เสียงของกระดิ่งทั้ง 5

                   "คุณ อายะมิ เชิญออกมาพูดถึงเรื่องที่ฉันสนใจที่ครูได้ให้ไปหามาเป็นการบ้านจ๊ะ"
ซวยลืมไปสนิทเลย งั้น...งั้น ทำไงดีถ้าถึงขั้นนี้แล้วก็เอาเรื่องนั้นไปละกันถึงจะโดนว่าว่างมงายก็เถอะแต่มันเป็นเรื่องที่เราเชื่อเราไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไงกับเราแค่ขอให้เราได้เชื่อก็พอ "นี่ฉันขอถามหน่อยสิว่ามีใครเชื่อเรื่องเวทย์มนต์บ้าง"ในห้องถึงกลับเงียบไปชั่วขณะ แต่ก็แค่ชั่วขณะมันตามมาด้วยเสียงหัวเราะ โอ๊ย โอ๊ยคงจะต้องแถๆไปนั้นเหละ "สิ่งที่ชั้นสนใจคือฉันเชื่อเรื่องของเวทย์มนต์ฉันเชื่อว่าเวทย์มนต์มีอยู่จริงและชั้นก็ไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไง" โอ๊ย ฉันจะโดนประนามว่าอะไรอีกเนี่ย" นี่อายามิคุณเข้าข่ายโรคประสาทแล้วนะ"ฉันก็ว่างั้นเหละแต่ชั้นก็เชื่อว่ามันมีอยู่จริงเวทย์มนต์หนะต้องมีอยู่จริงๆสิ "ไงหญิงสาวท่ีเชื่อในเรื่องเวทย์มนต์"เสียงแบบนี้ "ไง ริวอิจิ"เพื่อนเพียงคนเดียวท่ียังกล้าเข้ามาคุยกับชั้น"นี่เธอหนะถึงจะเชื่อในเรื่องนี้นยังไงแต่ เธอน่าจะสนภาพลักของเธอเองบ้างนะ" "จ้าๆ ชั้นไม่เหมือนคุณริวอิจิท่ีเป็นหนุ่มสุดฮอตท่ีสุดในโรงเรียนนี่"
"เธอก็ ยังไงก็เถอะกลับบ้านกัน"
"อืม"ทำไมรู้สึกเหมือนจะเกิดอะไรไม่ดีขึ้นสักอย่าง ชั้นคงจะคิดไปเองมั้ง ตอนนี้ชั้นกับริวอิจิเข้ามาในซอยเล็กๆซอยหนึ่งมันเป็นทางลัดทำให้กลับบ้านเร็วขึ้นแต่ทางมันออกจะเปลียวสักหน่อย "นี่เธอหนะ"เสียงของใครบางคนท่ีคุ้นๆชั้นหันกลับไป นั้นนั่นมันนักร้องวง black shadow นี่ทำไมมาอยู่ท่ีนี่แล้วท่ีสำคัญทำไมถึงเรียกชั้น"มีไร"ชั้นไม่ชอบวงนี้เท่าไหร่ก็เพลงท่ีเค้าร้องเหมือนความชั่วร้ายยังไงก็ไม่รู้"เธอสนใจจะเป็นนักร้องของวงเรามั๊ย"นักร้องหรอชั้นคงบ้า ถ้าจะเข้าวงท่ีชั้นเกลียด "ไม่" ชั้นหันกลับแล้วเดินนำไปได้3ก้าวก็ได้ยินสิ่งท่ีน่าโมโหท่ีสุด"เป็นแค่เด็กผู้หญิงธรรมดาแท้แต่กลับทำเป็นหยิ่งไปได้" ฉันหันกลับไปแล้วบองริวว่า "ริวหลับตาซะถ้านายยังไม่อยากเห็นเลือดหนะ"
"เฮ้ยๆ ใจเย็นนั้นมัน6คนนะ แล้วเธอก็เป็นผู้หญิงด้วย"
"จะเอาหรอแต่โทษทีพวกเราไม่อยากทำร้ายผู้หญิง"ผู้หญิงหรอ "พวกนายจะเอายังไง"
"มาเป็นนักร้องหญิงของวงเราซะ" ทำไมถึงอยากให้ฉันเข้าขนาดนั้นนะ "ไม่"
"งั้นหรอ งั้นคงช่วยไม่ได้แล้วหละน้า 3 2 1 พวกมันจะร้องเพลงกันตรงนี้ทำไม "โอ๊ย"แสบหูทำไมหละทำไมถึงทั้งๆที่แต่ก้อนฟังก็ไม่ได้รู้สึงแบบนี้เหมือนตัวจะแตกเป็นเสี่ยงๆ "ริว หนี" ถ้าริวยังอยู่อาจไม่ดีแน่"ไม่ไม่ไปหรอถ้าไปก็ต้องไปด้วยกัน"
"ถ้านายยังอยากจะเป็นเพื่อนกันอยู่ก็เชื่อชั้น"
แต่ริวก็ยังอยู่ที่เดิม "ตุ้บ"เสียงอะไร อะไรอีกเนี่ย นั้นมัน ถ้าอย่างนั้นคนคนนั้นก็ต้องมาด้วยสินะ" อายามินี่"เสียงแบบนี้ "พวกเราเริ่มกันเลยดีกว่า " 1 2 3 สุดห่างไกลโหยทิวทัศอันสุดจะหวง หา" พวกเค้าเริ่มบรรเลงเพลงนี่เหละคือเพลงที่ถูกต้องถึงเพลงจะเป็นอิสระแต่ความดีก็คือสิ่งที่ถูกต้อง "คิดถึงไอเย็นเบาบางเมื่อหิมะโปรย ดุยดึ่งดังเฝ้าตามหารอยแห่งทางเดินนั้น โอ๊ย ฮารุ เป็นอะไรรึเปล่า อ๊าไม่ไหวพวกมันมีกันเยอะไป"ทุกคนคงไม่ไหวกันแล้วเดี๋ยวสิที่ทำให้ทุกคนเป็นแบบนี้ ใช่จริงๆด้วย นี่คือเวทย์มนต์ ถ้านี่เป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้มีชีวิตแต่ก็ได้เห็นเวทย์มนต์แล้วงั้นขอร้องเพลงเป็นครั้งสุดท้าย  "
"อยากเก็บเอาไว้ จะไม่ลืม สิ่งที่มีให้กันมา
จะจดจำ ทุกครั้งที่หลับตา
จากวันนี้...
อยากเดินไป ก้าวเดินไป ให้ไกลๆ สุดไกลโพ้น.."

ทำไมชั้นถึงรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น ชั้นลืมตาขึ้นแล้วเห็นวงBlack shadowลงไปกองกับพื้นแล้วทำไมถึงเป็นแบบนี้เพราะชั้นหรอไม่รู้หรอกว่าเป็นยังไงแต่ร้องไปก่อนเถอะ

"ที่ผ่านๆมา พลาดพลั้งให้ฝันที่วาดเลือนไป
อยากจะรู้ว่าทำยังไงให้เป็นดั่งเช่นวัน ที่เคยมี
ท่ามกลางฝั่งฝันที่มีภาพรวมนั้นมีเงาอยู่
ฉันต้องเดินออกมาให้เงาที่มี ต้องเลือนจางไป
เวลานี้...ที่มี เราไม่อาจนี้พ้น
เปล่งประกายทั่วกาย แปลงเป็นร่างใหม่อีกคน
จะไม่ย้อท้ออีก กับเงามืดที่กั้นเราไว้
อยากจะเดินออกไปสู่วันใหม่อีกครั้ง...

จงตื่นขึ้นได้แล้ว ก้าวออกไป กับดวงใจที่เรามี
หนทางนี้ฉันกำหนดเอง
อยู่ตรงนี้ที่มีฝันและความทุกข์เริ่มรวมกัน อยู่บนฟ้า
แต่มันก็คือฟ้าที่ไพรศาลอยู่อย่างเคย เช่นวันวาน
ที่ตัวฉันสร้างขึ้นมา
ดังนั้น...
เวลานี้คงไม่ต้องกลัว จะอยู่ด้วยกัน

นึกกลับอีกครั้ง ว่ามีเพื่อนพ้องล้อมตัวเราอยู่
อยากจะรู้ว่าทำยังไงให้เป็นดั่งเช่นวัน ที่เคยมี
ทุกสิ่งแปรผันสู่วันที่มันช่างดูน่ากลัว
ฉันต้องทนอยู่ที่แห่งนี้จนกว่าฉันพบ เพื่อนเกลอ
ยามฉันดีใจคงไม่อาจพ้นทุกข์
อยากจะขอมีสุขที่อุ่นข้างในจิตใจ
เปล่งคำร้องที่มี ส่งให้เขารับมันไว้
ปาฏิหาริย์จะนำสู่วัน ที่ปลอดความทุกข์

อยากเก็บเอาไว้ จะไม่ลืม สิ่งที่มีให้กันมา
จะจดจำ ทุกครั้งที่หลับตา
จากวันนี้อยากเดินไป ก้าวเดินไปให้ไกลๆ สุดไกลโพ้น
อาจเจอกับทุกข์ที่มากมายยิ่งกว่าเคย
ต้องทนไป ฝ่าออกไป จะสู้ให้ดูทนไว้
วันพรุ่งนี้คงจะพบเจอ ความสุขมากมาย..." 

จบเพลงแล้ว ชั้นมองไปทางกลุ่มคนท่ีมาช่วยชั้นหนึ่วคนในนั้นคือคนท่ีชั้นไม่อยากเจอท่ีสุด

"ไงอายามิ สบายดีมั้ย"

"อืม"ชั้นเดินไปหาริวแล้วยกริวที่ถ่าจะสติแตกอยู่ "ริว ไปกันเถอะ" ริวไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่เดินตามชั้นไป "อายามิ มาอยู่วงเรามั๊ย" คำชวนของนายคือคำชวนท่ีบาดใจชั้นท่ีสุดแล้วซึบาสะ

"ไม่หละขอบคุณ"เรามีเรื่องทำให้บาดหมางกันนิดหน่อยก็ไม่นิดหละก็แคีไม่มีความความไว้วางใจให้กันอีกแล้ว "ยังไงก็เก็บไปคิดหน่อยเถอะ"

*เราจะทิ้งชื่อเพลงไว้ให้จะได้เอาไปฝังกันเพลงจะมีตัวหนังสือสีขึ้น*

hitomi no kotae

connect thai ver