เคลเบรอสเป็นชิคิกามิมันผิดด้วยเหรอ?

  การประรองจะเริ่มในอีก....  ....สาม  ....สอง  ....หนึ่ง!  ____เริ่มการประรอง!!!        "!!!!"  พริบตาแรกที่เริ่มการประรอง เอริน่าพุ่งเข้าใส่ฮารุมิอย่างรวดเร็ว รู้ตัวอีกทีเธอก็มาอยู่ตรงหน้าของเรียบร้อยแล้ว เอริน่าวาดดาบเบอร์เซิร์กเกอร์ลงมาจากเหนือหัวและโจมตีใส่ฮารุมิ มันเร็วจนคิดได้ว่าเบลสเล่มนั้นมีน้ำหนักน้อยกว่าที่ตาเห็น  ฮารุมิตอบสนองการโจมตีนี้และยกดาบรับการโจมตีนั้นไว้ได้ทัน   [เพร้ง!]  เบลสทั้งสองปะทะเข้าหากัน และเกิดการเสียดสีขึ้น        "หึ! รับการโจมตีแรกได้ไม่เลวเลยหนิ!?"        "ขอบคุณที่ชมนะ....หึ้บ!"  ฮารุมิใส่แรกลงไปและผลักดาบของอีกฝ่ายให้แยกออกจากกัน ทั้งสองจึงถอยห่างออกมาตั้งหลัก        "ต่อไป ตาชั้นบ้างล่ะนะ!"  ทันใดนั้น ทันทีที่เท้าของฮารุมิแตะที่พื้น เขาก็ได้หายไปจากตรงที่เขายืนอยู่ และมาโพล่ที่ทางด้านขวาของเอริน่าพร้อมกับพุ่งโจมตีเข้าใส่        "คิดว่าทริกแบบนี้จะทำอะไรชั้นได้ฮะ!?"  เอริน่าเหวี่ยงดาบเข้าใส่ฮารุมิ แต่ก่อนที่ดาบเบอร์เซิร์กเกอร์จะเข้าถึงตัวของอีกฝ่าย ฮารุมิก็หายไปจากตรงนั้น!        "อะไรน่ะ!?"  เอริน่าพูดออกมาด้วยความแปลกใจ แต่ทว่าพริบตาต่อมาฮารุมิก็มาโพล่ที่ทางด้านซ้ายของเอริน่าและอยู่ในระยะการโจมตีของดาบคาตานะ ฮารุมิเหวี่ยงดาบจากทางด้านข้างและเฉียงขึ้นโจมตีใส่เอริน่าด้วยความเร็วสูง แต่ทว่า....        "ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก!"  เอริน่าเปลี่ยนวิธีการจับดาบและเปลี่ยนทิศทางการโจมตีในตอนแรกให้พุ่งลงใส่พื้นทางด้านซ้ายของลำตัวเพื่อหยุดการโจมตีของฮารุมิ!   นั่นทำให้ฮารุมิชะลอการโจมตีลง เอริน่าจึงใช้โอกาสนี้เปลี่ยนวิธีการจับดาบอีกครั้งและงัดดาบเบอร์เซิร์กเกอร์ของเธอขึ้นพร้อมเหวี่ยงโจมตีใส่อีกฝ่ายจากทางด้านล่าง โดยที่ตัวดาบค่อยๆเลืองแสงสีแดงขึ้นมา        "!!!!"  [ตู้ม!]  ฮารุมิเห็นท่าไม่ดีจึงหลบการโจมตีนั้น และก็เป็นอย่างที่คาด การโจมตีเมื่อกี้นี้ของเอริน่าได้ปล่อยมานาออกมาด้วยจนทำให้เกิดการระเบิดขึ้น  โชคดีที่ฮารุมิหลบการโจมตีเมื่อกี้เอาไว้ได้ทันแต่ สถานการณ์ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้งโดยที่ทั้งสองฝ่ายอยู่ในตำแหน่งตั้งหลัก        "การโจมตีของนายนี่มันเร็วดีจริงๆ เป็นครั้งแรกเลยที่มีคนเข้ามาใกล้ชั้นในระยะนั้นได้น่ะ!        "เธอก็เหมือนกัน มีสมาธิดีมาก สามารถเปลี่ยนทิศทางการโจมตีได้ในทันที แถมยังรุนแรกอีกตากหาก!"        "แต่ครั้งต่อไปจะแรกกว่านี้อีกแน่นอน!"        "ส่วนชั้นคงต้องเร็วให้มากกว่านี้สินะ!"  เมื่อฮารุมิกับเอริน่าพูดเสร็จแล้ว ทั้งสองก็เตรียมที่จะโจมตีกันและกันอีกครั้ง....  แต่ทว่าทันใดนั้นเอง........  [พรึบ!]        "!!!!"        "!!!!"  จู่ๆไฟก็ดับลง ทำให้มองอะไรไม่เห็น คนดูก็ต่างตื่นตระหนกว่ามันเกิดอะไรขึ้น ส่วนอาจารย์ก็พยายามติดต่อบุคคลที่เกี่ยวข้องให้มาแก้ไขปัญหา  แต่แล้วจู่ๆ เสียงเหลานั้นก็ได้เงียบหายไปในความมืด จนไม่มีเสียงใครอีกเลย        "เกิดอะไรขึ้นน่ะ!"  ดูเหมือนเอริน่าจะไม่เป็นไร ส่วนฮารุมิก็กำลังสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และทันใดนั้นแสงไฟก็ได้กลับมาอีกครั้ง!  [พรึบ!]        "น.. นี่มัน!?"  เมื่อแสงกลับมาอีกครั้ง สิ่งที่ผ่านเข้ามาในสายตาของฮารุมิคือ.... ผู้ชมที่เป็นนักเรียนหรืออาจารย์ต่างก็หมดสติกันหมด เหลือเพียงแต่ฮารุมิกับเอริน่าเท่านั้นที่ยังคงมีสติอยู่        "นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่!"        "ชั้นไม่รู้หรอกนะ....!?.... แต่ชั้นว่าเราควรถามคนที่รู้จะดีกว่านะ!"        "นายหมายความว่าไง!? ....อะ!?"    บริเวณสนามประรองนั้น เหมือนมีเงาจางๆยืนอยู่รอบทิศทางล้อมฮารุมิกับเอริน่าเอาไว้ และทันใดนั้นอนูมานาก็ปรากฏที่ใต้เงาเหล่านั้นทำให้เผยสิ่งที่ซ่อนอยู่ให้แสดงตัวออกมา  สิ่งที่โพล่ออกมาจากเงาคือ บรรดาคนใส่ชุดผ้าคลุมสีดำจำนวนมากที่ยืนล้อมทั้งสองเอาไว้หมดทุกทิศทาง        "เจ้าพวกนี้มัน!?"        "อย่าบอกนะ พวกเดียวกับเมื่อวานน่ะ!?"  จำนวนในครั้งนี้เยอะกว่ามาก นับรวมๆแล้วอาจมีถึงยี่สิบถึงสามสิบคนเลยทีเดียว ซึ่งมาพร้อมกับอาวุธครบมือและล้อมทางออกของทั้งสองเอาไว้หมดแล้ว        "เอริน่า จากที่ชั้นดูแล้วเหมือนจะมีคนที่ใช่เบลสประมาณ ยี่สิบคน กับเมจิกอีกประมาณสิบคนได้นะ"        "นายไม่ต้องบอก ชั้นก็รู้อยู่แล้วล่ะน่า!"  ฮารุมิกับเอริน่าหันหลังชนกันเตรียมรับการโจมตีจากทุกทิศทาง แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่เข้ามาโจมตีทั้งสองคนในตอนนี้        "ทำไมเจ้าพวกนี้ถึงไม่เข้ามาโจมตีล่ะ?"        "ดูเหมือนว่าจะรออะไรซักอย่างอยู่นะ"        "ก็เพราะชั้นสั่งยังไงล่ะ เจ้าพวกนี้ถึงยังไม่โจมตีพวกเธอ.. เอริน่า บิสมาร์ค!"        "!!?"        "!!?"  ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงที่ตอบคำถามนั้นให้กับทั้งสอง เหล่ากลุ่มคนที่ล้อมฮารุมิกับเอริน่าเอาไว้ แหวกทางให้กับคนๆหนึ่งที่เป็นเจ้าของเสียงเดินเข้ามาในวงล้อม  เธอเป็นหญิงสาวที่มีหุ่นได้สัดส่วนที่ถือว่า 'แจ่ม!' ในสายตาของชายหลายๆคน เธอมีเส้นผมสีทองที่ปล่อยยาวลงมาถึงบริเวณขากับดวงตาสีฟ้าที่ให้ความรู้สึกเป็นคนต่างชาติ ซึ่งสวมเครื่องแบบสีดำที่มีตรากางเขนเหล็กที่ห้อมล้อมไปด้วยวงแหวนเวทย์ และดูเหมือนว่าเธอจะรู้จักกับเอริน่าด้วย....        "น.. นี่เธอ!?"        "ไม่ได้เจอกันนานนะ เอริน่า บิสมาร์ค!"  อีกฝ่ายทักมาเหมือนไม่ได้เจอคนที่ไม่ได้เห็นหน้ามานาน แต่เอริน่ากลับมองกลับด้วยสายตาตรงกันข้าม เหมือนกับได้เจอคนที่ไม่คิดว่าจะมาอยู่ที่นี่ในตอนนี้ได้ และเป็นคนที่ไม่อยากเจอด้วยมากที่สุด        "โซเฟีย ดรากรูนอฟ!"        "แหม่ๆ ยังจำชื่อชั้นได้อีกนะเนี้ย ชั้นล่ะดีใจจริงๆ!"        "แต่ชั้นไม่ดีใจเลยซักนิดเดียว!"  เอริน่าตอบกลับโซเฟียร์ไปด้วยความไม่สบอารมณ์อย่างยิ่ง แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่ค่อยสนใจสิ่งที่เอริน่าพูดซักเท่าไหล่นัก ก่อนจะกลับมาพูดประเด็นสำคัญต่อ....        "เธอคงจะพอรู้สินะ เอริน่า.... ว่าทำไมชั้นถึงต้องมาที่นี่?"        "ชิ!"  เอริน่ากัดฟันที่จะไม่ตอบคำถามนั้น เหมือนจะมีเรื่องอะไรซักอย่างระหว่างเอริน่ากับโซเฟียร์ที่ทำให้ต้องมาเป็นแบบนี้ ถึงจะไม่อยากพูดออกไป แต่เอริน่าก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะพูดกลับไปว่า....        "ต้องการพาตัวชั้นกลับไปเยอรมันสินะ!?"        "ถูก.... ต้อง.... แล้ว.... ล่ะ.... ชั้นได้รับคำสั่งให้นำตัวเธอกลับไป อย่างเร่งด่วนที่สุด ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้ยอมจำนนและตามกลับไปดีๆอยู่หรอกนะ...."        "เรื่องนั้น.. ขอปฏิเสธ!!!"        "ตามคาด! ชั้นรู้ว่าคนอย่างเธอคงไม่ยอมกลับไปง่ายๆแน่นอน.... ดังนั้นชั้นจึงจำเป็นที่จะต้องจัดการเธอซะก่อนยังไงล่ะ.. เอริน่า บิสมาร์ค!"  เมื่อสิ้นคำพูด วงแหวนเวทย์รูปทรงเรขาคณิตก็ปรากฏออกมาจากด้านข้างของโซเฟียร์ และอนูมานาก็รวมตัวกันเป็นปืนไรเฟิลกระบอกยาว ซึ่งมีลักษณะเหมือนกับปืนไรเฟิลสุ่มยิง 'ดรากรูนอฟ' ไม่มีผิดเพี้ยน จากนั้นโซเฟียร์ก็คว้ามันเอาไว้และเล็งตรงมาที่เอริน่าอย่างรวดเร็ว....        "ไรนิ่ง ช็อต!"  ทันใดนั้นกระสุนเวทย์สายฟ้าแรงสูงก็พุ่งออกมาจากปากกระบอกปืนที่มีวงแหวนเวทย์ปรากฏออกมาทันทีที่กดยิง  กระสุนสายฟ้าพุ่งตรงเข้าหาเอริน่าอย่างรวดเร็วจนตามองแทบไม่ทัน แถมระยะทางก็ไม่ไกลมากด้วย จึงเป็นเรื่องยากที่จะหลบหรือกันกระสุนนั้นเอาไว้ได้ทัน แต่ทว่า........  [!!!!]        "....เอ๊ะ!?"  กระสุนสายฟ้าที่ควรจะโดนเอริน่าเข้าอย่างจัง แต่กลับหายไปต่อหน้าเอริน่าเพียงแค่ไม่กี่นิ้ว เหลือไว้เพียงแรงลมที่เข้ามาปะทะหน้าเบาๆเท่านั้น        "มันเกิดอะไรขึ้น ทำเธอถึงไม่เป็นอะไรล่ะ!?"  ระหว่างที่โซเฟียร์กำลังสับสนอยู่นั้นเอง        "ก็ชั้นฟันมันทิ้งไปแล้วยังไงล่ะ โซเฟียร์ ดากรูนอฟ!"  เสียงที่พูดออกมานั้น ไม่ใช่ของใครอื่นคนไกล แต่เป็นของ อินุกามิ ฮารุมิ ที่อยู่มาตั้งแต่ต้น และกำลังยืนอยู่ด้านข้างของเอริน่าตั้งแต่เมื่อไหล่ก็ไม่รู้        "นายเนี้ยนะ ฟัน ไรนิ่ง ช็อต ของชั้นได้น่ะ!?"        "ไม่เห็นแปลกตรงไหนเลยหนิ กระสุนเวทย์ใช่ว่าจะหยุดมันไม่ได้ซักหน่อย ชั้นก็แค่ฟันมันเพื่อทำลายการโจมตีของกระสุนเวทย์ก็เท่านั้นเอง"        "หึ! นายคือ อินุกามิ ฮารุมิสินะ!?"        "ก็ตามนั้นแหละ!"        "ผลการทดสอบและประเมินพลังอยู่ที่ระดับ เอฟ ปริมาณและระดับมานาอยู่ในระดับต่ำมาก ถึงจะเป็นแบบนั้นแต่นายก็ยังสามารถหยุดการโจมตีของชั้นได้อีกนะ!"        "ถึงเรื่องปริมาณหรือระดับของมานาของชั้นจะอยู่ต่ำก็จริง แต่ถ้าเรื่องการใช่ดาบล่ะก็ ชั้นพอมีความมั่นใจพอสมควรเลยละ!"        "อย่างงั้นเหรอ.. งั้นลองแบบนี้ดูเป็นไง!"  โซเฟียร์กระโดดถอยหลังเพื่อเว้นระยะห่างออกไปและกระโดนขึ้นไปบนอากาศ จากนั้นก็ยิง ไรนิ่ง ช๊อต ออกมาหนึ่งชุดซึ่งมีจำนวนกระสุนเวทย์ที่พุ่งออกอยู่สี่นัดด้วยกันและทั้งหมดก็กำลังตรงเข้าหาฮารุมิอย่างรวดเร็ว  ในขณะที่กระสุนเวทย์กำลังตรงเข้าหาฮารุมิ เขากลับทำใจให้สงบก่อนที่จะจ่อวมองไปที่กระสุนเวทย์เหล่านั้น.....        "อีวิลอาย!"  ทันใดนั้นทัศนวิสัยรอบตัวของฮารุมิก็ช้าลงจนแทบจะเรียกได้ว่าหยุดการเคลื่อนกันเลยทีเดียว แต่ในความเป็นจริงมันยังขยับอยู่แต่ช้ามากๆจนดูหมดหยุดอยู่กับที่ ฮารุมิมองเห็นวิถีการยิงของกระสุนเวทย์เหล่านั้นว่าจะไปกระทบที่ตรงไหน จากนั้นฮารุมิก็ปลดพลังให้กับมาเร็วเหมือนเดิม  กระสุนนัดแรงกำลังจะเข้ามาในระยะของฮารุมิ เขาจึงตวัดดาบใส่จากด้านข้าง และฟันกลุ่มก้อนพลังงานให้ออกเป็นสองส่วน จากนั้นกระสุนนัดที่สองก็ตรงเข้ามา ฮารุมิเหวี่ยงดาบเฉียงขึ้นจากซ้ายไปขวาและฟันกระสุนนัดที่สองแยกออกเป็นสองส่วน พอกระสุนนัดที่สามและสี่ใกล้เข้ามาฮารุมิก็หมุนตัวหนึ่งรอบและหันกลับมา พร้อมเหวี่ยงดาบเฉี่ยงลงมาจากซ้ายไปขวาจนกระสุนนัดที่สามและสี่ขาดเป็นสองส่วนพร้อมๆกัน ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้น ผ่านไปเพียงไม่กี่เสี้ยววินาทีเท่านั้นเอง   [ตู้มมมมมมมมมม!]  และทันใดนั้นกระสุนที่ถูกฟันทั้งหมดก็เกิดระเบิดขึ้นพร้อมกัน เพราะอนูมานาที่อัดแน่นถูกทำลายจึงไม่สามารถคงสภาพของมันเอาไว้ได้ พอหลังกลุ่มควันลอยจางหายไป คนที่ยังยืนอยู่ตรงนั้นก็คือ ฮารุมิซึ่งไร้รอยแผลจากการโจมตีของโซเฟียร์คนนั้น....        "ใช่ได้เลยหนินายน่ะ สนใจมาทำงานให้กับชั้นไหมล่ะ เดี๋ยวจะให้เงินก้อนงามเลย!"        "เรื่องนั้นคงต้องขอปฏิเสธล่ะ ชั้นไม่ทำงานแบบนั้นซะด้วยสิ!"        "เชอะ! หน้าเสียดายแฮะ.... งั้นนายก็จงตายซะตรงนี้เลยละกัน!"  เมื่อสิ้นเสียงโซเฟียร์ เหล่าบรรดาคนที่ล้อมฮารุมิกับเอริน่าเอา ก็พุ่งเข้าโจมตีฮารุมิอย่างรวดเร็ว        "อย่าลืมว่ายังมีชั้นอยู่ตรงนี้อีกคนนึงสิ!"  [ตู้มมมมม!]  เสียงเอริน่าดังขึ้นพร้อมกับการโจมตีที่รุนแรงรอบทิศทาง จนฝ่ายตรงข้ามถูกจัดการทั้งหมดในครั้งเดียว ซึ่งฮารุมิก็เกือบจะหนึ่งในนั้นด้วย        "เฮ้อ.... เกือบไปแล้วไหมล่ะ ดีนะที่หลบทัน"        "ชิ! ดันหลบได้อีกนะนายน่ะ!"        "เมื่อกี้เธอตั้งใจจะกำจัดชั้นไปด้วยอีกคนใช้ไหมเนี้ย!?"  เอริน่าเบือนหน้าหนี เธอปฏิเสธการรับฟังของฮารุมิ ดูท่าทางจะเป็นความจริงที่เธอหวังจะกำจัดทั้งฮารุมิและฝ่ายตรงข้ามไปพร้อมกันในครั้งเดียว 'ยิงปืนหนึ่งนัดได้นกสองตัว' พอฮารุมิรู้สึกได้เช่นนั้น เล่นเอาเข่าอ่อนกันเลยทีเดียว....        "ดูเหมือนสถานการณ์จะเปลี่ยนไปแล้วนะโซเฟียร์!"  ตอนนี้กลับกลายเป็นว่า โซเฟียร์กลายเป็นฝ่ายเสียเปรียบซะเองเพราะลูกน้องของเธอถูกกำจัดหมดแล้ว แต่ทว่า........
        "คิดว่าจบแล้วงั้นเหรอเอริน่า? ถ้ามันจะจบง่ายๆแบบนี้ก็แย่สิ.. คิดว่าคนอย่างชั้นจะไม่มีแผนสำรองรึยังไงกัน!"  ทันใดนั้น! วงแหวนเวทย์รูปทรงเรขาคณิตขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นที่ใต้เท้าของโซเฟียร์ มานาจำนวนมากหลั่งไหลออกมาจากวงแหวนเวทย์นั่น ทำให้ฮารุมิตะหนักได้ทันทีเลยว่าความสามารถของอีกฝ่ายอยู่ในระดับประมาณแรงค์ เอ แน่นอน        "ดูให้ดีล่ะเอริน่า นี่คือผลจากการที่ชั้นได้รับการฝึกแบบพิเศษมาโดยเฉพาะ เพื่อเอาชนะเธอยังไงล่ะ!"        "โซเฟียร์.... นี่เธออย่าบอกนะว่า....!?"        "ดูซะ! นี่คือพลังใหม่ของชั้น!"  โซเฟียร์กำมือและหันหลังมืออกมาด้านหน้า ทันใดนั่นก็มีตราสัญลักษณ์ปรากฏที่หลังมือของโซเฟียร์....        "จงออกมา.... อสูรรับใช้ของชั้น!"  เมื่อสิ้นคำพูดของโซเฟียร์ ทั้งวงแหวนเวทย์และตราสัญลักษณ์ก็เลืองแสงขึ้นพร้อมกัน ทำให้ทั้งฮารุมิกับเอริน่ามองไม่เห็นตัวโซเฟียร์ และเมื่อแสงนั้นได้หายไป....        "!?"        "!?"  ฮารุมิและเอริน่าถึงกับตะลึงกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า เบื้องหน้าของทั้งสองคือหมาป่าสีขาวตัวขนาดใหญ่ที่หน้าจะสูงประมาณเกือบสองร้อยเซนติเมตร มีรวดลายบนตัวสวยงาม และมีกระแสไฟฟ้าปลอยออกมาบริเวณกรงเล็บและหางของมัน โดยมีโซเฟียร์ขี่มันอยู่นั่นเอง!        "เห้ย! เห้ย! แบบนี้ชักจะไม่สวยขึ้นมาแล้วสิ!?"  ฮารุมิบ่นพึมพัมพร้อมกับเผลอถอยหลังกลับไปหนึ่งก้าว        "โซเฟียร์ นี่เธอสามารถทำสัญญากับสัตว์อสูรและใช้เวทย์อัญเชิญได้สำเร็จแล้วสินะ!?"  "ฮา! ฮา! ฮา! เป็นยังไงล่ะ นี่แหละคือพลังใหม่ของชั้น ในที่สุดชั้นก็สามารถอัญเชิญอสูรรับใช้ออกมาได้ตามใจชอบอย่างที่ฝันเอาไว้!"  โซเฟียร์มองมายังฮารุมิกับเอริน่า และชี้นิ้วใส่ทั้งสองด้านแขนขวา        "เตรียมเตรียมใจไว้เถอะทั้งสองคน เพราะการต่อสู้ที่แท้จริง มันพึ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น!"                                                                ********