Love in the darkness

 'คิคิคิคิ..เอาล่ะวันนี้เราจะได้เหยื่อสักกี่คนกันเชียว'
เสียงหัวเราะเจ้าเล่ห์ของซาตานตัวหนึ่งจากที่มืดมิดไร้แสงสว่างส่องถึง..เขาเฝ้ามองสงครามอยู่ในที่ห่างไกล
'รู้สึกว่าเหยื่อรายต่อไป..น่าอร่อยเหลือเกิน..ยิ่งจมดิ่งยิ่งมืดมิดก็ยิ่งอร่อย'
ซาตานลุกจากที่เก้าอี้และแสยะยิ้มอย่างสนใจ
'ไปปรุงอาหารให้น่าโอชาเสียหน่อยดแีกว่า..หึหึหึหึหึหึหึหึหึ'
ซาตานตนนั้นได้เดินหายไปในความมืดทิ้งไว้เพียงเสียงหัวเราะที่น่ากลัวไว้
    ในสนามรบที่เต็มไปด้วยซากทหารล้มตาย..มีอัศวินผมเงินยืนด้วยความหวังเชื่อในตัวของอัศวินผมดำที่ยืนอยู๋ต่อหน้าเขา
'นาย..คิดทรยศพวกเรางั้นเหรอ..ฉันไม่อยากฆ่านายนะ'
'ทรยศเหรอ..ฉันไม่เคยเห็นพวกนายเป็นพวกตั้งแต่แล้วต่างหาก..ฉันทรยศได้ไง'
อัศวินผมดำ..พูดความจริงออกมาและแสยะยิ้มอย่างสะใจที่ตนหลอกคนอื่นได้อย่างไม่มีใครรู้
อัศวินผมเงินก็โกรธจัดที่ตนไม่เอะใจที่เพื่อนที่เชื่อใจจะหักหลังราชอาณาจักรที่เขารักได้..เขาตั้งท่าถือดาบเตรียมที่จะพุ่งไปฆ่าอัศวินผมดำทันที..อัศวินผมดำตั้งรับได่้เหนียวแน่นเพราะพวกเขาเคยประมือกันบ่อย..ในตอนนั้นอัศวินผมเงินก็ยังคงหวังว่าเพ่อนตนจะกลับมา..เขาสู้กันอย่างดุเดือดแต่ท้ายที่สุดแล้วอัศวินผมดำได้แทงทะลุตัวอัศวินผมเงินไป..และเขามีความสุขกับการได้ฆ่าเพื่อนของตัวเองลงด้วย
'ออใช่..อีกเรื่องหนึ่งนะผู้หญิงที่แกรักนักหนา..เธอไม่ได้เลือกนายแต่แรกแต่เธฮเลือกฉันตั้งแต่แรกเลยล่ะ..ฮ่าฮ่าฮ่า..สะใจเป็นบ้า..หญิงที่รักกลับเลือกที่จะไม่ใช้ชีวิตร่วมกับแก..ฮ่าฮ่าฮ่า'
เมื่ออัศวินผมดำพูดจบก็เดินหายไปท่ามกลางสมรภูมิรบ..อัศวินเงินได้แต่กัดฟันอย่างโกรธแค้นและจ้องที่เขาอย่างเกลียดแค้นมาที่สุด..ตอนนี้เขาได้แต่เพียงนอนรอความตายในความแค้นของเขา
ตึก..ตึก
มีชายผมแดงเดินเข้ามาหาเขาแต่อัศวินคนอื่นกลับเหมือนไม่เห็นเขาเดินมาทางนี้..เขาหยุดยืนอยู่ต่อหน้าอัศวินผมเงิน
'นายต้องการพลังไหม..พลังที่ทำให้ทุกๆสิ่งสัมฤทธิ์ผลตามที่นายต้องการ'
'นายเป็นใคร..นายก็เห็นฉันกำลังจะตายด้วยน้ำมือเพื่อนรักตัวเอง..นายจะช่วยอะไรฉันได้'
'ผมลืมบอกไป..ว่าผมเป็นซาตานที่พวกคุณเกลียดกันนักหนา'
'ซาตานแล้วไง..จะช่วยฉันยังไง'
'ผมสามารถทำให้คุณเกิดใหม่เป็นซาตานเหมือนพวกเรา..และผมจะให้พลังส่วนหนึ่งของผมกับคุณ'
'นายต้องการอะไรจากฉัน..ถึงยอมทำถึงขนาดนี้'
'ผมต้องการดวงวิญญาณของคุณเป็นอาหารโอชาของผมแค่นั้นเอง..คุณแค้นผู้หญิงคนนั้นและเพื่อนที่ทรยศสินะ'
'ใช่..ฉันแค้นพวกมัน..ฉันต้องการแก้แค้นพวกมัน'
'เอาเลยสิ..จงเรียกผมและทำพันธะสัญญากับผม'
ความรุ้สึกเครียดแค้นในตัวอัศวินผมเงินเริ่มมากขึ้นๆทุกที..ถึงขั้นที่สามารถสังเวยดวงวิญญาณของตนให้ซาตานได้เลย
'ข้าคือผู้เคียดแค้น..นามของข้า..เธเรียส..มาร์ฮอค..ขอสังเวยร่างกายนี้ที่ไม่ใช่ของข้า..แลกนัตย์ตากับชื่อเสียง..ผลีแขนทั้งสองให้ได้มาซึ่งอำนาจ..สังเวยกายเพื่อคงความแค้น..บูชาจิตให้ได้ซึ่งพลังต่อก่อนพระเจ้า..ซาตานผู้ไร้ธรรมนามนั่นคือ..เซียราน..จงมาทำพันธะกับข้า..และดึงข้าจมลงสู่ความมืดมิดที่ไม่วันหวนกลับคืนหาแสงสว่างได้อีก'
'โฮ้..ใจกล้าไม่เบา..แล้วนายแน่ใจแล้วใชไหม'
'ฉันไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว'
'งั้นฉันให้ยานี่กับนายล่ะกัน..มันทรมานน้อยที่สุดในหมู่ของอื่นๆ'
ซาตานที่ชื่อเซียรานได้ทำพันธะสัญญากับอัศวินผมเงินหรือเธเรียส..เขาได้ให้เธเรียสดื่มยาขวดหนึ่งมันมีสีเหมือนมรกตเขียวสดจนมองทะลุได้..หลังจากนั้นซาตานตนนั้นก็หายไปในลมที่พัดหอบเม็ดทรายไป
  หลังจากที่เธเรียสดืท่มยาเข้าไปสักพัก..เขาก็กระอักเลือดในปากออกมาอย่างทรมาน..รอบๆตัวเขามีของเหลวสีแดงไหลออกมานองรอบตัวเขา
'อ้ากกกกกกกกก'
เขาร้องออกมาด้วยความทรมานและเจ็บปวด..เขาทนกับความทรมานนี้อย่างยาวนานกลางสมรภูมิที่เหลือแต่ซากศพ..หลังจากวันเวลาที่ต้องเจ็บปวด..ในที่สุดเขาก็ลุกขึ้นมาด้วยสภาพที่ร่างกายที่ไม่มีบาดแผลแม้แต่บาดแผลเดียวแต่เสื้อผ้าของเขาก็ยังคงขาดยับเยิน..เขาเหล่มองไปข้างตัวเขามีชุดและดาบใหม่ที่ยังไม่ใช้วางอยู่..เขาได้ในทันทีว่าเสื้อนี้เซียรานเป็นคนวางไว้..เขายิ้มอยู่มุมปากเล็กน้อยระหว่างสวมชุดและผ้าคลุมสีดำสนิท
'ฉันขอใช้พลังที่นายให้ฉันก่อนล่ะกัน'
เธเรียสมุ่งเดินไหปทางที่ตะวันตก..ในตอนนั้นเขาหันหลังให้กับพระอาทิตย์เหมือนเป็นการบอกว่า..เขาจะไม่ไปหาแสงสว่างนั่นอีกเป็นครั้งที่สอง