s.o.sรักอันตรายของยัยมาเฟีย

แชะ แชะ แชะ

เสียงชัตเตอร์กดถ่ายภาพหนุ่มสาวคู่หนึ่งที่ควงกันมาในงานแต่งของเจ้าของลูกสาวของนักธุรกิจพันล้าน หญิงสาวในชุดเดรสสีขาวที่ควงคู่มากับหนุ่มหล่อในชุดสูทสีดำยิ้มให้กล้องอย่างเป็นมิตรก่อนถูกฉุดตัวออกไป

"กูไม่คิดว่ามึงจะมา"เปเปอร์ถามพลางส่งสายตามองอดีตคนรักเก่าของพี่ชายด้วยสายตาหมางง

"นี่คือคำถามสำหรับแขกที่มาร่วมงานของมึงใช่ไหมไอ้เปอร์"ต้นข้าว

"ป่าว แค่มึงคนเดียว"

"พูดแบบนี้หมายความว่าไง มึงจะไฝว้กะกูหรอ"

"จะเป็นมาเฟียทั้งที่อยูีในชุดเดรสเนี่ยะนะ"

"หึ อยากจะด่าจะว่าอะไรก็เรื่องของมึงเหอะ วันนี้กูสวยกูไม่โกรธ ^^"

"สวยตายแหละ แล้วพี่ต้าไปไหนอ่ะ"

"ถามหาพี่กูทำไมเป็นเมียมันไงถึงถามหามันอ่ะ"ฉันพูดพลางจิ้มๆของกินเข้าปาก อ๊าาาา อาหย่อย

"ไม่เป็นเมีย แต่จะเก็นผัว"

พรวดดด ฉันสำลักอาหารออกมาจากปาก เมื่อกี้ฉันหูเพี้ยนใช่ไหม ลองถามมันใหม่ดูเพื่อความชัวร์

"เมื่อกี้มึงว่าอะไรนะ"

"ป่าวๆ กูบอกว่าเห็นพี่เขาเดินมากับมึงแล้วตอนนี้หายไปไหน"

"อ่อ" ใจหายหมดเลยนึกว่ามันบอกว่าจะเป็นผัวพีีต้าซะอีก แต่ประโยคหลังนี่รู้สึกจะยาวกว่าประโยคแรกนะ -_-

"ข้าว เปอร์ " ฉันหันควับไปตามเสียงเรียกทันทีเห็นพี่ต้าที่เดินมาพร้อมกับคู่บ่าวสาว เห็นแบบนี้บ่อน้ำตาฉันมันเหมือนจะแตกอีกแล้วแหละ

"อย่าร้องนะมึง" ไอ้เปอร์บอกฉันแล้วกุมมือฉันไว้ ร้องกูก็อายดิสัส!!

"มายืนทำอะไรตรงนี้" พี่มาร์คถาม

"สวดมนต์ -_-!!"ฉัน

ป๊อก

ไอ้เปอร์ยื่นมามาดีดหน้าผากฉันเสียงดังลั่น ฮึ่มมม มึงนะมึง

"ข้าวหิวไหม" พี่ต้าถาม กินน้ำตาจนอิ่มแล้วพี่

"ไม่อ่ะ ข้าวไดรเอท"

"เอ่อ...เธอชื่อข้าวใช่ไหม"หญิงสาวที่ยืนข้างพี่มาร์คถาม

"อืม"

"ฉันชื่อนาเนีย์" ใครอยากรูัมิทราบ!!

"ฉันขอโทษนะเรื่องเธอกะพี่มาร์ค ความจริงฉันก็มีคนรักของฉันอยู่แล้ว รู้จักฟินใช่ไหม ฟินเขาเป็นแฟนของฉัน เราทั้งคู่ก็ต่างโดนบังคับด้วยกันฉันไม่อยากให้เธอเกียจฉัน"

"ฉันไม่เกียจเธอหรอกนะแต่เธอต้องดูแลพี่มาร์คดีๆแล้วกัน ห้ามทำพี่ฉันเสียใจเด็ดขาดไม่งั้นเราเห็นดีกันแน่" ฉันขู่ พี่มาร์คอมยิ้มน้อยๆแล้วหันมายักคิ้วให้ฉัน ยักทำไมมีงอยากตายใช่ไหมถึงมาทำน่ารักใส่กูแบบนี้อ่ะ T-T

"ข้าวออกไปเดินเล่นข้างนอกนะ" ฉันบอก ที่จริงก็ไม่ได้อยากจะเดินเล่นหรอกนะอยากร้องไห้มากกว่า คนอุส่าทำใจได้แล้ว(ซะที่ไหนล่ะ) ยังมาจะมาทำท่าทางน่ารักใส่กันอีก เดี๋ยวกูก็พังงานแล้วฉุดเจ้าบ่าวหนีซะนี่ ฉันเดินปึงปังออกมานอกงานจนเดินมาถึงลานน้ำพุใหญ่ๆที่คุ้นเคย ใช่สิ ก็นี่มันบ้านฉันที่โดนพวกสารเลวยึดมานิ

"อร๊ากกก เบื่อโว๊ยยย อึก ทำไมต้องมาให้เห็นหน้่ด้วยว่ะ  อึก ฮื้อๆๆๆ"ฉันนั่งกอดเข่าตัวเองเพื่อปล่อยให้น้ำตามันไหลลงสู่พื้น อุส่าไม่อยากเห็นหน้าแล้วแท้ๆถ้าไม่ติดว่าฉันต้องมาเปิดตัวนะ ฉันไม่ม่หรอกไอ้งานปต่งกิ๊กก๊อกเนี่ยะ

"มานั่งทำอะไรตรงนี้" ฉันหันซ้ายหันขวาหาเจ้าของเสียงแต่ก็ไม่เจอ ใครว่ะ ใครมันจะเดินเข้ามาในที่มืดๆแบบนี้ หรือว่า

"ว่าไง มาทำอะไร"

"ว๊ากกกกก ผีหน้าเคะ" ฉันตะโกนเตรียมจะวิ่งหนีแต่ถูกจับแขนไว้ ปล่อยฉันไปเถอะนะคุณหน้าเคะ เดี๋ยวฉันจะทำบุญถวายเครียมไปให้

"ผีบ้านเธอสิ ยัยเบอะ" แนะ ยังจะมาด่าฉันอีก เดี๋ยวปั๊ดสอยร่วงเลย

"นี่ ลืมตาขึ้นก่อนได้ไหมห๊ะ" ลืมแกก็จะเอ๋ฉันดิ ถึงแกจะหน้าเคะสเปกฉันก็เหอะนะ

"ถ้าไม่ลืมฉันจะจูบ"

"เฮ้ย!! อย่าๆๆ ยอมแล้ว"

"งั้นก็ลืมตาขึ้นสิ"

"......"

"เร็วๆ"

"อย่าเร่งดิ"

"ก็เร็วๆดิ"

"นายอย่าจ๊ะเอ๋ฉันนะ"

"เออ" ไอ้บ้า ไอ้พูดไม่เพราะ ไอ้ไม่มีความสุภาพยุรุษ ไอ้.....

ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นทีล่ะข้างจนหมด ฉันแทบอย่กจะกระโดดยันคนตรงหน้าซะจริงๆ

"ไง" ฟินพูดแล้วทำหน้าทะเล้นใส่ฉัน กูจะฆ่ามึงงงง!!!!

"เล่นบ้าอะไรของนาย"

"ป่าวเล่น ฉันเห็นเธอมานั่งลับๆล่อๆอยู่ตรงนี้ก็เลยเดินมาดู ไม่คิดว่าเธอจะเป็นบ้าได้ขนาดนี้"

"........"

"เธอมาที่นี่ทำไม"

"มางานแต่ง"

"รูัว่ามางานแต่งแต่นี่มันงานแต่งแฟนเธอนะ"

"แฟนที่ไหน แฟนเก่าต่างหาก แล้วนายอ่ะมางานแต่งแฟนตัวเองทำไม"

"........"

"นายก็เสียใจใช่ไหมล่ะ"

"อืม ก็นิดหน่อยอ่ะ เธอคงไม่โกรธนาเนียร์ใช่ไหม"

"ถ้าถามว่าโกรธไหม มันก็มีบ้างแหละแฟนฉันทั้งคนต้องไปแต่งงานกับคนอื่นฉันแทบอยากจะฉีกเนื้อผู้หญิงคนนั้นเลยแหละแต่ถูกบังคับเหมือนกันฉันก็ไม่ถือหรอก แลิวนายอ่ะโกรธพี่มาร์คป่ะ"

"ไม่หรอก ฉันเข้าใจเหตุผลของรุ่นพี่มาร์ค เขาต้องการปกป้องหัวใจของซาตานซึ่งเป็นของล้ำค่าให้ปลอดภัย"

"อืม ได้ยินแบบนี้ก็สบายใจ"

"ทำไมกลัวฉันฆ่าแฟนเธอไง"

"นายคิดว่านายทำได้นายก็ทำดิ"

"หึ คนอย่างฟินไม่มีอะไรที่ทำไมได้ รู้ไว้ซะ"

"อ่อหรอ หน้าเคะๆอย่างนายเนี่ยะนะ"

"หน้าเคะแล้วไง ผิดหรอ"

"ก็...... ฟินระวัง!!" ฟินหันควับไปข้างหลังทันที

วืด~~

เสียงไม้หน้าสามฟาดผ่านอากาศไป เกือบแล้วไหมล่ะ

"แกเป็นใคร"ฟินถาม

"ส่งตัวผู้หญิงมา เสี่ยสนใจ" เสี่ยป้าแกสิ! อยากเห็นหตเาไอ้เสี่ยบ้ากามนี่จริงๆเลยเดี๋ยวแม่อัดให้เละคามือเลย แต่อยู่ในชุดเดรสคงทำอะไรไม่ได้ ให้ตายสิ! แต่ฉันยังมีฟินนีหน่า ฮ่าๆ อย่าหวังเห็นขาอ่อนฉันเลยไอ้หน้าโง่

"ขอดีๆตั้งแต่ทีแรกก็จบ ไม่เห็นต้องใช้กำลังเลย"อ้าว อีฟิน อีใจหมา อีเลว อีหน้าเคะ ปกป้องฉันเซ่!!

"หึ นึกว่าจะเเน่"ไอ้หน้าเหียกกำลังจะจับแขนฉันแต่ไม่ทันได้จับก็ร่วงลงไปกองกับพื้นด้วยฝีเท้าของฟิน ฟินดึงฉันมากอดไว้แล้วยกเท้าเหยียบอกไอ้หน้าเหียกนั่น

"ง่ายไปไหม มาขอแฟนผมง่ายๆแบบนี้เลยหรอ"

"นี่!! ใครเป็นฟะ.."

"อยากไปกับมันใช่ไหมห๊ะ"

"ปะ ป่าว" ทำไมต้องดุด้วยอ่าาา T°T

"แกกลับไปบอกเจ้านายของแกด้วยนะว่ายัยนี่เป็นผูัหญิงของฉัน อย่ามายุ่งอีก"

"ครับๆ" ฟินจัดการถีบส่งมันทันทีแล้วหันมาพูดกับฉัน

"ฉันต้องมีเรื่องเพราะเธอ"

"เอ่อ ฉันขอบคุณนะ"

"แค่ขอบคุณมันไม่พอหรอก"

"แล้วจะให้ฉันทำไง ให้ฉันไปกับมันแล้วหลอกเอาเวินมาให้นายไหมล่ะ"

"ถ้าฉันจะให้เธอไปกับมันฉันคงไม่ช่วยเธอหรอก ยัยโง่เอ้ย"

"แล้วให้ฉันทำไง"

"ได้ข่าวว่าเธอเป็นมาเฟีย"

"แล้ว?"

"ไอ้พวกนั้นคงไม่ปล่อยฉันไว้ เพราะฉนั้นฉันต้องการบอดี้การ์ด"

"ไม่เอา แค่คุมลูกน้องเป็นพันๆฉันก็เหนื่อยเต็มทนแล้วนะ"

"ก็ได้ ไม่ก็ไม่" ยอมง่ายจ้งว่ะ "ฉันจะได้รู้ว่าเธอมันพวกไม่สำนึกบุญคุณคน" พูแแบบนี้เอาเท้ามาวางบนหน้าฉันเลยดีกว่า

"เออๆ ก็ได้ แต่แค่เดือนเดียวนะ"

"ครับ คุณบอดีการ์ด ^^"

ใครกันน๊าาที่ส่งคนมาทำร้ายข้าว

แล้วการที่เป็นบอแีการ์ดให้ฟินจะวุ่นวายแค่ไหน

....โปรดติดตามตอนต่อไปนะค่ะ