ทาสรักเพลิงเเค้น

                  ในช่วงสี่วันที่นายเกริกพลไม่อยู่ ธีรภัทรจะต้องเข้าไปบริหารบริษัทแทนซึ่งงานที่ทำจะเยอะมากขึ้นซึ่งเขาจะออกไปทำงานแต่เช้าเหมือนเช่นเคย แล้วกลับมาในช่วงเที่ยงเพื่อซื้ออาหารมาให้หญิงสาวทานแล้วจึงกลับไปทำงานและจะกลับมาอีกครั้งในช่วงเลิกงานพร้อมกับซื้ออาหารมื้อเย็นติดมาด้วยวันนี้เขายังต้องขนงานกลับมาทำที่ห้องด้วย

                  “คุณทานข้าวไปก่อนได้เลยนะ ผมยังทำงานไม่เสร็จ”ชายหนุ่มบอกหญิงสาวที่กำลังเดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่เพิ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ

                  “งานเยอะมากขนาดที่แกต้องหอบมาทำเลยรึไง”แพรวาเอ่ยถามเมื่อสังเกตเห็นว่าชายหนุ่มหอบงานมาทำเยอะแยะ

                  “ใช่ วันนี้มีเอกสารพวกสัญญาที่ต้องเอามาอ่านว่าส่งสินค้าให้ลูกค้าว่าครบไหมแล้วไหนจะพวกงบบัญชีอีก ที่ต้องตรวจอย่างละเอียด” ธีรภัทรอธิบายให้เธอฟังพอเข้าใจ ก่อนจะพูดเชิงต่อว่าเธอ “ผมว่าคุณหนูก็น่าจะศึกษาไว้บ้างก็ดีนะเรียนจบมาสองปีแล้ว ไม่ใช่หรอครับ เป็นถึงลูกสาวเจ้าของบริษัทต่อไปคุณต้องเป็นดูแลต่อจากคุณเกริกพลนะไม่ใช่ว่าดีใช้เงินแล้วหายใจทิ้งไปวันๆ”

                  “แกหรอกด่าฉันหรอ ฉันไม่จำเป็นต้องศึกษาก็มีแกดูแลอยู่แล้วไงทำไมต้องทำยังไงฉันมีเงินใช้ไปทั้งชาติอยู่ละ หรือถ้าแกไม่อยู่ฉันก็ขายหุ้นได้”หญิงสาวพูดด้วยความภูมิใจที่ตนเองนั้นเกิดมาอยู่บนกองเงินกองทอง

                  “ผมไม่ได้หรอกด่าคุณร้อนตัวนะซิถึงได้พูดออกมาแบบนั้นผมว่าคุณนอนเถอะ ผมจะทำงานต่อ”ร่างสูงเหนื่อยหน่ายกับความคิดที่ไม่รู้จักโตของหญิงสาว จึงเดินไปอาบน้ำก่อนจะกลับเข้ามาทำงาน จนเวลาล่วงเลยไปเกือบห้าทุ่มชายหนุ่มจึงจะได้ทานข้าว แต่เมื่อกำลังจะล้มตัวนอนก็เห็นหญิงสาวยังนอนลืมตาอยู่เลย

                  “คุณยังไม่หลับอีกรึไง”เขาเอ่ยถามเมื่อนอนข้างเธอแล้ว

                  “ถามไม่คิดจะหลับได้ไงหละแกเล่นเปิดไฟไว้แบบนี้”หญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงเคืองๆกับใบหน้าบูดบึ้ง

                  “ก็ผมทำงานอยู่คุณก็เห็น พรุ่งนี้วันหยุดยังมีเวลาเหลืออีกวันก่อนที่คุณพ่อคุณแม่คุณจะกลับผมจะพาคุณไปทะเล”ชายหนุ่มอยากจะพาคนข้างกายได้ออกไปด้านนอกบ้างอยู่แต่ในห้องคงจะเบื่อ ยิ่งเป็นคนไม่อยู่ติดบ้านแล้วด้วยคงยิ่งอึดอัดน่าดู

                  “แกไม่ต้องทำงานต่อรึไง”ถึงแม้จะดีใจกับสิ่งที่ได้ยินแต่งานของบริษัทก็สำคัญกว่า

                  “ทำเสร็จแล้วไงเมื่อกี้” พูดพร้อมกระชับวงแขนกอดเอวร่างบาง “ไปพรุ่งนี้เช้าเลยนะจะได้ไม่กลับถึงบ้านดึก”

                  “แล้วทำไมแกไม่ไปคืนนี้เลยหละถึงโน่นก็เช้าพอดี ฉันจะได้ลงทะเลเลยแล้วช่วยเอาแขนแกออกไปด้วย” หญิงสาวดึงแขนออกจากเอวแล้วนอนหันหลังให้คนตัวโตทันทีแต่ในใจก็แอบยิ้มด้วยความดีใจที่จะได้ออกไปเที่ยวบ้างแต่ก็ไม่คิดอยากจะขอบคุณคนใจร้าย

                  “ผมเหนื่อยนะคุณ เลิกงานมาก็ต้องหอบงานมาทำพึ่งได้พักไม่ถึงห้านาทีจะให้เดินทางอีกรึไง”

                  “ชิ แล้วทำเป็นพูดดี”

                  “แล้วผมจะตามใจคุณ คุณต้องตามใจผมก่อน โอเคมั๊ย”พูดพร้อมกับความคิดเจ้าเล่ห์

                  “แกจะให้ฉันทำอะไรหละ นวดไหล่รึไง”หญิงสาวถามเพราะหลังจากกลับมาจากทำงานเมื่อวานเขาก็ใช้เธอให้นวดไหล่ถ้าไม่ทำเขาก็จะทำอย่างอื่นเธอเลยต้องจำใจทำตามอย่างเลี่ยงไม่ได้

                   “นั่งซิ  รีบนวดๆ จะได้รีบๆไป”

                  “งานที่ผมจะให้ทำมันไม่ลำบากขนาดนั้นหรอกครับคุณหนู  ก็แค่.....” พูดไม่จบประโยคคนตัวโตพลิกร่างบางให้นอนหงายแล้วขึ้นคร่อมทันทียังไม่ทันที่คนตัวเล็กจะได้เอ่ยถามอะไรออกไปก็ถูกเขาจูบปิดปากแล้วเมื่อจูบจนพอใจแล้วก็เลื่อนใบหน้ามาที่ซอกคอกดจูบจนเกิดจุดแดงๆแสดงถึงความเป็นข้าวของ

                  ร่างบางเริ่มครางออกมาเมื่อคนบนร่างถอดสายชุดนอนลงมา และบีบเคล้นทรวงอกพร้อมกับสูดดมความหอม อีกข้างที่ยังว่างก็ดูดกลืนเข้าสู่ปากหนาจนเกิดรอย

                  มือหนาถลกชุดนอนขึ้นมากองที่เอวลูบไล้เรียวขาเนียนก่อนจะดึงซับในออกจากร่างมือหนาบดขยี้ที่เนินสาวจนร่างบางเริ่มคล้อยตามจึงรีบปลดเสื้อผ้าออกจากร่างกายแล้วทาบทับร่างบางเพราะไม่อยากให้เธอต้องรอนาน กว่าที่หญิงสาวจะรู้ถึงความเจ้าเล่ห์ ทั้งคู่ก็สุขสม กันไปหลายรอบ โดยที่เธอเองก็ไม่อาจปฏิเสธความต้องการนี้ได้

                  “นี่ใกล้ถึงรึยังนานแล้วนะ”แพรวาเอ่ยถามเมื่อทั้งคู่นั่งในรถมาได้สองชั่วโมงกว่าแล้ว ซึ่งกว่าที่ทั้งคู่จะออกเดินทางกันได้ใช้เวลาอยู่บนเตียงไปเกือบชั่วโมง

                  “ใกล้แล้วข้างหน้านี่เอง คุณนี่ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้นะ อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ”คนขับรถบ่นใส่เธอไม่จริงจังนะนัก

                  “นี่แกอย่ามาพูดเรื่องอายุนะ อีกหลายปีกว่าฉันจะสามสิบ ไม่เหมือนแกหรอก ใกล้สามสิบแล้วไม่ใช่หรอ”หญิงสาวหันมาตอบทันควัน “แล้วการที่ฉันอยากเล่นน้ำมันผิดตรงไหนไม่ทราบ ฉันอยากได้ยินเสียงคลื่นและสูดอากาศสดชื่อเหมือนเมื่อตอนเด็กๆ คอยดูนะพรุ่งนี้เช้าฉันจะลงทะเลเป็นอย่างแรกเลย”

                  นี่ใช่คุณหนูแพรวาจอมหยิ่ง เอาแล้วชอบดูถูกคนอื่นจริงหรอ ไม่คิดว่าจะมีมุมน่ารักแบบนี้ คนขับรถคิดในใจ    เมื่อถึงทะเลทั้งคู่เข้าไปจอดในโรงแรมใกล้ชายหาดพร้อมกับจองห้องพัก

                  “จองห้องพักหนึ่งห้องครับ”ร่างสูงเอ่ยบอกพนักงานหน้าเคาน์เตอร์ชั้นล่างของโรงแรม

                  “ทำไมจองแค่ห้องเดียว ฉันไม่นอนห้องเดียวกับแกเด็ดขาด!!”เสียงแหลมเล็กของหญิงสาวข้างกายร้องประท้วงขึ้นเบาๆเพื่อให้ได้ยินกันแค่สองคนทันทีหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่ชายหนุ่มพูด

                  “ผัวเมียกันนอนห้องเดียวกันจะเป็นอะไรไปหละครับคุณหนู”ชายหนุ่มพูดเสียงดังฟังชัด จนเธอรู้สึกอับอายพนักงานแถวนั้น ก่อนจะกระซิบที่ข้างหูหญิงสาว “ถ้าไม่อยากอายไปมากกว่านี้จากรสจูบของผมกรุณาอยู่เฉยๆ”เขาหอมแก้มเธอไปหนึ่งฟอดก่อนจะผละออก เขารู้ดีว่าทำอะไรไปหญิงสาวก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้แน่ถึงได้คิดหาแต่กำไรจากร่างหอมๆของเธอ

                  แพรวาทำอะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้จึงได้แต่เม้มปากตัวเองแรงๆแล้วเดินตามเขาขึ้นรถพักไปอย่างเงียบๆ แล้วค่อยหาโอกาสพูดเมื่ออยู่กันตามลำพังในห้องพักแล้ว

                  “ทำไมแกต้องพูดแบบนั้นต่อหน้าคนอื่นด้วยจะแกล้งฉันหรอ รู้ไหมว่าฉันอายแค่ไหนกับคำพูดไม่รู้จักคิดของแก”หญิงสาวเอ่ยถามอย่างเอาเรื่องทันทีเมื่อประตูห้องพักปิดลง

                  “แล้วคุณจะอายทำไมในเมื่อเป็นเรื่องจริง อ้อ คงเพราะมีผัวจนซินะ....ผมไม่คุยกับคุณละ ขอตัวไปอาบน้ำก่อนแล้วกันเมื่อยไปทั้งตัวแล้ว” พอกลับมาจากทำงานก็ต้องทำงานที่หอบกลับมาด้วย ยังพักไม่เท่าไหร่ก็ต้องมาออกแรงกับศึกรัก แล้วยังจะต้องขับรถพาคนเอาแต่ใจมาเที่ยวอีก แต่ยังไม่ทันจะก้าวเท้าหญิงสาวก็เรียกเขาไปก่อน

                 “ เดี๋ยว!!  คืนนี้...เอ่อ....ฉันอยากจะนอนพักผ่อนได้ไหม อยากตื่นแต่เช้าไปลงทะเล”ร่างบางเอ่ยถามไม่เต็มเสียงนักกับเรื่องที่ถามออกไป

                  “ก็ได้ตามใจคุณ  เพราะยังไงคืนนี้เราก็ทำกันไปแล้ว”ร่างสูงพูดแหย่เธอทิ้งท้ายก่อนจะหายเข้าไปในห้องน้ำ

                  “อ๊ายยย ไอ้ลากมก ไอ้หื่น” เมื่อด่าเสร็จเธอรีบขึ้นเตียงนอนแล้วห่มผ้าทันทีโดยไม่คิดที่จะอาบน้ำเพราะกลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์เหมือนอย่างช่วงที่จะออกเดินทางกัน เพราะถึงยังไง อีกแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็เช้าแล้ว ค่อยอาบน้ำตอนนั้นก็ได้  หญิงสาวจึงรีบข่มตาหลับทันที

                  เมื่อร่างสูงเดินออกมาจาห้องน้ำก็พบว่าร่างบางหลับไปแล้ว “คงจะกลัวมากเลยซิท่าถึงได้ หลับทั้งๆที่ไม่ยอมอาบน้ำ” เขารู้ดีว่าเธอรักความสะอาดขนาดไหนขนาดเวลาอยู่ในการอาบน้ำใช้ไปเป็นชั่วโมง ไม่รู้จะอาบอะไรนักหนายิ่งพอรู้วิธีซักผ้าเข้าหน่อย แม่คุณก็หอบผ้าปูที่นอน ผ้าห่ม ปลอกหมอนมาซักใหม่หมด  แม้จะซักไม่ดีนักก็เถอะ  แต่เธอขอให้สะอาดและหอมไว้ก่อนนึกแล้วก็อดขำไม่ได้ ชายหนุ่มรีบแต่งตัวแล้วปิดไฟ ขึ้นเตียงไปนอนกอดเธอ เหมือนอย่างที่เคยทำอยู่ทุกคืน

นิยายเรื่องนี้มีขายเเบบอีบุ๊คเเล้วที่ meb นะคะราคาเบาๆค่ะเเค่99บาท 

หรือหากท่านใดไม่สะดวกในการซื้อเเบบอีบุ๊คสามารถสั่งซื้อโดยขอเลขบัญชีไรท์ได้ที่ 

e-mail  nichapa34april@gmail.com  ได้ค่ะราคาเท่ากับอีบุ๊ค 

เมื่อส่งสลิบการโอนเงินมาเเล้วไรท์จะส่งไฟล์ไปให้ค่ะ