เกมร้ายวุ่นรักฉบับยัยอ้วน

     "ยัยหมูเผือกตรงนั้นๆ"

     "ชั้นรู้เเล้วล่ะน่า"

     "นั่นไงๆ ยัยบื้อ! เร็วสิ่เร็ว"

     "นี่นายใช้ปากเล่นรึไงนายปลาไหลทรงเครื่อง"

     "ก็ดูเธอเล่นสิ่ ห่วยแตกชะมัด"

     "โถ่เว้ย เก่งนักก็เล่นเองคนเดียวเลยไป"

ชั้นเดินออกมาจากตู้เกมเฮงซวยนั่น บ้าชะมัดวันหยุดของชั้นน่าจะได้นอนอยู่ที่บ้านสิ่

     "นี่ เล่นเกมไม่จบแบบนี้ระวังได้ลาออกจาก มอ ล่ะ"นายปลาไหลทรงเครื่องตามมาแขวะชั้น

     "ไม่เห็นจะเกี่ยวกันซะหน่อยหนิ -0-"

     "ไปกินไอติมกันเถอะ"

นายปลาไหลลากแขนชั้นไปที่ร้าน

วันนี้ชั้นต้องเดินตามหมอนี้เหนื่อยชะมัดเลย

     "เดินให้มันเร็วกว่านี้ได้ไม๊ยัยหมูเผือก"

     "นายก็เดินไปก่อนสิ่ ขานายมันยาวกว่าชั้นตั้งเยอะนิ่นาT^T"

เค้าฉุดกระชากลากถูชั้นมาถึงในร้านก่อนจะผลักให้ชั้นนั่ง และเค้าก็นั่งลงข้างๆ

     "รับอะไรดีคะ" พนักงานเดินเข้ามารับออเดอร์

     "ขอลำสำหรับให้หมูที่นึง" นายปลาไหลทรงเครื่องทำชั้นขายหน้าต่อหน้าพนักงาน=_=

     "งั้นชั้นขอไอศกรีมรสหญ้า สำหรับ ควาย ที่นึงคะ^^"เรื่องอะไรจะยอมโดนคนเดียวล่ะ

     "ผมเอาช๊อคชิฟสองลูกแล้วกัน" 

     "เหมือนกันนะคะ" 

     "ใครใช้ให้เธอกินเหมือนชั้น" นายปลาไหลทรงเครื่องหาเรื่องชั้นอีกแล้ว

     "ก็ชั้นชอบนี่ แล้วสั่งเหมือนกันเค้าจะไล่ออกจากร้านรึไงเล่า!"

     "ชั้นเห็นเธอกินแล้วชั้นกลัวมันจะอ้วนเหมือนเธอไงล่ะ5555"

     "งั้นของหมอนี้เอามาแค่น้ำป่าวแล้วกันนะคะ จะได้ไม่อ้วน"

ชั้นบอกพนักงานแล้วหันไปแขวะนายนั่น

     "ชั้นว่าเธอต่างหากควรจะกินน้ำป่าว"

     "ขอโทษนะคะ จะรับอะไรดี"พนักงานเริ่มกัดฟันและฉีกยิ้มให้เราอย่างน่ากลัว

     "ช้อคชิฟ4ลูก ถ้วยนึงครับ" นายปลาไหลทรงเครื่องสั่ง

พอเรากินไอศกรีมถ้วยเดียวกันอย่างดุเดือด จู่ๆก็มีชายร่างสูงที่ดูคุ้นตาเดินเข้ามา

     "สวัสดีครับจิ๊กซอ^^" ชั้นแทบสำลักไอศกรีมที่พึ่งเอาเข้าปาก นี่มันพี่แบงค์ ไอ้ผู้ชายลวงโลกนิ่

     "คะ!" ชั้นตอบห้วนๆและก้มลงกินไอศกรีมต่ออย่างไม่สนใจ

     "มากับใครหรอ" ชั้นทำเป็นไม่ได้ยินและตักกินๆ อู้ยเสียวฟันจังTT

     "ผมเป็นแฟนเค้าน่ะ" 0-0 ตอนนี้ชั้นสำลักไอศกรีมจริงๆแล้วล่ะ

     "ชั้นขอไปเข้าห้องน้ำนะ" ชั้นลุกเดินออกมาห้องน้ำเพื่อนตั้งสติพอเดินออกมาก็เจอไอ้พี่แบงค์ ผู

ชายที่ชั้นเคยหลงรัก คนที่ทำร้ายจิตใจชั้นไม่มีชิ้นดี

     "มากับแฟนใหม่หรอ?" เค้าฉุดแขนชั้นไว้ก่อนที่ชั้นจะเดินออกไป

     "อย่ามาแตะตัวชั้น!" ชั้นสะบัดมืออย่างแรงจนหลุดจากมือเค้า

     "โกรธพี่ขนาดนั้นเลยหรอ พี่คิดจะขอโทษแต่ติดต่อไม่ได้เลย"

     "งั้นพี่ก็ขอโทษตรงนี้เลยสิ่ แล้วก็จบๆกันไป ชั้นลืมมันหมดแล้วล่ะ" ชั้นพูดทั้งที่กลั้นน้ำตาเอาไว้

ชั้นหันกลับและจะเดินออกไป แต่อยู่ๆพี่แบงค์ก็เข้ามากอดชั้นจากด้านหลัง

     "นี่ปล่อยนะ"ชั้นทั้งโกรธทั้งเสียความรู้สึก นี่เค้าเห็นชั้นง่ายขนาดนั้นเลยหรอ

     "เรากลับมาคุยกับใหม่ได้ไหม๊" เสียงพี่แบงค์ดูจริงจัง แต่ชั้นจะไม่หลงเชื่อผู้ชายคนนี้อีกแล้ว

     "พี่ปล่อยชั้นเถอะนะ อย่าทำให้ชั้นดูน่าสมเพศกว่านี้เลย" น้ำตาชั้นไหลออกมาจนได้ บ้าชะมัด

     "ปล่อยผู้หญิงของชั้นนะ!" นายปลาไหลกระชากแขนชั้นออกมาจากพี่แบงค์ นี่มาช่วยรึมาหัก

แขนชั้นกันแน่เนี่ย T^T

     "แกอย่าเข้าใกล้เธออีก ไม่งั้นเราได้เห็นดีก็แน่!"

นายปลาไหลทรงเครื่องทำตัวยังกะมาเฟีย ถ้าคนไม่รู้เห็นเข้าคงเข้าใจผิดคิดว่าเทพบุตรสองคน

กำลังยื้อแย่งหมูน้อยตัวนึงแน่ๆเลย โอ้ย เจ็บแขนจัง T^T