I'm sorry! ขอโทษครับ สามีผมโหด

Chapter 20

 

 

 

ฟาง

 

เงียบเข้าไว้ ทุกคนเดินย่องตามผมมานะครับ ชู่ว์~

 

หลังของผมแนบปูนเย็นหลังตึกวิศวกรรมที่แยกย่อยออกมาจากตึกใหญ่ มือเกาะเป็นตุ๊กแกยื่นอหน้าโผล่ออกไปเมื่อเดินมาหยุดอยู่ที่มุมตึก รถไอ้ตี๋จอดอยู่ตรงนั้น ผมหายใจรัวรินภาวนาให้มันเดินไปไหนก็ได้สักห้านาทีก็ยังดี

 

“ไอ้ฟาง! เจอตัวพอดี กูจะถามว่าไอ้แตงเพื่อนมึงมีแฟนยังวะ” ไอ้หล่อหัวเกรียนมันลูบท้ายทอยถามผมเขิน ๆ ผมส่งนิ้วชี้แตะปากให้มันเงียบหน่อย

 

“สัส เบา ๆ กูหนีไอ้…”

 

“ใช่กูรึเปล่าไอ้ฟาง” เสียงเหี้ยมดังขึ้นข้างหลังไอ้หัวเกรียนที่หลบทางให้รุ่นพี่ต่างสาขาได้คุยกับฟางสะดวกขึ้น

 

“ว่าไง? กูถามว่าใช่กูไหม?”

 

“หวัดดีครับครับพี่ตี๋ น้องฟางจะกล้าหนีพี่ได้ไง โอ๊ย! ไอ้เชี้ย อย่าบิด ๆ กูเจ็บ” ผมทั้งแหกปากทั้งทุบมือมันที่บิดหูผมจนแดง

 

“น้องส้มคนสวยของมึงไปไหนซะล่ะ น่ารักมากน้องฟางของพี่ น่ารักมาก! ฮึ่ม~”

 

กูออกจะน่ารัก ทำร้ายกูทำไม

 

“น้องส้มติดธุระกับพ่อครับพี่ แล้วน้องฟางก็ไม่ได้อยากจะไปกินข้าวกับน้องเขาด้วย น้องเขาบังคับนะ จริงจริ๊งงง” ผมเล่าความเท็จเอาตัวรอดเฉพาะกิจ จับได้ก็ตาย โกหกก็มีโอกาสรอดอยู่ 0.00001

 

“เสียงสูงนะไอ้ฟาง โกหกให้มันเนียนหน่อย” ไอ้ตี๋มันลากคอเสื้อผมให้ขึ้นรถ มึงจะเอากูกลับไปสำเร็จโทษที่ห้องอีกแล้วใช่ไหม

 

“น้องฟางมีสอบอีกวิชานะครับ ช่วยมาส่งน้องฟางตอนเที่ยงกว่าด้วย” ผมต้องพูดเพราะไว้ก่อน ไอ้ตี๋มันชอบให้พูดเพราะใส่เวลามันโมโห มันบอกสบายหูดี ผมก็เป็นคนบ้า ๆ บอ ๆ อยู่แล้วด้วย ไม่กล้าขัดครับ เอาตัวรอดเป็นยอดดี

 

“ทันอยู่แหละ กูจะพาไปหาอะไรกินเฉย ๆ มึงสั่นทำไม?” ผมสั่นตอนไหน แอร์มันหนาวครับพี่

 

 “พี่มาแปลก” ผมหันไปมองหรี่ตาสงสัย “กินยาเขย่าเม็ดมารึเปล่า?” ไอ้ตี๋หน้าโหดขึ้นมาทันที

 

“อยากแดกตีนไหมครับน้องฟาง มึงสิจะได้แดกยา อีกสักพักจะโดนกูกระทืบแล้ว”

 

เรื่องอะไรกูจะโง่ให้มึงกระทืบวะ แค่มึงยกขากูก็เผ่นแล้วเว้ย

 

ไอ้ตี๋พาผมมาที่ร้านอาหารจริงครับ ไม่น่าเชื่อ มันมีอะไรแฝงอยู่หรือเปล่า เวลามันเงียบ ๆ ไม่มีท่าทีอะไรแบบนี้โคตรน่ากลัว

 

“พี่ตี๋มาแล้ว ทางนี้ค่ะ!” สาวน้อยเด็กปีหนึ่งโบกมือขึ้นแสดงตำแหน่งที่นั่ง หน้าผมหดเหลือนิ้วเดียว น้องส้มรู้จักไอ้ตี๋ได้ไงวะ มันต้องมีอะไรผิดพลาด

 

ตี๋เดินยิ้มเหล่มองคนข้างกายที่หน้าเริ่มไม่ได้หยุดเดินซะดื้อ ๆ ทำท่าจะหมุนตัวกลับแต่เขาไวกว่าที่จะคว้าแขนเอาไว้และพาเดินมาด้วยกัน

 

“ไหน้องส้มว่าติดธุระกับพ่อไงครับ พี่ฟางก็เชื้อเชื่อ”

 

“ก็…พี่ตี๋ให้บอกแบบนั้นนี่คะ”

 

“ไหนมึงว่าน้องเขาบังคับมึงไง แล้วทำไมกูถาม น้องส้มถึงบอกว่ามึงชวนเขา และตื้อเขาให้ไปกินข้าวด้วย โกหกผัวมันจะตายไวเอานะครับ” ประโยคหลังมันก้มลงกระซิบขู่ผม

 

“เอ๋? พี่ฟางทำไมพูดแบบนั้นล่ะคะ น้องส้มไม่ได้บังคับนะคะ”

 

“คือว่า…” ผมอึกอักร้อนรนคิดหาคำแก้ตัว แขนหนักมันพาดมาวางบนบ่าของผมเหล่ลงมามองยักคิ้วให้

 

กูว่าแล้ว มึงรู้แต่แรกแล้วสิไอ้สัส

 

เขาว่าอย่าไว้ใจคนหล่อ ผมน่าจะเอะใจตั้งแต่รู้ว่าน้องส้มเรียนสาขาสิ่งแวดล้อมแล้ว ไอ้ตี๋มันปีสามก็จริง แต่ก็ไม่ค่อยมีใครไม่รู้จัก และมันก็รู้จักเขาไปทั่ว โดยเฉพาะสาว ๆ ไม่น่าพลาดที่มันจะไม่รู้จกน้องส้ม และน้องส้มไม่น่าจะไม่รู้ด้วยว่าผมแฟนไอ้ตี๋ ก็แม่งเล่นบอกเขาไปทั่ว ไหนยังจะชอบแสดงความเป็นเจ้าของกับผมซะเต็มที่

 

ผมรีบยัดข้าวเข้าปาก บทสนทนาบอโต๊ะอาหารคงมีแต่มันและน้องส้มแค่สองคน มีบ้างที่วกมาเรื่องของผม แล้วนินทาอะไรกูช่วยให้มันดี ๆ หน่อยก็ไม่ได้ ผมแห้วตั้งแต่ยังไม่เริ่มจีบสาวเลยแม่ง

 

“มึงเหลือสอบกี่วัน?” มันถามผมเมื่อเรากำลังเดินทางกลับมหา’ลัย

 

“สองวัน ทำไม?”

 

“มึงสอบวิชาตอนบ่ายเสร็จวันนี้ก็ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม?” มันไม่ตอบแต่ถามต่อ

 

“ก็ไม่มี จะพากูไปเที่ยวเหรอ” หน้าตาผมสดชื่อขึ้นมาเลยครับ เมื่อเที่ยวก็ต้องมีสาว ๆ

 

“ฝันเถอะมึง เอาให้สอบเสร็จก่อนค่อยไป อืม กูก็ถามไปงั้นแหละ” ชิชะ แล้วถามให้กูดีใจทำไมวะ เมื่อถึงที่หน้าคณะผมก็ปลดเข็มขัดมือกำลังแตะประตูจะลง

 

“เดี๋ยว…”

 

ฟอด~ ฟอด~

 

อัตราการเต้นหัวใจของผมมันเพิ่มขึ้นทะลุปรอท สองแก้มร้อนผ่าวเหมือนเพิ่งผิงไฟมาหมาด ๆ หน้าของมันยังไม่ขยับออกห่างจากผมสักนิด จมูกโด่งของเรายังเขี่ยกันเล่นเหมือนคู่รักที่โคตรรักกันมาก

 

“ตั้งใจสอบนะฟาง พี่จะมารับนะครับ ไอ้ดื้อ”

 

 “คะ ครับ” ผมก็ตอบเหม่อ ๆ รู้ตัวอีกทีก็ลงมายินอยู่ที่พื้นถนนแล้ว มองเห็นรถของไอ้ตี๋ขับออกไป

 

กรี๊ดดดด แฟนกูโคตรมุ้งมิ้ง

 

ทำไมวิชานี้ง่ายจัง ผมยิ้มแป้นออกมาหลังจากผ่านสมรภูมิข้อสอบร้อยกว่าข้อ อารมณ์ตอนนี้มันต่างจากตอนเปิดดูข้อสอบมากครับ พอจะมั่วไปก็ดันนึกถึงหน้าไอ้ตี๋บนรถขึ้นมา มันเหมือนมีแรงผลักดันให้ผมอ่านโจทย์ที่ยาวเหยียดและเลือกข้อที่คิดว่าใช่ที่สุด ผมต้องค่อยปาดเหงื่อแสนกดดันนี้และเดินผ่านประตูออกมาด้วยความภาคภูมิใจ อ่านดี ๆ แม่งก็ไม่เห็นจะยาก

 

นั่นหน้าไอ้มอสไปโดนอะไรมา?

 

“ไอ้มอส!” ผมแตะไหล่มันแกล้งให้สะดุ้งเล่น ไม่คิดว่ามันจะหันหน้ามาตกใจผมขนาดนี้ มันก้าวถอยหลังหนีผมไปอีก ผมสาวเท้าตามมันก็ถอยหลังไปอีกก้าว

 

“เป็นอะไรของมึงวะ เมื่อวานก็หายหัว ไหนบอกสอบเสร็จจะไปหาอะไรกินกับกูไงวะ”

 

“กูกินตีนมาอิ่มแล้วว่ะฟาง ขอร้องเลยนะ ช่วงนี้เราห่างกันสักพักเหอะ”

 

“มึงพระเอกมากไหมวะ พูดเหมือนกูคบกับมึงเลยว่ะ มีเรื่องอะไรก็บอกกูดิ กูช่วยมึงได้นะ”

 

“อยู่ห่าง ๆ กูนะฟาง พี่ฟินมึงด้วย กูไม่เอาแล้ว กูไม่ยุ่งแล้วไอ้สัส”

 

“เกิดอะไรขึ้น? หรือว่า…” ผมส่งกระแสจิตไป มันพยักหน้าว่าสิ่งที่ผมคิดมันใช่

 

“มึงรังเกียจกูเหรอเพื่อน ฮือ กูเสียใจ มึงบอกว่าเกลียดกูกับพี่ฟิน กูทำอะไรให้วะมอส กู…”

 

“ไอ้สัส! กูชอบคนอย่างมึงไปได้ยังไงวะแม่ง กูไม่ได้เกลียด โอเคนะ” มันมองซ้ายมองขวาดึงแขนผมลากไปคุยข้างซอกห้องน้ำ

 

“เอาทีละเรื่องนะมึง ที่ว่าพี่พัดคบกับพี่ฟินมันจริงไหมวะ?” ผมยกมือทาบอกตกใจ

 

“มึงรู้ได้ไง?”

 

“จริงเหรอวะ!! เคมีแม่งไม่น่าจะเข้ากันได้เลยนะ มึงรู้ไหมเมื่อวานกูไปเจอใครมา” ผมส่ายหน้า “กูเจอผัวมึงกับไอ้พี่พัดมันยืนรออยู่หน้าตึก กูก็เอะใจตั้งแต่มันยืนคู่กันแล้ว ไม่คิดว่าแม่งจะอุ้มกูขึ้นรถขับไปจัดการที่นอกเมือง”

 

ผมส่ายหน้ารัว “เป็นไปไม่ได้ พี่พัดกับไอ้ตี๋มันไม่เคยคุยกันเลยนะ มึงจำคนผิดเปล่า?” แค่คิดถึงตอนเรื่องของผมเมื่อก่อนก็พอรู้แล้วครับว่าให้ตายก็ไม่มีทางไปด้วยกันได้ แล้วพี่พัดคนดีของผมไม่น่าจะเป็นคนเถื่อนไปได้ ออกจะน่ารักและใจดีมาก

 

“จริงไอ้สัส! ดูหน้ากูนี่ รอยนี้ของผัวมึง รอยนี้ของพี่พัด ให้มันกระทืบกูยังจะดีวะกว่า กูเจอทั้ง…” มันทำท่าทางจะอ้วกวิ่งเข้าห้องน้ำพรวด

 

“มึงไปท้องกับใครมา ใครทำมึงไอ้มอส” ผมเดินไปลูบหลังให้ ไอ้มอสมันล้างปากตบหัวผมเสียงดัง

 

“กูไม่เล่นเว้ย กูจริงจัง แค้นนี้ต้องชำระ กูต้องชำระให้ได้เลยมึงคอยดู”

 

“มึงทำหน้าเหี้ย”

 

“เหี้ยมก็พอไอ้สัส แล้วหมากตัวสำคัญของกูก็คือมึง! มึงต้องเล่นกับกูด้วย” ผมส่ายหน้ายกมือว่าขอผ่าน

 

“หมากเหมิกอะไรกูเล่นไม่เป็นว่ะ โทษที” ผมก็ไม่เข้าใจว่ามันจะชวนผมเล่นเกมอะไรตอนสอบ ไอ้มอสมันตบหน้าผากตัวเอง

 

“มันไม่ใช่เกมเพื่อนฟาง หมายถึงมึงเป็นตัวสำคัญ โว๊ะ! กูเคยคุยกับมึงรู้เรื่องบ้างไหมวะ นี่มึงโง่หรือมึงโง่”

 

“ด่ากูทำไมวะ ไม่พอใจอะไรก็บอก กูไม่ได้โง่นะเว้ย”

 

“เห้อ~ กูเปลี่ยนใจแล้ว มึงเอาเวลาไปอยู่กับผัวมึงเหอะฟาง กูวางมือจากมึงแล้วเพื่อน จัดการพี่พัดคนเดียวก็พอ ยังไงพี่ฟินกูก็ยังชอบอยู่”

 

“ให้กูช่วยไหม?” ผมยิ้มแป้น มันหันมาตะคอกใส่

 

“ไม่ต้อง!! กูเกรงใจมึงมากกกก ไว้เจอกัน กูไปแล้ว” ไอ้มอสหนีผมไปอีกแล้วครับ เรายังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย หรือผมจะโง่อย่างที่มันว่าจริง ๆ

 

……………………………………………………………………………….

 

มอส

 

ไอ้ฟาง ไอ้สัส ไอ้โง่ ไอ้ควาย ไอ้มนุษย์เข้าใจยาก ไอ้คนมีผัวโหด!!

 

โมโหชิบหาย ผมแวะร้านขายยาซื้อยาแก้ปวดกับแก้ฟกช้ำ รวมถึงยาอื่น ๆ ที่จะทำให้ผมหายไวที่สุด เมื่อวานผมสอบเสร็จก็เดินลงมาจะขึ้นรถบิดไปร้านอาหารเพื่อไปนั่งจองโต๊ะ ร้านนี้คนแน่นต้องรีบไปจองครับ แล้วยัง?

 

เดินยังไม่พ้นตึกก็ถูกปิดปากอุ้มขึ้นรถก่อนจะมีผ้าสีดำมาปิดตา แถมด้วยเชือกที่มัดมือมัดเท้าทิ้งร่างผมไว้เบาะหลัง ฟังจากน้ำเสียงที่คุยกันก็จำได้ดีว่าเป็นใครบ้าง ไม่ผิดตัวแน่ เป็นผัวไอ้ฟางกับพี่พัดที่ลักพาตัวผมมาปล่อยป่า รังมดแดงที่อยู่บนต้นไม้มันโยนใส่ผมทั้งรัง ผมก็ดิ้นทั้งที่โดนมัดมืออยู่ ทรมานเหี้ย ๆ แล้วยังไม่พอครับ มันเอาผมไปผูกกับเสาให้ผู้ชายใจหญิงร่างใหญ่ ๆ สองคนลูบ ๆ คลำ ๆไปตามตัว ถึงผมจะชอบผู้ชายแต่ก็ต้องน่ารัก ๆ ไม่ใช่บึกบึนแบบนี้ ผมน้ำตาซึมออกมาเลยครับ ทั้งขนลุกทั้งกลัว

 

ที่พีคสุดคือมีคนหนึ่งแม่งจูบผมด้วยไง เหี้ย! ผมกลับห้องไปรีบบ้วนปากทิ้งจนปากเปื่อย แล้ววันนั้นดันสัญญากับไอ้ฟางไว้ด้วยว่าจะเลี้ยงมัน ผมก็ต้องหาซื้อผ้าปิดปากรูปน่ารัก ๆ ไปกะจะบอกมันว่าไม่สบาย แต่พอบิดรถออกจากหอมาได้ไม่กี่กิโลก็ต้อหักเลี้ยวรถมอ’ไซค์อีกคันที่สวนมาอย่างไว ผมไหลลงข้างทางแต่โชคดีแค่ล้มเบา ๆ

 

“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?” ผมเปิดปากจะด่ามันครับ แต่พอเงยหน้าเห็นอีกคนชัด ๆ กลืนคำพูดลงคอแทบไม่ทัน หล่อน่ารัก สุภาพ หุ่นกำลังดีไม่บอบบางมากไป และเหมือนนิสัยจะดีมาก

 

“เจ็บ! เจ็บไปทั้งตัวเลย โอ๊ย ๆ ช่วยผมด้วยครับ” ความตอแหลไม่เข้าใครออกใคร ผมยกมือพาดไหล่ของคู่กรณียกยิ้มมุมปากแอบโอบเอวบ้างเฉียดหน้าไปใกล้บ้าง ฟินสัส!!

 

“ไปโรงพยาบาลกันนะครับ ผมขอโทษด้วย พอดีรีบไปสอบ” ถึงว่าขับอย่างกับจรวด

 

“นายไปสอบก่อนก็ได้ ทิ้งเบอร์เอาไว้  ถ้าเราถึงโรงพยาบาลแล้วจะส่งข้อความไปบอกเลขที่ห้อง”

 

“ทำยังไงดี? งั้น…รอแป๊บนึงนะ” เขาหยิบโทรศัพท์โทรออกหาอีกคน ผมยืนฟังแอบหอมแถว ๆ ซอกคอเหมือนคนโรคจิต

 

“ครับพี่ รบกวนหรือเปล่าครับ พอดีว่าผมขับรถเฉี่ยวอีกคัน เขาบาดเจ็บแต่ผมต้องรีบไปสอบ ครับ ๆ ไม่ไกลจากหอเท่าไหร่ ขอบคุณครับ”

 

“ตกลงว่า…”

 

“รอหน่อยนะ พี่ทาโร่กำลังจะมา เราจะให้เขาพาไปส่ง” งั้นผมก็อดเบอร์น่ะสิ ไม่ยอม อย่าปล่อยโอกาสให้หลุดมือ

 

 “ยังไงเราขอเบอร์นายไว้ได้ไหม นะ ๆ รับผิดชอบเราหน่อยสิ” ผมหาเหตุผลมาอ้าง เขาอ้ำอึ้งคิดอยู่นาน

 

“อืม ก็ได้” เยส! ผมส่งโทรศัพท์ให้กดเบอร์ทันที เป็นจังหวะเดียวกับที่รถยนต์คันหนึ่งแล่นเข้ามาจอดหยุดอยู่ข้างเรา กระจกลดลงเห็นใบหน้าหล่อของอีกคน แต่ผมไม่สนใจหรอก ผมชอบแบบคนนี้

 

“ทำอะไรอยู่ครับ พี่มารับแล้ว?”

 

“รอก่อนนะครับพี่ทาโร่ ฟ้ากำลังให้เบอร์เขาอยู่” ใบหน้าคนในรถเปลี่ยนไป ผมมองเข้าไปในรถรู้สึกว่าถูกจ้องมองแปลก ๆ ใบหน้าพี่เขาหล่อนะแต่สายตาเหมือนโดนแช่แข็งอยู่เลย

 

 “เสร็จแล้วครับ ฝากด้วยนะครับพี่ซัม ฟ้าต้องรีบไปสอบจริง ๆ”

 

ชื่อฟ้าน่ารักจัง

 

“ครับไม่ต้องห่วง ฟ้าตั้งใจสอบนะครับ จะเลิกแล้วโทรบอกพี่นะ พี่จะพาไปหาอะไรอร่อย ๆ ทานกัน”

 

“ครับผม อืม เราไปก่อนนะ ไว้เจอกัน” ฟ้าโบกมือให้เดินไปขึ้นรถบิดออกไป

 

“มองอะไรครับ ขึ้นรถสิ จะพาไปโรงพยาบาล รถเอาไว้นี่แหละเดี๋ยวให้คนขับไปจอดที่หอพี่ หอที่พี่อยู่กับฟ้าน่ะ” ผมไม่เข้าใจว่าเขาจะบอกผมทำไม ผมเดินกระเผลกไปนั่งหน้ารถ สัมผัสได้ถึงความเย็นที่ฝั่งขวา ทั้งรถเงียบจนวังเวง

 

พี่ชายฟ้าเหรอ? สงสัยจะหวงน้องชาย

 

“น้องพี่น่ารักจังนะครับ”

 

“ใครน้อง? ถ้าหมายถึงฟ้าไม่ใช่น้องนะ เรานอนด้วยกัน” ผมหันขวับ คืออะไรวะนอนด้วยกัน

 

“ยังไงครับ?”

 

“ยังไม่เข้าใจอีกหรือไง คนที่นอนเตียงด้วยกัน ไปรับไปส่งกัน มันจะหมายถึงอะไรล่ะครับ?”

 

แฟน! ไม่น่าใช่ ผมว่าคนนี้ต้องเป็นพี่ชายฟ้าแน่ ๆ อย่ามาหลอกให้ยาก

 

“ครับ” ผมตอบสั้น ๆ หวงน้องชายจังนะครับ ผมจะจีบฟ้าให้ได้ แต่ก็เสียดายพี่ฟินจัง แต่ฟ้าถูกใจผมมากกว่านี่สิ อืม…

 

งั้นก็จีบแม่งสองคนเลยแล้วกัน อย่างแรกต้องทำความรู้จักฟ้าก่อน หึ มีพี่ชายหวงยิ่งท้าทาย

 

………………………………………………………………..

 

ฟาง

 

สอบวันสุดท้ายแล้วเว้ย!

 

“อิฟาง ปิดเทอมมึงไปไหนจ๊ะ?” แม่นางแตงมันเท้าคางถามผม

 

“ไม่รู้เลย ไอ้ตี๋ไม่ได้บอกอ่า” เมื่อวานผมลองหลอกถามแม่งก็ไม่ยอมตอบ กวนส้นตีน

 

“คงจะเซอร์ไพรส์พาไปสวีทที่ไหนหรือเปล่าฟาง” ออมแซว

 

จริงดิ อาจจะใช่ก็ได้นะ

 

“ต้องให้ผู้ชายลองจับ…ฟางขา ผัวขาของเจ้! เห็นอะไรในตัวเจ้ไหม?” ผมสำรวจร่างกายเพื่อนชายใจสาวที่แอ่นอกตูม ๆ ให้ผมดู มันไปทำนมมาใหม่เหรอวะ ตอนแรกไม่ใหญ่เท่านี้

 

“นม?” ผมก็ไม่แน่ใจเลยตอบไปมั่ว ๆ

               

“กรี๊ด! มีคนเห็นการเปลี่ยนแปลงของเราด้วย” ตู้ม ๆ จะทิ่มหน้าผมอยู่แล้ว ไม่เห็นก็คงตาบอด

 

“เจ้อย่ามาลวนลามเพื่อนแตงนะเว้ย เอามือออกไปเลย ผัวมันดุ” เพื่อนผมคนนี้เป็นพี่ครับแต่ลงเรียนใหม่เพราะปีที่แล้วแกดรอปเอาไว้ มือปลาหมึกลูบวนไหล่ผมกัดปากยั่ว ๆ

 

“นิดหน่อยนังแตง งั้นฟางลอง…จับดูได้ไหม ว่ามันนิ่มโอเคยัง ไม่แข็งไปใช่ไหม?”

 

“จับ!!” ให้ผมจับนมเนี่ยนะ ไม่เอาอะ ถึงจะเป็นผู้ชายก็ไม่กล้านะครับ

 

หมับ

 

ไม่ทันตั้งตัวเจ้แกก็เอามือผมไปวางแหมะบนเนินเนื้อก้อนใหญ่ สั่งให้ลองบีบดู ผมก็บีบเบา ๆ กลัวจะช้ำหรือแตกเอา มันก็นิ่มดีนะครับ ลูบ ๆ คลำ ๆ ไปก็เพลินมือดี แล้วยังได้มองหน้าหวาน ๆ เกินผู้ชายของเจ้แกไปด้วยยิ่งฟิน

 

“เอาใหญ่เลยนะอิฟาง ระวังผัวมึงมาเห็นนะจ๊ะ เพื่อนเตือนไว้ก่อน” แตงมันก็นะ พูดเป็นลางว่ะ ผมกำลังเพลินเลย

 

“ฟาง ออมว่าไม่ทันแล้วนะ ไม่ทัน”

 

เจ้ครับ ขอเอาไปบีบเล่นที่บ้านได้ไหม คิก ๆ

 

“ฟาง! มะ มึงปล่อยเหอะ เชื่อกู” เจ้แกยิ้มครับมองหน้าผมอย่างเดียว ตงมันก็ขัดจัง จนรู้สึกเหมือนมีรังสีมืดมาคลุมอยู่บนหัวผม ผมเงยแหงนหน้ามองเจอหน้าไอ้ตี๋เต็ม ๆ รีบหันไปมองด้านหลังตัวเองคอแทบเคล็ด

 

“กลับห้องไหมน้องฟาง พี่เรื่องจะคุยด้วยครับ” มาแล้วครับ มันมาแล้ว เหี้ย!!!!!

 

“ครับ แต่น้องฟางขอแก้ตัวสักนิด คือที่จริงแล้ว…” คนนี้ผู้ชายนะเว้ย มึงอย่าเข้าใจผิด

 

“คุยที่ห้องครับ รีบกลับก่อนพี่จะโมโหนะครับ น้องฟาง” เสียงมันเข้มขึ้นบีบรอบข้อมือผมเป็นรอยแดง

 

“พี่ตี๋ใจเย็น ๆ นะคะ แตงเป็นพยานได้ว่า…”

 

“อย่าเข้าข้างเพื่อนครับน้องแตง พี่เข้าใจว่ารักเพื่อน แต่พี่ปล่อยมันมามากพอแล้ว หึ” แล้วยังไงวะ กูยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะเว้ย

 

“งะ งั้นโชคดีนะอิฟาง มีอะไรโทรมา” ผมพยักหน้าให้ไอ้แตง มันมองตามร่างของผมที่เดินตามไอ้ตี๋ออกจากห้อง หันไปมองเจ้ที่โบกมือฉีกยิ้มกว้างให้ผม

 

“ขอบใจนะคะฟาง” อย่ามาคะกับกู! โกรธมึงแล้วเจ้คนสวย กูโกรธเว้ย!!

 

ปัง!!

 

“พี่ตี๋ใจเย็นนะครับ ประตูมันจะพังนะ” ผมนั่งตัวลีบหลังแนบเบาะ

 

“พังแน่…ประตูมึงนะ!! พังแน่ ๆ เป็นเหี้ยอะไรวะ! มึงไปจับนมเขาทำไม!! ยังไม่เลิกใช่ไหมสันดานเจ้าชู้เนี้ย”

 

“เขาเป็นกระเทยนะมึง เขาให้กูลองจับนมเฉย ๆ”

 

“โกหกให้มันเนียนสักครั้งเหอะ กูเบื่อจะฟัง”

 

“มึงฟังกูหน่อยดิวะ กูพูดจริงนะเว้ย”

 

“หึ ไปพูดที่ห้อง! กูจะดัดสันดานมึงไอ้ฟาง แม่ง! มีเมียกับเขาก็ไม่ค่อยปกติแถมยังเจ้าชู้ชิบหาย มึงตายแน่ไอ้ฟาง!!!” มันยื่นมือมาตบหน้าผากผมก่อนโน้มหน้ามาดูดลิ้นในปากของผมกัดหยอกล้อแรง ๆ ผมชอบนะมันรู้สึกแปลกใหม่ดี ยั่วให้มันโกรธแล้วมาลงเอยแบบนี้ก็ดีนะผมว่า ฮ่า ๆ ๆ

 

แต่ยังไงผมก็ไม่ผิด ไม่ผิด ๆ ยังไงก็ไม่!!

 

 

 

 

 

TBC.

 

               

แก้ชื่อนะจ๊ะ ไม่ใช่พี่ซัมนะที่ฟ้าโทรหา เป็นทาโร่จ้า ม่อนพิมผิด