หนุ่มสุดป๊อปกับสาวสุดซ่าส์

     เช้าวันต่อมาเป็นวันแข่งกีฬาสีจร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา    เฮ้ออ ช่างเป็นเช้าอันสดใสเสียจรี๊งงงงเหมาะกับชัยชนะอันภาคภูมิใจของฉันมากจ๊ะ เฮะๆๆๆ
โซระ:อายากะ บ่นอะไรงุบงิบๆอยู่คนเดียวน่ะ เดี๋ยวก็ไปเตรียมตัวสายหรอก!
อายากะ:อ่า จ..จ้า ไปเดี๋ยวนี้เเหละ(คิด:ทำไมเดี๋ยวนี้โซระตะคอกใส่เราบ่อยจังหว่า ตั้งแต่ตอนที่กลับมาจากบ้านอีตายูมะ แล้วมาเล่าให้โซระฟังว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ก็ตั้งแต่ตอนนั้นเลยที่โซระเริ่มตะคอกฉันมาอ้ะ เอ๊ะ! หรือหึงยูมะหว่า)
 
???:วันนี้เธอเตรียมตัวรับชัยชนะอันย่อยยับของเธอไปได้เลย ยัยบ้าพลังปัญญาอ่อน!!
อายากะ:หน็อยยย เปิดปากมาหมาก็เห่าแต่เช้าเลยนะ อีตาขี้เก๊ก!!
ยูมะ:อ่อหรออ นี่รับความจริงไท่ได้รึป่าวน้า ถึงได้มาว่าฉันเนี่ย~~~
อายากะ:ว๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!<<<<แปลงร่างเป็นกิ้งก่าพ่นไฟไปแล้วเนี่ย
โซระ:.....................
อายากะคิด:อ๊ะ แย่ละ เผลอคุยกับอีตานี่จนเพลินเลยลืมโซระเลย งอนยังฟ่ะเนี่ย --*
???:อายะจังงงงงงง
อายากะ:ใครฟ่ะ บังอาจมาเรียกฉันว่า"อายะจัง"!
    เมื่ออายากะหันไปแล้วต้องถึงกับช็อคเพราะ ต้นกำเนิดของเสียง"อายะจัง"ก็คือ.......คุณเเม่นั่นเองงงงงงงงงงง~~~~~~~~~~~
อายากะ:ม...เเม่มาที่นี่ได้ไงคะ 
แม่:ก็แหมมม อายะจังวิ่งทั้งทีคุณแม่ขา จะรออยู่เฉยก็กะไรอยู่ ต้องมาเชียร์สิคะะะะะะะะ
อายากะ:ไม่ต้องก็ได้คะ คุณเเม่ขา  (หนูอายเพื่อน)
       ยูมะโค้งอย่างสุภาพ ทำเอาได้ใจคุณแม่ของอายากะอย่างแรงเลยจ้าา
แม่:ต๊ายยยยยยยยย เทพบุตรสุดหล่อคนนี้เป็นใครคร้าาาาา คุณลูกขาาาาาาาา >[]< กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หล่อจังเลยคร้าาาาาา<<<พูดด้วยทาทีที่ตื่นเต้นไม่พอ ยังกระโดดดึ๋งๆอีด ลูกได้นิสัยอย่างงี้มาจากแม่แน่
ยูมะ&อายากะ&โซระ: - -*
 
" ประกาศ ประกาศ ขอให้คนที่ลงแข่งวิ่งกรีฑา มารวมตัวกันที่จุดสตาร์ทเดี๋ยวนี้เลยคะ ขอย้ำนะคะว่า เดี๋ยวนี้!!"พอเสียงประกาศจบลงปุ๊บ เสียงฮือหาก็ดังขึ้นมาทันทีทีนใด โดยเฉพาะเธอคนนี้....
แม่:อร๊างงงงงง คุณลูกขา ตั้งใจว่งนะคร้าา สู้ๆๆๆๆๆๆนะค้าาาาาาา เดี๋ยวคุณแม่ไปรอตรงนู้นนะค้าาาาา
อายากะ:อ่า...คะ
ยูมะ:แม่เธอนี่เป็นแบบนี้ตลอดเลยหรอ?
อายากะ:อ่อ...ก็.......
โซระ:ก็เป็นแบบนี้ตลอดละจ๊ะ ยูมะคุง
 ยูมะ:หรอ?
อายากะ:อ..อาฮะ
ยูมะ:ยังไงก็เหอะ เราไปเตรียมตัวกันได้เเล้ว รับรองเธอได้เห็นความยับเยินของตัวเองเเน่!
อายากะ:นั่นมันคำพูดของฉันต่างหากย่ะ!
โซระ:อ่า.....ถ้าเเข่งกันจบเเล้ว..... ยูมะคุงเราไปกินข้าวด้วยกันนะ! ><
ยูมะ:???
โซระ:ด...ได้มั้ยจ๊ะ
ยูมะ:เอ่อ...(มองหน้าอายากะ)
อายากะ:ไปสิยูมะ อ้ำอึ้งอยู่ทำไม! ไปเลย!!
ยูมะ:ไม่ไปอ้ะ โทษทีนะ
 พูดจบยูมะก็ลากแขนอายากะไปที่จุดสตาร์ท
อายากะ:นายพูออาร๊ายยยยออกป๊ายยยยยยยยย!!
ยูมะ:ก็ฉันไม่อยากไปนิ่
อายากะ:ไมอ้ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ยูมะ:พูกมากน่ายัยเอ๋อ!
ครู:นี่ตรงนัั้นนะ จะถึงคิวแล้วนะ มาเตรียมตัวตรงนี้เลย
อายากะ:ค่า! เอาไว้แข่งเสร็จ่อนค่อยตอบก็ดะ
ยูมะ:งั้นมาพนันกัน
อายากะ:หืม...พนัน...................เฮ๊ย!!!!!!นายเล่นไพ่หรอ!?!
"โครม!"
ยูมะ:เล่นไพ่บ้านเธอสิ!
อายากะ:ก็นายบอกว่า พนัน นี่
ยูมะ:เฮ้อ ยัยเด็กไม่รู้เรื่องเอ๊ย
อายากะ:อ่าๆ สรุปจะพนันอะไร
ยูมะ:ก็ถ้าเธอแข่งชนะฉันจะยอมเป็นทาสเธอ1วันเต็ม แต่ถ้าเธอเเพ้ฉันละก็.....
อายากะ:ฉันก็ต้องเป็นทาสให้นาย1วันเต็มช้ะ?
ยูมะ:ไช่!
อายากะ:ได้!! ไม่มีปัญหาย่ะ
ยูมะ:เหอะ งั้นก็สวยสิ
ครู:เตรียมตัว..........ระวัง...................ไป!!
 ฮึ อีตายูมะหวังจะชนะฉันหรอ เร็วไปร้อยล้านปีเเซงปีย่ะ โฮะๆๆๆๆ
ครู:โหวว เป็นการแข่งขันที่สูสีจริงๆนะคะ ดูสิคะ ทั้งคู่อยู่ติดๆกันเลย เอ๊ะๆ ไม่สิ คุณคาซาชิ ยูมะ แสงคุณ จิฮิโระ อายากะ ไปแล้วค่า~~~~~
อายากะ:เอ๊ะ แซงหรอ ไม่จริงน่า...
 อายากะมองไปข้างหน้า
อายากะ:เเว๊กกกกก แซงไปเเล้วจริงๆด้วย! แต่ใครจะไปยอมแพ้ย่ะ ย้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(วิ่งเต็มกำลังใส่เกียร์หมาเบอร์4เลยจ้า)
ยูมะ:เหอะ คิดหรอว่าจะชนะฉัน เร็วไปล้านปี!
 และเเล้วยูมะก็วิ่งเเซงไปอีกแสงจนอายากะวิ่งไม่ทันเบยยย
ครู:คุณคาซาชา ชนะเเล้วค่า!!!!!!!
 "เฮๆๆๆ" ทุกคนต่างพากันดีใจไปกับอีตายูมะอะ T^T แล้วฉันล่าาาาา แล้วช้านนนล้าาาาา
ยูมะหันมาหาอายากะ
ยูมะ:เอาล่ะ อย่าลืมสัญญานะครับ คุณอายากะ.... หึๆๆๆๆ
  แค่นี้ก็รู็เเล้วว่าฉันต้องตายเเน่ๆ โฮๆๆๆๆๆๆๆ