smart heart ช่วยที! ดัมม์คนนี้ร้ายเกินห้ามใจ
8.0
เขียนโดย Gampoo
วันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.29 น.
3 ตอน
1 วิจารณ์
5,449 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2558 21.15 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) คนดูแล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“เฮ้ย!” ไอ่หมามาม่าของแม่ไหวนะT^T ยังพูดไม่จบมาม่าก็มาโธ่ ชีวิต
“ตังค์ฉันก็ไม่ค่อยจะมี อะไรก็ทำไมเป็นนอกจากไข่ต้ม อาหารแช่แข็ง ข้าวฉันก็หุงไม่เป็น อร๊ายยย~~ แล้วแม่ยังทิ้งแกไว้กับฉันอีก! แฮ่!!! ยัยมาม่า ยัยหมาคลั่งถุงเท้า!” ฉันบ่นให้มาม่าฟังพลางเดินไปที่โซฟา
เฮ้ย! ฉันเพิ่งนึกขึ้นได้ ค่าน้ำ ค่าไฟ ฉันต้องเป็นคนจ่ายรึเปล่าเนี่ย โอ้ววว~~ ไม่น้าาาา โอ้ย! คิดไปก็ปวดหัวเปล่าๆ ไปอาบน้ำ ทำการบ้านแล้วะายัยมาม่าไปนอนด้วยดีกว่า
ครืด~ ครืด~
เสียงโทรศัพท์สั่นดังมาจากหัวเตียง นี่มันสี่ทุ่มครึ่งแล้วนะ โทรฯมาไม่รู้เวลาเลยรึไงเนี่ย!
Miss call : หมอทาย
“โมชิ….” เสียงงัวเงียมาก
[ สวัสดีครับ ขอโทษที่รบกวนในเวลาแบบนี้นะครับ น้องนาเนียร์ ]
“ไม่เป็นไรค่ะๆ แล้วนี่…โทรมามีอะไรรึเปล่าคะ”
[ ก็ต้องมีซิครับ เมื่อกี้แม่หนูโทรมาคุยกับหมดเรื่องน้องมาม่าน่ะครับ แม่หนูบอกว่าหนูเลี้ยงหมาไม่เป็น หมอเลยจะให้คนที่ร้านหมอไปช่วยสอนและดูแลน้องมาม่ากับน้องนาเนียร์ให้น่ะครับ เดี๋ยวจะส่งไปให้วันสุดสัปดาห์นี้นะครับ…หึ ]
“หมอคะ!! หนูเลี้ยงเป็นค่ะ ม…ไม่ทันแล้วY_Y”
วอทเดอะ! ถึงตอนนี้มันจะดึกมากแล้วก็เถอะ แต่สติสตังฉันยังครบนะ เมื่อกี้หมอทายบอกว่าจะส่งคนมาดูแลฉัน(กับมาม่า) ฉันฟังไม่ผิดแน่นอน หรือว่าจะส่งลูกชายมา!? ฉันได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของหมอด้วยT^T ถ้าเป็นแบบนั้นก็คงไม่ดีมั้ง ฉันยิ่งทำตัวไม่ถูกกับผู้ชายอยู่ ถ้าฉันไปทำอะไรแปลกๆกับเขาขึ้นมาจะทำยังไง แต่ร้านหมอทายก็มีผู้ช่วยนี่นา แถมยังเป็นผู้หญิงด้วย ภาวนาขอให้คุณหมอโปรดส่งคุณผู้ช่วยมาเถอะ พลีส~ อา…นี่ก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว นาเนียร์เธอก็ควรจะนอนได้ละนะ ไม่งั้นไมเกรนจะถามหานะ คร่อก~~ zzZ
กุกกัก กุกกัก
O_o
เสียงอะไรน่ะ
โอ้ย!! อย่าบอกนะว่ายัยมาม่าแอบไปกินปลาที่ข้างบ้านเลี้ยงไว้อีกแล้วน่ะ หมาบ้าอะไรกินปลา ตอยหมาบ้านฉันนี้แหละ ฆาตรกรรมมาหลายศพละ มันคงคิดว่าตัวเองเป็นแมวฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้งแน่ ดูจากการเดินของมัน หน้าเชิดซะ เชอะ! เห็นแล้วหมั่นไส้
แค่ก แค่ก
“เฮ้ย!!” ฉันรีบเปิดประตูออกไปดู…ดูว่ายัยมาม่าจะสำรอกปลาลงพื้นรึเปล่า (ไม่ได้ห่วงหมาเลย) ถ้ามันอ้วก ฉันต้องมานั่งเช็ดๆถูๆอ้วกหมา คิดแล้วอี๋เป็นบ้า ขอบอกก่อนว่าฉันไม่ใช่คนรักสัตว์ ยิ่งหมานะ ไม่มีทาง!! เอ๊ะ! ไม่มี ไม่มียัยมาม่า แกวิ่งหนีหายไปไหนแล้วเนี่ย แกห้ามอ้วกในบ้านฉันนะ ยัยหมาบ้า!
“ตื่นแล้วหรอ” เสียง…เสียงผู้ชาย เฮ้ย! มีคนบุกรุก ว้ากกก ทำไงดี เอ๊ะ!เดี๋ยว เสียงคุ้นๆ เสียงเหมือน...
“ตังค์ฉันก็ไม่ค่อยจะมี อะไรก็ทำไมเป็นนอกจากไข่ต้ม อาหารแช่แข็ง ข้าวฉันก็หุงไม่เป็น อร๊ายยย~~ แล้วแม่ยังทิ้งแกไว้กับฉันอีก! แฮ่!!! ยัยมาม่า ยัยหมาคลั่งถุงเท้า!” ฉันบ่นให้มาม่าฟังพลางเดินไปที่โซฟา
เฮ้ย! ฉันเพิ่งนึกขึ้นได้ ค่าน้ำ ค่าไฟ ฉันต้องเป็นคนจ่ายรึเปล่าเนี่ย โอ้ววว~~ ไม่น้าาาา โอ้ย! คิดไปก็ปวดหัวเปล่าๆ ไปอาบน้ำ ทำการบ้านแล้วะายัยมาม่าไปนอนด้วยดีกว่า
ครืด~ ครืด~
เสียงโทรศัพท์สั่นดังมาจากหัวเตียง นี่มันสี่ทุ่มครึ่งแล้วนะ โทรฯมาไม่รู้เวลาเลยรึไงเนี่ย!
Miss call : หมอทาย
“โมชิ….” เสียงงัวเงียมาก
[ สวัสดีครับ ขอโทษที่รบกวนในเวลาแบบนี้นะครับ น้องนาเนียร์ ]
“ไม่เป็นไรค่ะๆ แล้วนี่…โทรมามีอะไรรึเปล่าคะ”
[ ก็ต้องมีซิครับ เมื่อกี้แม่หนูโทรมาคุยกับหมดเรื่องน้องมาม่าน่ะครับ แม่หนูบอกว่าหนูเลี้ยงหมาไม่เป็น หมอเลยจะให้คนที่ร้านหมอไปช่วยสอนและดูแลน้องมาม่ากับน้องนาเนียร์ให้น่ะครับ เดี๋ยวจะส่งไปให้วันสุดสัปดาห์นี้นะครับ…หึ ]
“หมอคะ!! หนูเลี้ยงเป็นค่ะ ม…ไม่ทันแล้วY_Y”
วอทเดอะ! ถึงตอนนี้มันจะดึกมากแล้วก็เถอะ แต่สติสตังฉันยังครบนะ เมื่อกี้หมอทายบอกว่าจะส่งคนมาดูแลฉัน(กับมาม่า) ฉันฟังไม่ผิดแน่นอน หรือว่าจะส่งลูกชายมา!? ฉันได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของหมอด้วยT^T ถ้าเป็นแบบนั้นก็คงไม่ดีมั้ง ฉันยิ่งทำตัวไม่ถูกกับผู้ชายอยู่ ถ้าฉันไปทำอะไรแปลกๆกับเขาขึ้นมาจะทำยังไง แต่ร้านหมอทายก็มีผู้ช่วยนี่นา แถมยังเป็นผู้หญิงด้วย ภาวนาขอให้คุณหมอโปรดส่งคุณผู้ช่วยมาเถอะ พลีส~ อา…นี่ก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว นาเนียร์เธอก็ควรจะนอนได้ละนะ ไม่งั้นไมเกรนจะถามหานะ คร่อก~~ zzZ
กุกกัก กุกกัก
O_o
เสียงอะไรน่ะ
โอ้ย!! อย่าบอกนะว่ายัยมาม่าแอบไปกินปลาที่ข้างบ้านเลี้ยงไว้อีกแล้วน่ะ หมาบ้าอะไรกินปลา ตอยหมาบ้านฉันนี้แหละ ฆาตรกรรมมาหลายศพละ มันคงคิดว่าตัวเองเป็นแมวฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้งแน่ ดูจากการเดินของมัน หน้าเชิดซะ เชอะ! เห็นแล้วหมั่นไส้
แค่ก แค่ก
“เฮ้ย!!” ฉันรีบเปิดประตูออกไปดู…ดูว่ายัยมาม่าจะสำรอกปลาลงพื้นรึเปล่า (ไม่ได้ห่วงหมาเลย) ถ้ามันอ้วก ฉันต้องมานั่งเช็ดๆถูๆอ้วกหมา คิดแล้วอี๋เป็นบ้า ขอบอกก่อนว่าฉันไม่ใช่คนรักสัตว์ ยิ่งหมานะ ไม่มีทาง!! เอ๊ะ! ไม่มี ไม่มียัยมาม่า แกวิ่งหนีหายไปไหนแล้วเนี่ย แกห้ามอ้วกในบ้านฉันนะ ยัยหมาบ้า!
“ตื่นแล้วหรอ” เสียง…เสียงผู้ชาย เฮ้ย! มีคนบุกรุก ว้ากกก ทำไงดี เอ๊ะ!เดี๋ยว เสียงคุ้นๆ เสียงเหมือน...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ