เจ้าหญิงหงส์ดำ

     หลังจากนั้นคืนแล้วคืนเล่าเขาก็จะาหาที่ห้องแล้วxxxกับฉัน-///- ซึ่งมันทำเอาฉันกลัวว่าจะท้องรึปล่าว มันเหมือนเครื่องผูกมัดกลายๆว่าฉันจะไปจากเขาอีกไม่ได้แล้ว
ก๊อกๆๆ
"โอดีล โอดีล"
แซมเกาะหน้าต่างห้องนอนของฉันแล้วเคาะ ฉันยังเจ็บตรงกลางร่างอยู่นิดๆแต่ก็ลุกไปเปิดหน้าต่างให้เธอโดยมีผ้าห่มคลุมอยู่
"ไง แซม"
"เธอสบายดีมั้ย ทำไมหน้าถึงได้โทรมขนาดนั้นล่ะ"
"ฉันไม่เป็นไร" ฉันส่งยิ้มแห้งๆให้แซม
"ฉันไปคุยกับพวกนางกำนัลมา พวกเธอบอกว่าองค์เดม่อนสั่งปลดสนมทุกคนหลังจากที่เดินออกมาจากห้องเธอเลยนะ"
"จริงหรอ"
"เกิดอะไรขึ้นหรอ เขาทำกับเธอรุนแรงรึปล่าว"
"อย่าถามอย่างนั้นสิ-///- ฉันโดนบังคับต่างหาก"
"หรอออออ" แซมลากเสียงยาว "ฉันนี่อิจฉาเธอจริงๆ"
"ทำไมล่ะ"
"ก็องค์เม่อนยังไม่มีราชินีข้างกาย พระองค์ทรงสั่งปลดนางสนมหมดก็แปลว่าราชินีคงจะเป็นเธอ"
"เป็นไปไม่ได้หรอก" ฉันยกมุมปากเหมือนสมเพชตัวเอง คำทำนายที่ท่านพ่อเอามาเป็นเหตุผลในการสาปแช่งฉันยังก้องอยู่ในหัว
'เมื่อพระธิดาทั้งสองอายุครบสิบเจ็ดปี ราชาแห่งดินแดนไกลห่างทั้งสองจะมาสู่ขอเป็นคู่ หงส์สีดำจะทำประเทศนั้นพินาศ หงส์สีทองจะทำให้เกิดสันติสุข'
ฉันไม่อยากทำให้ดินแดนที่มีคนดีๆอย่างแซมและน้าแซนดี้ต้องเดือดร้อน...