Princess 4 นายเย็นชากับยัยขนมหวาน

6.8

เขียนโดย WinterPrincess

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.47 น.

9 ตอน

0 วิจารณ์

9,980 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2558 19.22 น. โดย เจ้าของนิยาย

3) ห้องนอน+ความจริงของพี่สาว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ง่วงนอนชะมัด ฉันไม่เคยนอนดึกขนาดนี้มาก่อน ตอนนี้น่ะหรอ 4 ทุ่มกว่าๆแล้วล่ะ ก็มัวแต่เถียงเรื่องถ้วยตวงกับหมอนั่นอยู่น่ะสิ ชิส์~~หล่อซะเปล่า ดุชะมัดเลย
แบบนี้นะ ฉันไม่เอาด้วยหรอก เดี๋ยวเกิดฉันโมโหใช้ท่าคาราเต้+มวยไทยขึ้นมา มีหวังตายคาตรีนแน่ๆ
การอาบน้ำแร่แช่น้ำนมนี่ดีจริงๆ หลังจากนั้นฉันก็เตรียมตัวสลีฟแล้วล่ะ ฝันดีนะคะ ^.<
----------- รุ่งเช้า(อีกแล้ว) ------------
อะไรมันหนักๆล่ะเนี่ย...หืมมม..ทำไม..แขนฉันมาอยู่ตรงท้องได้ล่ะ ก็แขนฉันอยู่นี่นี่นา...แล้วนี่แขนใครล่ะเนี่ยะ!...O_O!!!! ระ!!!ราเอล!!!แขน..ของ!!!!
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!" ไอ้บ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!
ปั๊ก!!!
ตุ๊บ!!!
"โอ๊ย!!!" ฉันถีบราเอลเพราะการตกใจของฉันมันยิ่งใหญ่ไปสินะ แต่มันก็น่าตกใจนะ เขา!!มา!!นอนที่นี่ได้ยังไงล่ะเนี่ย!!!!
"นาย!!!นายเข้ามาได้ยังไง!!!!"
"เดินมา" กวน!!!
"รู้!!!แต่นายเข้ามาได้ยังไงฉันล็อคห้องแล้วนะ!!!!!!!"
"ป้า...น้ำใจ" เขาพูดแล้วก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว..
"นายจะทำอะไร!!!!" ฉันเด้งขึ้นจากเตียงทันที เขา...จะอาบน้ำหรอ!!! ไม่ได้นะ!!!
"อาบน้ำ..." สายตาเฉยๆแบบนั้น กรี๊ดดดด จะมาอาบที่นี่ได้ยังไง!!!
"ไม่ด๊ายยยยยยยย!! ออกไปอาบที่อื่นเดี๋ยวนี้นะ!!!!!" ฉันดึงตัวเค้าไม่ให้เค้าเข้าไปในห้องน้ำ มันเลยเกิดปรากฎการทางธรรมชาติขึ้น
ฟึ่บ!!
การจ้องตากันเกิน 4 นาที อาจจะตกหลุมรักกันได้ แต่...ยิ่งขยับหนี กับกลายเป็นว่ายิ่งติดแน่น...
แอดดดด!!
"คัพ!!!..."
พึ่บ!!
เราสองคนหันไปทางต้นเสียงทั้งที่ยังทับตัวกันอยู่
"พี่เรียว!!!!!!!!!"
ซวยแล้ว!!!
ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!
"เรียว!!!" ฉันคว้าแขนเรียวระหว่างที่เธอกำลังวิ่งลงบันได..
"ปล่อยฉัน!!!" เรียวสะบัดและวิ่งต่อไป..
"นี่เรียว!!!" วิชาเทคอนโดช่วยได้...ฉันลอยตัวมาดักหน้าเรียว(จินตนาการเอาเองนะ)
"ถอยไป!!!"
"ไม่!! ทำไมเธอต้องโกรธฉันด้วยล่ะ!"
"ถอยไปนะ!!! เธอไม่มีสิทธิรู้!!!"
"นี่เรียว!!!" ฉันคว้าแขนไว้
"เธอเป็นอะไรของเธอ!!"
"อย่างเธอจะไปรู้อะไร!! พี่สาวชอบอะไรเธอยังไม่รู้เลย!!!! เรียวบอกก่อนจะสะบัดมือฉันแล้ววิ่งหนีไป!"
ว่าไงนะ...ชอบงั้นหรอ??
หรือว่าวันนั้นที่เรียวมาหาเรา...เพราะจะบอกเราว่า เรียวชอบเรเอลงั้นหรอ?!!
โธ่เรียว! ฉันต้องอธิบายให้เรียวเข้าใจ ว่ามันเป็นอุบัติเหตุเหมือนในหนัง...ที่นางเอกมักล้มทับพระเอก...เอ่อ..แต่ของฉันสลับกัน..เอ๊ะ..!!นางเอก...พระเอก! เฮ้ย!!จะบ้าหรอ..ไม่ใช่ๆ! แทนตัวแทนแบบนี้เรียวก็ตีความไปเรื่อยเลยสิ...ต้องเป็นนางร้ายที่อ่อยพระเอก
เอ๊ะ!! แต่ว่านางร้ายอ่อยพระเอก...มันก็เลวร้ายเหมือนกันนี่นา!
ปั่ก!!
อ่าว?!! อกใครฟร่ะ!!
"นาย!!!" เรเอลนี่เอง...เขามาทำอะไรหน้าห้องคุณพ่อล่ะ
"พี่สาวเธอเป็นไงบ้าง"
"เป็นไงล่ะ ก็โกรธฉันน่ะสิ" ตอบแบบเสียงเศร้าๆ
"ฉันเองก็พึ่งรู้ว่าพี่สาวเธอคือยัยหน้าหวานคนนั้น..." หือ!ยัยหน้าหวานคนนั้น หมายความว่าไง! เรเอลเคยเจอเรียวที่ไหนหรอ
"นายเจอเรียว..."
"วันงานที่ฉันรับรางวัลน่ะ...วันนั้นพี่สาวเธอบอกชอบฉันด้วยนะ"
"วะ!!!ว่าไงนะ!!!" อึ้งค่ะอึ้ง เรียวเนี้ยะนะจะบอกชอบเรเอล!! แล้วเรียวไปเจอกับเรเอลตอนไหน..ทำไมฉันไม่รู้!! อะไรกันเนี้ยะะะ!!
"แล้วนายตอบว่าไง...ชอบใช่ไหม!"
"ถ้าชอบ..คงไม่ยอมมาเป็นคู่หมั้นเธอหรอก.." แสดงว่า....