This friend เพื่อนคนนี้, ( Yuri ),( Yaoi )

8.5

เขียนโดย AumgPaoMINI

วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.13 น.

  11 ตอน
  9 วิจารณ์
  13.93K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2558 00.18 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

10) พิพากษา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บท แซ็ก

..."ผมขอถามคุณตรงๆ คุณ ฆ่าเขาทำไม ?

แซ็ก" ผมไม่รู้ ความสุขมั้ง 

..." ผมขอความร่วมมือจากคุณด้วย ....

 

      ในห้องสอบสวนผมตอบได้แต่ไม่รู้ ทั้งๆ ที่ตำรวจ              อีกคนหนึ่งแทบจะเอาปืนตีหน้าผม แล้วเขาถามผมมา 7-8 รอบด้วยซ้ำ ผมรู้ผมน่ะไม่โดนประหารก็แค่ขัง 7-10.ปี หรืออาจมากกว่านั้น ผมแสร้งทำตอบไม่รู้ไปเท่านั้น ทั้งๆ ที่พวกเขารู้ว่าผมเป็นใคร .... 

      

แซ็ก" ผมอยากฆ่า ทำไมล่ะ ?

..." คุณออกไปก่อน ผมขอคุยกับเขาแค่ 2 คน 

          

.   ตำรวจคนนี้ได้ไล่ตำรวจอีกคนหนึ่งออกไป เขาจะทำอะไรกันแน่ ?

 

..." / กระซิบ / ผมอยากจะบอกคุณว่าการพิพากษาคดีของคุณ มันจะไม่เกิดขึ้น ถ้าเมื่อคุณบอกว่าน้องสาวคุณเป็นคนฆ่าและหนีไป แล้วเธอก็ฆ่าตัวตายนะครับ.... ( มันบ้ารึเปล่าเนี่ย )

แซ็ก" ผมไม่มีทางเอาคนตายมายุ่งเด็ดขาด !! 

..." คุณต้องทำเพราะมันเป็าคำสั่งจากคุณ วิชัย ท่านเป็นศาลที่ต้องตัดสินคดีของคุณและคุณจะรอดจากคดีนี้ง่ายๆ 

แซ็ก" วิชัย ?..... ( ชื่อนี้คุ้นๆ แฮะ ?)

..." คุณทำเถอะครับ นี่คือโอกาสทองของคุณ 

แซ็ก"..... 

..." ครับ... ผมขอตัวก่อนละกัน เจอกันที่ศาล ... เฮ้ ! พาผู้ต้องหาไปขังที 

..."ครับ 

 

  ความคิดผมคือคนที่ชื่อวิชัย ชื่อคุ้นมาก... พ่อ !! พ่อของกรนี่ !!!  บ้าไปแล้วละนั่น แล้วทำไมต้องมาช่วยชั้นละ ???

..........................................................................

 

      วันถัดมาในการพิพากษาคดีของผมที่ศาล ผมได้ทำตามที่ตำรวจคนนั้นบอกทุกอย่าง... 

 

        ตุบ ตุบ ตุบ !!!

..." นาย อนุชาติ สุวงศ์ไพศาล... ได้ทำการฆาตกรรมนาย ชลิต ค้วนเครือ ใน ณ ที่บ้านแห่งนั้น ในคดีความนี้ที่กล่าวมาคือ คดีเท็จ ใน ณ ที่จริง นางสาว ปรวรรณ ไม่ทราบนามสกุล ได้ฆาตรกรรม นาย ชลิต แล้ว นางสาวปรวรรณได้หนีไป แล้วทำการฆ่าตัวตาย จนคดีนี้ได้ถึงกล่าวผิด นาย อนุชาติ ซึ่งไม่รู้เห็นไรเลย ...ศาลจึงขอตัดสินปล่อยตัวนาย อนุชาติ ไปแล้วทำการขอภัยนาย อนุชาติ ด้วน ณ ที่นี้ ด้วย.... 

                  เลิก..... !

  ในขณะที่ผมนั่งฟังการตัดสินได้ยินเสียงคนในศาล ได้พูดกันว่า นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน ผมก็ไม่อยากจะทำแบบนี้หรอกแต่.... ในเมื่อเขาอยากจะช่วยผมเลยไม่อยาก ปฏิเสธไง หึ...

 

      2 ปีผ่านไป ....

บท กร 

..." ยินดีด้วยนะลูกเรียนจบแล้ว 

กร" ครับ... พ่อ ผมขอบคุณนะเมื่อ 2 ปีก่อน 

..." พ่อเข้าใจ แล้วลูกไม่ไปหาเขาละ ?

กร" ผมไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน ทำอะไรเลย

..." พ่อว่าพ่อรู้นะ เอาที่อยู่นี่และไปดูสิ 

กร" ครับ..... 

      

        พี่ ~ ผมก่อนนะ ผมจะทำให้พี่เป็นของผมให้ได้ !

 

    ....... ..

 

.....

 .......... จะอัพต่อนะเพค้ะ ......

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา