Bad (wolf) เคี้ยวขย้ำหัวใจให้จนมุม

 
หลังจากที่ฉันสลบไปพักใหญ่ โสตประสาทฉันก็ไม่รับรู้อ้ะไรอีกเลย ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าวินเทอร์เป็นอะไรมากรึเปล่า ฉันเห็นเขายืนอยู่กับใครสักคน ผู้ชายที่ใส่ชุดสีดำ
ตึกๆ
"ยูทริฟ"
เสียงใครสักคนกำลังเรียกฉันอยู่เเต่ฉันทำได้เเต่ขยับมือได้นิดนึง โอ้ยทำไมร่างกายฉันถึงไร้วิญญาณอย่างนี้นะ ทำไมกัน โอ้ย!
"มันเริ่มต้นเเล้วล่ะ"
นี้มัน................
เสียงDrนี้น่าา Dr.กำลังสื่ออะไรอยู่นะ อย่าบอกนะ วินเทอร์!
เฮือกกก
ฉันฟื้นขึ้นมาในห้องของตัวเอง เอ๊ะ นี้ฉันมาห้องของตัวเองได้ยังไงกัน เมื้อกี้ฉันยังนอนหมดสติอยู่กลางป่านี้น่า เอ๊ะเเล้วนั้น...
เฮือก!! 0-0
มันเป็นภาพหมาป่าที่ถูกวาดตรงกำเเพงห้องเเละที่ทำให้มันน่ากลัวคือ..........มันวาดโดยเลือด...เลือดสีเเดงสด!
....
วันต่อมา
อ๊ากกก ฉันนอนไม่หลับเลยนะเมื่อคืนเอาเเต่ตกใจกับเลือดนั้น เเถมยังต้องล้างมันออกอีก ชิ!กว่าจะล้างออกได้ เหนื่อยน่ะยะ0-o
"ยูทริฟ เกิดอะไรขึ้น"
พวกพี่ๆที่ทำงานวิ่งกรูเข้ามาถามฉันอย่างเอาคำตอบ เอ๊ะนี้มันอะไรกันเนี้ย
"อะไรหรอค่ะ"
"เธอหายตัวไป"
"อ้อๆ"
ตายจริงๆฉันเองก็สงสัยนะเนี้ยยย บอกไปก่อนว่ามีคนมาช่วยไม่งั้นโดนด่าเละเเน่
"ว่าไง"
"เออ มีคนมาช่วยหนูนะค่ะ"
"อุ้ยตายจริง ดีจัง พี่ล่ะอดเป็นห่วงไม่ได้"
พี่เข็มกอดฉันอย่างห่วงใย เฮ้ออ ฉันเองก็ห่วงตัวเองเหมือนกันไม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นอีก ไม่รู้ว่าฉันจะทำยังไงต่อดี ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย ภาพหมาป่าอะไรนั้นอีก เเล้ววินเทอร์ล่ะ???
@พักกลางวัน
ฉันตัดสินใจไม่กินข้าวกลางวันเเต่ไปหาวินเทอร์ที่ห้องทำงานเขา เผื่อเขาจะอยู่ที่นั้น 
ตึกๆ
ฉันเดินตามทางเดินไปโดยไม่คิดถึงเรื่องหมาป่าอะไรนั้น เฮ้ออออ ทำไมต้องเกิดเรื่องบ้าอะไรนี้ด้วยนะ
"จะมาหาใครครับ"
"อุ้ย"
ยามนี้น่าา ฉันก็ลืมไปทางนี้มันหวงห้ามนี้น่า ห้ามให้บุคคลนอกเข้า เชอะ ทำไงดีนะ
"คุณครับมาหาใคร"
"มาหาคุณวินเทอร์ค่ะ ไม่ทราบว่าเขาอยู่มั้ยค่ะ"
"อ้อ ไม่อยู่ครับ คุณวินเทอร์ไม่เข้ามาทีครับสงสัยจะไม่มาวันนี้"
"อ้อๆค่ะ ขอบคุณมากค่ะ"
ฉันรีบเดินหนีออกมาให้เร็วที่สุด กรี๊ดดด อีตายามบ้านั้นคงสงสัยว่าฉันถามถึงวินเทอร์ทำไมสินะ กรี๊ดดด อายๆ ให้ตายเถอะ  ><
.... รีบกลับไปดีกว่า เชอะ-___-