อลเวงเพื่อนรักในจินตนาการ

“ว้ายยยยย”

“เฮ้ย!! เป็นไรยัยกระเพราะโอ่ง”

“น่ารักอ่าาา” ระหว่างฉันกำลังเถียงเรื่องติ๊งต๊องกับเค้าอยู่ สายตาอันแหลมคมของฉันก็เหลือบไปกระทบเข้ากับร้านมิกกี้เม้าส์ ที่อยู่ห่างจากฉันไม่ไกลนัก จะมีหรือที่เมื่อสายตาขยับแล้ว 2 เท้าของฉันจะไม่ก้าวฉับๆไปยังร้านที่กล่าวถึงฉันทำสายตาปิ้งๆ ให้กับแก้วน้ำลายมิกกี้ มินนี่และผองเพื่อน “เธอชอบมิกกี้เม้าส์หรอ” เค้าถามขึ้น

“ไม่อะ แค่เห็นว่าน่าระ.......กรี๊ดดดดดดด กำไลมิกกี้น่ารักอ่าาาา ><” ฉันหยิบกำไลมิกกี้ขึ้นมา 2 อัน อันนึงเป็นสีแดง-เงิน ส่วนอีกอันนึงเป็น สีเงิน-แดง คือมันมีความแตกต่างกันจริงๆนะ -3- “นายว่า ฉันซื้ออันไหนดีอ่ะ” ฉันหยิบมันขึ้นมาเทียบให้ทิทิวดู

“อันนี้” เค้าชี้ไปยังกำไลมิกกี้สีเงิน-แดง

“ไม่อ่ะ ฉันชอบอันนี้มากกว่า” ฉันยกกำไลมิกกี้สีแดง-เงินชูขึ้นมา

“เอ้า! เธอนี่มัน - - ” 55555 จะพูดอะไรก็พูดไปเถอะตอนนี้ฉันกำลังตกอยู่ในภวังค์แห่งความฝัน ในโลกของมิกกี้เม้าส์ ><

“สรุปฉันเอากำไลอันนี้” เมื่อฉันเลือกได้แล้วก็เดินไปคิดตังค์กับพนักงาน อย่างเสร็จสรรพแล้วก็มุ่งหน้าเดินออกนอกร้าน

"เฮ้ย รอฉันแปปนึงสิ"

"????" เค้าตะโกนบอกกับฉันในขณะที่ยังยืนอยู่ในร้าน ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร เค้าบอกให้รอก็รอ ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าฉันกับเค้าเหมือนมานัดเดินเที่ยวกัน 2 คนอย่างไงอย่างงั้น เอ่อนึกถึงเรื่องเที่ยวยัยชีด้ากับนายไมค์ตอนนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ 

"เสร็จและ" หลังจากที่ฉันกำลังคิดอะไรเพลินๆเสียงทิทิวก็ดังขึ้น

"นายไปทำอะไรมา??"

"อยากรู้หรอ"

"ป่าว ก็ถามไปงั้นแหละ" ฉันทำเป็นไม่สนใจ

"อะ." เค้ายื่นบางอย่างมาให้ฉัน 

"อะไร?"

"ที่มัดผม"

"แล้วยังไง เอามาให้ฉันทำไม" ฉันถามเค้าด้วยท่าทางแปลกใจ แต่จริงๆฉันก็อยากได้นะมันเป็นที่มัดผมมิกกี้เมาส์แบบมันก็น่ารักจริงๆอ่าาา ><

"ฉันซื้อให้ พอดีฉันทนเห็นความกระเซอะกระเซิงของเส้นผมเธอไม่ไหว" ปี๊ดดดเลยค่ะ ผู้ชายอะไรปากเสียเป็นบ้า 

"ไม่เอาโว้ยยยยย" เค้าทำให้ฉันหงุดหงิด ผมฉันเนี่ยนะกระเซอะกระเซิง ฉันรักผมของฉันจะตายบำรุงเป็นอย่างดี ไม่เคยแตกปลาย หรือ พันกันเลยด้วยซ้ำ 

"เฮ้ยยยย" ฉันเซ็งเลยจะก้าวเท้าเดินหนี แต่กลับมีมือของอีตาคนข้างหลังมาดึงผมฉันไว้จนเกือบเซหงายหลัง

"มาดึงผมฉันทำม๊ายยยย!!" ฉันถามถึงแม้จะหันไปไม่ได้เพราะมือเค้ายังจับผมของฉันอยู่ก็เถอะ "อยู่นิ่งๆน่า" เค้าบอก แล้วก็ค่อยๆจับผมฉันรวบขึ้นแล้วเอาบางอย่างมามัดไว้

"555 น่ารักดี" เค้ายิ้มขำๆ

"-/////-"

"555555 หน้าแดงใหญ่เลย ยัยกระเพราะโอ่งเขินหรออ ฉันไม่ได้ชมเธอนะฉันชมยางมัดผมอันนี้ ฉันเริ่มจะไม่ตกใจละที่ว่าทำไมเธอถึงชอบมิกกี้เม้าส์ขนาดนั้น 55555" เค้าหัวเราะเยาะฉันเสียงดัง อายมันก็อายนะแต่ตอนนี้ฉันเริ่มจะโมโหเค้ามากกว่าละ

"คำก็โอ่ง 2 คำก็โอ่ง ฉันก็มีชื่อนะโว้ยยยย!!!!!" ฉันแหกปากลั่นห้าง ใครจะมองก็มองเซ่ เพราะตอนนี้ระบบอวัยวะทุกส่วนในร่างกายฉันกำลังเดือดได้ที่เลย

"เฮ้ยยย ใจเย็นสิๆ 55555 ฉันก็แค่ล้อเล่นเองง 5555" 

"นายจะขำฉันอีกนานมั้ยห่ะ" 

"โอเคๆฉันจะเลิกขำเธอแล้ว 55555"

"นายยังขำฉันอยู่" 

"55555 ก็มันหยุดไม่ได้นี่นา" 

"งั้นก็เชิญนายขำเหมือนคนบ้าไปคนเดียวตรงนี้เลยละกันฉันจะกลับบ้าน" เมื่อฉันเห็นว่าเค้าไม่ยอมหยุดขำฉันซักที ฉันเลยหมุนตัวกลับเดินไปยังทางออกของห้าง

"เดี๋ยวสิยัยกระเพราะโอ่ง" เค้าหยุดขำแล้วแต่ก็ยังไม่เลิกเรียกฉันว่ากระเพราะโอ่งซักที "หายขำแล้วรึไง - -"

"ไม่แล้วคร้าบบบ" เค้าทำหน้าอ้อนใส่ 

"แต่ฉันก็จะกลับอยู่ดี ขี้เกลียดอยู่ต่อ" 

"งั้นฉันไปส่ง" แหมๆ คนดีจริ๊งงงง

"ฉันกลับเองได้" 

"เอาน่า ให้ฉันไปส่งนะ"

"แล้วทำไมฉันต้องให้นายไปส่งไม่ทราบ"

"มันเป็นหน้าที่ของสุภาพบุรุษที่ต้องปฏิบัติต่อสุภาพสตรี" ด่าฉันว่ายัยกระเพราะโอ่งสุภาพบุรุษมากมั้ง - -

"ก็เรื่องของนายแต่ฉันจะกลับเอง ฮะเฮ้ยย เอาคืนมาาาา" อยู่ๆอีตาทิทิว ก็มาดึงถุงที่ใส่กำไลมิกกี้เม้าส์สุดน่ารักของฉันไปจากมือ เสียมารยาทที่สูดดด!!!

"นี่!!! เอาคืนมานะ" ฉันพยายามเข้าไปแย่งแต่เค้าก็หลบซ้ายทีขวาที

"ไม่ให้ จนกว่าเธอจะให้ฉันไปส่ง!"

"ไม่! ฉันจะกลับเองเอากำไลสุดน่ารักของฉันคืนมาาาาา!!!!" ฉันร้องโวยวาย พลางพยายามกระโดดเอื้อมมือขึ้นไปหยิบแต่อีตาบ้านี่สูงกว่าฉันราวๆ 5-6 เซน ทำยังไงก็ไม่มีท่าทีที่จะหยิบได้เลย - -

"เธอก็ให้ฉันไปส่งสิ"

"งั้นทำไมนายอยากไปส่งฉันนักหนาห่ะ!!" 

"เพราะฉันเป็นสุภาพบุรุษ"

"สุภาพบุรุษบ้านนายเค้าทำยังงี้รึงายยยย" 

"งั้นก็ไม่ต้องเอา" ว่าจบอีตาทิทิวก็ทำท่าว่าจะเดินจากไป กำไลนั่นมันของฉันนะโว้ยยยยย

"โอ้ยยย!!! ไปก็ไปวะ" ฉันสบถขึ้นทันที อีคนที่กำลังจะเดินไปก็หันกลับมาแล้วรอบยิ้มอย่างผู้ชนะ "แค่เนี้ย"

"- -"

"ไปกันเถอะครับคุณผู้หญิง^^" เค้าหันมายิ้มกวนประสาทแล้วเดินนำฉันไปยังทางออกห้าง ซึ่งฉันก็เดินตามแต่โดยดี

"ขึ้นมาสิ" เมื่อมาถึงลานจอดรถหน้าห้าง เค้าก็เดินไปเปิดประตูรถปอเซ่สีขาวแล้วโบกมือให้ฉันเข้าไปนั้ง อีตาทิทิวเค้านี่รวยซะจริงเรียนอยู่แค่ ม.ปลาย มีรถเป็นของตัวเองเยอะแยะครั้งที่แล้วก็ขับบิ๊กไบค์คันเบ่อเลิ้ม

"มองอะไร" เค้าเหลือบมองมาทางฉันหลังจากที่เค้าสตาทรถเรียบร้อย

"ป่าว"

"เธอกำลังคิดว่าฉันหล่อมากสินะ" ฉันยอมรับว่าฉันเคยคิดว่าเค้าหล่อ แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น อีตานี่หลงตัวเองเป็นบ้า

"อย่างนายเนี่ยนะหล่อ ไมค์เพื่อนนายยังจะหล่อซะกว่า" ฉันพูดปัดๆ ถึงแม้ว่ามันไม่จริงก็เถอะ "เธอชอบเพื่อนฉันรึไง?" เค้าขับรถช้าลงแล้วหันมามองหน้าฉันก่อนจะหันกลับไปมองถนนอีกครั้ง "ชอบก็บ้าละ เพื่อนนายโดนเพื่อนฉันเอาไปกินแล้วมั้ง" 

"อ๋อเธอก็เลยจะหันมากินฉันแทนสินะ"

"พูดบ้าอะไรของนาย!!" ฉันหันไปต่อยเบาๆที่แขนเค้าทีนึง 

"หู้ยยยย ผู้หญิงบ้าไรแรงเยอะชะมัด ถ้าตบก็ว่าไปที นี่ต่อยกันเลยหรอเนี่ย" เค้ายกแขนออกจากพวงมาลัยข้างนึงแล้วเอาไปถูๆกับแขนข้างที่โดนฉันต่อย

"เว่อร์ละๆ ฉันแค่ต่อยเบาๆทำสำออยไปได้- -"

"ก็มันเจ็บจริงๆนี่นา T T"

"พอๆ นายหน่ะ เงียบไปเลย ฉันต้องการความสงบ" ฉันบอกเค้าอย่าตัดเพ้อ ซึ่งเค้าก็ทำตามอย่างที่บอก ว่านอนสอนง่ายอย่างนี้ตั้งแต่แรกมันคงจะดีมาก - -