This friend เพื่อนคนนี้, ( Yuri ),( Yaoi )
8.5
เขียนโดย AumgPaoMINI
วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.13 น.
11 ตอน
9 วิจารณ์
13.93K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2558 00.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) พิพากษา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบท แซ็ก
..."ผมขอถามคุณตรงๆ คุณ ฆ่าเขาทำไม ?
แซ็ก" ผมไม่รู้ ความสุขมั้ง
..." ผมขอความร่วมมือจากคุณด้วย ....
ในห้องสอบสวนผมตอบได้แต่ไม่รู้ ทั้งๆ ที่ตำรวจ อีกคนหนึ่งแทบจะเอาปืนตีหน้าผม แล้วเขาถามผมมา 7-8 รอบด้วยซ้ำ ผมรู้ผมน่ะไม่โดนประหารก็แค่ขัง 7-10.ปี หรืออาจมากกว่านั้น ผมแสร้งทำตอบไม่รู้ไปเท่านั้น ทั้งๆ ที่พวกเขารู้ว่าผมเป็นใคร ....
แซ็ก" ผมอยากฆ่า ทำไมล่ะ ?
..." คุณออกไปก่อน ผมขอคุยกับเขาแค่ 2 คน
. ตำรวจคนนี้ได้ไล่ตำรวจอีกคนหนึ่งออกไป เขาจะทำอะไรกันแน่ ?
..." / กระซิบ / ผมอยากจะบอกคุณว่าการพิพากษาคดีของคุณ มันจะไม่เกิดขึ้น ถ้าเมื่อคุณบอกว่าน้องสาวคุณเป็นคนฆ่าและหนีไป แล้วเธอก็ฆ่าตัวตายนะครับ.... ( มันบ้ารึเปล่าเนี่ย )
แซ็ก" ผมไม่มีทางเอาคนตายมายุ่งเด็ดขาด !!
..." คุณต้องทำเพราะมันเป็าคำสั่งจากคุณ วิชัย ท่านเป็นศาลที่ต้องตัดสินคดีของคุณและคุณจะรอดจากคดีนี้ง่ายๆ
แซ็ก" วิชัย ?..... ( ชื่อนี้คุ้นๆ แฮะ ?)
..." คุณทำเถอะครับ นี่คือโอกาสทองของคุณ
แซ็ก".....
..." ครับ... ผมขอตัวก่อนละกัน เจอกันที่ศาล ... เฮ้ ! พาผู้ต้องหาไปขังที
..."ครับ
ความคิดผมคือคนที่ชื่อวิชัย ชื่อคุ้นมาก... พ่อ !! พ่อของกรนี่ !!! บ้าไปแล้วละนั่น แล้วทำไมต้องมาช่วยชั้นละ ???
..........................................................................
วันถัดมาในการพิพากษาคดีของผมที่ศาล ผมได้ทำตามที่ตำรวจคนนั้นบอกทุกอย่าง...
ตุบ ตุบ ตุบ !!!
..." นาย อนุชาติ สุวงศ์ไพศาล... ได้ทำการฆาตกรรมนาย ชลิต ค้วนเครือ ใน ณ ที่บ้านแห่งนั้น ในคดีความนี้ที่กล่าวมาคือ คดีเท็จ ใน ณ ที่จริง นางสาว ปรวรรณ ไม่ทราบนามสกุล ได้ฆาตรกรรม นาย ชลิต แล้ว นางสาวปรวรรณได้หนีไป แล้วทำการฆ่าตัวตาย จนคดีนี้ได้ถึงกล่าวผิด นาย อนุชาติ ซึ่งไม่รู้เห็นไรเลย ...ศาลจึงขอตัดสินปล่อยตัวนาย อนุชาติ ไปแล้วทำการขอภัยนาย อนุชาติ ด้วน ณ ที่นี้ ด้วย....
เลิก..... !
ในขณะที่ผมนั่งฟังการตัดสินได้ยินเสียงคนในศาล ได้พูดกันว่า นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน ผมก็ไม่อยากจะทำแบบนี้หรอกแต่.... ในเมื่อเขาอยากจะช่วยผมเลยไม่อยาก ปฏิเสธไง หึ...
2 ปีผ่านไป ....
บท กร
..." ยินดีด้วยนะลูกเรียนจบแล้ว
กร" ครับ... พ่อ ผมขอบคุณนะเมื่อ 2 ปีก่อน
..." พ่อเข้าใจ แล้วลูกไม่ไปหาเขาละ ?
กร" ผมไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน ทำอะไรเลย
..." พ่อว่าพ่อรู้นะ เอาที่อยู่นี่และไปดูสิ
กร" ครับ.....
พี่ ~ ผมก่อนนะ ผมจะทำให้พี่เป็นของผมให้ได้ !
....... ..
.....
.......... จะอัพต่อนะเพค้ะ ......
..."ผมขอถามคุณตรงๆ คุณ ฆ่าเขาทำไม ?
แซ็ก" ผมไม่รู้ ความสุขมั้ง
..." ผมขอความร่วมมือจากคุณด้วย ....
ในห้องสอบสวนผมตอบได้แต่ไม่รู้ ทั้งๆ ที่ตำรวจ อีกคนหนึ่งแทบจะเอาปืนตีหน้าผม แล้วเขาถามผมมา 7-8 รอบด้วยซ้ำ ผมรู้ผมน่ะไม่โดนประหารก็แค่ขัง 7-10.ปี หรืออาจมากกว่านั้น ผมแสร้งทำตอบไม่รู้ไปเท่านั้น ทั้งๆ ที่พวกเขารู้ว่าผมเป็นใคร ....
แซ็ก" ผมอยากฆ่า ทำไมล่ะ ?
..." คุณออกไปก่อน ผมขอคุยกับเขาแค่ 2 คน
. ตำรวจคนนี้ได้ไล่ตำรวจอีกคนหนึ่งออกไป เขาจะทำอะไรกันแน่ ?
..." / กระซิบ / ผมอยากจะบอกคุณว่าการพิพากษาคดีของคุณ มันจะไม่เกิดขึ้น ถ้าเมื่อคุณบอกว่าน้องสาวคุณเป็นคนฆ่าและหนีไป แล้วเธอก็ฆ่าตัวตายนะครับ.... ( มันบ้ารึเปล่าเนี่ย )
แซ็ก" ผมไม่มีทางเอาคนตายมายุ่งเด็ดขาด !!
..." คุณต้องทำเพราะมันเป็าคำสั่งจากคุณ วิชัย ท่านเป็นศาลที่ต้องตัดสินคดีของคุณและคุณจะรอดจากคดีนี้ง่ายๆ
แซ็ก" วิชัย ?..... ( ชื่อนี้คุ้นๆ แฮะ ?)
..." คุณทำเถอะครับ นี่คือโอกาสทองของคุณ
แซ็ก".....
..." ครับ... ผมขอตัวก่อนละกัน เจอกันที่ศาล ... เฮ้ ! พาผู้ต้องหาไปขังที
..."ครับ
ความคิดผมคือคนที่ชื่อวิชัย ชื่อคุ้นมาก... พ่อ !! พ่อของกรนี่ !!! บ้าไปแล้วละนั่น แล้วทำไมต้องมาช่วยชั้นละ ???
..........................................................................
วันถัดมาในการพิพากษาคดีของผมที่ศาล ผมได้ทำตามที่ตำรวจคนนั้นบอกทุกอย่าง...
ตุบ ตุบ ตุบ !!!
..." นาย อนุชาติ สุวงศ์ไพศาล... ได้ทำการฆาตกรรมนาย ชลิต ค้วนเครือ ใน ณ ที่บ้านแห่งนั้น ในคดีความนี้ที่กล่าวมาคือ คดีเท็จ ใน ณ ที่จริง นางสาว ปรวรรณ ไม่ทราบนามสกุล ได้ฆาตรกรรม นาย ชลิต แล้ว นางสาวปรวรรณได้หนีไป แล้วทำการฆ่าตัวตาย จนคดีนี้ได้ถึงกล่าวผิด นาย อนุชาติ ซึ่งไม่รู้เห็นไรเลย ...ศาลจึงขอตัดสินปล่อยตัวนาย อนุชาติ ไปแล้วทำการขอภัยนาย อนุชาติ ด้วน ณ ที่นี้ ด้วย....
เลิก..... !
ในขณะที่ผมนั่งฟังการตัดสินได้ยินเสียงคนในศาล ได้พูดกันว่า นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน ผมก็ไม่อยากจะทำแบบนี้หรอกแต่.... ในเมื่อเขาอยากจะช่วยผมเลยไม่อยาก ปฏิเสธไง หึ...
2 ปีผ่านไป ....
บท กร
..." ยินดีด้วยนะลูกเรียนจบแล้ว
กร" ครับ... พ่อ ผมขอบคุณนะเมื่อ 2 ปีก่อน
..." พ่อเข้าใจ แล้วลูกไม่ไปหาเขาละ ?
กร" ผมไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน ทำอะไรเลย
..." พ่อว่าพ่อรู้นะ เอาที่อยู่นี่และไปดูสิ
กร" ครับ.....
พี่ ~ ผมก่อนนะ ผมจะทำให้พี่เป็นของผมให้ได้ !
....... ..
.....
.......... จะอัพต่อนะเพค้ะ ......
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ