Bad (wolf) เคี้ยวขย้ำหัวใจให้จนมุม

หลังจากที่ฉันสลบไปพักใหญ่ โสตประสาทฉันก็ไม่รับรู้อ้ะไรอีกเลย ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าวินเทอร์เป็นอะไรมากรึเปล่า ฉันเห็นเขายืนอยู่กับใครสักคน ผู้ชายที่ใส่ชุดสีดำ

ตึกๆ

"ยูทริฟ"

เสียงใครสักคนกำลังเรียกฉันอยู่เเต่ฉันทำได้เเต่ขยับมือได้นิดนึง โอ้ยทำไมร่างกายฉันถึงไร้วิญญาณอย่างนี้นะ ทำไมกัน โอ้ย!

"มันเริ่มต้นเเล้วล่ะ"

นี้มัน................

เสียงDrนี้น่าา Dr.กำลังสื่ออะไรอยู่นะ อย่าบอกนะ วินเทอร์!

เฮือกกก

ฉันฟื้นขึ้นมาในห้องของตัวเอง เอ๊ะ นี้ฉันมาห้องของตัวเองได้ยังไงกัน เมื้อกี้ฉันยังนอนหมดสติอยู่กลางป่านี้น่า เอ๊ะเเล้วนั้น...

เฮือก!! 0-0

มันเป็นภาพหมาป่าที่ถูกวาดตรงกำเเพงห้องเเละที่ทำให้มันน่ากลัวคือ..........มันวาดโดยเลือด...เลือดสีเเดงสด!

....

วันต่อมา

อ๊ากกก ฉันนอนไม่หลับเลยนะเมื่อคืนเอาเเต่ตกใจกับเลือดนั้น เเถมยังต้องล้างมันออกอีก ชิ!กว่าจะล้างออกได้ เหนื่อยน่ะยะ0-o

"ยูทริฟ เกิดอะไรขึ้น"

พวกพี่ๆที่ทำงานวิ่งกรูเข้ามาถามฉันอย่างเอาคำตอบ เอ๊ะนี้มันอะไรกันเนี้ย

"อะไรหรอค่ะ"

"เธอหายตัวไป"

"อ้อๆ"

ตายจริงๆฉันเองก็สงสัยนะเนี้ยยย บอกไปก่อนว่ามีคนมาช่วยไม่งั้นโดนด่าเละเเน่

"ว่าไง"

"เออ มีคนมาช่วยหนูนะค่ะ"

"อุ้ยตายจริง ดีจัง พี่ล่ะอดเป็นห่วงไม่ได้"

พี่เข็มกอดฉันอย่างห่วงใย เฮ้ออ ฉันเองก็ห่วงตัวเองเหมือนกันไม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นอีก ไม่รู้ว่าฉันจะทำยังไงต่อดี ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย ภาพหมาป่าอะไรนั้นอีก เเล้ววินเทอร์ล่ะ???

@พักกลางวัน

ฉันตัดสินใจไม่กินข้าวกลางวันเเต่ไปหาวินเทอร์ที่ห้องทำงานเขา เผื่อเขาจะอยู่ที่นั้น 

ตึกๆ

ฉันเดินตามทางเดินไปโดยไม่คิดถึงเรื่องหมาป่าอะไรนั้น เฮ้ออออ ทำไมต้องเกิดเรื่องบ้าอะไรนี้ด้วยนะ

"จะมาหาใครครับ"

"อุ้ย"

ยามนี้น่าา ฉันก็ลืมไปทางนี้มันหวงห้ามนี้น่า ห้ามให้บุคคลนอกเข้า เชอะ ทำไงดีนะ

"คุณครับมาหาใคร"

"มาหาคุณวินเทอร์ค่ะ ไม่ทราบว่าเขาอยู่มั้ยค่ะ"

"อ้อ ไม่อยู่ครับ คุณวินเทอร์ไม่เข้ามาทีครับสงสัยจะไม่มาวันนี้"

"อ้อๆค่ะ ขอบคุณมากค่ะ"

ฉันรีบเดินหนีออกมาให้เร็วที่สุด กรี๊ดดด อีตายามบ้านั้นคงสงสัยว่าฉันถามถึงวินเทอร์ทำไมสินะ กรี๊ดดด อายๆ ให้ตายเถอะ  ><

.... รีบกลับไปดีกว่า เชอะ-___-