็นว่านายออกมาเจอฉันที่ร้านกามุนคาเฟ่ตอนนี้เลย]

 

.......................................................

 

     ณ ร้านกามุนคาเฟ่

ผมนั่งคุยกับเพื่อนสนิทพลางจิบกาแฟลาเต้ ดูเหมือนผมมีความสุข...แต่จริงๆแล้วผมเครียดและเสียใจมาก... 

"ที่นายบอกว่าจะคุยกับฉัน นี่เรื่องอะไรเหรอ?"

"นายไม่รู้จริงหรอ...พวกม.5มันนัดกันไปเล่นงานเจสสิก้านะ..." ดวงตาผมเบิกโพล่ง ไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน

"นายไปรู้มาจากไหน..."

"ฉันได้ยินซารังคุยกับเพื่อน...เมื่อตอนเที่ยงนี้ฉันไปเที่ยวห้าง เจอพวกซารังเดินคุยกันถึงเจสสิก้ากับนาย ฉันตั้งใจฟังมาก บันทึกเสียงมาด้วย..." ผมโมโหมาก คว้าโทรศัพท์จงอินมาเปิดฟังคลิปเสียง

 

'ซารัง แกคิดยังไงกับยัยรุ่นน้องที่เพิ่งย้ายใหม่?'

'ก็ดีนะ...แร-ดได้ดี หุหุ'

'พรุ่งนี้ก็ไปโรงเรียนนะ...พาไข่มาด้วยสัก3-4ฟองดีกว่า...'

'พามาทำไมหรอแก?'

'ไปปาใส่หน้ายัยนั่นไง...ดูสิว่ารุ่นพี่อี้ฝ่านยังจะชอบนางมั้ย...'

'ฉันว่าเค้าคงชิ่งหนีตั้งแต่รู้นิสัยนางแล้วแหละ'

'ทำไมหรอ'

'ฉันมีเพื่อนอยู่โรงเรียนเก่านาง...มันบอกว่ายัยนั่นเที่ยวจีบรุ่นพี่ไปทั่ว...ชอบเที่ยวกลางคืน...เคยโดนผู้ชายหลอกฟันด้วยแหละแก...' 

....

ผมโมโหจนปากสั่น นิ้วเรียวยาวกดปิดคลิปเสียงถึงแม้ยังไม่จบ ผมไม่สามารถทนฟังอีกต่อไปแล้ว

     ผมจะปกป้องเธอด้วยทั้งตัวและหัวใจ...สัญญา...

                                                            -I'LL PROTECT U,CAUSE I LOVE U-

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา