เกมร้ายวุ่นรักฉบับยัยอ้วน

นายปลาไหลทรงเครื่องลากชั้นมาที่รถของเค้า
     "โอ้ย!" ชั้นร้องออกมาเบาๆ
     "เธอเจ็บแขนหรอ"
     "ปะ ป่าว T^T" แค่คิดว่าแขนจะหักแล้วเท่านั้นเอง
เค้าปล่อยมือชั้นลงแล้วเปิดประตูรถให้
     "จะพาชั้นกลับแล้วใช้ม้าTT"
     "ขึ้นรถเถอะน่า" เค้าดันชั้นให้เข้าไปในรถ
ระหว่างทางชั้นเอาแต่เหม่อลอยไปนอกรถ ในใจกลับคิดเห็นแต่หน้าขอผู้ชายคนนั้น
ทำไมต้องมาเจอกันอีกด้วยนะ ชั้นคิดว่าชั้นทำใจได้แล้วเชียว
     โป๊ก! "โอ้ย นายทำบ้าอะไรของนาย" นายปลาไหลทรงเครื่องเขกหน้าผากชั้นแล้วหัวเราะ
     "ตั้งแต่รู้จักเธอชั้นก็พึ่งรู้นะเนี่ยว่าหมูก็ร้องไห้ได้เหมือนกัน"
     "-_-"
ในรถที่ขามาเราเถียงและกัเจิ๊กกัน ตอนนี้ชั้นกลับทำให้บรรยากาศเงียบสงัด
เขาขับรถมาเรื่อยๆ ส่วนชั้นนั่งหมดอาลัยตายอยาก ชักง่วงแล้วสิ่ =_=
     "นี่นายชั้นขอหลับได้ไม๊" เค้าเงียบไม่พูดอะไร มองข้างๆแบบนี้เค้าหล่อมากเลยล่ะ
ตาเฉี่ยวคม นัยตาเค้าเป็นสีเทาๆด้วยนี่นา จมูกเรียวเล็ก กับริมฝีบางบางๆเข้ากันได้ดี
เค้ามีเชื้อจีนด้วยนิ่ หน้าเท่เป็นบ้า ทำไมชั้นถึงพึ่งสังเกตุนะ ...ชั้นมองหน้าเค้าซักพักก็เคลิ้มหลับไป
ซ่า ซ่า ซ่า~ เสียงและกลิ่นแบบนี้เหมือนอยู่ชายทะเลเลยล่ะ >< อ้าชั้นอยากหลับไม่ตื่น
ความฝันแบบนี้ช่างฟินสุดๆไปเลย
     "ยัยหมูเผือก จะนอนยิ้มอีกนานไม๊" ชั้นรีบลืมตาขึ้นทันที
     "ว๊าย! " ชั้นตกใจตื่น ก็หมอนี่ดันเอาหน้าเข้ามาใกล้ชั้นซะขนาดนี้
     "ตื่นแล้วหรอ ลงไปกันเถอะ"
ชั้นลงรถตามเค้าไป ข้างหน้าชั้นตอนนี้คือทะเล O_o
     "นี่เรามาฮันนีมูนกันหรอ"
     "นี่เธอฝันอยู่หรอ5555 ชั้นน่ะเอาของมาให้เพื่อน เสร็จธุระแล้วจะพาไปส่ง"
     "งั้นชั้นรออยู่นี่นะ"
     "ไม่เป็นไรแน่นะ"
     "อื้อ^^" เค้าพยักหน้าให้ชั้นก่อนเดินเข้าไปในซอยเล็กๆ ชั้นนั่งลงบนหาดทราย
ชั้นชอบทะเลมากเลยล่ะ สมัยชั้นเป็นเด็กก่อนที่พ่อจะเสีย เราสามคนพ่อ แม่ และชั้น
มาเที่ยวทะเลกันแทบทุกวันหยุด ^^ ชั้นสูดหายใจเข้าปอด ถ้าไม่ติดว่านั่งรถสุดหรูอีตา
ปลาไหลทรงเครื่องมาล่ะก็นะ ชั้นจะนอนแผ่หลามันตรงนี้เลย^////^
สามชั่วโมงผ่านไป...
ชั้นเดินตามทางหมอนั่นเข้ามาเพราะความหิว -///- มีบ้านหลังใหญ่เพียงหลังเดียวที่ซอยนี้
ชั้นลองผลักประตูเข้าไป แอะไม่ล๊อคนิ่
     "มีใครอยู่ไหม๊คะ" ชั้นลองตะโกนเรียกแต่ไม่มีใครตอบกลับมา
     "ชั้นเข้าไปนะคะ" ชั้นเห็นรองเท้านายปลาไหลทรงเครื่อง ก็เลยแน่ใจว่าเค้าอยู่ที่นี่
     "เทวิณ ชั้นขอโทษ" เสียงผู้หญิงคนนึงกำลังเรียกชื่อนายปลาไหลทรงเครื่อง
     "ขนของๆมึงออกไป" นายปลาไหลทรงเครื่องตะคอกผู้หญิงอีกแล้ว
     " เทวิณ ฟังชั้นก่อน ฮือๆ"
พลั๊ว! เสียงหมัดดังขึ้นภายในบ้าน
     "ไอ้เพื่อนชั่ว" เสียงนายปลาไหลดังขึ้นอีกครั้ง
     "ใจเย็นไอ้วิน ชั้นอธิบายได้" เสียงผู้ชายอีกคนพูดขึ้น

เสียงเงียบไปแล้ว มีใครตายรึป่าวนะ
พลั่ก แอ๊ก! ชั้นใช้หูแนบประตูแต่ดันมีคนเปิดประตูออกมาพอดี
     "เป็นไรไหม๊" ชายร่างบางเอ่ยปากถามพร้อมยืนมือมาให้ ชั้นขอบคุณและลุกขึ้นเอง
     "ไม่เป็นไรคะ^_^"
     "เธอมากับวินหรอ" ชายร่างบางถามชั้น
     "ชะ ใช่ค่ะ เอ่อ ปากคุณเป็นไรรึป่าวคะ" ชั้นชี้ที่มุมปากตัวเองเพื่อถามเค้า
     "ไม่หรอกครับฝากขอโทษไอ้วินด้วยนะ" พูดจบเค้าก็เดินอกจากบ้านไป