Song of Love to you เพลงรักนี้ขอมอบให้เธอ

6.3

เขียนโดย Nam_Runtori

วันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 16.43 น.

  17 ตอน
  6 วิจารณ์
  19.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2558 18.02 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) เดท

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     วันต่อมา........

เฮ้อออออ วันเสาร์แล้วเหรอ ทำไมมันถึงเร็วจังนะ จริงสิ! วันนี้ต้องไปหามาโคโตะ น่าจะตอน...11 โมง ตอนนี้ก็.....10 โมง!!! นี่เราตื่นสายขนาดนี้เลยเหรอ!? (ประจำแหละ) จะทันไหมเนี่ย!? อาบน้ำ แปลงฟัน ชุด! เอาชุดไหนดี!? เลือกๆไปเหอะ กินข้าวๆ! วิ่งไปเลยยยยย!!!!

ถึงแล้วๆ เฮ้อออ เหนื่อยแทบตายแหนะ แล้วฉันก็เห็นมาโคโตะ! เขายืนอยู่หน้าร้านคาเฟ่ ฉันเลยวิ่งไปหาเขา

"มาโคโตะ!"

"มาริ! คิดว่าเธอจะไม่มาซะอีก มาช้าแบบนี้"

"โทดทีๆ พอดีเจอเรื่องหลายๆเรื่องระหว่างทางน่ะ"

"ตื่นสายอีกใช้แมะ" เขายิ้ม

ร..รู้ทันแหะ -_-

"ก..ก็นาฬิกาปลุกมันไม่ทำงานอ่ะ"

"อย่างเธอเนี่ยนะตั้งนาฬิกาปลุก"

รู้ทันอีกแล้วอ่ะ -_-

"ก...ก็..."

"จะอ้างอีกล่ะสิ พอๆ"

"อ..เออ.. แล้ววันนี้นายจะทำอะไรล่ะ"

"ก็...แล้วแต่เธอ..."

"จริงดิ! แน่ใจนะ"

"อ...อือ"

ก็นั่นแหละ โชคไม่ดีของเขาที่ดันรับปากไปแบบนั่น หึหึ เตรียมตัวไว้เถอะ! แล้วฉันก็ไปซื้อ ชุดใหม่ รองเท้าคู่ใหม่ ตุ๊กตาตัวใหม่ กล้วยไม้กระถางใหญ่ ดอกกุหลาบอีก 6-7ดอกเอาไว้ปักแจกัน ไปดูคอนเสิร์ต ฯลฯ โดยทั้งหมดให้เขาจ่าย 5555 วันนี้เขาคงไม่เหลือเงินอีกแล้ว แถมขายังเมื่อยจนแถบขยับไม่ได้ มีความสุขอ่ะ อิอิ

"มากไปแล้ว~"

"แหม ก็นายรับปากกับฉันแล้วนี่ ว่าจะตามใจ"

"คร้าบๆ"

อิอิ วันนี้มีความสุขจังเลย!! 5555 ฉันคิดว่ามาโคโตะเขาก็น่าจะมีความสุขเหมือนกันแหละ ถึงจะไม่มีตัง อิอิ เขาดูอารมณ์ดีขึ้นเยอะเลยนะ หัวใจของฉันเหมือนกับจะเริ่มหันไปสนใจเขาซะแล้ว ฉันก็...เริ่มจะรักเขาขึ้นมาแล้วล่ะ แต่หัวใจของฉัน...ก็ยังคงสับสนอยู่ ระหว่างมาโคโตะกับฮิโรโตะ... จะยังไงกันแน่นะ...เราเนี่ย แต่วันนี้ก็ผ่านไปด้วยดีล่ะนะ

"นี่" เขาพูด

"อะไร?"

"มีความสุขไหมล่ะ"

"ก็ต้องมีสิ! ก็นายกระหน่ำซื้อซะขาดนี่!"

"เหอะๆ นักช็อปจริงๆนะ เธอเนี่ย"

"ผู้หญิงทุกคนก็แบบนี้แหละ"

"เล่นเอาซะเกลี้ยงกระเป๋าเลยแหะ"

"5555 อยากตามใจฉันเองนิ"

"คลาวหน้าจะไม่ตามใจแล้ว"

"เอ๋!? ไม่เอาๆ"

"หึ เธอต้องทำการบ้านให้!"

"เอ๋? อะไรกันน่ะ.. นายก็ทำเองสิ"

"ข้อแลกเปลี่ยนไง"

"เฮ้ย! เอาจริงดิ"

"จริง"

แล้วเราก็เดินคุยกันไปจนถึงบ้าน แล้วฉันก็บอกลาเขาแล้วก็เดินเข้าบ้านไป...

เหนื่อยจังๆ! วันนี้ได้ของมาเพียบเลย มีความสุขจริงๆ เดี๊ยวคลาวหน้าให้มาโคโตะซื้อไวโอลีนใหม่ให้จะดีไหมน้า~ คงไม่หรอกมั้ง แพงจะตาย เหนื่อยจังเลย...

รักนะ มาโคโตะ❤️

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา