Princess 4 นายเย็นชากับยัยขนมหวาน
เขียนโดย 
WinterPrincess
วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.47 น.
แก้ไขเมื่อ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2558 19.22 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) เริ่มแผนแก้เผ็ด+เบื้องหลังหวานๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันนัดแน๊ะกับเรเอลไว้ว่าเราจะโกรธกันในวันรุ่งขึ้น...คิๆๆๆ เกิดมาพึ่งจะเคยแกล้งคนในครอบครัว เลิศล้ำมากๆ ก็เล่นให้เสียน้ำตาจนทิชชู่เต็มห้องเช่นนี้ไม่โกรธก็โอเวอร์ละ เอาล่ะไปดูตอนเช้าเลยไหม..มาพล่ามอะไรตอนล่ะฉัน
-------- รุ่งเช้า -------------
หาวววววววววววววว~~เช้าผิดปกติ คือ ฉันตื่นตอนตี 5 แฮร่ๆ เช้ามาก คือฉันตื่นเต้นน่ะ เลย..Not Sleep
"คุณหนู...ทำไมตื่นเช้าจังคะ" พอเดินลงมาฉันก็เห็นพี่สาวทั้ง 3 คุณพ่อ คุณแม่ และคนที่เอ่ยทัก..แล้วนี้เรเอลไปไหนล่ะห้ะ!!!ไม่มาตามแผนเลย
"นอนไม่หลับค่ะ" ฉันตอบเสียงเรียบๆแล้วทำตึงใส่เรียว...บทบาททะลุจอค่ะ
"กินข้าวไหม..." ฮานอยเดินเข้ามาถามพร้อมเอามือวางที่ไหล่เบาๆ
"ไม่ล่ะ...ฉันไปข้างนอกก่อนนะ" อาการพูดน้อยจะติดปากแล้ว เดินไปโทรศัพท์หาเรเอลดีกว่า
------ ด้านนอก ท้ายบ้าน? ---------
"เบอร์...นี่ไงๆๆ" ฉันดี๊ด๊าพอหาเบอร์เรเอลเจอ
ตู๊ดๆๆ! ตู๊ดๆๆ!!
กริ๊ก!
'ฮัลโหล..' เสียงเรเอลดังขึ้น
"นายอยู่ไหน!!"
'ห้องนอน'
"นอน..นายยังนอนอีกหรอ ทำไมไม่มาช่วยฉันห้ะ!!" เมื่อรู้ว่าเริ่มเสียงดังฉันก็แผ่วเสียงลงก่อนพูดกับเรเอลอีกครั้ง
"ลงมาได้แล้ว"
'อืมมมมมมม..ง่วงนอนนนนน เธอก็รู้ว่าเมื่อคืนฉันต้องแกล้งร้องไห้เข้าห้องไปตามที่เธอบอก ตาบวมจะตายละ' เรเอล..บ่นอะไรของนายน่ะ!!
"นี่...ฉันบอกให้ลงมาก็ลงมาวันนี้เราต้องตีบทให้แตกนะรู้ไหม?"
'อะไรคือข้อแลกเปลี่ยน'
"แลกเปลี่ยนอะไร!!"
'จูบ...ให้ได้ไหม' จะ!!!จูบ!! ตอนแรกก็นึกว่าตุ๊กตาหมีน้อยเล่นฮูล่าฮูป ที่จะเอาจูบเลยหรอ?ไม่ด๊ายยยยยยยย -/////-
"เออๆๆๆ รีบลงมาล่ะ" ไหนบอกไม่ได้ไง - -
เขาวางสายไปแล้ว ท้องเริ่มร้องแล้วทำไงดี...อืมมมม รอกินพร้อมเรเอลตอนออกไปข้างนอกดีกว่า วันนี้เราจะต้องออกไปด้านนอกและกลับมากลายเป็นเรื่องใหญ่ ฮิ้วววววววว~ คนสวยฉลาด
ฉันเดินเข้าบ้านมาพอดีประจวบเหมาะกับที่เรเอลเดินลงมาพอดี ชิ้ง~~ ฉันส่งสายตาบอกว่าตามแผน เรเอลพยักหน้าเบาๆก่อนที่จะเริ่มเข้าบทบาทคือ...ง้อฉัน ^^
"คัพเค้ก.." เรเอลเรียกฉัน ฉันเดินผ่านก่อนเอากระดาษโน๊ตที่เขียนไว้เมื่อกี้ยัดใส่มือเรเอล และแล้วก็จากไป..เฮ้อ..แต่ฉันสังเกตุได้ว่าพวกพี่ๆเขามองการกระทำอยู่...แต่ไม่เห็นตอนยัดเขาไปนะเพราะฉันแกล้งเดินชน..เอ่อ..ขอให้มโนแบบนั้นไป
"เรเอล..ทานข้าวก่อนไหม พวกเราจะช่วยหาวิธีง้อให้เอง" เสียงยัยฮานอยพูดขึ้น และหลังจากนั้นเรียวก็เดินมาที่เรเอล
"ไปทานข้าวก่อนเถอะ เมื่อคืนนายก็ร้องไห้มาเยอะแล้วหนิ"
"ฉันไม่หิว..ขอขึ้นห้องก่อนนะ" ระหว่างนี้แหละ...ฉันเดินลงมาพร้อมกับกระเป๋าสะพายและ...เป้!
"คัพเค้ก!!เธอจะไปไหน!!!"
"ฉันจะไป...หาที่นอนที่อื่น"
"คัพเค้ก..." เรเอลเรียกอีกครั้ง
"และฉันจะหนี...หน้าคนเลว!!!!" พอพูดจบฉันก็เดินออกไปจากบ้านทันที แม้จะมีคนร้องห้าม พูดนั่นนี่ แต่ฉันก็ยืนยันที่จะไป..คิๆ ไปสวีตกับคู่หมั้นต่างหาก
ฉันขับรถออกมา พร้อมกับส่งข้อความบอกเรเอลให้ปิดจีพีเอสด้วย จะได้ไม่มีใครหาเจอ ฉันไปที่หาดส่วนตัวที่ที่ไม่มีใครไปมาตั้ง 15 ปี..ฉันตัดสินใจไปที่นั่นเพราะการสวีตมันต้องเป็นที่ทะเลสินะ ฉันแวะซื้อกุ้ง หอย ปู ปลามาเยอะแยะเลย หวังว่าเรเอลจะมานะ
------ ผ่านไป 30 นาที --------
บรึ๊นนนนนนนนนนนนนนน!!!
ตอนนี้ฉันทำกุ้งเผาและแล้วพระเอกก็มาแล้วสิ
"ที่ร๊ากกกกกกกกก...หิวจังเลย ข้าวเช้าก็ไม่ได้กินนะเนี่ย" นั่นไง ผิดคำที่ไหนล่ะ
"อื้มมมมมมมม..ไปนั่งก่อนสิกุ้งใกล้สุกแล้ว"
"น้ำจิ้มเธอทำหรือยัง" !!!จริงสิ!!
"ยะ!!ยัง..." เขาทำหน้าแบบ ว่าแล้วววววววววววว อะไรประมาณนี้แล้วก็เดินไปทำน้ำจิ้ม หลังจากนั้นเราก็ทานข้าวกันอย่างอิ่มหน่ำสำราญ
"กินของหวานไหม.."
"อิ่มจะตายแล้ว ยังจะให้กินอีกหรอ"
"ไหนบอกชอบของหวาน"
"ก็ชอบนะ...แต่ว่าฉันอิ่มแล้ว"
"งั้น...ฉันมีของหวานให้เธออีกอัน อันนี้ไม่ต้องกินให้อิ่ม"
"อะไร?" ไม่ทันขาดคำ เขาโน้มหน้าเข้ามาประกบริมฝีปากกับฉันทันที ตกใจเหมือนกันแต่...มันนุ่มอ่ะ เอ่อ ฉันอาจจะโรคจิต แต่ฉันไม่เคยโดนจูบนี่นา
"อื้มมมม" เขาร้องครางออกมาเบาๆ หลังจากนั้นเขาก็ผละออก
"อร่อยไหม?" เขาถามอีกครั้งก่อนจะเผยรอยยิ้มออกมา
"ก็....อร่อยดี" -/////-
"ชอบล่ะสิ" ^^
"อื้ม...กุ้งเจ้านี้สดดี ไว้ไปซื้อมาทำอย่างอื่นบ้างดีกว่า" ฉันเบี่ยงเบนก่อนจะเข้าเรื่องลึกไปกว่านี้ และเราก็ล้างจานกัน เขาชวนฉันไปเดินเล่นที่ชายหาดและเราก็ถ่ายรูปกัน ตอนที่เข้าเฟสบุ๊คเสียงข้อความของฉันกับเรเอลดังสลับกันแทบจะหลอนหู...
"ทุกคนดูกังวลเนอะ นี่ส่งคลิปนี้มาให้ด้วย" เขาเปิดคลิปเสียงให้ฟัง เป็นเสียงเรียวบอกว่าหาทางง้อให้ได้แล้ว คือเรียกง่ายๆว่านางจะบอกทุกอย่างให้ฉันฟังเอง
"อืมมมมม...เอาไงดี"
"บอกเลยไหม ฉันว่าถ้าบอกนะฉันจะพาเธอเที่ยวรอบโลกเลย"
"ฉันไม่ใช่ยัยฮานอยนะ...อืมมมม แต่บอกก็ดี...หรือไม่บอกดี"
"ยัยบ๊อง"
"โอ๊ย!!" เขาเอามือมาเขกหัวฉัน
"ตกลงจะยังไง..."
"ไว้พรุ่งนี้เราอัพรูปคู่ลงเฟส ฉันว่าทุกคนน่าจะรู้"
"เอางั้นก็ได้"
"เอ๊ะ หรือว่าไม่บอกดี"
"อยากโดนจูบอีกหรอไง" เขาทำหน้าเรียบๆก่อนจะบอก เพราะกลัวจูบ..เอ่อ..เลยเงียบปากไป 5555555 คนบ้ากลัวจูบก็คัพเค้กนี้แหละ
เพลงอาจไม่เข้า ขออภัย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
