Bad (wolf) เคี้ยวขย้ำหัวใจให้จนมุม

หวาา กว่าจะเลิกงานนี้เล่นเอาฉันปวดหลังไปข้างนึงเลยนะยะ ตายจริง!บริษัทนี้ใช้งานลูกจ้างเยี่ยงทาสจริงๆ เเต่เงินเดือนนี้สูงริบหรี่เลยนะจ้ะ ต้องทนหน่อยเเล้ว ยังไงความฝันของฉันก็ไม่ไกลเเล้วล่ะ ฮุ้เย้! เอ๊ะมัวเเต่บ่นลืมไปเลยว่าฉันจะต้องไปหาวินเทอร์ ตายจริง!ป่านนี้จะเป็นอะไรใหมนะ

"ยูทริฟ เธอจะกลับเเล้วหรอ"

พี่เข็มเข้ามาในห้องทำงานเเละทักฉันเเบบไม่รู้ตัว ตกใจหมดเลยนะTT

"ค่ะ พอดีหนูมีธุระนะค่ะ"

"หวา สงสัยเธอจะกลับไม้ได้นะจ๊ะ พอดีว่าคืนนี้มีงานการกุศลนะเหล่าพนักงานนักข่าวทุกคนต้องคอยต้อนรับนะจ๊ะ"

"หวา เเย่เเล้วเเต่หนูขอไปเเปปเดียวได้ใหมค่ะ"

"อือ ก็ได้จ๊ะ เเต่ห้ามเลยสองทุ่มนะ"

"ค่ะ"

ฉันรีบเดินออกมาจากห้องโดยไม่ลืมเเอบหยิบเงินมาด้วย อิๆจะขอไปหาวินเทอร์ที่บ้านหน่อยเเล้วกันนะ คริๆ หัวเราะเเบบชาวคาวาอี้

วินเทอร์จะต้องการความช่วยเหลืออยู่ก็ได้นะ อิๆฉันจะคอยเป็นคนดามใจให้นายเองนะวินเทอร์ (นี้ฉันเป็นบ้าอะไรเนี้ย)

เเละไม่นานฉันก็มาถึงบ้านของวินเทอร์ ฉันจำทางได้ดีเลยล่ะว่ามาทางใหนเพราะฉันเคยมาบ้านเขาเเล้ว ฮิๆ

กริ่งๆ

กดกริ่งรอไว้เลยดีกว่า

วินเทอร์รีบๆมาเปิดประตูต้อนรับฉันนะ 0-0

เอ๊ะ ทำไมมันนานจังเลยอ่ะ นีเขาคงไม่ยังตายใช่มั้ยพี่น้อง อ๊ายย ปล่อยให้สุภาพสตรีรอนานมันไม่ดีนะตัว ฮือๆ รีบๆสิยะ 

กริ่ง

กดไปอีกครั้งเเล้วจ้าาา ถ้าไม่มาเปิดนะฉันจะย่องเข้าไปในบ้านเลนคอยดูสิ 

อ่าห์!ตามเคย ไม่มีใครมาเปิดให้ฉันสักคนทีอ่ะ หน้อย เเผนสองจ้าาา 

ตึกๆ

ฉันตัดสินใจใช้เเผนสองคือ ปีนรั้วบ้าน! อิๆ ตามจริงฉันก็ไม่ใช่คนเลวขนาดนั้นหรอกนะ เเต่มันเป็นนโยบายนะตัวเอง อิๆ ตามหลักชีวจิตนักข่าวต้องมีความสอดรู้สอดเห็นอยู่ในตัวอยู่เเล้ว จบป่ะ ไม่เเคร์จ้าาาาา 

เอ๊ะ ในบ้านเงียบกริบเลย อย่าบอกนะว่าวินเทอร์เขาไม่อยู่บ้าน เเล้วนี้ฉันมาทำบ้าอะไรเนี้ย กรี๊ดดดด

"นี้เธอมาทำบ้าอะไรเนี้ย หา!"

กรี๊ดดด เขามาเเล้วววว เขามาเเล้วจ้า!!!