ชีวิต...KAMIKAZE...

..............ต่อจากตอนที่แล้ว
''เห้ยยย!!! พิชชี่ครูมาๆ''กั้งพูดจบแล้วก้ดึงสมุดออกจากมือพิชชี่
''ห้ะ ไหนๆ''
''555 ว้าย!โดนหลอกว่ะมึง''
''โห่ววว ไอ้กั้ง''
''ก้เห็นอ่านนานแล่ะ ก้คิดว่าคงอ่านจบแล้วไง อีกอย่างหวงเว้ยย''
''หืมมม!''
''ตะมายๆ''
''แล้วนี่มึงจะขอโทดโบว์ป้ะเนี่ย''
''ก้อยากแต่ไม่กล้า''
''กั้งถ้ามึึงไม่ขอโทดตอนนี้จะขอโทดตอนไหนวะ''
''แล้วมึงลองคิดดูนะถ้ากูขอโทดไปความรู้สึกยังไงก้ไม่เหมือนเดิม เพราะกูทำมันพังไปแล้วเว้ย''
''ถึงมันจะไม่เหมือนเดิมก้ดีกว่าไม่คุยกันเลยนะ''
''แล้วมึงคิดว่าแค่คำขอโทดคำเดียวมันพอกับสิ่งที่กูทำเลวๆไปวันนั้นเหรอวะ''
''มันก้ดีกว่ามึงอยู่เฉยๆไม่ทำไรเลยทั้งๆที่มึงผิดป่ะวะ''
คึ่ก......คุณครูกำลังเปิดประตูเข้ามา
''เงียบๆนะทุกคน''โจ้บอกทุกคน
''สวัสดีจ้า นักเรียนทุกคน''
''ครูเมย์!''
''ครูมาเปนประจำห้องเราอีกอ่อครู''มดถาม
''ใช่แล้ว คุณครูที่ประจำชั้นห้องนี้คนเก่าเขาพึ่งเกษียรไปหน่ะ''
''เย้!''
''เบาๆสินักเรียน''
คึ่ก.....ทุกคนก้ต้องเงียบเพราะมีคุณครูอีกท่านกำลังได้เข้ามา
...
''ใครวะ โซ่''แครอลถามโซ่
''ไม่รู้ดิ แต่เหนมีคนบอกว่าเปนคุณครูใหม่''โซ่บอกแครอล
''นี่เหรอ!ห้อง zhaza น่าตาก้ดีกันทุกคนไม่น่าฉลาดน้อยเหมือนที่คนอื่นบอกเร่อะ''
ทุกคนก้มองจิกคุณครูคนใหม่.....
''เฮ้ยย นี่มันดูถูกกันนี่หว้าา''บิวพูดพร้อมลุกขึ้น
''มึงใจเย็นๆก่อน''แฮมบอก
''นักเรียนพอก่อน ครูจะแนะนำคุณครูที่ปรึกษาคนใหม่ให้''ครูเมย์พูด
''คุณครูที่ปรึกษาคนใหม่!''นักเรียนตกใจ
''ใช่จ่ะ''
''เนี่ยนะ ครูคนใหม่ หืมไม่ไหวเร่อะอ้ะ''แพทกระซิบบอก
''ขี้ดูถูกอย่างเงี่ยไม่เอาหรอก''แคทกระซิบตอบ
''อืออ ให้เข้ามาสอนได้ไงก้ไม่รู้''แพทกระซิบบอก
''เออนั่นดิ''จินนี่กระซิบตอบ
''คุณครูเขาชื่อ คุณครูสมชายนะจ่ะ''ครูเมย์แนะนำ
''สวัสดีทุกคน''ครูสมสายตอบรับ
นักเรียนทำน่าเฉย...
''สมชาย อื้มมม ชื่อดีวะแต่คนไม่ดี''กวินบอก
''เอออ''ทีเจตอบ
''นักเรียน!รับไหว้คุณครูสิจ้ะ''
''หวัดดี ครับ/ค่ะ
''นี่นัักเรียนเต็มใจหน่อยสิ''
''....สวัสดีครับ/ค่ะ''
''ทีหลังอย่าทำนิสัยแบบนี้อีกนะ ครูไม่ชอบ!''
''ทำไม ครูเมย์ต้องบังคับเราด้วยวะ ก้ไม่อยากทำให้คนแบบนี้''ไปป์พูด
''เออนั่นดิ''มาก่อนพูด
''หื! ว่าแล่ะต้องไปอย่างงี้ เด็กห้อง zhaza ชื่อก้เพราะดีนะแต่นักเรียนแย่ ก้าวร้าว เอาแต่ใจห้องอื่นเค้าถึงไม่ชอบและห้องอื่นก้ดีกว่าพวกเทอตั้งเยอะแยะ ไม่รู้พวกเทอเกิดมาได้ไงเนาะ พ่อแม่ได้สั่งสอ....''ครูสมชายพูดยังไม่ทันจบครูเมย์แทรกขึ้น
''นี่คุณครูสมชายคะ มันมากไปแล้วค่ะ โปรดให้เกียรติเด็กนักเรียนด้วยนะค่ะนักเรียนเขาเปนคนไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ของคุณ ถ้าคุณยังอยากสอนนักเรียนอยู่ที่นี่ ช่วยฟังฉันด้วยคะ''ครูเมย์พูดแบบทนไม่ไหว
''แล้วนักเรียนพวกนี้น่าให้เกียรติด้ว.....''ครูสมชายพูดยังไม่จบครูเมย์ก้แทรกขึ้น
''ฉันไม่รู้หรอกค่ะ แต่ช่วยให้เกียรติกันด้วย.....นักเรียนครูไปก่อนนะ''
''ครับ/ค่ะ''
''หืม แสบทั้งนักเรียนทั้งครู..............แล้วนี่ใครเปนหัวหน้าเนี่ย''ครูสมชายพูดขึ้น
นักเรียนนั่งเฉย....
''ครูถามว่าใครเปนหัวหน้า ไม่ได้ยินรึไงห้ะ!''
''เจ้โฟร์ครับ/คะ''ทุกคนพูดยกเว้นโฟร์
''ชั้นอีกแล้วอ่อ!''โฟร์ถาม
''เอออ เปนๆไปเหอะนะ โฟร์'มดตอบ'
''โห่ว! มดแต่ชั้....''โฟร์พูดไม่ทันขาดคำ
''โฟร์!''มดพูดเน้นคำ
''เออ ก้ได้ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกคนที่เปนมา3ปีหรอก ชิ!''โฟร์เซ็ง
''แล้วรองหัวหน้าล่ะ''ครูสมชายถาม
''ทามไทครับ/ค่ะ''ทุกคนยกเว้นทามไมกะโฟร์
''เฮ้ยย ไรวะเปนมา1ปีละนะ''ทามไท งง?
''แค่1ปีเองอย่าพูดมากหน่อยเร่อะ''แต้งกิ้วบอกทามไท
''ลองมาเปนดูมั้งละ''ทามไทท้า
''ไม่อ่าาา อิ้อิ้''แต้งกิ้วไม่รับ
''หื!''ทามไทพูด
''เอามันมาให้ชั้นปวดหัวอีกละ เห้อออ''โฟร์พูด
แต้งกิ้วหันไปข้างหลังที่ป็อปปี้นั่งอยู่...........แล้วก้เดินไป
''นี่อย่าน้อยใจสิ เค้าแค่คู่จิ้นกันเอง''แต้งกิ้วบอกป็อปปี้
''แต่คนอื่นเค้าก้จิ้นกันเยอะแยะอ้ะ บางทีเค้าอาจจะชอบกันก้ได้นะ''ป็อปปี้พูดแบบเศร้าๆ
''เอาน่า อย่าคิดมาก''แต้งกิ้วปลอบๆ
''ถ้าป็อบอยากให้คนอื่นรู้ป้ะเด่วเราไปประกาศหน้าห้องเลย''มิณทร์พูด
''เฮ้ยย ไอ้บ้า เล่นหรอเนี่ย''แต้งกิ้วบอก
''55555 หยอกๆ''มิณทร์พูด
''ครูครับพมคอหายแจมกะเนยไปเล..คานูกาด้ายไมครับ''จงเบพูด
''ไรนะจงเบ เลขานุการ อ้ะเหรอ''เขื่อนบอก
''ช่ายยยย''จงเบบอก
''เออๆๆ ความคิดดีวะ''เขื่อนพูด
''อะไรเนี่ย หนีพวกนี้ไม่เคยได้เร่อะ''แจมเนยพูด
''อืออออ แล้วแต่พวกเทอ ครูไปแล่ะ เบื่อออ แล้วครบ 60คนมั้ย''
''ครบ ครับ/ค่ะ''
''อืออ''ครูสมชายพูดพร้อมเดินออกไป
       ...
''ชื่อก้ดีนะแต่นิสัย...แย่''เกลพูด
''เออ ไม่น่ามาเปนครูได้อ้ะ''แบมพูด
''นิสัยแบบนี้ใครอยากจะไปปรึกษาวะ''คิตตี้พูด
''หืมม แบนเลยครับแบน''มายพูด
แต่....โบว์
''โบว์นี่ไม่คิดจะมานินทาด้วยกัน''คิตตี้พูด
''ไม่อ่ะ....''โบว์บอก
''เรื่องแค่นี้ทำให้โบว์ไม่คุยกับใครได้อ่อ มันเดือนแล้ว''เกลพูดหลุดปากไปเลย
''เกล!''แบม,มาย,คิตตี้พูด
''อุ้ยย หลุดปากอ่าา โบว์ขอ...........''
เกลยังพูดไม่ทันขาดคำโบว์ก้รีบเดินออกพร้อมน้ำตา
''โบว์!'' กั้งเรียกว่าโบว์แล้วจับแขนโบว์ไว้ต่อหน้าทุกคน
...
''โบว์เราขอโทด ให้อภัยเลยเถอะนะโบว์''กั้งพูด
...
''โธ่โบว์อย่าเย็นชากะเราแบบนี้ดิ ขอร้องง กลับมาเปนเหมือนเดิมเถอะ''
...เพี๊ยะ เสียงโบว์ตบหน้ากั้งอย่างแรง
''อุ้ยยย!''ทั้งห้องอุทานและตกใจมาก
''กั้งเราถามจริงๆเถอะ กั้งเคยรู้สึกผิดกับเราด้วยเหรอ วันๆเราเห็นแต่กั้งทำนู้นทำโน้นไม่ได้สนใจเราเลย เรานึกว่ากั้งจะลืมความเลวที่เคยทำให้เราร้องไห้ เราอยากให้กั้งง้อเราอยากกลับไปเปนเหมือนเดิม
แต่กั้งก้ไม่ ตลอดระยะเวลา 1เดือน เราไม่เคยลืมกั้งไม่เคยลืมเพื่อนที่แสนดีที่กลายเปนเพื่อนที่แสนเลวไปได้เลย แล้วก้ขอบคุณนะที่มาขอโทดในวันที่เราเกลียดกั้งที่สุด ให้อภัยนะ...แต่คงกลับไปเปนเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้วว่ะ'' โบว์พูดแล้วก้เดินออกไปนอกห้องพร้อมน้ำตาที่ไหลไม่อยู่
''เฮ้ยยย โบว์''
''มายไม่ต้องตามไปหรอกให้เค้าอยู่กะตัวเองสักพัก''โฟร์บอกมาย
''กั้ง...ของแบบนี้มันต้องใช้เวลา''เควินเดินมาบอกกั้ง
 
จบแล้วจ้าา มีอะไรผิดพลาดก้ขออภัยนะค้าา
รอชมต่อตอนไปน้าา
 
 
ตัวอย่างตอนต่อไป
เฮ้ยยย โบว์ หายไปไม่รู้
หาดิ ไปช่วยกันหา
โบว์ โบว์ โบว์
ดูนี่ดิ นี้มัน.........
เฮ้ยยย โบว์ระวัง อ้ายยยยยยยยยยย!
...