I'm sorry! ขอโทษครับ สามีผมโหด

Chapter 21

 

 

 

พัด

 

ผมสอบเสร็จตกลงกันว่าจะพากันไปเที่ยวน้ำตกยกกลุ่ม คือพวกไอ้ฟินกับน้องมันทั้งหลายแหล่ และทางกลุ่มเพื่อนผมที่อยู่ต่างที่ต่างทาง ผมโทรบอกพ่อกับแม่เรียบร้อยเรื่องขอเอารถกระบะไป เมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางเอาไว้ ไอ้ฟางมันก็เริ่มโวยวายเมื่อผมขับมาจอดที่หน้าบ้านมัน

 

“มึงจะไปทำไมวะตี๋ กูไม่ให้ไปเว้ย!”

 

“มึงจะไปแรดไอ้สัสกูรู้ทัน กระเป๋ามีแต่กางเกงขาสั้นกับเสื้อกล้าม มึงจะใส่ให้ใครดูห้ะ!!”  ตี๋บิดหูไอ้ฟางแดง ไอ้พี่ชายที่น่ารักมันนั่งจิ้มโทรศัพท์ไม่สนใจน้องชายที่โดนรังแก

 

ปิ๊น ๆ

 

“เอาไงวะพวกมึงสองผัวเมียอะ ไปก็ขึ้นรถ กูต้องไปรับเพื่อนอีกคน” ผมบีบแตรเรียก ไอ้ฟินมันรู้หน้าที่เดินมานั่งข้างหน้าคู่กับผม ลองมันนั่งข้างหลังกับเพื่อนผมสิ พวกมันได้แซวจนโดนมันกระทืบคารถแน่

 

“มันทะเลาะอะไรกันวะ?” ไอ้ฟินมันมองออกไปนอกรถ หันหลับมาตอบผม

 

“ไอ้ตี๋มันขี้หวง ไปรื้อเสื้อผ้าไอ้ฟางออกหมดเลย มึงก็รู้นิสัยน้องกู แม่งไม่ยอมหรอก” ผมรู้ดีเลยแหละ เด็กห่าอะไรโคตรเอแต่ใจตัวเอง ผมเหล่มองคนข้างตัว

 

นิสัยเดียวกับมึงแหละ ไม่ต้องหาที่ไหนไกล

 

ตุบ

 

“ไง ตกลงกันได้ยังวะ” ผมมองกระจกข้างขับออกจากหน้าบ้านไอ้ฟิน ไอ้ฟางกับไอ้ตี๋มันนั่งเบาะหลังมีกระเป๋าคนละใบ

 

“เออ! จะใส่ไปยั่วใครก็เรื่องของมึงเหอะ กูปล่อย”

 

“มึงพูดเองนะ ถ้าบ่นกูอีกรอบมึงเจอดีแน่” ไอ้ฟางยกนิ้วชี้จิ้มหัวไอ้ตี๋เอนหัวติดกระจก

 

“มึงก็ห้ามบ่นกูแล้วกัน ถ้ากูจะมองสาวบ้างอะไรบ้าง” ผมมองไอ้ฟินทันที ลองมันมองสิ หึ ๆ

 

“เออ!” ไอ้ฟางก็เก่งเหลือเกินรับคำหนักแน่น มันหันหน้าเชิดไปคนละทาง ผมมารับเพื่อนอีกคนเสร็จก็ไปยังจุดนัดหมายที่ห่างออกไปหลายกิโล เพื่อนผมมันคั้นกลางระหว่างไอ้สองคนหลังพอดี

 

“แวะปั๊มใช่ป่ะ ฟินนน กูหิวขนม ขอเงินหน่อย” ฟางยื่นหน้ามือเกาะเบาะขอเงินพี่ชาย

 

“แม่ให้เงินมึงมาแล้วไอ้ฟาง อย่ามาเนียนหลอกใช้เงินกู”

 

“ไอ้ขี้งก กูซื้อเองก็ได้” ฟางเปิดประตูวิ่งหายเข้าไปในร้านค้า ผมกับเพื่อนออกมายืนสูบบุหรี่กันที่นั่งสูบ ไอ้ฟินมันตามหลังน้องชายมันไปติด ๆ ไอ้ตี๋มันหน้ายุ่งยีหัวตัวเองมานั่งข้างผม

 

“เอาไหมวะ?” ผมยื่นบุหรี่ให้

 

“ไม่เอา ไอ้ฟางมันห้ามสูบ” เด็กดีจังไอ้ห่า กูเห็นทะเลาะกันแทบตาย “ยอมมันไปเหอะ มันก็ดื้อเหมือนพี่มัน จริง ๆ แม่งไม่มีห่าอะไรหรอก”

 

“กูยอมจนแทบจะบูชาแล้วนะ เอาแต่ใจชิบหาย วอนโดนตีนกูเช้าเย็น เป็นเมียกูแต่อยากเสือกไปเป็นผัวคนอื่นมันน่าโดนไหมวะ”

 

“นิสัยมันปกติ ให้เอาจริง ๆ มันเอาไหมล่ะ?”

 

“เอา! กูส่งผู้หญิงให้กับมือเลย แม่งจูบกันต่อหน้าต่อตากูเลย สัส! เจอกูขังสามวันยังไม่เข็ด” เรื่องจริงสินะ ผมคิดว่าไอ้ที่เพื่อนไอ้ฟางมันลือ ๆ กันจะเรื่องโกหก มึงโหดจังวะ แล้วพ่อแม่เขาจะรู้ไหมมึงทำอะไรลูกเขาบ้าง

 

“เมียมึงยืนคุยกับใครวะ?” เพื่อนผมที่ติดรถมาด้วยมันชี้นิ้วไปทางไอ้ฟินที่ยืนคุยอยู่กับผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่ง ตบหัวกันได้แปลว่าสนิทมาก ทำไมกูไม่รู้จัก

 

“ไง เพื่อนมึง?” ผมแกล้งเนียนไปกอดคอไอ้ฟินออกไปโป้ง ๆ

 

“แฟนเก่ากูเอง” คำตอบกวนส้นตีน ผมพยักหน้าเชื่อ ไอ้หน้าหล่อมันตบแขนไอ้ฟินเสียงดัง

 

“แฟนห่าอะไร อย่างมึงไม่ใช่สเปกกูว่ะไอ้ฟิน แต่น้องมึงอะไม่แน่” ตามันมองเข้าไปในร้านค้า ไอ้ฟางมันมัดจุกครับวันนี้ น่ารักเลยแหละ

 

“อย่านะเว้ย น้องกูมันมีเจ้าของแล้ว หึงโหดตัวพ่อเลย มึงอย่าคิดจีบ”

 

“กันท่ากูจัง กูชอบจริงนะเว้ย คนนี้มันใช่เลยอะ ว่าแต่…แฟนน้องมึงสวยไหมวะ?” ผมหันไปมองด้านหลังตัวเอง ไอ้ตี๋มันมองไอ้ฟางผ่านกระจกไม่ได้สนใจสาวสวยที่เดินผ่าน

 

“ถามมันเองแล้วกัน” ฟินมันดึงแขนผมกลับขึ้นไปบนรถ ผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อน ไม่ลืมที่จะกระซิบบอกไอ้ตี๋เรื่องที่คุยกันเมื่อกี้  ไอ้ตี๋ลุกขึ้นเดินไปหาไอ้ฟางทันที

 

“น้องฟางยังน่ารักไม่เปลี่ยนเลยนะครับ จำพี่ได้ไหม เพื่อนพี่ฟินไง?” ฟางคิ้วย่นเอียงคอนึก

 

“จำไม่ได้อะ” ทำลายความหวังของอีกคนย่อยยับ

 

“ไม่เป็นไร พี่แค่อยากรู้ว่าน้องฟางมีแฟนยัง คือพี่…”

 

“มีผัวแล้วครับ! มีอะไรกับเมียกูไหม?!” ผมเดินออกมาจากห้องน้ำเจอฉากเด็ดพอดี ตามสบายนะพวกมึง กูขึ้นไปรอบนรถดีกว่า

 

ปึก

 

ผมปิดประตูรถปรับเบาะเอนไปข้างหลังนอนเล่นสักครู่ รถผมติดฟิล์มดำครับ คนข้างนอกมองเข้ามาไม่เห็นแน่นอน แล้วในรถมีแค่ผมกับไอ้ฟิน คิดว่าผมจะทำอะไรดีล่ะ

 

“หอมหน่อย กูขับมาเหนื่อยนะ” ยื่นแก้มเคาะนิ้วให้มันหอมตรงที่ชี้ ไอ้ฟินมันด้านอยู่แล้วครับ มันวางโทรศัพท์เอนตัวมาหอมแก้มผมฟอดใหญ่ทั้งสองข้าง ผมก็ยิ้มหน้าบานดึงคอมันลงมาแลกลิ้นกันจนพอใจ

 

“ห้องน้ำสักรอบไหมวะ?” คือถ้าเอาในรถได้กูเอาแล้วจริง ๆ เปิดซิงมันวันนี้เลยได้ไหมวะ

 

“แดกตีนกูไหมล่ะ นั่งดี ๆ ไข่ออกแล้วไอ้ห่า” ผมใส่กางเกงบอลมาไง ลงจากรถค่อยเปลี่ยน ผมนอนอ้าพาดขาข้างหนึ่งไปบนตักไอ้ฟิน มันก็หันมาคงเห็นพอดี มันยิ้มเลยเมื่อคิดอะไรดี ๆ ออก

 

หมับ

 

“ไอ้เหี้ย! กูขนลุก มึงอย่ามาเล่นแบบนี้” มันโวยวายตบหัวผมหน้าทิ่ม อะไรวะ แกล้งนิดแกล้งหน่อยไม่ได้ มันชักมือออกจากกางเกงผมแทบจะทันที ผมจับมือมันเอาไว้ให้ทาบกับแท่งร้อนของตัวเอง ยิ่งมันชักมือหนีผมยิ่งหลับตาทำหน้าเคลิ้ม

 

มือแม่งนุ่มชิบหาย แล้วปากมันจะนุ่มแค่ไหนวะ

 

“ปล่อยไอ้พัด พวกมันมากันแล้ว” ผมลุกขึ้นนั่งปรับเบาะให้เข้าที่ ยื่นหน้าไปจูบมันหนัก ๆ สักทีก่อนเตรียมจับพวงมาลัยออกรถ

               

“มึงจะโมโหไปทำไมวะ กูก็บอกอยู่ว่าแม่งได้แต่จีบ กูไม่ได้ชอบแบบนั้นนะไอ้ควาย กูชอบเหี้ย ๆ แบบมึงมันเร้าใจดี” เสียงไอ้ฟางแม่งนำมาก่อนตัวเลยครับ เพื่อนผมมันนั่งติดริมกระจกแทนที่ไอ้ตี๋ พวกมันสองตัวนั่งติดกัน ผมเหลือบไปเห็นถุงขนมไอ้ฟางแล้วตกใจ มึงแดกหรือปล้น

 

“กูโมโหไม่ได้เลยดิ มึงเชื่อกูรึยังว่าตัวผู้มันชอบมึงเยอะ สัส! หยิกกูทำไม?”

 

“เอาไว้ไปคุยกันที่ห้อง มึงนั่งเงียบ ๆ ไปก่อนได้ไหมวะ เกรงใจพี่เขาบ้าง” ไอ้ฟางมองเพื่อนผมที่นั่งเงียบอยู่ข้างพวกมัน

 

“เอาที่มึงสบายใจกันเลย กูชินแล้ว” เพื่อนผมแม่งก็กวนตีนตอบเสร็จเสียบหูฟังเอนหลังนอน  

 

“คุยกันที่ห้องก็ได้” ตี๋กระซิบกระซาบกับฟางสองคนเบา ๆ  “ตกลงนะ ไม่งั้นกูงอน” ฟางมันมองค้อนแต่ก็ยอม

 

“มึงโรคจิตไงวะเอาเช้าเอาเย็น ก่อนนอนก็ไม่เว้น” มันยื่นหน้ามาทางไอ้ฟิน “มึง ห้องเก็บเสียงป่ะ?”

 

“เรียกใครมึงเดี๋ยวกูตบคว่ำ มึงจะเอากันก็ตามสบาย เก็บเสียงแน่นอนกูเช็คมาแล้ว” ผมมองทางข้างหน้าปากพูดกับไอ้ฟินไปด้วย

 

“มึงเช็คด้วยเหรอวะ คิดอะไรรึเปล่า”

 

“กูไม่มีอะไร แต่มึง! อย่าคิดทำอะไรกูแล้วกัน กูเสียบกลับแน่” เมื่อถึงเวลามึงก็ไม่มีแรงทำกูแล้วไอ้ฟิน

 

“มึงอ่อนว่ะไอ้พัด เป็นกูเสร็จตั้งแต่วันแรกแล้ว”

 

“กูไม่ใช่ไอ้ฟาง” ฟินมันสวนไอ้ตี๋กลับ

 

“อ้าว กูน้องมึงนะฟิน ด่ามันก็ด่าอย่ามายุ่งกับกู”

 

“แล้วมันผัวมึงไหม ถ้าใช่ก็อย่าบ่น กูรำคาญเสียงพวกมึงชิบหาย วันหลังมึงขับกันมาเองเลยนะ” มันก็พูดไปงั้นแหละครับ ไอ้ฟินมันบังคับไอ้ฟางให้มากับมันเองเลยแหละ ตอนแรกไอ้ฟางมันจะไปรถคันเดียวกับไอ้ติ้วและเพื่อนมัน แต่ไอ้ฟินมันลากคอมาคันนี้

 

“มึงเริ่มขี้บ่นเหมือนแม่ขึ้นทุกวัน เออ มึงลองโทรหาพี่ดินดิ้ ถึงไหนแล้ว” ฟางเสียบหูฟังใส่ไว้กับหูข้างนึง อีกข้างถอดพาดกับไหล่

 

“กูโทรไปแล้ว มันกำลังจะถึง ไอ้ดินมันขับไวรู้เส้นทางดี ไม่ต้องห่วง”

 

“เออๆ งั้นกูหลับนะ ถึงแล้วปลุกกูด้วย” มันพูดจบก็เสียบฟังอีกข้างหลับตานอน

 

“กูฟังด้วย” ตี๋ดึงหูฟังออกเสียบเข้าหูตัวเองจับหัวคนรักให้ซบมานอนพิงที่บ่ากว้าง มือทั้งสองประสานกันอยู่ตรงกลาง

 

“มึงหลับไปก็ได้ ถึงแล้วเดี๋ยวกูบอก” ไอ้ฟินมันส่ายหัว

 

“กูจะนั่งเป็นเมียมึงอยู่ตรงนี้แหละ มีหน้าที่ขับก็ขับไป” ปากน่าดูด ผมชะลอรถจับมือมันมาวางบนตัก ไอ้ฟินมันเอามือออกพาดขามาแทน ผมเป็นพวกโรคจิตชอบเอามือเอาขามันมาแตะตัว คือของให้อะไรก็ได้บนตัวมันมาแตะตัวผมก็พอ แบบว่าให้รู้สึกว่ามันยังอยู่กับผมตลอดเวลา

 

…………………………………………………………………..

 

ติ้ว

 

“พี่ดิน ผมว่าเราแวะหาอะไรกินก่อนคนอื่นจะมาก็ได้ ผมว่าอีกนานเลย” พวกผมออกกันแต่เช้า และพี่ดินก็เป็นคนที่ขับรถไวแถมพากันเลาะเส้นทางลัดมาอีก กว่าคนอื่นจะมาถึงก็เกือบชั่วโมงได้

 

วันนี้พี่ดินใส่เสื้อยืดธรรมดากับกางเกงขาสั้น ผมว่าน่ารักไปอีกแบบ ใบหน้านิ่ง ๆ กับหมวกสีสันสดใสโคตรจะตัดกัน ของผมก็เหมือนกับพี่ดินเพียงแค่เสื้อผมใส่เสื้อกล้ามสีดำ

 

“พี่ยังไม่หิวเลย ติ้วหิวยัง?”

 

“ยังครับ งั้นเราเข้าร้านของฝากไหม แวะดูอะไรเรื่อยเปื่อยไปก่อน” ผมกุมมือพี่ดินเข้าไปในร้าน มีสร้อยข้อมือที่ทำมาจากเชือกด้วยครับ มีของตกแต่งนิดหน่อยน่ารักดี

 

“ใส่คู่กัน พี่ชอบ” ผมก็ชอบครับ เราตัดสินใจซื้อสองอันก่อนจะพากันเดินไปเรื่อย ๆ เมื่อออกมาจากร้านกชวนกันเดินเล่นไปจนถึงน้ำตกใกล้กับที่พัก หย่อนขาแกว่งน้ำกันเล่น ๆแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่ปลอดโปร่ง

 

“พี่ก็ขึ้นปีสี่แล้วดิ ไม่เจอกันตั้งหนึ่งเทอม ผมเหงาแย่” ผมขึ้นปีสามพี่ดินก็ไปฝึกสหกิจแล้วครับ เทอมหน้าเราถึงได้เจอกันที่มหา’ลัยอีก

 

“ไม่ได้ไปไหนไกลหรอก พี่ก็ยังอยู่คอนโดเหมือนเดิม แต่เวลาเราไม่ค่อยตรงกันเท่านั้นแหละ พี่กลับมาติ้วก็หลับพอดี” ผมจะนอนหลับได้ยังไงถ้าไม่ได้กอดพี่

 

“รักพี่นะครับ” ผมเอนหัวซบไหล่พี่ดิน มือพี่ดินลูบหัวผมป้อย ๆ

 

“พี่ก็รักติ้วมาก ตั้งใจเรียนและเป็นเด็กดีนะ”

 

“ผมก็ไม่เคยเกเรสักหน่อย ที่จริง…ผมไม่คิดเลยว่าพี่จะมาหยุดอยู่ที่ผม ว่าไหม?”

 

“อืม แต่เพราะติ้วไม่ได้หวังแต่ผลประโยชน์เหมือนคนอื่นพี่เลยยอมมั้ง ทั้งที่พี่ก็ผ่านมาตั้งหลายคนติ้วก็ยังไม่รังเกียจเลย” ผมยกหัวขึ้นยกมือปิดปากพี่ดินเอาไว้

 

“ไม่พูดครับ รังเกียจอะไรกัน ตอนนี้พี่มีแค่ผมไง แล้วพี่ก็บอกเองว่าพี่รักผมด้วย ผมไม่สนใจหรอกว่าพี่จะผ่านอะไรมา แต่ตอนนี้ผมรักพี่มากนะ พี่สะอาดสำหรับผมเสมอ”

 

“ขอกอดหน่อยนะ” พี่ดินโน้มตัวมากอดเอวผมเอาไว้ “บางทีพี่ก็กลัวว่าช่วงเวลานี้จะหายไป พี่เจ็บมาเยอะจนเริ่มที่กลัวว่าสิ่งที่เป็นอยู่มันคือฝัน ติ้วจะไม่ทิ้งพี่ใช่ไหม?”

 

“ไม่ครับ เราอยู่กันไปเรื่อย ๆ แบบนี้ก็ดีแล้ว ผมมีความสุขที่ได้อยู่กับพี่นะ”

 

“พี่ก็เหมือนกัน ขอบคุณนะ”

 

ชีวิตที่เรียบง่ายของผมยังคงดำเนินต่อไปอย่างไม่รู้ตอนจบ มีเพียงแค่เราที่ได้กอดกัน มีความสุขด้วยกัน แค่นี้ผมก็ไม่ขออะไรแล้ว เมื่อเรียนจบผมตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะขอพี่ดินแต่งงาน แต่ครอบครัวพี่ดินผมก็ไม่เคยไปเจอสักที เห็นพี่ตี๋ว่าโหดเอาเรื่องเลย แต่อยากได้ลูกเขาผมก็ต้องใจกล้าหน่อย  

 

ความสุขของผมคือการที่มีพี่นะครับ พี่ดิน

 

………………………………………………………………………….

 

ฟาง

 

อื้อ ไอ้เหี้ยกูจะนอน แม่ง! ใครมากวนวะ

 

“ตื่น ๆ มึงไม่ตื่นกูปล้ำนะไอ้ฟาง ตื่นเว้ย!!” หูกูดับแล้วแม่ง ผมขยี้ตาลุกขึ้นมานั่งมึน ค่อย ๆ เปิดตามองไปรอบ ๆ

 

“ลงกันไปหมดแล้วอ่อ”

 

“เออ ของกูขนไปไว้ที่ห้องแล้ว รอมึงตื่นเนี่ย” น่ารักชิบหายสามีกู ผมฉีกยิ้มกว้างหอมแก้มมันไปแรง ๆ

 

“รางวัลคนเก่ง” ไอ้ตี๋ยิ้มชอบใจหน้ามันแดง ๆ คงเขินที่ผมทำตัวน่ารักใส่ ไม่ใช่อะไรนะ…

 

“แบกกูหน่อย กูจะไปนอนต่อที่ห้อง” ผมแค่อยากอ้อนเพราะขี้เกียจเดินว่ะ ฮ่า ๆ  ๆ

 

ผลัวะ

 

“ยังจะนอนต่อ ไปเล่นน้ำกัน ชุดนี้แหละ” มันแอบไปเปลี่ยนเป็นเสื้อกล้ามสีขาวเห็นหัวจุกนมมันโผล่ออกมาด้วย กับกางเกงขาสั้นสีขาวอีก ลงน้ำทีคงเห็นยันลำไส้ พอก้มมองตัวเอง

 

เสื้อยืดกางเกงขาสั้น แถมพุงออกอีกกู

 

“มึงไม่ต้องมาเศร้า กูบอกว่าไง ให้แดกน้อย ๆ หน่อย อ้วนเลยไอ้ห่า” มึงจะย้ำกูทำไม ผมอ้วนขึ้นมากครับ แขนใหญ่ขาใหญ่ขึ้น ดีหน่อยที่พุงออกไม่เยอะ จะถอดเสื้อโชว์สาว ๆ ก็อาย

 

“เร็ว ๆ แบกกูไปด้วย กูไม่อยากเดิน” ผมทำหน้างอ ไอ้ตี๋ส่ายหน้า

 

“เรียกพี่ตี๋ก่อน” ข้อต่อรองมึงเยอะจังนะ

 

“พี่ตี๋สุดหล่อครับ แบกฟางไปหน่อย ฟางไม่มีแรงเลย เดินไม่ไหวครับ” ผมส่งเสียงอ้อน ๆ เกาะแขนมันช้อนตาขึ้นมองปริบ ๆ

 

“น่าฟัดว่ะ” มันคิดแล้วก็ก้มลงดูดลิ้นผมเข้าไปในปาก เรายังนั่งอยู่ในรถกันครับ เป็นนอกรถผมก็กล้านะ แต่มันจะดูเป็นคนอย่างพวกผมเป็นพวกหน้าด้าน ไม่มีความเกรงใจ ชอบโชว์อะไรประมาณนี้

 

“เล่นน้ำกับกูสองคนก่อนไหมวะ เอากี่น้ำกูจัดให้เลย”

 

“ตอนนี้กูเล่นน้ำตกก่อนว่ะ ไว้คืนนี้มึงค่อยมานับแต้มกับกู” ไม่ได้ปฎิเสธไง เพราะรู้นิสัยแม่งคงไม่ปล่อยผมแน่ เล่นตัวไปก็เท่านั้น ผัวเมียกันมันเรื่องปกติเปล่าวะ

 

“แรดนะมึง” ไอ้ตี๋มันเปิดประตูลงจากรถหันหลังย่อตัวลงให้ผมขึ้นคร่อมหลังมัน “ขึ้นมา กูจะแบกไปให้ถึงที่เลย”

 

“กูหนักก็ทน ๆ เอาหน่อย กูกลับไปจะลดแล้ว” ผมลงมาจากรถกระโดดกอดคอมันขาพาดไปข้างหน้า

 

“มึงก็ลดตลอด กลับไปก็แดกแต่เค้กกับขนม กูพูดจริงนะว่ามึงอ้วน”

 

“เอากูบ่อย ๆ เดี๋ยวกูก็ลด” ผมเผาผลาญไปเยอะเลยครับเวลาเราทำกิจกรรมเข้าจังหวะกัน ไม่คิดว่าจะได้ผล แต่เสือกได้ผลจริง ๆ

 

“มึงจะอึดไปไหน กูแทบจะคร่อมมึงเช้า กลางวัน เย็น ถ้าดึกอีกสักสองสามยกมึงคงได้คลานออกมาจากห้อง” รู้อย่างนี้ก็ยังทำกูแรงทุกรอบ ผมจับหัวมันโยกเล่นไปตลอดทาง แกล้งให้มันพยักหน้าหน้าบ้าง ส่ายหัวบ้าง แล้วแต่มือของผมที่ทำ มันก็ยอมนะ น่ารักชิบหาย

 

“พี่ตี๋!!” เสียงชะนีที่ไหนมันเรียกผัวผม เงยหน้าไปเจอโคนมเคลื่อนที่มาแต่ไกล มึงมาน้ำตกแต่เสือกใส่บิกินี่

 

“ใคร?” ผมถามเสียงเข้มทันที

 

“เอาเรื่องจริงหรือโกหก” ยังจะทำเล่น ไม่พ้นเด็กมันหรอกครับ

 

“กูไม่ตลก!”

 

“ลูกพี่ลูกน้องกูเอง ทรงใหญ่เอวเล็กโคตรชอบเลย” ปากมันน่ากระทืบได้ทุกวัน ผมทุบหลังมันให้ปล่อยลงจากหลัง ไอ้ตี๋มันก็ปล่อย แล้วเสือกเดินไปยืนคุยกับชะนีเฉย

 

ทิ้งกูเดี๋ยวมึงเจอดี กูเป็นตัวโกงเว้ย ไม่ยืนโง่ให้มึงจีบหญิงได้หรอก เพราะคนนี้กูชอบ ฮ่า ๆ ๆ

 

 

 

           

TBC.