อลเวงเพื่อนรักในจินตนาการ

"เซมิ!!!!" ไม่นานนัก ที่ฉันเดินเข้ามาในโรงเรียน เสียงของเพื่อนสาวหรือยัยชีด้าก็ตะโกนเสียงชื่อฉันดังกระหึ่ม วันนี้ฉันเป็นเป้าสายตาผู้คนยังไม่พออีกรึไงเหนี่ย - -*
"ผู้เบาๆก็ได้แกฉันอาย -///-"
"แต่ฉันไม่อายหนิ ><"
"เฮ้ออ เรื่องของแกสิแกไม่อายแต่ฉันอาย แล้ว..ดีเอ ดีบีหล่ะแก ยังไม่มาหรอ" ฉันถามเมื่อมองซ้ายมองขวาแล้วไม่พบกับ 2 เพื่อนรักฝาแฝด
"อ๋อ ฉันโทรถามแล้วละ ดีเอ ดีบี มาตั้งนานแล้วก็เลยไปรออยู่บนห้อง"
"งั้นหรอ งั้นฉันไปหาดีเอ ดีบีดีกว่าอยู่กับแก 2 คนแล้วปวดกระบาน"
"เดี๋ยววว~" ก่อนที่ฉันจะเดินขึ้นห้อง ยัยชีด้าก็เดินมาดักหน้าฉันซะก่อน
"มีอะไรอีกห่ะ - -"
"วันนี้เรามีนัดอะไรกัน?" นัดอะไรวะ ฉันจำไม่เห็นได้เลย... อะ....ฮึ่ยยยยย ลืมไปเลยฉันมีนัดจะไปกินไอติมกับยัยชีด้านี่หว่าาา เมื่อคืนฉันเอาแต่ยุ่งซะจนลืมเรื่องนี้ไปเลย แต่ถ้าบอกกับยัยชีด้าไปว่าลืมนี่มีหวังยัยชีด้างอลแน่ๆ
"อ๋อ เอ่อ นัดไปกินไอติมใช่ป่ะ"
"แอร๊ยยย >< ใช่แล้ว ฉันนึกว่าแกจะลืมซะอีก" ใครว่าหล่ะฉันลืมสนิดเลยต่างหาก
"เราจะไปหาดีเอ ดีบีกันได้ยัง?" ฉันถามเมื่อเห็นยัยชีด้าเอาแต่ยืนดักหน้าฉันอยู่อย่างนั้น
"ไปๆๆๆ >[]<"
พอฉันเดินเข้ามาในห้องก็เห็นดีเอ ดีบีกำลังนั้งคุยอะไรกันอยู่
"สวัสดี ดีเอ ดีบี !!!! คุยไรกันอยู่หรอออ!!!!!" ไม่ใช่เสียงฉันนะ มันก็มีแต่เสียงยัยชีด้าเนี่ยแหละ
"อรุณสวัสดิ์ดีเอ ดีบี ^^" นี่สิถึงจะเป็นเสียงของฉัน
"สวัสดีจ้า ชีด้า เซมิ" ดีบีพูด พร้อมกับดีเอโบกมือทักทาย
"เมื่อกี้คุยเรื่องไรกันหรอ???" ยัยชีด้าถาม
"อ๋อเรากำลังคุยกันเรื่องวันเกิดน้องข้างบ้านหน่ะ กำลังคิดอยู่ว่าวันนี้ฉันกับดีบีจะใส่ชุดอะไรกันไปกินวันเกิดดี"
"โธ่~ วันนี้ฉันกะจะชวนพวกเธอไปกินไอติมด้วยซะหน่อย" ยัยชีด้าทำหน้าหงอย
"ขอโทษทีนร้าาา เอาไว้คราวหน้าเดี๋ยวฉันกับดีเอจะไปด้วยเอาไว้ทีหลังนะ" ดีบีบอกแล้วยิ้มบางๆน่ารักมาให้
"ก็ได้ ฉันไปกับเซมิ 2 คนก็ได้ T T"
"แกทำหน้าแบบนี้เหมือนไม่อยากไปกับฉันงั้นแหละ" ฉันพูดหยอกๆกับยัยชีด้า
"ม้ายยย ฉันอยากจะไปกับแก จริงๆนร้าา" ยัยชีด้าทำหน้าออดอ้อนใส่ฉันยกใหญ่

เวลาเลิกเรียนเร็วราวกับอ่านข้ามหน้า
"งั้นพวกฉันไปก่อนน่ะ" ดีเอบอกยิ้มๆแล้วเดินขึ้นรถไปพร้อมกับดีบีที่โบกมือบ้ายบาย โดยมีฉันกับยัยชีด้ายืนโบกมือลาอยู่ข้างๆ
"กินที่ไหนดีวะ" ฉันพูดขึ้นเมื่อนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้นึกถึงสถานที่ ที่จะไป
"อ้าวแล้วใบกินฟรีที่แกบอกมันกินที่ไหนอะ" เออเนอะลืมอีกละ พอยัยชีด้าบอกแบบนั้นฉันก็ล้วงมือเข้าไปหยิบกระเป๋าตังค์สีแดงลายมิกกี้เมาส์พร้อมเปิดกระเป๋าหาบัตรกินไอติมฟรีที่อยู่ข้างใน
"ร้าน ice bear" ฉันอ่านชื่อร้านที่อยู่ตรงหัวมุมบัตร
"อ๋อ ฉันเคยเห็นๆ อยู่ใกล้ๆนี่เองเป็นร้านเปิดใหม่น่ารักมากฉันอยากไปนานละแต่มันค่อนข้างแพง ดีนะที่แกมีบัตรฟรี"
"งั้นแกก็ไปเป็นใช่ป่ะ?" ฉันถามเมื่อเห็นว่ายัยชีด้าเหมือนจะรู้ทางไปเป็นอย่างดี
"เป็นๆๆๆ แต่ต้องนั้งแท็กซี่ไปนะเพราะถ้าเดินคงจะไม่ไหว"
"โอเคๆ" ฉันตอบ
ใช้เวลาไม่นานนักที่เรา 2 คนนั้งแท็กซี่มาลงตรงหน้าร้านที่เขียนว่า ice bear ค่าโดยสาร ก็อยู่ที่ประมาณ 40 กว่าบาท ซึ่งถือว่าสถานที่อยู่ใกล้มากเมื่อเทียบกับราคาขึ้นแท็กซี่
"คาวาอี้~~~~>w<" ยัยชีด้าทำหน้าตาบ่องแบ้วเมื่อพวกเราเดินเข้ามาในร้าน ซึ่งจริงๆฉันก็เห็นด้วยกับยัยชีด้าแหละเพราะในร้านทาสีเพดานเป็นสีชมพูและทาสีกำแพงเป็นครีม ในร้านตกแต่งไปด้วยโต๊ะเก้าอี้ลายหมีที่ดูเป็นสีชมพูไปหมด แล้วเกือบทั้งร้านก็จะมีตุ๊กตาหมีสวยๆวางอยู่รอบๆ
"คนเยอะเนอะเราจะมีที่นั้งป่ะ" ฉันพูดขึ้นเมื่อเห็นลูกค้าในร้านมากมาย
"มีสิๆ นั่นไง" ยัยชีด้าชี้ไปยังโต๊ะที่อยู่ตรงหัวมุมซึ่งเป็นที่ลับสายตาที่สุดในร้าน แล้วยัยชีด้าก็รีบเดินดุ่มๆไปนั้งโต๊ะนั้นทันทีโดยฉันก็เดินตามติดๆ
"วันนี้รับอะไรดีค่ะ^^" พนักงานคนสวยเดินมาถามพวกเรา 2 คน ฉันจึงหยิบบัตรฟรี -..- แล้วส่งให้กับพนักงาน
"รับเป็น ice varni bear 2 ที่นะค่ะ^^" พนักงานถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"ค่ะ ^^" ฉันตอบด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มเช่นกัน
แตะๆ
ฉันหันไปตามแรงสะกิดที่ไหล่
"(• •)" ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน
"ว่าไงฮานามิ" ฉันกระซิบเพื่อไม่ให้ยัยชีด้าสงสัยโดยตอนนี่ยัยชีด้าก็กำลังนั้งเล่นโทรศัพท์ของตัวเองอยู่
"ข้าอยากกินไอติมด้วย(• •)"
"ห่ะ !? เจ้ากินได้ด้วยหรอ ภาพจินตนาการจะกินได้ไง?"
"อย่าลืมสิข้าเป็นภาพจินตนาการก็จริงแต่ครึ่งนึงข้าก็ไม่ใช่แค่ภาพแล้ว ถึงแม้ว่าคนที่มองเห็นจะมีเพียงคนที่ทำให้ข้าหลุดออกมาจากจินตนาการก็เถอะ" ฮานามิร่ายยาวอย่างกับกลัวว่าจะไม่ได้กินไอติม
"โอเคๆ งั้นเดี๋ยวฉันจะสั่งให้อีกถ้วยนะ" ฉันตอบฮานามิแล้วกวักมือเรียกพนักงานให้เดินมา
"^^" พนักงานคนเดิมเดินมาพร้อมกับใบหน้ายิ้มแย้ม
"ขออีกถ้วยคะ" ฉันพูดแล้วยื่นบัตรฟรีไปให้อีกครั้ง
"ค่ะ^^" พนักงานโค้งแล้วเดินจากไป
"แกกิน 2 ถ้วยเลยหรอ!!" ยัยชีด้าถามด้วยสีหน้าตกตะลึง
"^^"" ฉันยิ้มกลับไปโดยไม่ได้ตอบอะไร ถ้าฉันบอกว่าสั่งให้ภาพในจินตนาการ ฉันก็บ้าแล้วสิ
"Ice varni bear 3 ที่มาเสิร์ฟแล้วค่ะ^^" พนักงานเดินมาพร้อมนำถ้วยไอติม 3 ถ้วยมาเสิร์ฟ
"น่ารักมากอ่าา" ยัยชีด้าทำตาเป็นประกาย เมื่อมองสำรวจก็จะเห็นไอติมสีขาวนวลมีคุ๊กกี้ 2 ชิ้นที่นำมาเสียบเหมือนหูหมี แล้วรอบๆก็จะมีผลไม้ตกแต่งอยู่ ดูดีสุดๆ ไม่รอช้าฉันกับยัยชีด้าก็หยิบช้อนตักไอติมเข้าปาก รสชาติมันช่างหวานและเย็นจริงๆ
เคร้ง!
ฉันหันมองไปตามเสียงก็เห็นยัยชีด้าทำช้อนตกพร้อมกับทำหน้าอึ่ง จนฉันต้องเอ่ยถาม
"มีไรวะแก?"
"ชะๆๆๆ ช้อนลอยได้" ??? เฮ้ยย ซวยแล้วฉันหันไปมองด้านข้างของตัวเองก็เห็นฮานามิตักไอติมกินอย่างเอร็ดอร่อย ทำไงดีๆๆๆๆๆ
"555555" ฉันขำกลบเกลื่อน
"แกขำไรวะ"
"มันก็แค่มายากล" บอกตรงๆฉันคิดได้แค่นี้จริงๆ - -*
"ห่ะ!! แกเล่นมายากลได้ด้วยหรอ" ได้ก็บ้าแล้วสิ
"ก็หัดๆอยู่แหละ 5555" ฉันหัวเราะแบบหน้าเจื่อนๆ
"งั้นแกทำให้ไอติมหายไปทั้งถ้วยได้ป่ะ" เอาไงดีวะ ฉันหันไปมองฮานามิ ซึ่งมันก็พยักหน้าบอกแสดงให้รู้ว่าเข้าใจ
"ได้ งั้นถ้าฉันนับ 1 2 3 ถ้วยจะลอยขึ้นแล้วไอติมที่อยู่ในนั้นจะหายไปทั้งหมด" ฉันหันไปมองฮานามิอีกครั้งเพื่อสื่อให้เข้าใจ
"(• •)(. .)(• •) " ฮานามิพยักหน้า 1 ที
"เอาละนะ 1 2 3" ฮานามิหยิบถ้วยไอติมแล้วกระดกเข้าปากอันกว้างใหญ่หายไปในพริบตา
"เฮ้ยยย แกทำได้ไงเนี่ย!!" ชีด้าทำท่าทางตื่นตาตื่นใจ ตบมือลัวๆ ขอเดานะภาพที่ยัยชีด้าเห็นคงเป็นถ้วยไอติมที่ลอยขึ้นแล้วพอถ้วยคร่ำไอติมก็หายไป
"ไม่รู้สินะ มันเป็นความลับ" ฉันพูดเรียบๆเพื่อให้ดูเนียนขึ้น
"หู้ยยยยย สุดยอดดด เธอทำได้ยังไง?" เสียงนี่ไม่ใช่เสียงของฉัน ของยัยชีด้า หรือแม้แต่ฮานามิ ฉันกับชีด้าจึงหันพรึบไปตามเสียงก็พบกับนักเรียนชายโรงเรียนอื่น 2 คน ที่ปักชื่อโรงเรียนไว้บนเสื้อด้วยตัวย่อว่า มด. ???
"เมอลินเดสัน?" ฉันพูดขึ้นเมื่อนึกขึ้นได้ว่าย่อมาจากอะไร
"ใช่แล้วพวกเราอยู่โรงเรียนเมอลินเดสัน ^^ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ" นักเรียนชายผมน้ำตาลแดงเอ่ย
"ยินดีที่ได้รู้จักคร้าาาา ><" ยัยชีด้ารีบตอบไปในทันที
"เรา 2 คนขอนั้งด้วยนะครับ^^" อีตานักเรียนชายคนเดิมถามขึ้น
"เชิญค่ะๆนั้งเลยย ><" - - ฉันละอยากจะกระโดดทีบยัยชีด้าซักที ถ้าไม่ติดที่ว่าคนอยู่เต็มร้านละก็นะ