Higher Classes <ขโมยหัวใจนายรุ่นพี่>

   
 
                      -พักเที่ยง-
 
 
 กริ้งงงงงงงง~~~~~ ได้เวลาพักเที่ยงแล้ว~~~
 
"ไอ้เมเบล...อะ...อ่าว"
อลิซที่พอได้เวลาช่วงพักก็รีบเดินมาที่ห้องเมเบลทันทีและยิ่งวันนี้คอปเตอร์ดันต้องไปขลุดตัวอยู่แต่ห้องสมุดเพราะอาจารย์ห้องสมุดขอให้คอปเตอร์นร.ทุนคนนี้ไปช่วยจัดเรียงหนังสือใหม่ให้หน่อย เลยทำให้วันนี้เมเบลไม่มีนั่งเรียนหนังสือด้วยอีกวัน...
พอจะร้องทักเมเบลดันเห็นเมเบลยืนเถียงกับ ผู้ชายรูปร่างสูงแต่ผิวสีแทนหน่อยๆ...เอ.....คุ้นๆนะ
 
"เห้ยยยย......ไอลิซมาพอดีมานี่เลยๆ......"เมเบลร้องทักอย่างดีใจที่เพื่อนรักมาทันเวลาพอดี ไม่งั้นต้องไปนั่งกินข้าวกับไอบ้านี่แหงเลย...
"อะ...อะไรๆ"อลิซตอบรับแบบงงๆ..
"นี่นาย..เพื่อนชั้นมาละ ชั้นก็ต้องไปกินข้าวกับเพื่อนชั้นสิ เข้าใจนะ ไปล่ะ.."เมเบลไม่รอให้ใครตอบอะไรทั้งนั้นพอหันไปพูดฉอดๆใส่จองเบเสร็จก็รีบคว้าข้อมืออลิซให้เดินตามมาทันที...
"นี่!!!!.....ยัยเมเบลเธอกล้าขัดคำสั่งชั้นหรอ ห้ะ!!! "เสียงจองเบตะโกนถามด้วยความหงุดหงิดพร้อมรีบสาวเท้ายาวๆไปหาเมเบล เมเบลจึงรีบวิ่งหนีทันที 
"ทำไมจะไม่กล้าเล่า...นายไม่ใช่พ่อใช่แม่ชั้นสักหน่อยนี่!!!"เมเบลก็ตะโกนกลับไปทันที...
 
"เธอเล่นงี้เองนะ....เห้ย!!พวกมึงกั้นไว้อย่าให้สองคนนั้นหลุดไปได้นะเว้ย!!"น้ำเสียงเย็นเฉียบตะโกนสั่งลูกน้องอีกสองคน
 
อะไรว่ะแค่ไม่ไปกินข้าวด้วย ทำอย่างกับไปขโมยของใครมางั้นแหละ บ้าชะมัดเลย
 
"ไอเบล นี่มันเรื่องไรว่ะ...."อลิซถาม
"ไม่รู้ดิ...ทำไม โรงอาหารมันไกลจังว่ะเนี่ยยย"
"ไปเลี้ยวเข้าห้องน้ำหญิงก่อน  เร็วๆ" อลิซเห็นท่าไม่ดีจึงให้เมเบลเลี้ยวเข้าห้องน้ำ
 
"แฮ่กๆ....ฟู่...แฮ่ๆ....นี่มันเรื่องไรกัน ชั้นงงไปหมดเเล้ว"อลิซเอ่ยถามเมื่อเข้ามานั่งในห้องน้ำสำเร็จ
"แฮ่กๆ....ก็ไอบ้าจองเบอ่ะดิ มันบอกว่ามันจะจีบชั้นให้ได้ ไม่ว่าจะโดยวิธีใดก็ตาม แล้วยิ่งวันนี้มันมาเฝ้าชั้นทั้งวันเลยอ่าาไอลิซ ชั้นนี่ไม่รู้ไปโดนต่อมไรมันเข้า เห้ออ เหนื่อยชะมัด ติดยิ่งกว่าแตงเมอีกเนี่ย แค่วันแรกยังเบื่อขนาดนี้เลย"
 
"อ๋อ เรื่องมันเป็นอย่างงี้เอง อืมๆ เข้าใจล่ะ แต่จีบด้วยวิธีเถื่อนๆอย่างงี้เนี่ยนะ"
"เออ ก็นั่นดิ "
"แล้วนี่จะหนีทำไม ไอเบล"
"เบื่อ ไง แต่ชั่งเหอะไปเถอะไม่สนเเล้ว เดี๋ยวเราเล่นตัวากๆมันก็เบื่อเองแหละ"
"เอ้อ ง่ายดีเนาะ.....ไอเบลๆ เย็นนี้ไปกินเนื้อย่างแถวเมียงดงกันมั้ยพี่จีโฮชวน" 
"หืออออ ใครนะ พีจีโฮ...ไม่ไปอ่ะ" เมเบลหันไปทำหน้าล้อเลียนใส่อลิซ 
"ทำหน้าไรของแก แล้วทำไมไม่ไป...เห็นแกยอกอย่างไปเมียงดงไม่ใช่หรอ" อลิซเลิกคิ้วถาม
"ไม่อ่ะ เอาจริงๆ ชั้นดูออกนะว่าพี่จีโฮเหมือนจะชอบแกเลยนะ ชั้นไม่อยากเป็น กขค. เข้าใจชิป่ะ ไปได้ล่ะ หิวข้าว" พูดจบเมเบลก็สบัดผมยาวสวยออกไป ปล่อยให้อลิซยืนอ้าปากพะงาบๆกับคำพูดขอวเมเบล
"ชอบงั้นหรอ....ตลกน่าาา"
 
เมเบลอลิซโผบ่หัวออกมาพบางสอดสายตามองไปรอบๆ เมื่อเห็นทางสว่างจึงรีบวิ่งออกไปโดยคราวนี้มีเมเบลวิ่งตามแต่...
 
หมับ~~~
 
"จะไปไหน ยัยตัวแสบ!!"น้ำเสียงนี้ ฮือออออ ไม่รอด
"จะ...จะไปกินข้าว ปล่อยดิ้"เมเบลว่าพลางสะบัดข้อมือออกแต่ไม่เป็นผล
"เห้ย!!! ปล่อยสิ ไอลิซซ....กลับมาก่อนน"เมเบลตะโกนเรียกอลิซ อลิซหันมามองก่อนจะเดินยาวๆกลับมาหาเมเบลอีกครั้ง
"นายจะทำอะไรเพื่อนชั้น.."ใบหน้าดูจริงจัง
"ไม่ทำไม่ดีแล้วกัน.."จองเบตอบแบบสบายๆ
"แล้วทำอะไร อย่ามาเล่นลิ้น"
"ฮ่าๆๆ สมควรแล้วที่พวกเธอเป็นเพื่อนกัน ปากร้ายพอกันเลยนะ ชั้นกำลังจีบเพื่อนเธออยู่ พอใจยัง" จองเบแสร้งหัวเราะฝืดๆ ก่อนจะทำหน้าจริงจังอีกครั้ง
"นายจริงจังงั้นดิ.."อลิซหยั่งเชิงถาม
"อือ...ชั้นจริงจัง "
"งั้นนนายคงเหนื่อยหน่อยนะ.....เพราะเมเบลมันมีคนที่ชอบแล้วล่ะ" อลิซพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน
"ไอลิซ...พูดมากแล้วนะ" เมเบลเหวใส่อย่างฉุนๆ
"งั้นหรอ.....อื้มมมมม.....ชั้นไม่สนด้วยสิ"จองเบทำท่าครุ่นคิดสักพักก่อนจะเอ่ยตอบ
"......."เมเบลได้ยินโต้งๆงี้ถึงกับอ้าปากไม่คิดว่าจองเบมันจะจริงจังขนาดนี้
"ก็ดี....แล้วนี่ไม่คิดจะปล่อยมือจากเพื่อนชั้นหน่อยหรอ ส่วนเรื่องที่นายจะจีบเพื่อนชั้นน่ะ ลดความเถื่อนของนายลงหน่อยนะ เมเบลน่ะไม่เคยมีคนมาจีบหรอก..." 
"ไออลิซซซซซซซซซ........ปากหรอนั่น"
"ไอเบลชั้นถามให้หมดแล้วนะ....ทีนี้ก็อยู่ที่ตัวแก ชั้นไปล่ะ เจอกัน"อลิซยกมือให้เพื่อนก่อนจะเดินจากไป .เมเบลทำท่าจะด่าว่าอลิซตัสแสบก่อนจะรีบหุบปากลงฉับเมื่อถูกลากแขนไปตามแรง...
 
"โห้ยยยยยย......ปล่อยสักทีสิโว้ยยยย...เจ็บนะ!" เมเบลเริ่มแหกปากโวยวายเมื่อได้รับความอ่อนโยนจากไอ้มือสากกระเบือนี่
"เงียบไปเลยนะ!!!......เธอได้ยินหมดเเล้วนะความต้องการ ของชั้นเพราะฉะนั้น มันต้องสำเร็จ ไม่ว่าด้วยวิธีไหน แต่มันคงจะต้องไม่รุนแรงเกินไปสินะ" จองเบพูดโดยไม่หันมามองหน้าเมเบล...เมเบลได้แต่มุ้ยหน้าด้วยความหมั่นไส้กับไอ้บ้าจอมบงการ
"คิดว่าง่ายงั้นดิ...โด่ว"
"บ่นอะไร!!"จองเบถามเสียงเข้ม เมเบลจึงทำทีเป็นไม่สนใจ
 
ตอนนี้เมเบลเดินลากเข้ามาในโรงอาหารแบบบังคับมีเสียงซุบซิบนินทามากมาย
 
''นั่นเด็กใหม่พี่จองเบหรอ.."
"นร.ทุนมาใหม่ๆ ยังโดนเลยหรอเนี่ย.....แล้วนี่จะอยู่กันสักกี่วัน"
"ชั้นให้อาทิตย์นึง ถึงเปล่าหรอก พี่แกเล่นเปลี่ยนรุ่นน้องควงไม่ซ้ำหน้า"
อีกมากมายสารพัด...นับไม่ถ้วนอะไรกันว่ะเนี่ยดีไม่เอาไปขึ้นบนบอรด์โรงเรียน....เห้อออออ เบื่อ...
 
เมเบลนั่งรอไอ้จองบงการที่กำชับว่าไม่ให้ลุกไปไหน มันบอกว่าถ้าลุกมันจะแหกปากลั่นโรงอาหารเลยว่าชั้นเป็นแฟนมัน ชีวิตนี่นะ....ขณะนั่งท้าวคางซังกะตายอยู่ตาโตคู่สวยก็ไปสะดุดกับดวงตาคมดุของใครคนนึง....มองกันอยู่สักพักก่อนจะเป็นเมเบลที่หลบสายตาไป....ยังไม่พร้อมจริงๆ รู้ว่าเรื่องที่โดนมาไม่ได้ใหญ่อะไรมากแต่มันเสียความรู้สึกจริงๆ
 
 
"มองอะไรของเธอ.."มาและไอ้ตัวน่าเบื่อออ
"ยุ่งน่า...เอามาชั้นจะได้รีบกินรีบไป น่ารำคานจะแย่!"เมเบลพูดอย่างหัวเสีย..
"ชั้นน่ารำคานมากนักรึไง....ห้ะ!!"เอาอีกแล้วน้ำเสียงกดขี่ข่มเหง
"เออสิ! นายเลิกทำเสียงอย่างงี้กับชั้นได้ล่ะ ไม่ชอบ เข้าใจป้ะ  แล้วนี่สมุนนายไปไหนหมดแล้วล่ะ" เมเบลถามเมื่อมองเห็นสมุนหน้าห่วยของจองเบ
"ปากดี!!! สนไปทำไม ชั้นก็ต้องมีเวลาส่วนตัวบ้างสิ"
"แค่ ม.6 ยังเยอะขนาดนี้เลน เหอะ" เมเบลบ่นอุบ 
"อะไร!! "จองเบถามเสียงเข้ม
"เปล้าาาาา" เสียงาสูงเชียวเรา
"นี่จองเบ...."เมเบลเอ่ยเรียก
"หืม.."
"ชั้นขอมีเวลาส่วนตัวบ้างจะได้มั้ย....."คราวนี้สีหน้าเมเบลดูจริงจังจนจองเบรู้สึกได้..
"อืม...ชั้นก็ไม่ได้จะกักตัวเธอไว้ตลอดล่ะน้า เบอร์ก็มีแล้ว" เดั๋ยวอะไรนะเบอร์ เอาไปตอนไหนว่ะ 
"...นายมาเอาเบอร์ชั้นไปตอนไหน!!"
 
Rrrrrrr ~~~
 
นั่นไงริงโทนดังเชียว...
 
"ไม่ต้องรับล่ะเปลืองตังค์ชั้น.."จองเบพูดติดตลกก่อนจะก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ
"นายนี่....ชักจะเก่งไปแล้วนะเว้ย!"
 
แต่ขณะคุยกันอยู่เมเบลกับนึกถึงตอนที่ตนได้มองหน้าฮันบยอลสีหน้าแปลกๆ แต่มันคงไม่ใช่สีหน้าของคนเป็นห่วง รู้สึกผิด หรืออะไรก็ตาม....มันไม่ใช่..
 
 
 
การกระทำของเมเบลอยู่ในสายตาของฮันบยอลหมดทุกอย่าง อะไรของยัยบ้านี่นะ น่าจะรู้นะว่าไอ้จองเบเป็นคนไม่ดียังไปยุ่งด้วยอีก ......
 
 
"เห้ย! ไอ้ฮันบยอล มองอะไรของมึงว่ะ มองน้องเมเบลหรอ "ยงฮวสกิดแขนเพื่อนรักเมื่อเห็นนั่งเหม่อไปยังแถวๆโต๊ะเมเบลกับไอจองเบคู่อริของฮันบยอล
 
"อะ....อะไรมึง กูไม่ได้มอง"ฮันบยอลหันมามองหน้ายงฮวาก่อนจะก้มหน้าก้มตากินข้าวในถาดอาหาร
"หรอออออ ชั่งเหอะกูเบิ่อพวกปากแข็งว่ะ...แต่จะว่าไปสองคนนี้สนิทกันไวเนาะ"
"......"เงียบ..
ยงฮวาได้แต่ส่ายหัวกับความเย็นชาของเพื่อนรัก
"เมื่อไหร่มึงจะพูดเยอะๆ ยิ้มยอะๆ เหมือนแต่ก่อนว่ะ ฮันบยอล"
ฮันบยอลหันไปทำหน้าฉงนใส่เพื่อน"ทำไมเดี๋ยวนี้กูพูดไม่เยอะหรอว่ะ ยิ้มน้อยหรอว่ะ" 
"ไม่น่าถามนะมึงน่ะ.....กูไม่ชอบมึงลุคนี้เลยว่ะ"ยงฮวาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"งั้นต่อจากนี้ กูจะพยายามพูดเยอะๆ ยิ้มมากๆดีมั้ย"
"เออดีมาก...อะไรผ่านมาก็ให้ผ่านไปเถอะ "
"อืมมม"
 
 
 
 
 
 
"อลิซครับบบ.....มานั่งกับพี่สิ" จีโฮตะโกนเรียกรุ่นน้องสุดพิเศษที่เห็นเดินหาโต๊ะนั่ง....
ทั้งโต๊ะต่างเบะปากอย่างหมั่นใส้กับความรุกหนักของไอจีโฮ
"ค้าาาา.....ขอบคุณนะค่ะ...หาโต๊ะอยู่พอดีเลยย"
"ไม่เป็นไรคร้าบบบ"จุนโฮชิงตอบ
"จะมานั่งทุกวันก็ได้ มานั่งในใจพี่ก็ได้ครับ...โอ้ยยย"คยองโฮพูดไม่จบดี ก็โดนตีนไอ้จีโฮแน่ๆกระทืบลงมาซะ...
"พี่คยอง เป็นอะไรค่ะ..."
"อ๋อ ไม่มีไรจ้ะ..."พูดพร้อมส่งค้อนวงโตให้จีโฮ
"แล้วนี่...เมเบลไปไหนล่ะปล่อยให้เรานั่งกินข้าวคนเดียว"จีโฮเอ่นถาม อลิซจึงบุ่ยปากไปทางโต๊ะเมเบลกะจองเบ.."โดนยังคับน่ะค่ะ ดูหน้าสิ''
"อ๋อ พี่ก็ว่างั้นแหละ แต่ก็บอกเมเบลระวังไว้หน่อยก็ดีนะ ไอ้นี่มันเลื่องชิ่อเรื่อง ผญ.นัก"จีโฮเอ่ย
"ไอเบลมันเอาตัวรอดได้อยู่แล้วล่ะ"อลิซเชื่อว่าอย่างงั้น
"อ้าว....โฮวอน ไปไหนล่ะค่ะ"อลิซเอายถามเมื่อมองไปทั่วโต๊ะก็ไม่เห็นโฮวอน...
"ถามหาชั้นทำไมหรอ...."อยู่ๆก็โผล่มาใกล้ๆไอบ้าเอ้ยเขินวุ้ยยยย
"ปะ เปล่าาาา "อลิซมีท่าทีเขินๆ แต่พยายามทำให้เป็นปกติที่สุด
"ไปซะนานเชียวมึง.."จีโฮเอ่ยถามขึ้นขณะมองทาทีแปลกๆของอลิซที่นั่งอยู่ข้างๆ....
"ก็อาจารย์ดิ ถามนู้นถามนี่นี่ถ้ากูไม่บอกว่า เมื่อเช้าไม่ได้กินข้าวมาแล้วตอนนี้ก็หิวมากจนเวียนหัว..จะอ้วก เค้าถึงได้ปล่อยโชคดีที่อาจารย์มีเมตตา"
"โกหก....เมื่อเข้าก็นั่งกินอยู่"อลิซบ่นอุบอิบ
"อะไรยัย ปลาบู่... ....เงียบไปเลย" เห ยังไม่ลืมอีกหรอเนี่ย ปลาบู่ของหมีขั้วโลก อ้ายยยยย
"ชั้นมีชื่อ ย่ะ .....ไม่ได้ชื่อปลาบู่ซะหน่อย"อลิซอมลมแก้มป่อง หน้าตาแบบนี้มันช่าง.....
 เชี้ย!!! น่ารัก.....เหี้ย!!!! มึงเป็นอะไรโฮวอนหิวข้าวจนตาลายสินะ
"แล้วไงล่ะ ชั้นว่าชื่อนี้มันเหมาะกับเธอสุดล่ะไม่อยากจะบอก"
"โห้ย... ตามสบายเถอะ เอ้อ โฮวอน...เย็นนี้ชั้นไม่ได้เดินกลับกะนายนะ พี่จีโฮเค้าชวนไปกินเนื้อย่าง นายไปมั้ย" อลิซเอ่ยถามพร้อมชวนไปด้วยได้บอกไปเลย...
"ไม่ล่ะ....ก็ดีหูชั้นได้โล่งๆบ้าง"
"งั้นชั้นไปนะ.."
"เออ ก็ไปสิ จะมาบอกทำไมชั้นไม่ใช่พ่อแม่เธอซะหน่อยนี่" โฮวอนพูดสิ่งที่แย้งกันในใจ....แต่จะทำไงได้ฟรอมมันค้ำคอ
"อ๋อ...อื้มโอเครงั้นจะกินเผื่อ"ไม่คิดจะรั้งหน่อยไง....
ทั้งสามคนที่เหลือบนโต๊ะมีความรู้ใึกว่าตัวเองเป็นธาตุอากาศแปลกๆ คนที่จะรอบสังเกตุมากสุดก็จีโฮนี่แหละ