smart heart ช่วยที! ดัมม์คนนี้ร้ายเกินห้ามใจ

                “ประเทศไทยรว....”

พั่ก!

“ไผทของไทยทุ...”

พั่ก!

ฉัน ‘ นาเนียร์ ’ เด็กสาวที่โคตรจะล่องลอยที่สุดในโลกเลยก็ว่าได้  #เวอร์ ฉันอดทนต่อการที่โดนชนจนเซแทบจะล้มก้นจ้ำเบ้าถึง2รอบ โดยเด็กผู้หญิงร่างบางๆ(กว่าฉัน) ที่แย่งเข้าแถวอยู่ข้างๆฉัน นี่มันก็เคารพธงชาติแล้วนะเฮ้ย! แกยังมีกระจิตกระใจมาคุยกันอีกเรอะ! ก๊าสสสส แต่ฉันก็ยังคงยืนนิ่งไม่หันไปสนใจชะนีพวกนั้น(อุ้ย! หลุดอ่ะ อิอิ) ฉันไม่คิดอะไรมากหรอก ก็ฉันล่องลอยนี่

พั่ก!

ยัยชะนีร่างยักห้องข้างๆวิ่งแทรกตัวเข้าไปในหมู่เพื่อนของนางทันทีที่ทำให้ฉันล้มนั่งท่านางเอกโดนแม่เลี้ยงใจร้ายตบ เฮ้! นี่เธอไม่คิดจะแกล้งฉันใช่มั้ยเนี่ย หลายรอบแล้วนะ แต่ที่ฉันทำได้ก็แค่ยืนขึ้นและมองหน้ายัยพวกนั้นนิ่งๆ ไม่พูดอะไรจนจบเพลงชาติ

“...ขอโทษ...ซักคำ...ก็ไม่มี” ฉันเดินล่อยลอยพร้อมลากเท้าไปหาที่อยู่ของกระเป๋าหนังสือ พอถึงที่หมายฉันก็นั่งจมปลักอยู่ตรงนั้นพักนึง

“นาเนียร์ เป็นไงบ้างอ่ะ” เลิฟถามฉัน

“...อืม”ฉันตอบ แล้วก็ลุกขึ้นก่อนที่จะเดินไปเข้าเรียน

“ชนแล้วก็ไม่ขอโทษ นิสัยไม่ดีเนอะ” เลิฟเดินมาเกาะแขนฉันก่อนที่เราจะเดินไปที่ห้องเรียนด้วยกัน (นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เลิฟสนใจฉัน)

“...อืม ช่างเถอะ” ฉันพูดก่อนที่จะวางรองเท้าและเดินเข้าเรียนไป