Song of Love to you เพลงรักนี้ขอมอบให้เธอ

     2 วันต่อมา....

วันนี้เป็นวันจันทร์ ไปโรงเรียนอีกแบ้วววววววววววววววว!! โอ้ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย!! ไม่อยากไปเลย 

ฉันอาบน้ำแปลงฟันแต่งตัวแล้วก็คาบขนมปังไปโรงเรียนเหมือนทุกๆวัน แต่วันนี้ฉันไม่ค่อยสายเท่าไหร่ ดีไปอย่าง

     ณ โรงเรียน

ถึงแล้ว เฮ้อออออในที่สุด

"ไงมาริ วันนี้มาไม่สายนะ" เสียงคนเรียก ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้ว่าใคร

"อือ แล้วนายไม่เข้าเรียนเหรอ"

"อ๋อ วันนี้ซ้อมใหญ่นะ เธอก็รีบไปห้องดนตรีซะซี่"

"คร้าาาาาาาาาาาาาาา" แล้วฉันก็วางกระเป๋าในห้องเรียนแล้วก็ไปห้องดนตรี คนเยอะจัง -_- ฉันซ้อมไวโอลินจนเบื่อ เลยไปดูมาโคโตะในห้องเปียโน เขากำลังนั่นหลับๆตื่นๆอยู่ เฮ้ย ซ้อมอยู่แท้ๆนะ

"เฮ้ย! มาโคโตะ!มานั่งหลับได้ไงเนี่ย ตื่น!" ฉันเขย่าตัวเขาเบาๆ

"ครอกกกกกกฟี้~" เฮ้ย! ไม่สนใจกันเลยเหรอ

"นี่! ตื่น!" ก็ยังไม่ตื่นว่ะ

"ครอกกกกกกกฟี้~" เฮ้ย! ....-_-.....

"ตื่นดิว่ะ!!!!" ฉันเขย่าตัวเขาด้วยแรงช้าง จนเขาแทบหงายตกเก้าอี้

"เฮ้ย! เบาๆ!" เขาพูดและทำหน้าไม่พอใจ

"ก็นายไม่ตื่นนี่" แล้วเราก็หยิบไวโอลีนของฉันไป "เอาคืนมานะ!" ฉันตะโกน แต่เขาก็ไม่สนใจ วิ่งหนีฉันพร้อมถือไวโอลีนของฉันไปด้วย วิ่งไปไกลลิบเลย -_-

ฉันกับเขาวิ่งตามกันไปจนเหนื่อย เรามานั่งพักเหนื่อยกันที่ม้านั่งในสนามโรงเรียน

"เอาไวโอลีนของฉันคืนมานะ!"

"ก็ได้ๆ" แล้วเขาก็เอาไวโอลีนคืนฉัน เย้! ในที่สุด! โอย! เหนื่อย ง่วงด้วย ........

 *มาโคโตะ*

เพียงแค่ 5 นาที เธอก็หลับไปซะแล้ว เธอหลับพิงไหล่ผมเลย ดูน่ารักดีเหมือนกันนะ -//- แล้วผมจะทำยังไงดีล่ะ ใกล้เลิกเรียนแล้ว จะปล่อยเธอไว้อย่างนี้น่ะเหรอ ไม่ดีมั้ง คงต้องพาเธอไปส่งบ้าน แต่ถ้าพาเธอไปส่งบ้านแบบนี้คงไม่ดีล่ะมั้งนะ อืม...  จะว่าไป หน้าของมาริตอนหลับนี่หน้ารักจริงๆนะ อยากเห็นอีกอ่ะ งั้นก็พาเธอไปบ้านเราเลยละกันนะ >//<

ผมอุ้มเธอขึ้นรถและพากลับบ้านของผม ผมวางเธอลงบนเตียงในห้องของผม แล้วผมก็นั่งเฝ้ามองเธอข้างๆเตียง

-///-