Princess 4 นายเย็นชากับยัยขนมหวาน

6.8

เขียนโดย WinterPrincess

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.47 น.

9 ตอน

0 วิจารณ์

11.58K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2558 19.22 น. โดย เจ้าของนิยาย

4) ความรู้สึกตื้นๆ+ว่าที่ภรรยา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แสดงว่า...
"ฉัน...." เขาพูดพึมพำอะไรไม่รู้แต่ฉันก็พูดขัดซะก่อน
"นายไม่ชอบพี่สาวฉันสินะ...ทำไมหรอ! เรียวไม่ดียังไง! ทำไมนายไม่ชอบเธอ!!" เขามองหน้าฉันนิ่งๆ ก่อนจะตอบว่า
"ดีแค่ไหน...ก็สู้คนที่นิสัยเหมือนกันไม่ได้หรอก" นิสัยเหมือนกัน!!?? เกี่ยวกันตรงไหนไม่ทราบห้ะ!!
"แล้วอะไรคือที่เหมือนกัน!!" เริ่มฉุนละ!! พี่เรียวออกจะสวยเซ็กซี่ กุลสตรีไทยแห่งชาติ ไม่เคยมีใครปฏิเสธความสวยของพี่ฉันเลยสักนิด! แล้วหนังหน้าแบบหมอนี่ กล้าดียังไงถึงมาปฎิเสธคนสวยๆแบบพี่ฉัน
"ไหนล่ะ!!! อะไรที่นายเอามาตัดสินว่าไม่ชอบพี่ของฉัน!!!!"
"พี่สาวเธอ...ชอบกินขนมเค้กหรือเปล่า"
อึ่ก!!
ขนมเค้กหรอ??!!! ตลอด 19 ปีที่ผ่านมา เรียวไม่เคยกินเค้กแม้แต่นิดเดียว..ฉันจำได้ว่าตอนม. 4 ฉันเคยซื้อเค้กให้เรียวด้วย แต่เธอไม่กินแถมบอกว่ามันจะทำให้อ้วน เรียวเลยไม่สนใจที่จะกินขนมหวานหลังทานอาหารเสร็จเลย จะบอกว่า เรียวอ้วนเร็วมากกกกกกกกกก เธอก็เลยเกลียดการกินของหวานๆที่จะนำพาความขี้เหร่มาให้เธอเหมือนตอนที่เธออยู่ ป. 3 ล่ะมั้ง
"ว่าไง...พี่สาวเธอไม่ได้ชอบกินขนมเค้กใช่หรือเปล่า" เขาถามซ้ำ
"ใช่!! แล้วมันเกี่ยวอะไรกับการกินเค้กไม่กินเค้ก!!!" ใช่!!มันเกี่ยวอะไรกัน แค่พี่สาวฉันไม่กินเค้กแค่นี้เนี่ยะนะ!!มันไม่ใช่เรื่อง...!
"ก็เพราะคนที่ไม่กินเค้กจะอยู่กับคนกินเค้กไม่ได้น่ะสิ" เขาบอก ว่าไงนะ!!คนไม่กินเค้กจะอยู่กับคนกินเค้กไม่ได้...หมายความว่า...
"นายชอบกินเค้ก!!"
"ถึงได้บอก ว่าถ้าฉันชอบพี่สาวเธอ ฉันก็ไม่มาเป็นคู่หมั้นเธอหรอก" ถ้าอย่างนั้น...
"คัพเค้ก!!" เรียว!
"เรียว!! เธอหายโกรธฉันแล้วใช่ไหม! ใช่ไหมเรียว.." ฉันวิ่งไปจับมือเรียวแล้วก็เขย่าเบาๆเพื่อให้เขาใจอ่อน แต่มันอาจจะไม่เป็นแบบนั้น เรียวสะบัดมือฉันและก็ขว้างสิ่งของบางอย่างใส่หน้าฉันอย่างแรง
"โอ๊ย!!" มันคือสร้อยคอมือรูปดาวที่ฉันเคยให้เรียวไว้ ตอนเรียวมีความรักครั้งแรก...แฉกของดาวบาดเข้าแก้มฉันอย่างจังเลย
"คัพเค้ก!!!" เรเอลวิ่งเข้ามาโอบฉันไว้ก่อนที่ฉันจะเซล้มลง
"เอาของๆเธอคืนไป!!! ตั้งแต่ฉันได้มันมา!!ฉันไม่เคยจะได้ความรักจากใครเลยทั้งนั้น!!!!" เรียวพูดแล้วมองหน้าฉัน
"เกิดอะไรขึ้นน่ะ คัพเค้ก เรียว เรเอล!!!" คุณแม่ที่วิ่งมาตะโกนถามเหตุการณ์ตรงหน้า พอฉันหันหน้าไปหาท่าน ท่านก็ทำหน้าตกใจมากๆ เพราะรอยแผลที่แก้มมีเลือดไหลออกมาซะอาบเลย
"ฉันว่าเธอไปทำแผลก่อนเถอะ ก่อนที่เลือดจะไหลหมดตัว"
"ไม่เป็นไร...เรียว..ฉัน.."
"ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น!!!! คนอย่างเธอ..!! เป็นตัวกาลกิณีในชีวิตฉัน!!!!"
"เรียว!!!" คุณแม่จะดุแต่ก็ไม่ทันซะแล้ว เรียวเดินไปนู้นแล้ว และก็ปิดประตูโดยไม่สนใจใครทั้งนั้น
"ทำไมเรียวทำแบบนี้!!! แม่จะไปคุยให้เอง!!!"
"อย่าค่ะคุณแม่!!!" ฉันคว้ามือแม่ไว้
"ทำไมล่ะคัพเค้ก!!"
"ยังไงเรียวก็พี่สาวหนูนะคะ..."
"คัพเค้ก..." คุณแม่ทำเสียงอ่อน..
"ผมว่า...พาว่าที่ภรรยาของผมไปทำแผลก่อนไหมครับ.."
"ดีจ้ะๆๆ"
"เฮ้ย!!ใครเป็นว่าที่ภรรยาของคุณ!! นี่!!" เค้าไม่ฟังอะไรฉันพูดเลย..เอ๊ะ!!ฉันเรียกเค้าว่าคุณนี่นา!! ไม่นะ!!! คำนี้มัน......!!!!!!!!!!!