อลเวงเพื่อนรักในจินตนาการ

“ว้ายยยยย”
“เฮ้ย!! เป็นไรยัยกระเพราะโอ่ง”
“น่ารักอ่าาา” ระหว่างฉันกำลังเถียงเรื่องติ๊งต๊องกับเค้าอยู่ สายตาอันแหลมคมของฉันก็เหลือบไปกระทบเข้ากับร้านมิกกี้เม้าส์ ที่อยู่ห่างจากฉันไม่ไกลนัก จะมีหรือที่เมื่อสายตาขยับแล้ว 2 เท้าของฉันจะไม่ก้าวฉับๆไปยังร้านที่กล่าวถึงฉันทำสายตาปิ้งๆ ให้กับแก้วน้ำลายมิกกี้ มินนี่และผองเพื่อน “เธอชอบมิกกี้เม้าส์หรอ” เค้าถามขึ้น
“ไม่อะ แค่เห็นว่าน่าระ.......กรี๊ดดดดดดด กำไลมิกกี้น่ารักอ่าาาา ><” ฉันหยิบกำไลมิกกี้ขึ้นมา 2 อัน อันนึงเป็นสีแดง-เงิน ส่วนอีกอันนึงเป็น สีเงิน-แดง คือมันมีความแตกต่างกันจริงๆนะ -3- “นายว่า ฉันซื้ออันไหนดีอ่ะ” ฉันหยิบมันขึ้นมาเทียบให้ทิทิวดู
“อันนี้” เค้าชี้ไปยังกำไลมิกกี้สีเงิน-แดง
“ไม่อ่ะ ฉันชอบอันนี้มากกว่า” ฉันยกกำไลมิกกี้สีแดง-เงินชูขึ้นมา
“เอ้า! เธอนี่มัน - - ” 55555 จะพูดอะไรก็พูดไปเถอะตอนนี้ฉันกำลังตกอยู่ในภวังค์แห่งความฝัน ในโลกของมิกกี้เม้าส์ ><
“สรุปฉันเอากำไลอันนี้” เมื่อฉันเลือกได้แล้วก็เดินไปคิดตังค์กับพนักงาน อย่างเสร็จสรรพแล้วก็มุ่งหน้าเดินออกนอกร้าน
"เฮ้ย รอฉันแปปนึงสิ"
"????" เค้าตะโกนบอกกับฉันในขณะที่ยังยืนอยู่ในร้าน ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร เค้าบอกให้รอก็รอ ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าฉันกับเค้าเหมือนมานัดเดินเที่ยวกัน 2 คนอย่างไงอย่างงั้น เอ่อนึกถึงเรื่องเที่ยวยัยชีด้ากับนายไมค์ตอนนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ 
"เสร็จและ" หลังจากที่ฉันกำลังคิดอะไรเพลินๆเสียงทิทิวก็ดังขึ้น
"นายไปทำอะไรมา??"
"อยากรู้หรอ"
"ป่าว ก็ถามไปงั้นแหละ" ฉันทำเป็นไม่สนใจ
"อะ." เค้ายื่นบางอย่างมาให้ฉัน 
"อะไร?"
"ที่มัดผม"
"แล้วยังไง เอามาให้ฉันทำไม" ฉันถามเค้าด้วยท่าทางแปลกใจ แต่จริงๆฉันก็อยากได้นะมันเป็นที่มัดผมมิกกี้เมาส์แบบมันก็น่ารักจริงๆอ่าาา ><
"ฉันซื้อให้ พอดีฉันทนเห็นความกระเซอะกระเซิงของเส้นผมเธอไม่ไหว" ปี๊ดดดเลยค่ะ ผู้ชายอะไรปากเสียเป็นบ้า 
"ไม่เอาโว้ยยยยย" เค้าทำให้ฉันหงุดหงิด ผมฉันเนี่ยนะกระเซอะกระเซิง ฉันรักผมของฉันจะตายบำรุงเป็นอย่างดี ไม่เคยแตกปลาย หรือ พันกันเลยด้วยซ้ำ 
"เฮ้ยยยย" ฉันเซ็งเลยจะก้าวเท้าเดินหนี แต่กลับมีมือของอีตาคนข้างหลังมาดึงผมฉันไว้จนเกือบเซหงายหลัง
"มาดึงผมฉันทำม๊ายยยย!!" ฉันถามถึงแม้จะหันไปไม่ได้เพราะมือเค้ายังจับผมของฉันอยู่ก็เถอะ "อยู่นิ่งๆน่า" เค้าบอก แล้วก็ค่อยๆจับผมฉันรวบขึ้นแล้วเอาบางอย่างมามัดไว้
"555 น่ารักดี" เค้ายิ้มขำๆ
"-/////-"
"555555 หน้าแดงใหญ่เลย ยัยกระเพราะโอ่งเขินหรออ ฉันไม่ได้ชมเธอนะฉันชมยางมัดผมอันนี้ ฉันเริ่มจะไม่ตกใจละที่ว่าทำไมเธอถึงชอบมิกกี้เม้าส์ขนาดนั้น 55555" เค้าหัวเราะเยาะฉันเสียงดัง อายมันก็อายนะแต่ตอนนี้ฉันเริ่มจะโมโหเค้ามากกว่าละ
"คำก็โอ่ง 2 คำก็โอ่ง ฉันก็มีชื่อนะโว้ยยยย!!!!!" ฉันแหกปากลั่นห้าง ใครจะมองก็มองเซ่ เพราะตอนนี้ระบบอวัยวะทุกส่วนในร่างกายฉันกำลังเดือดได้ที่เลย
"เฮ้ยยย ใจเย็นสิๆ 55555 ฉันก็แค่ล้อเล่นเองง 5555" 
"นายจะขำฉันอีกนานมั้ยห่ะ" 
"โอเคๆฉันจะเลิกขำเธอแล้ว 55555"
"นายยังขำฉันอยู่" 
"55555 ก็มันหยุดไม่ได้นี่นา" 
"งั้นก็เชิญนายขำเหมือนคนบ้าไปคนเดียวตรงนี้เลยละกันฉันจะกลับบ้าน" เมื่อฉันเห็นว่าเค้าไม่ยอมหยุดขำฉันซักที ฉันเลยหมุนตัวกลับเดินไปยังทางออกของห้าง
"เดี๋ยวสิยัยกระเพราะโอ่ง" เค้าหยุดขำแล้วแต่ก็ยังไม่เลิกเรียกฉันว่ากระเพราะโอ่งซักที "หายขำแล้วรึไง - -"
"ไม่แล้วคร้าบบบ" เค้าทำหน้าอ้อนใส่ 
"แต่ฉันก็จะกลับอยู่ดี ขี้เกลียดอยู่ต่อ" 
"งั้นฉันไปส่ง" แหมๆ คนดีจริ๊งงงง
"ฉันกลับเองได้" 
"เอาน่า ให้ฉันไปส่งนะ"
"แล้วทำไมฉันต้องให้นายไปส่งไม่ทราบ"
"มันเป็นหน้าที่ของสุภาพบุรุษที่ต้องปฏิบัติต่อสุภาพสตรี" ด่าฉันว่ายัยกระเพราะโอ่งสุภาพบุรุษมากมั้ง - -
"ก็เรื่องของนายแต่ฉันจะกลับเอง ฮะเฮ้ยย เอาคืนมาาาา" อยู่ๆอีตาทิทิว ก็มาดึงถุงที่ใส่กำไลมิกกี้เม้าส์สุดน่ารักของฉันไปจากมือ เสียมารยาทที่สูดดด!!!
"นี่!!! เอาคืนมานะ" ฉันพยายามเข้าไปแย่งแต่เค้าก็หลบซ้ายทีขวาที
"ไม่ให้ จนกว่าเธอจะให้ฉันไปส่ง!"
"ไม่! ฉันจะกลับเองเอากำไลสุดน่ารักของฉันคืนมาาาาา!!!!" ฉันร้องโวยวาย พลางพยายามกระโดดเอื้อมมือขึ้นไปหยิบแต่อีตาบ้านี่สูงกว่าฉันราวๆ 5-6 เซน ทำยังไงก็ไม่มีท่าทีที่จะหยิบได้เลย - -
"เธอก็ให้ฉันไปส่งสิ"
"งั้นทำไมนายอยากไปส่งฉันนักหนาห่ะ!!" 
"เพราะฉันเป็นสุภาพบุรุษ"
"สุภาพบุรุษบ้านนายเค้าทำยังงี้รึงายยยย" 
"งั้นก็ไม่ต้องเอา" ว่าจบอีตาทิทิวก็ทำท่าว่าจะเดินจากไป กำไลนั่นมันของฉันนะโว้ยยยยย
"โอ้ยยย!!! ไปก็ไปวะ" ฉันสบถขึ้นทันที อีคนที่กำลังจะเดินไปก็หันกลับมาแล้วรอบยิ้มอย่างผู้ชนะ "แค่เนี้ย"
"- -"
"ไปกันเถอะครับคุณผู้หญิง^^" เค้าหันมายิ้มกวนประสาทแล้วเดินนำฉันไปยังทางออกห้าง ซึ่งฉันก็เดินตามแต่โดยดี
"ขึ้นมาสิ" เมื่อมาถึงลานจอดรถหน้าห้าง เค้าก็เดินไปเปิดประตูรถปอเซ่สีขาวแล้วโบกมือให้ฉันเข้าไปนั้ง อีตาทิทิวเค้านี่รวยซะจริงเรียนอยู่แค่ ม.ปลาย มีรถเป็นของตัวเองเยอะแยะครั้งที่แล้วก็ขับบิ๊กไบค์คันเบ่อเลิ้ม
"มองอะไร" เค้าเหลือบมองมาทางฉันหลังจากที่เค้าสตาทรถเรียบร้อย
"ป่าว"
"เธอกำลังคิดว่าฉันหล่อมากสินะ" ฉันยอมรับว่าฉันเคยคิดว่าเค้าหล่อ แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น อีตานี่หลงตัวเองเป็นบ้า
"อย่างนายเนี่ยนะหล่อ ไมค์เพื่อนนายยังจะหล่อซะกว่า" ฉันพูดปัดๆ ถึงแม้ว่ามันไม่จริงก็เถอะ "เธอชอบเพื่อนฉันรึไง?" เค้าขับรถช้าลงแล้วหันมามองหน้าฉันก่อนจะหันกลับไปมองถนนอีกครั้ง "ชอบก็บ้าละ เพื่อนนายโดนเพื่อนฉันเอาไปกินแล้วมั้ง" 
"อ๋อเธอก็เลยจะหันมากินฉันแทนสินะ"
"พูดบ้าอะไรของนาย!!" ฉันหันไปต่อยเบาๆที่แขนเค้าทีนึง 
"หู้ยยยย ผู้หญิงบ้าไรแรงเยอะชะมัด ถ้าตบก็ว่าไปที นี่ต่อยกันเลยหรอเนี่ย" เค้ายกแขนออกจากพวงมาลัยข้างนึงแล้วเอาไปถูๆกับแขนข้างที่โดนฉันต่อย
"เว่อร์ละๆ ฉันแค่ต่อยเบาๆทำสำออยไปได้- -"
"ก็มันเจ็บจริงๆนี่นา T T"
"พอๆ นายหน่ะ เงียบไปเลย ฉันต้องการความสงบ" ฉันบอกเค้าอย่าตัดเพ้อ ซึ่งเค้าก็ทำตามอย่างที่บอก ว่านอนสอนง่ายอย่างนี้ตั้งแต่แรกมันคงจะดีมาก - -