Song of Love to you เพลงรักนี้ขอมอบให้เธอ

วันต่อมา......

วันนี้ฉันก็ตื่นสายอีกเหมือนเคย คิดถึงฮิโรโตะ~ >_< เพราะมัวแต่คิดอย่างนี้น่ะแหละ ถึงตื่นสาย วิ่งความเร็วแสงเหมือนเดิม (ไม่เร็วขนาดนั้นหรอก) เหนื่อยแถบตาย พอมาถึงโรงเรียนทุกคนก็อยู่กันพร้อมหน้า แต่ฉันหาฮิโรโตะไม่เจอ เลยถามเพื่อนของเขาก็ได้เบอร์เขามา ฉันเลยโทรหาเขาทันที...

ตู้ดๆ โทรเสร็จแล้ว

"ทำอะไรอยู่" ปั่ง! มาโคโตะเดินมาหาฉันแล้วก็เอามือทุบโต๊ะเสียงดัง

"ว้าย!" ตกใจมาก! โทรศัพท์เกือบร่วง "อย่างทำให้ตกใจสิ! โทรศัพท์ของฉันเกือบจะตกแล้วนะ!"

"แล้วทำอะไรอยู่ล่ะ"

"คุยโทรศัพท์ย่ะ ตาก็ไม่ได้บอดนิ หัดมองดูหน่อยสิ!"

"คุยกับใคร"

"ไม่เกี่ยวกับนาย!"

"ฮิโรโตะ...งั้นเหรอ..." เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนไป..

"!!!" ฉันตกใจจนพูดไม่ถูก "ถ้าใช่แล้วจะทำไม"

"แล้ว...เป็นยังไงบ้างล่ะ..." น้ำเสียงเขาดูเข้มขึ้น...ฉันมองน่าเขาก่อนจะพูด...

"นายจะรู้ไปทำไม"

"...." เขาเงียบและมองหน้าฉัน หน้าของเขาดูหน้ากลัว เหมือนไม่ใช่เขา ฉันเลยต้องบอกไป

"เห็นเขาบอกว่าไม่สบาย 2-3 วันนี้เขาเลยจะไม่มาโรงเรียนน่ะ"

"สมน้ำหน้า.." เขาพึมพัม

"ว่าไงนะ!?"

"ไม่มีอะไร..."   โกหกหน้าด้านๆ...=_=

"นี่นาย! เพื่อนไม่สบายแทนที่นายจะปลอบใจกลับมาว่าเขาเนี่ยนะ!? นายจะอะไรกับเขานักหนาเนี่ย!?"

"ก็เขา!...เธอ.."

"ฉันเหรอ...เขาไม่ได้เป็นอะไรกับฉันซะหน่อย!? เขาไม่ได้ทำอะไรฉัน! แล้วนายจะยุ่งเรื่องของฉันไปทำไมเนี่ย!?"

"ก็ฉัน!...เออ..."

"พูดไม่ออกก็ไม่ต้องพูด!"

แล้วฉันก็เดินออกไป พอฉันหันกลับไปฉันก็เห็นเขาก้มหน้าลงและขยับปากเหมือนกับพูดอะไรอยู่ แต่ฉันไม่ได้ยินเขา..

จากนั้นฉันก็เข้าเรียนตามปกติ แต่รู้สึกว่ามาโคโตะเขาแปลกๆ เหมือนจะ...หึง เป็นไปไม่ได้หรอก คนอย่างมาโคโตะเนี่ยนะจะหึง แต่เขา...ก็อาจจะรักฉันจริงๆก็ได้นะ แต่ถ้ารักจริงๆ ก็บอกกันซักนิดสิ อย่างปล่อยให้ฉันสงใส..ให้ฉันเข้าใจผิด... ถ้าไม่บอก ก็แสดงให้ดูซักหน่อยก็ได้...ซักนิดนึง... ถ้าเป็นมาโคโตะ..ฉันไม่ปฏิเสธหรอก...

เที่ยงวันต่อมา....

วันนี้มาโคโตะดูทำตัวแปลกกว่าเดิมซะอีก เขาพยามหลบหน้าฉันตลอดเวลา หรือว่า!? เขาจะมีความลับ!? หิวข้าวแล้วล่ะ ไปกินข้าวดีกว่า แล้วฉันก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างคล้ายๆจดหมายเสียบอยู่ที่กระเป๋าของฉัน มันเขียนว่า...

'พรุ่งนี้ 11 โมง ช่วยมาหาฉันหน่อยได้ไหม ที่คาเฟ่ตรงข้ามโรงเรียนนะ มาริ❤️'

มันคือจดหมายรัก!! แค่ดูก็รู้ พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ด้วยสิ แต่ฉันรู้นะว่าใครเขียน มาโคโตะ ฉันรู้จักเขาดี ดูที่ลายมือก็รู้แล้ว ไม่ต้องตรวจสอบลายนิ้วมือ(มั่วแล้ว) เขาคงจะรักฉันจริงๆ...ละมั้ง? ยังไงก็ต้องลองไป...

"เดท"