รักวุ่นๆในรั้วโรงเรียน

6.7

เขียนโดย born

วันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.03 น.

  7 chapter
  3 วิจารณ์
  10.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2558 21.03 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) เด็กหอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ถึงแล้วลูก"พ่อของเนตรพูดเมื่อมาอยู่หน้าหอของโรงเรียนเลิศทุกจตุรัสทิศ

"ค่ะ.."เนตรพูดเบาๆเนื่องจากพึ่งตื่น เนตรนอนบนรถนานประมาณสามชั่วโมงได้เพราะมันห่างจากบ้านของเนตรไกลมาก

"ลงรถเร็วลูก"เนตรได้ยินดังนั้นก็เด้งตัวลงจากรถเผยให้เห็นเด็กหญิงผิวสีแทนร่างโปร่งผมสีน้ำตาลแดงตาสีฟ้าน้ำทะเลสวมเสื้อเอี้ยมยีนรองเท้าผ้าใบสีดำ เนตรลงจากรถอย่างรวดเร็วและไปเปิดท้ายรถเพื่อหยิบสัมภาระต่างๆ "ไปกันค่ะ คุณพ่อ!!"

30 นาทีผ่านไป...

ตอนนี้เนตรอยู่ที่หอแล้วครับทุกท่าน เนตรเป็นเด็กหอเต็มตัวแล้ว หลังจากที่เนตรรายงานตัวว่าจะอยู่หอพักแล้วเนตรก็ได้รู้จักกับครูใหม่สองคนคือ อาจารย์ รัตติยา ใขแก้ว เป็นอาจารย์ประจำหอหญิง อ.คนนี้มีหน้าตาที่สวยงามมากถึงมากที่สุด อ.มีใบหน้าทีเรียวสวยได้รูปตาสีดำสนิทผมสีม่วงอ่อนนับได้ว่าเพอร์เฟคทุกอย่าง ส่วนอีกคนที่เนตรรู้จักคือ อาจารย์ ธนาธร ฟรานเชส เป็นอ.ประจำหอชาย เป็นลูกครึ่ง อังกฤษ-ไทย ผมสีน้ำตาลดวงตาก็สีเดียวกัน อ.คนนี้หล่อมากๆ ในความคิดของเนตร เนตรหวังว่าจะได้เจอกับท่านทั้งสองในชม.เรียน....

เนตรไม่มีอะไรทำจึงเดินรอบๆหอเพื่อสังเกตุอะไรต่างๆนานาเดินไปเดินมาเนตรก็รู้สึกว่าหอที่พักนี้ใหญ่มากพอๆกับโรงแรม แต่เนตรก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเดือนนึงหมดไปเท่าไหร่เนี่ย กับค่าน้ำ ค่าไฟ ต่างๆในหอพัก เพราะมันดูอลังการไปหมดเสียทุกอย่าง    พอเนตรเริ่มมองผังออกก็รู้สึกได้ว่า หอหญิง หอชายก็คือหอเดียวกัน แต่ว่าจะแบ่งหอละครึ่งแถบ แถบซ้ายหอชาย ส่วนแถบขวาหอหญิง แถบซ้ายจะเป็นสีขาวทั้งแถบ ส่วนแถบขวาจะเป็นสีดำทั้งแถบตรงกลางของหอจะมีกระจกกั้นเพื่อให้รู้ว่าแถบ ชาย แถบหญิง เนตรคิดอย่างตลกๆนี่ขนาดหอพักนักเรียนนะเนี่ยยังอลังการขนาดนี้แล้วห้องเรียนจะขนาดไหน 

หอพักนี่เนตรรู้สึกได้ว่ามีทั้งหมด5ชั้นด้วยกันและมีชั้นใต้หลังคาเป็นชั้นสุดท้าย เนตรนั้นจับฉลากได้ชั้นที่4(เวลาขนของก็เหนื่อยหน่อยแต่โชคดีที่มีลิฟท์)

พอเนตรเริ่มเหนื่อยกับการเดินวนไปวนมาในหอ ซึ่งไม่รู้ว่า มีที่สิ้นสุดหรือไม่ (ใหญ่เว่อร์ๆ) ก็เลยลงมาข้างล่างที่เธอขี้นมาเธอก็เห็นเด็กๆแต่ละคนเริ่มรายงานตัวเพื่ออยู่หอกันเธอก็มีสายตาที่อ่อนลงพลางคิดว่า เราคงมีเพื่อนที่ดีสักคนนะสักพัก เนตรก็เดินไปที่สวนหลังหอ เดินไปเรื่อยๆจึงค้นพบป่าร้าง มันเป็นป่าที่น่ากลัวมากๆแต่เนตรเป็นคนไม่กลัวอะไรบวกกับความอยากรู้อยากเห็นเนตรจึงเดินเข้าไป ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา...

"เธอ..เข้ามาทำอะไรที่นี่"

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา