Princess 4 นายเย็นชากับยัยขนมหวาน

6.8

เขียนโดย WinterPrincess

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.47 น.

9 ตอน

0 วิจารณ์

9,976 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2558 19.22 น. โดย เจ้าของนิยาย

9) เฉลยความจริง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

-ณ ที่บ้าน-

"2 คนนั้นป่านี้จะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้"

"นั่นสิ หนีออกไปทั้งคู่แบบนี้เราต้องซวยแน่ๆ"

"นี่ๆๆ ถึงคราวฉันคงไม่มีแบบนี้ใช่ไหม?"

พี่สาวทั้ง 3 คนกำลังทะเลาะกันเรื่องของฉัน...จะเรียกว่าทะเลาะก็คงไม่เหมาะต้องเรียกว่า ระแวง!

เพราะไม่รู้ว่าโจทย์แบบนี้จะมีอีกไหมหรือยังไง

"ฉันว่าลบข้อนี้ออกไปเหอะมันไม่ได้สร้างสัมพันธ์อะไรเลย"

"ใช่!! ครอบครัวของเรามีแต่คนแปลกๆ"

"แกจะว่าตระกูลตัวเองเพื่ออออออ"

'ติ๊งต๊อง!' คัพเค้กแท็กชื่อคุณบนเฟสบุ๊ค...

"O_O!!!!" เรียว

"\O0O/" เหมียว

"\\O0O//!!!!!" ฮานอย

ภาพรูปคู่ของฉันกับเรเอลคงทำให้หลายๆคนตะลึงจึงโป๊ะ ไม่นานฉันกับเรเอลก็เดินเข้ามาในบ้าน

ความจริงคือเราอยู่หน้าปากซอยฉันอัพรูปนั้นแล้วก็นั่งกินก๋วยเตี๋ยว เอาความจริงคือยิ่งสนิทกับเรเอลยิ่งรักเขามากๆ มากที่สุด เราไปดูแหวนแต่งงาน ชุดและก็ตรีมมาเรียบร้อยซึ่งคุณพ่อกับคุณแม่ของฉันและเขาก็ทราบเรื่องแล้วแต่ยัยพี่สาวทั้ง 3 ยังไม่รู้..ตอนนี้ก็รู้แล้วแหละ เพราะมองหน้าฉันแบบ..เหมือนคนพึ่งตื่น

"คือ!!" เรเอลพยายามจะอธิบาย

"เรื่องมันเป็นยังไงกันแน่" เรียวถาม

"คือ...เมื่อคืนวันนั้นคัพเค้กมาได้ยินการประชุมพอดีน่ะครับ..เลย.."

"ไม่ใช่หรอก!" ฉันพูดขัดขึ้นมาก ไหนๆก็จะบอกอยู่แล้วก็บอกไปเลยเหอะเนอะ

"ฉันไม่ได้ยินอะไรหรอก ^^"

"ห้ะ!!!" เรเอลตกใจ

"คือ...เมื่อเดือนก่อนฉันเข้าไปที่ห้องคุณพ่อเพราะลืมของไว้แล้วก็ไปเจอกับกระดาษกฎของการหมั้นว่าหมั้นเสร็จดูแล้วรักกันจริงไหมถ้ารักก็แต่งงานต่อถ้าไม่ก็ไม่ต้องแต่งและถอนหมั้นไปเลย..."

ทุกคนตั้งใจฟังมาก

"หลังจากนั้นก็มีเรื่องหมั้นแล้วก็เรื่องอะไรไม่รู้มากมาย...จะบอกว่าเรเอลคือผู้ชายในไลน์ที่ฉันคุยด้วยมาตลอด..15 ปีแล้วหลังจากนั้นฉันก็ไม่ได้คุยกับเขาอีกเพราะเขาไปเรียนต่อเมืองนอก.."

"พอเขากลับมาเขาก็ไลน์มาบอกว่าอยู่ที่งานที่เรียวไป...ความจริงฉันก็ไปนะ จะไปเจอเขาแต่ฉันเห็นเรียว..เลยกลับมาซะก่อน"

"แสดงว่า...ที่เธอเลื่อนนัดเพราะเธอเห็นเรียว.." เรเอลพูด พี่สาวทั้ง 3 เริ่มอ๋อขึ้นบ้างหรือยังน่ะ

"ใช่ๆๆ...พอหลังจากนั้นเราก็ดันนนนเป็นคู่หมั้นกัน แต่ตอนนั้นฉันเขินก็เลยทะเลอะกับนาย...แล้วฉันก็มาพึ่งรู้ว่านายชอบกินขนมเค้กหวานๆเหมือนกัน ฉันเลยคิดว่านายคงจะดีกว่าคนอื่นๆที่ฉันเคยเจอ..."

"ส่วนกฎอะไรนั่น...ผู้หญิงที่เรียวจ้างมาชื่อสายธารเป็นเพื่อนรุ่นน้องของฉันเอง..ยัยนั่นตบหน้าฉันแรงไปหน่อยนะ..แต่คงรู้ตัวแหละเพราะตอนเจอครั้งแรกแล้วด่าฉันว่าหน้าด้านยัยนี่สีหน้าไม่ค่อยจะดีซะเท่าไหร่เพราะฉันดันเป็นติวเตอร์ให้ยัยนี่ซะด้วย..."

"เดี๋ยวๆๆๆ!!!" ฮานอย

"เธอไปเป็นติวเตอร์ตอนไหน???" เหมียว

"ตอนเจอกับเรเอล..ครั้งแรก >///<" อ่าว..พึ่งเขิน..จะบ้าตายย

"แล้ว...สรุปคือรักกันมาก่อน" เรียว

"อื้มมมม >///<"

"คบกันมาแล้ว 15 ปี" ฮานอย

"ใช่ๆๆๆ >////<"

"หึ!!ให้ตายเถอะตอนแรกฉันคิดว่าแกโสด.."

"แหมๆๆๆ สวยขนาดนี้โสดก็แปลกดิ ที่สำคัญน่ะนะ..คุณพ่อจริงๆแล้วไม่ได้รู้จักกับพ่อของเรเอลซะหน่อย.."

"ห้ะ!!!!!!!" พี่สาวทั้ง 3 รวมทั้งคุณแม่และป้าน้ำใจที่เดินมาสมทบ

"ใช่ครับ..ผมเป็นคนบอกคุณพ่อให้ทำตัวสนิทๆและขอลูกสาวเขามาเลยน่ะครับ" เรเอลอธิบาย

"โอ้มายก๊อดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!" คุณแม่โวย..

ฮิๆๆ และแล้ววันนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดีเพราะฉัน...จะบอกว่าเกือบเน่าแล้วเพราะว่าคุณแม่ทั้งโวยวายใส่ฉัน คุณพ่อ แล้วก็เรเอล..เรื่องที่ไม่บอกเธอว่าที่แท้แล้วรู้จักมักจี่กันมาก่อน...แต่ฉันก็โดนพ่อเอ็ดเรื่องที่แอบคบกับเรเอลลับๆโดยที่ไม่บอก

และเช้าวันรุ่งขึ้นทุกคนก็พากันเตรียมงานรวมถึงฉัน การ์ดเชิญต่างๆถูกนำไปแจกตามญาติผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่าย ฉันอยากจัดพิธีงานแต่งให้เหมือนในเทพนิยาย...แน่นอนเขาตกลงเพราะเขาชอบในสิ่งที่ฉันชอบโดยไม่ฝืนใจ..และฉันก็รักเขาโดยไม่ฝืนใจเหมือนกัน

THE END