เสียงของกระดิ่งทั้ง 5

                   "คุณ อายะมิ เชิญออกมาพูดถึงเรื่องที่ฉันสนใจที่ครูได้ให้ไปหามาเป็นการบ้านจ๊ะ" ซวยลืมไปสนิทเลย งั้น...งั้น ทำไงดีถ้าถึงขั้นนี้แล้วก็เอาเรื่องนั้นไปละกันถึงจะโดนว่าว่างมงายก็เถอะแต่มันเป็นเรื่องที่เราเชื่อเราไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไงกับเราแค่ขอให้เราได้เชื่อก็พอ "นี่ฉันขอถามหน่อยสิว่ามีใครเชื่อเรื่องเวทย์มนต์บ้าง"ในห้องถึงกลับเงียบไปชั่วขณะ แต่ก็แค่ชั่วขณะมันตามมาด้วยเสียงหัวเราะ โอ๊ย โอ๊ยคงจะต้องแถๆไปนั้นเหละ "สิ่งที่ชั้นสนใจคือฉันเชื่อเรื่องของเวทย์มนต์ฉันเชื่อว่าเวทย์มนต์มีอยู่จริงและชั้นก็ไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไง" โอ๊ย ฉันจะโดนประนามว่าอะไรอีกเนี่ย" นี่อายามิคุณเข้าข่ายโรคประสาทแล้วนะ"ฉันก็ว่างั้นเหละแต่ชั้นก็เชื่อว่ามันมีอยู่จริงเวทย์มนต์หนะต้องมีอยู่จริงๆสิ "ไงหญิงสาวท่ีเชื่อในเรื่องเวทย์มนต์"เสียงแบบนี้ "ไง ริวอิจิ"เพื่อนเพียงคนเดียวท่ียังกล้าเข้ามาคุยกับชั้น"นี่เธอหนะถึงจะเชื่อในเรื่องนี้นยังไงแต่ เธอน่าจะสนภาพลักของเธอเองบ้างนะ" "จ้าๆ ชั้นไม่เหมือนคุณริวอิจิท่ีเป็นหนุ่มสุดฮอตท่ีสุดในโรงเรียนนี่""เธอก็ ยังไงก็เถอะกลับบ้านกัน""อืม"ทำไมรู้สึกเหมือนจะเกิดอะไรไม่ดีขึ้นสักอย่าง ชั้นคงจะคิดไปเองมั้ง ตอนนี้ชั้นกับริวอิจิเข้ามาในซอยเล็กๆซอยหนึ่งมันเป็นทางลัดทำให้กลับบ้านเร็วขึ้นแต่ทางมันออกจะเปลียวสักหน่อย "นี่เธอหนะ"เสียงของใครบางคนท่ีคุ้นๆชั้นหันกลับไป นั้นนั่นมันนักร้องวง black shadow นี่ทำไมมาอยู่ท่ีนี่แล้วท่ีสำคัญทำไมถึงเรียกชั้น"มีไร"ชั้นไม่ชอบวงนี้เท่าไหร่ก็เพลงท่ีเค้าร้องเหมือนความชั่วร้ายยังไงก็ไม่รู้"เธอสนใจจะเป็นนักร้องของวงเรามั๊ย"นักร้องหรอชั้นคงบ้า ถ้าจะเข้าวงท่ีชั้นเกลียด "ไม่" ชั้นหันกลับแล้วเดินนำไปได้3ก้าวก็ได้ยินสิ่งท่ีน่าโมโหท่ีสุด"เป็นแค่เด็กผู้หญิงธรรมดาแท้แต่กลับทำเป็นหยิ่งไปได้" ฉันหันกลับไปแล้วบองริวว่า "ริวหลับตาซะถ้านายยังไม่อยากเห็นเลือดหนะ""เฮ้ยๆ ใจเย็นนั้นมัน6คนนะ แล้วเธอก็เป็นผู้หญิงด้วย" "จะเอาหรอแต่โทษทีพวกเราไม่อยากทำร้ายผู้หญิง"ผู้หญิงหรอ "พวกนายจะเอายังไง""มาเป็นนักร้องหญิงของวงเราซะ" ทำไมถึงอยากให้ฉันเข้าขนาดนั้นนะ "ไม่" "งั้นหรอ งั้นคงช่วยไม่ได้แล้วหละน้า 3 2 1 พวกมันจะร้องเพลงกันตรงนี้ทำไม "โอ๊ย"แสบหูทำไมหละทำไมถึงทั้งๆที่แต่ก้อนฟังก็ไม่ได้รู้สึงแบบนี้เหมือนตัวจะแตกเป็นเสี่ยงๆ "ริว หนี" ถ้าริวยังอยู่อาจไม่ดีแน่"ไม่ไม่ไปหรอถ้าไปก็ต้องไปด้วยกัน""ถ้านายยังอยากจะเป็นเพื่อนกันอยู่ก็เชื่อชั้น"แต่ริวก็ยังอยู่ที่เดิม "ตุ้บ"เสียงอะไร อะไรอีกเนี่ย นั้นมัน ถ้าอย่างนั้นคนคนนั้นก็ต้องมาด้วยสินะ" อายามินี่"เสียงแบบนี้ "พวกเราเริ่มกันเลยดีกว่า " 1 2 3 สุดห่างไกลโหยทิวทัศอันสุดจะหวง หา" พวกเค้าเริ่มบรรเลงเพลงนี่เหละคือเพลงที่ถูกต้องถึงเพลงจะเป็นอิสระแต่ความดีก็คือสิ่งที่ถูกต้อง "คิดถึงไอเย็นเบาบางเมื่อหิมะโปรย ดุยดึ่งดังเฝ้าตามหารอยแห่งทางเดินนั้น โอ๊ย ฮารุ เป็นอะไรรึเปล่า อ๊าไม่ไหวพวกมันมีกันเยอะไป"ทุกคนคงไม่ไหวกันแล้วเดี๋ยวสิที่ทำให้ทุกคนเป็นแบบนี้ ใช่จริงๆด้วย นี่คือเวทย์มนต์ ถ้านี่เป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้มีชีวิตแต่ก็ได้เห็นเวทย์มนต์แล้วงั้นขอร้องเพลงเป็นครั้งสุดท้าย  ""อยากเก็บเอาไว้ จะไม่ลืม สิ่งที่มีให้กันมาจะจดจำ ทุกครั้งที่หลับตาจากวันนี้...อยากเดินไป ก้าวเดินไป ให้ไกลๆ สุดไกลโพ้น.."
ทำไมชั้นถึงรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น ชั้นลืมตาขึ้นแล้วเห็นวงBlack shadowลงไปกองกับพื้นแล้วทำไมถึงเป็นแบบนี้เพราะชั้นหรอไม่รู้หรอกว่าเป็นยังไงแต่ร้องไปก่อนเถอะ
"ที่ผ่านๆมา พลาดพลั้งให้ฝันที่วาดเลือนไปอยากจะรู้ว่าทำยังไงให้เป็นดั่งเช่นวัน ที่เคยมีท่ามกลางฝั่งฝันที่มีภาพรวมนั้นมีเงาอยู่ฉันต้องเดินออกมาให้เงาที่มี ต้องเลือนจางไปเวลานี้...ที่มี เราไม่อาจนี้พ้นเปล่งประกายทั่วกาย แปลงเป็นร่างใหม่อีกคนจะไม่ย้อท้ออีก กับเงามืดที่กั้นเราไว้อยากจะเดินออกไปสู่วันใหม่อีกครั้ง...
จงตื่นขึ้นได้แล้ว ก้าวออกไป กับดวงใจที่เรามีหนทางนี้ฉันกำหนดเองอยู่ตรงนี้ที่มีฝันและความทุกข์เริ่มรวมกัน อยู่บนฟ้าแต่มันก็คือฟ้าที่ไพรศาลอยู่อย่างเคย เช่นวันวานที่ตัวฉันสร้างขึ้นมา ดังนั้น...เวลานี้คงไม่ต้องกลัว จะอยู่ด้วยกัน
นึกกลับอีกครั้ง ว่ามีเพื่อนพ้องล้อมตัวเราอยู่อยากจะรู้ว่าทำยังไงให้เป็นดั่งเช่นวัน ที่เคยมีทุกสิ่งแปรผันสู่วันที่มันช่างดูน่ากลัวฉันต้องทนอยู่ที่แห่งนี้จนกว่าฉันพบ เพื่อนเกลอยามฉันดีใจคงไม่อาจพ้นทุกข์อยากจะขอมีสุขที่อุ่นข้างในจิตใจเปล่งคำร้องที่มี ส่งให้เขารับมันไว้ปาฏิหาริย์จะนำสู่วัน ที่ปลอดความทุกข์
อยากเก็บเอาไว้ จะไม่ลืม สิ่งที่มีให้กันมาจะจดจำ ทุกครั้งที่หลับตาจากวันนี้อยากเดินไป ก้าวเดินไปให้ไกลๆ สุดไกลโพ้นอาจเจอกับทุกข์ที่มากมายยิ่งกว่าเคยต้องทนไป ฝ่าออกไป จะสู้ให้ดูทนไว้วันพรุ่งนี้คงจะพบเจอ ความสุขมากมาย..." 
จบเพลงแล้ว ชั้นมองไปทางกลุ่มคนท่ีมาช่วยชั้นหนึ่วคนในนั้นคือคนท่ีชั้นไม่อยากเจอท่ีสุด
"ไงอายามิ สบายดีมั้ย"
"อืม"ชั้นเดินไปหาริวแล้วยกริวที่ถ่าจะสติแตกอยู่ "ริว ไปกันเถอะ" ริวไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่เดินตามชั้นไป "อายามิ มาอยู่วงเรามั๊ย" คำชวนของนายคือคำชวนท่ีบาดใจชั้นท่ีสุดแล้วซึบาสะ
"ไม่หละขอบคุณ"เรามีเรื่องทำให้บาดหมางกันนิดหน่อยก็ไม่นิดหละก็แคีไม่มีความความไว้วางใจให้กันอีกแล้ว "ยังไงก็เก็บไปคิดหน่อยเถอะ"
 
*เราจะทิ้งชื่อเพลงไว้ให้จะได้เอาไปฝังกันเพลงจะมีตัวหนังสือสีขึ้น*
hitomi no kotae
connect thai ver