หัวใจสั่งมา!

"อืม"ฉันสลึมสลือตื่นขึ้นมาดูก็รู้ว่าโรงพญาบาล...
"พี่คาลว์!!!!"ฉันอุทานเมื่อเห็นพี่ชายเเท้ๆมานั่งเฝ้าด้วยหน้าตาบูดๆไม่สบอารมณ์...
"ใช่!ฉันเองพี่ชายของเเกพวกมันทำอะไรเเกบ้าง!!!"เขาถามเสียงเเม้ฟังไม่ไพเราะเเต่อย่างน้อยเขาก็ห่วงฉัน
"พี่คะ...คือพี่อย่าบอกใครนะคะเเล้วเบลล์จะเล่าให้พี่ฟัง..."ฉันตอบเสียงเเหบพร่าเพราะพึ่งฟื้นตัว
"..........โอเคฉันจะไม่บอกใครเเกก็เล่ามาได้เเล้ว"พี่พูดจบฉันก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่ฟัง
 
ทางด้านบารอน...
ชายหนุ่มเดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวาย"ชิเบลล์อยู่ไหนทำไมยังไม่กลับ!!!"เขาถามลูกน้องทั้งหมดเเต่พวกเขาไม่รู้จะตอบผู้เป็นนายอย่างไรเลยได้เเต่เงียบ"กูถามว่า  ชิ เบลล์ อยู่ ไหน พวกมึงหูตึงเหรอ"เริ่มหยาบเเล้วซิเขาจะใจดีกับคนที่รักเท่านั้น พวกสมุนไม่รู้จะตอบอะไรได้เเต่เงียบเเละเงียบซึ่งทำให้บารอนโกรธมากเเละเดินออกไปก่อนที่เขาจะต่อยลูกน้องของตน เขาเดินลงมาข้างล่างเเล้สถามผู้เป็นมารดาว่า"เเม่ครับเห็นชิเบลลฺไหม"เขาพูดก่อนที่มารดาจะวางโทรศัพย์ของตน"อ่อ!น้องเป็นลมนิดหน่อยมีคนมาเห็นเลยพาไปส่งโรงพญาบาลเมื่อกี้น้องโทรมาบอกเเล้วว่าหมอจะรอดูอาการอีก1วัน"เเม่ของบารอนพูดจบก็เดินออกไปข้างนอก'เเค่เป็นลมต้องรอดูอาการด้วยเหรอ?"
บารอนคิด
 
ทางด้านชิเบลล์
เดี๋ยวก็จะสอบเเล้วต้องอ่านหนังสือ!ฉันสั่งลูกน้องของพ่อฉันให้ไปเอาหนังสือบางเล่มที่มหาวิทยาลัยเเล้วตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือสอบ
"หนูชิเบลล์!"เเม่ของบารอนเดินเข้ามาในห้องพักฟื้นเเล้วถามว่า"ป้าบอกบารอนเเล้วนะว่าหนูเป็นลมว่าเเต่ทำไมป้าบอกความจริงบารอนไม่ๆได้ละจ๋ะ?"คุณป้าถาม
"เพื่อความปลอดภัยของพ่อหนูคะ"ยิ่งฉันตอบสีหน้าของคุณป้ายิ่งดูอยากรู้อะไรมากกว่านี้เเต่....ฉันบอกท่านไม่ได้......